Research Article
Dördüncü Sınıf Fen ve Teknoloji Derslerinin Diyalojik Öğretim Açısından Analizi Üzerine Bir Araştırma
Abstract
Bu
araştırmanın amacı 4. fen ve teknoloji derslerinde uygulanan öğretimi diyalojik
öğretim açısından analiz etmek ve bu öğretimin uygulanmasına yönelik öneriler
geliştirmektir. Durum çalışması deseninde tasarlanan araştırmada elde edilen veriler,
Mercer’in (2007) önerdiği bilgi üzerinde çalışma, iletişim açısından değişim,
öğretmen davranışı ve öğrenci katılımı ölçütlerine göre değerlendirilmiştir. Çalışma
kapsamında yer alan iki sınıfta, öğrenme–öğretme süreci gözlemlenerek kayıt
altına alınmıştır. Yapılan analiz sonucunda diyalojik öğretimin
göstergelerinden bilgi üzerinde çalışma ölçütünde sınıf içi konuşmaların
diyalojik öğretimin özelliklerini gösterdiği tespit edilirken iletişim açısından değişim,
öğretmen davranışı ve öğrenci katılımı ölçütlerine göre diyalojik öğretimin
özelliklerini göstermediği bulgusuna ulaşılmıştır.
References
- Kaynaklar Abd Elkader, N. (2016). Dialogic pedagogy and educating preservice teachers for critical multiculturalism. SAGE Open, 6(1), 1-13.
- Akış, A. (2012). Otoriter ve diyalojik öğretmenlerin öğretmen-öğrenci rollerine dair beklenti ve inançları. Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
- Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 405-420.
- Alexander, R.J. (2008a). Culture, dialogue and learning: Notes on an emerging pedagogy. In N. Mercer & S. Hodgkinson (Eds.), Exploring talk in school (pp. 91-114). London: Sage Publications.
- Alexander, R.J. (2008). Dialogic teaching: Principles, repertoires and indicators. R.J. Alexander (Ed.). Towards dialogic teaching: rethinking classroom talk (pp.37-44), Thirsk: Dialogos.
- Alexander, R.J. (2010). Towards dialogic teaching. London, England: Routledge.
- Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “Topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği). Turkish Studies, 7(3), 221-223.
- Ateş, S., Döğmeci, Y., Güray, E. ve Gürsoy, F.F. (2016). Sınıf içi konuşmaların bir analizi: Diyalojik mi monolojik mi? Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 603-625.
- Bacanlı, F. (1999). Günlük yaşam bilgi ve becerileri eğitimi. Y. Kuzgun (Ed.), İlköğretimde rehberlik içinde (s. 229-243). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Baykal, B. (2014). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin sınıf içi iletişim ve etkileşimlerinin analizi: Diyalojik ve otoriter tartışmalar. Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı, Niğde.
- Bell, C.D.S. (2003). L2 speech rate in monologic and dialogic activities. Linguagem & Ensino, 6(2), 55-79.
- Blumer, H. (1969). Symbolic interactionism. Engelwood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
- Carson, D., Gilmore, A., Perry, C. & Gronhaug, K. (2001). Qualitative marketing research. London: SAGE Publications.
- Conley, M.W. (2009). Improving adolescent comprehension: Developing comprehension strategies in the content areas. S.E. Israel & G.G. Duffy (Eds.). Handbook of Research on Reading Comprehension (531-550). New York: Routledge.
- Egglezou, F. (2016). Bakhtin’s influence: A dialogic approach to teaching of argumentation. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(1), 1-14.
- Ennis, R.H. (1991). Goals for a critical thinking curriculum. A Costa (Ed.). Developing minds programs for teaching thinking (pp.63-68). Alexandria: Virginia. Fisher, R. (2003). Teaching thinking. London: Continuum.
- Fisher, R. (2007). Dialogic teaching: Developing thinking and metacognition through philosophical discussion. Early Child Development and Care, 177, 6-7, 615-631.
- Fisher, R. (2008). Teaching thinking: Philosophical enquiry in the classroom. London: Continuum.
- Giles, W. D. (t.y.). Oral fluency development over four years at a Taiwanese University. 06.06.2017 tarihinde https://scholar.google.com.tr/scholar?q=Oral+Fluency+Development+ over+Four+Years+at+a+Taiwanese+University+&btnG=&hl=tr&as_sdt=0%2C5 adresinden alınmıştır.
- Gotsman ,I. (2010). Sitting in the waiting room: Paulo freire and the critical turn in the field of education. Educational Studies, 46, 376-399.
- Grugeon, E., & Hubbard, P. (2006). Learning through Dialogue. J. Arthur, T. Grainger, & D. Wray (Eds.), Learning to Teach in Primary School (pp. 239-250). Routledge: Falmer.
- Hajhosseiny, M. (2012). The effect of dialogic teaching on students' critical thinking disposition. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 1358 – 1368.
- Kanadlı (2012). Lise 10. sınıf öğrencilerinin bilişsel stilleri arasındaki farklılıkların akademik başarı, eğitimsel uzmanlaşma alanı ve cinsiyet açısından incelenmesi (Gaziantep ili örneği). Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara.
- Kaya, O.N. & Kılıç, Z. (2010). Fen sınıflarında meydana gelen diyaloglar ve öğrenme üzerine etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 115-130.
- Lefstein, A. (2006). Dialogue in schools: towards a pragmatic approach in working papers in urban language & literacies. 21.05 2017 tarihinde http://www.kcl.ac.uk/innovation/groups/ldc/ publications/workingpapers/33.pdf adresinden alınmıştır.
- Lefstein, A. & Snell, J. (2011). Professional vision and the politics of teacher learning. Teaching and Teacher Education, 27, 505-514.
- Lyle, S. (2008). Dialogic Teaching: Discussing Theoreticai Contexts and Reviewing Evidence from Ciassroom Practice Sue Lyie School of Education, Swansea Institute of Higher Education, Wales. Language and Education, 22(3), 222-240.
- Mercer, N. (2007). Developing dialogues. G Wells & G Claxton (Eds.). Learning for life in the C21st: Sociocultural perspectives on the future of education. Oxford: Blackwell.
- Mercer, N. & Dawes, L. (2008). The Value of Exploratory Talk. In N. Mercer, & S. Hodgkinson, (Eds.). Exploring Talk in School (pp. 55-72). London, England: Sage. O’Connor, C. & Michaels, S. (2007). When is dialogue ‘dialogic’? Human Development, 50, 275-85.
- Olson, M., Seikkula, J. & Ziedonis, D. (2014). The key elements of dialogic practice in open dialogue: Fidelity Criteria. The University of Massachusetts Medical School. 08.06.2017 tarihinde https://www. umassmed. edu/globalassets/psychiatry/open-dialogue/keyelementsv1. 109022014. Pdf adresinden alınmıştır.
- Patton, M.Q.(2002). Qualitative Research & Evaluation Methods (3th Ed.). Thousand Oak: SAGE Publications.
- Polman, J. R., & Pea, R. D. (2001). Transformative Communication As A Cultural Tool For Guiding Inquiry Science. Science Education, 223-238. Reznitskaya, A. (2012). Dialogic teaching rethinking language use during literature discussions. The Reading Teacher, 65(7), 446–456.
- Sarroub, L.K. & Quadros, S. (2015). Critical pedagogy in classroom discourse. In M. Bigelow & J. E. Kananen (Eds.). The Routledge Handbook of Educational Linguistics (pp. 252–260). New York & Abingdon: Routledge.
- Scott, C. (2009). Talking to learn: Dialogue in the classroom. Northen Territory: ACER.
- Skidmore, D. (2006). Pedagogy and dialogue. Cambridge Journal of Education, 36(4), 503-514.
- Tajeddin, Z. & Alizadeh, I. (2015). Monologic vs. dialogic assessment of speech act performance: Role of nonnative L2 teachers’ professional experience on their rating criteria. RALs, 6(1), 3-27.
- Tenenbaum, G. & Driscoll, M.P. (2005). Methods of research in sport sciences: Quantitative and qualitative approaches. New York: Meyer & Meyer Sport (UK).
- Webb, R.K. (2008). A Conflict of Paradigms: Social Epistemology and the Collapse of Literary Education. Lanham: Lexington Books.
- Wortham, S. (1988). Knowledge and action in classroom practice: A dialogic approach. S. Tozer (Ed.), Philosophy of education. Urbana-Champaign, IL: Philosophy of Education Society.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Year 2017,
Volume: 5 Issue: 4, 608 - 626, 30.10.2017
Abstract
References
- Kaynaklar Abd Elkader, N. (2016). Dialogic pedagogy and educating preservice teachers for critical multiculturalism. SAGE Open, 6(1), 1-13.
- Akış, A. (2012). Otoriter ve diyalojik öğretmenlerin öğretmen-öğrenci rollerine dair beklenti ve inançları. Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
- Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 405-420.
- Alexander, R.J. (2008a). Culture, dialogue and learning: Notes on an emerging pedagogy. In N. Mercer & S. Hodgkinson (Eds.), Exploring talk in school (pp. 91-114). London: Sage Publications.
- Alexander, R.J. (2008). Dialogic teaching: Principles, repertoires and indicators. R.J. Alexander (Ed.). Towards dialogic teaching: rethinking classroom talk (pp.37-44), Thirsk: Dialogos.
- Alexander, R.J. (2010). Towards dialogic teaching. London, England: Routledge.
- Arslan, A. (2012). Üniversite öğrencilerinin “Topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi örneği). Turkish Studies, 7(3), 221-223.
- Ateş, S., Döğmeci, Y., Güray, E. ve Gürsoy, F.F. (2016). Sınıf içi konuşmaların bir analizi: Diyalojik mi monolojik mi? Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 603-625.
- Bacanlı, F. (1999). Günlük yaşam bilgi ve becerileri eğitimi. Y. Kuzgun (Ed.), İlköğretimde rehberlik içinde (s. 229-243). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Baykal, B. (2014). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin sınıf içi iletişim ve etkileşimlerinin analizi: Diyalojik ve otoriter tartışmalar. Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı, Niğde.
- Bell, C.D.S. (2003). L2 speech rate in monologic and dialogic activities. Linguagem & Ensino, 6(2), 55-79.
- Blumer, H. (1969). Symbolic interactionism. Engelwood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
- Carson, D., Gilmore, A., Perry, C. & Gronhaug, K. (2001). Qualitative marketing research. London: SAGE Publications.
- Conley, M.W. (2009). Improving adolescent comprehension: Developing comprehension strategies in the content areas. S.E. Israel & G.G. Duffy (Eds.). Handbook of Research on Reading Comprehension (531-550). New York: Routledge.
- Egglezou, F. (2016). Bakhtin’s influence: A dialogic approach to teaching of argumentation. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(1), 1-14.
- Ennis, R.H. (1991). Goals for a critical thinking curriculum. A Costa (Ed.). Developing minds programs for teaching thinking (pp.63-68). Alexandria: Virginia. Fisher, R. (2003). Teaching thinking. London: Continuum.
- Fisher, R. (2007). Dialogic teaching: Developing thinking and metacognition through philosophical discussion. Early Child Development and Care, 177, 6-7, 615-631.
- Fisher, R. (2008). Teaching thinking: Philosophical enquiry in the classroom. London: Continuum.
- Giles, W. D. (t.y.). Oral fluency development over four years at a Taiwanese University. 06.06.2017 tarihinde https://scholar.google.com.tr/scholar?q=Oral+Fluency+Development+ over+Four+Years+at+a+Taiwanese+University+&btnG=&hl=tr&as_sdt=0%2C5 adresinden alınmıştır.
- Gotsman ,I. (2010). Sitting in the waiting room: Paulo freire and the critical turn in the field of education. Educational Studies, 46, 376-399.
- Grugeon, E., & Hubbard, P. (2006). Learning through Dialogue. J. Arthur, T. Grainger, & D. Wray (Eds.), Learning to Teach in Primary School (pp. 239-250). Routledge: Falmer.
- Hajhosseiny, M. (2012). The effect of dialogic teaching on students' critical thinking disposition. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 1358 – 1368.
- Kanadlı (2012). Lise 10. sınıf öğrencilerinin bilişsel stilleri arasındaki farklılıkların akademik başarı, eğitimsel uzmanlaşma alanı ve cinsiyet açısından incelenmesi (Gaziantep ili örneği). Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara.
- Kaya, O.N. & Kılıç, Z. (2010). Fen sınıflarında meydana gelen diyaloglar ve öğrenme üzerine etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 115-130.
- Lefstein, A. (2006). Dialogue in schools: towards a pragmatic approach in working papers in urban language & literacies. 21.05 2017 tarihinde http://www.kcl.ac.uk/innovation/groups/ldc/ publications/workingpapers/33.pdf adresinden alınmıştır.
- Lefstein, A. & Snell, J. (2011). Professional vision and the politics of teacher learning. Teaching and Teacher Education, 27, 505-514.
- Lyle, S. (2008). Dialogic Teaching: Discussing Theoreticai Contexts and Reviewing Evidence from Ciassroom Practice Sue Lyie School of Education, Swansea Institute of Higher Education, Wales. Language and Education, 22(3), 222-240.
- Mercer, N. (2007). Developing dialogues. G Wells & G Claxton (Eds.). Learning for life in the C21st: Sociocultural perspectives on the future of education. Oxford: Blackwell.
- Mercer, N. & Dawes, L. (2008). The Value of Exploratory Talk. In N. Mercer, & S. Hodgkinson, (Eds.). Exploring Talk in School (pp. 55-72). London, England: Sage. O’Connor, C. & Michaels, S. (2007). When is dialogue ‘dialogic’? Human Development, 50, 275-85.
- Olson, M., Seikkula, J. & Ziedonis, D. (2014). The key elements of dialogic practice in open dialogue: Fidelity Criteria. The University of Massachusetts Medical School. 08.06.2017 tarihinde https://www. umassmed. edu/globalassets/psychiatry/open-dialogue/keyelementsv1. 109022014. Pdf adresinden alınmıştır.
- Patton, M.Q.(2002). Qualitative Research & Evaluation Methods (3th Ed.). Thousand Oak: SAGE Publications.
- Polman, J. R., & Pea, R. D. (2001). Transformative Communication As A Cultural Tool For Guiding Inquiry Science. Science Education, 223-238. Reznitskaya, A. (2012). Dialogic teaching rethinking language use during literature discussions. The Reading Teacher, 65(7), 446–456.
- Sarroub, L.K. & Quadros, S. (2015). Critical pedagogy in classroom discourse. In M. Bigelow & J. E. Kananen (Eds.). The Routledge Handbook of Educational Linguistics (pp. 252–260). New York & Abingdon: Routledge.
- Scott, C. (2009). Talking to learn: Dialogue in the classroom. Northen Territory: ACER.
- Skidmore, D. (2006). Pedagogy and dialogue. Cambridge Journal of Education, 36(4), 503-514.
- Tajeddin, Z. & Alizadeh, I. (2015). Monologic vs. dialogic assessment of speech act performance: Role of nonnative L2 teachers’ professional experience on their rating criteria. RALs, 6(1), 3-27.
- Tenenbaum, G. & Driscoll, M.P. (2005). Methods of research in sport sciences: Quantitative and qualitative approaches. New York: Meyer & Meyer Sport (UK).
- Webb, R.K. (2008). A Conflict of Paradigms: Social Epistemology and the Collapse of Literary Education. Lanham: Lexington Books.
- Wortham, S. (1988). Knowledge and action in classroom practice: A dialogic approach. S. Tozer (Ed.), Philosophy of education. Urbana-Champaign, IL: Philosophy of Education Society.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 40 citations in total.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | October 30, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017Volume: 5 Issue: 4 |
