Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=_4877ajy0wkH2O8vsf7zu250bYsfEjh0s9tJbCKrRp8&_path=id%3D1029540%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Eğlence Amacına Duyarlı Medya Okuryazarlığı Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 74 - 88, 28.01.2022

Emine Ulu Aslan , Bayram Baş

https://doi.org/10.16916/aded.1029540
Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin eğlence amaçlı takip ettiği medya araçlarına yönelik bir medya okuryazarlığı ölçeği geliştirmektir. Araştırmada analizler öncesi, literatür taraması, öğretmen ve öğrencilerle görüşmeler, madde havuzu oluşturma, uzman görüşü alma, ön deneme ve uygulama olmak üzere ölçek geliştirme aşamaları takip edilmiştir. Ölçeğin açımlayıcı faktör analizi (AFA) farklı illere bağlı resmi ortaokullarda öğrenim gören 404 7.sınıf öğrencisine uygulanan ölçek formları üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu analizde, 24 maddelik ölçeğin KMO değerinin .935 ve Barlett testinin χ2= 5048,392 (p≤.01) olarak sonuçlanması verilerin AFA için uygun olduğunu kanıtlamıştır. AFA sonucunda ölçeğin tek boyutlu yapıda olduğu ve bu boyutun toplam varyansın %43’ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Tek boyutlu yapıyı doğrulamak için doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ilk örneklem grubundan farklı 234 ortaokul öğrencisine uygulanan ölçek formları üzerinde yapılmıştır. DFA sonucunda ölçeğin tek boyutlu yapısının doğrulandığı ve uyum indekslerinin karşılaması gereken değerleri sağladığı belirlenmiştir (RMSEA=,078, GFI=,90, CFI=,93, NFI=,91). Bulunan değerler doğrultusunda ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Medya okuryazarlığı eğlence amaçlı medya ölçek geliştirme

Kaynakça

  • Aksoy, N. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının medya okuryazarlığı algı düzeyleri ve görüşleri: Manisa Celal Bayar Üniversitesi örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Aksu, Y. (2019). Medya okuryazarlığı dersine ilişkin öğrenci tutumları ile öğretmen ve öğretmen adayı görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun.
  • Aydemir, S. (2019). Toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı medya okuryazarlığı eğitiminin öğretmen adaylarının toplumsal cinsiyet eşitliğine ilişkin tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Baker, F. W. (2010). Media literacy: 21st century literacy skills. H. H. Jacobs (Ed.). In Curriculum 21: Essential Education for a Changing World (p.133-152). USA: ASCD.
  • Baş, M. N. (2021). Ergenlik çağındaki çocukların internet oyunları oynama alışkanlıklarının sosyal medya okuryazarlığı bağlamında incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Bayat, B. (2014). Uygulamalı sosyal bilim araştırmalarında ölçme, ölçekler ve “likert” ölçek kurma tekniği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 1-24.
  • Bazalgette, C. & Buckingham, D. (2012). Literacy, media and multimodality: A critical response. Literacy, 47(2), 95-102.
  • Benson, J. & Nasser, F. (1998). On the use of factor analysis as a research tool. Journal of Vocational Education Research, 23(1), 13–33.
  • Buckingham, D. (2003). Media education: literacy, learning and contemporary culture. Oxford: Polity Press.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
  • Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Child, D. (2006). Essentials of factor analysis (Third edition). New York: Continuum.
  • Civelek, Ş. (2021). Eleştirel medya okuryazarlığı bağlamında meslek liseleri gazetecilik alanı öğrencilerinin sosyal medyayı haber mecrası olarak kullanımlarının diğer öğrencilerle karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LİSREL uygulamaları. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Diergarten, A. K., Möckel, T. Nieding, G. & Ohler, P. (2017). The impact of media literacy on children's learning from films and hypermedia. Journal of Applied Developmental Psychology, 48, 33–41.
  • Dolanbay, H. (2018). Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarına yönelik medya okuryazarlığı eğitimi modeli (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Dumlu, A. (2018). Katılımcı yurttaşlık bilincinin geliştirilmesi bağlamında AB ülkelerinde medya okuryazarlığı (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Edin, P. G. (2019). Avrupa mevzuatı ile karşılaştırmalı olarak Türkiye'de medya okuryazarlığı ve karşılaşılan sorunlar (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Erdem, C. (2018). Öğretmen adayları için medya okuryazarlığı dersi öğretim programı tasarısı (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Erişti, B. ve Erdem, C. (2017). Development of a media literacy skills scale. Contemporary Educational Technology, 8(39), 249-267.
  • Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. ve Sanisoğlu, Y. (2013). Doğrulayıcı faktör analizi ve uyum indeksleri. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Science, 33(1), 210-23.
  • Erkuş, A. (2007). Ölçek geliştirme ve uyarlama çalışmalarında karşılaşılan sorunlar. Türk Psikoloji Bülteni, 13(40), 17-25.
  • Evci, N. ve Aylar, F. (2017). Derleme: Ölçek geliştirme çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizi kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(10), 389-412.
  • Facione, P. A. (1990). Critical thinking: A statement of expert consensus for purposes of educational assessment and instruction: The Delphi Report. Millbrae CA: California Academic Press.
  • Filiz, H. (2020). Medya okuryazarlığı ve aile değerleri bağlamında televizyonun Türk aile yapısına etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Freire, P. & Macedo, D. P. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve dünyayı okuma. (S. Ayhan, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Gaines, E. (2010). Media Literacy and semiotics. New York: Palgrave Macmillan.
  • Giroux, H. A. (1991). Postmodernism, feminism, and cultural politics: redrawing educational boundaries. New York: State University of New York Press.
  • Görgülü Aydoğdu, A. (2015). Eleştirel farkındalık yaratmada yeni medya okuryazarlığı ve yeni medya bilinci üzerine bir inceleme (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Görmez, E. (2014). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı düzeyleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Görmez, E. ve Kardaş, M. N. (2017). Etkili medya eğitimi uygulamaları için bir ölçek geliştirme çalıştırması. Turkish Studies, 12(4), 167-186.
  • Hobbs, R. (1998a). Teaching with and about film and television. Journal of Management Development, 17(4), 259-272.
  • Hobbs, R. (1998b). The Simpsons meet Mark Twain: Analyzing popular media texts in the classroom. The English Journal, 87(1), 49-51.
  • Hobbs, R. (2005). The state of media literacy education. Journal of Communication, 55(4), 865-871.
  • Hobbs, R. (2013). Improvization and strategic risk-taking in informal learning with digital media literacy. Learning, Media and Technology, 38(2), 182-197.
  • Hobbs, R. (2018). Media education, copyrigt and fair use. R. Hobbs (Ed). In The Routledge Companion to Media Education, Copyright, and Fair Use (p.3-21). New York: Routledge.
  • İnan, T. (2013). Medya okuryazarlığı sürecinde medya, çocuk ve ebeveyn ilişkisi: ortaokul öğrencilerinin ve ebeveynlerinin televizyon ve internet kullanımlarına ilişkin tutum ve davranışlarının incelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Jenkins, H. (2006). Convergence culture: Where old and new media collide. US: New York University Press.
  • Karakoç, F. Y. ve Dönmez, L. (2014). Ölçek geliştirme çalışmalarında temel ilkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 40, 39-49.
  • Kellner, D. & Share, J. (2005). Toward critical media literacy: Core concepts, debates, organizations and policy. In Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education, 26(3): 369–386.
  • Koç, E. (2016). Türkiye'deki medya okuryazarlığı eğitimi için bir uygulama önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Koçak, D., Çokluk, Ö. ve Kayri, M. (2016). Faktör sayısının belirlenmesinde MAP testi, paralel analiz, k1 ve yamaç birikinti grafiği yöntemlerinin karşılaştırılması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal Of Education Faculty), 13(1), 330-359.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personel Psychology, 28(4), 563-575.
  • Meibauer, B. K. (2013). Introduction: New perspectives in children's film studies. Journal of Educational Media, Memory & Society, 5(2), 39-44.
  • Özel, A. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının medya okuryazarlığı algılarının incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Özmen, C. (2020). Türkiye’de medya okuryazarlığı ve geleceği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Sönmez, G. (2021). Türkiye'de kamunun halkla ilişkiler uygulamaları: Medya okuryazarlığı örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
  • Stuckey, H. & Kring, K. (2007). Critical media literacy and popular film: Experiences of teaching and learning in a graduate class. New Directions For Adult And Continuing Education, 15, 25-33.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve LİSREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
  • Tabachnick, B. G. & Fidell, L. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. (M. Baloğlu, Çev. ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tan, O. (2015). Medya okuryazarlığı eğitimi: Öğrenci, öğretmen, aile bağlamında örnek bir araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Tanrıkulu, F. (2014). Medya okuryazarlığı bağlamında çocuk dergileriyle zenginleştirilmiş Türkçe dersinin etkililiği: Bir eylem araştırması (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
  • Tanrıkulu, S. (2019). Medya okuryazarlığı ve medya okuryazarlığı dersinin öğrencilere katkısı üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Thoman, E. (1995). Operational definition of media literacy. Los Angeles: Center for Media Literacy.
  • Thoman, E. & Jolls, T. (2004). Media literacy: A national priority for a changing world. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29.
  • Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. Washington: American Psychological Association.
  • Thompson, J. B. (2008). Medya ve modernite. (S. Öztürk, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Ulusoy, A. (2018). Dijital medya okuryazarlığı, gereksinimler ve yenilikçi uygulamalar üzerine bir inceleme (Yayımlanmamış doktora tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Wan, G. & Gut, D. M. (2008). Media use by Chinese and U.S. secondary students: Implications for media literacy education. Theory Into Practice, 47, 178-185.
  • Watkins, M. W. (2021). A step-by-step guide to exploratory factor analysis with SPSS. New York: Routledge.
  • Whitley, D. (2013). Learning with Disney: Children's animation and the politics of innocence. Journal of Educational Media, Memory & Society, 5(2), 75-91.
  • Yıldız, A. (2017). Ebeveynlerde medya okuryazarlığı yeterliliği: Ankara saha araştırması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Developing a Media Literacy Scale Sensitive to Entertainment Purpose

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 74 - 88, 28.01.2022

Emine Ulu Aslan , Bayram Baş

https://doi.org/10.16916/aded.1029540
Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to develop a media literacy scale for the media tools that secondary school students follow for entertainment purposes. Before the analysis in the research, the stages of scale development including literature review, interviews with teachers and students, creating an item pool, getting expert opinion, and pre-testing were followed. The exploratory factor analysis (EFA) of the scale was carried out on the scale forms applied to 404 7th grade students studying at public secondary schools in different provinces. In this analysis, the KMO value of the 24-item scale was .935 and the Barlett test χ2= 5048.392 (p≤.01), proving that the sample group size was excellent, and the data were suitable for EFA. As a result of EFA, it was determined that the scale was in a one-dimensional structure and this dimension explained 43% of the total variance. To confirm the one-dimensional structure, confirmatory factor analysis (CFA) was performed on the scale forms applied to 234 secondary school students different from the first sample group. As a result of CFA, it was confirmed that the one-dimensional structure of the scale was confirmed and the fit indexes provided acceptable values (RMSEA=.078, GFI=.90, CFI=.93, NFI=.91). In line with the values found, it was concluded that the scale is valid and reliable.

Anahtar Kelimeler

Media literacy entertainment media scale development

Kaynakça

  • Aksoy, N. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının medya okuryazarlığı algı düzeyleri ve görüşleri: Manisa Celal Bayar Üniversitesi örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
  • Aksu, Y. (2019). Medya okuryazarlığı dersine ilişkin öğrenci tutumları ile öğretmen ve öğretmen adayı görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Giresun.
  • Aydemir, S. (2019). Toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı medya okuryazarlığı eğitiminin öğretmen adaylarının toplumsal cinsiyet eşitliğine ilişkin tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Baker, F. W. (2010). Media literacy: 21st century literacy skills. H. H. Jacobs (Ed.). In Curriculum 21: Essential Education for a Changing World (p.133-152). USA: ASCD.
  • Baş, M. N. (2021). Ergenlik çağındaki çocukların internet oyunları oynama alışkanlıklarının sosyal medya okuryazarlığı bağlamında incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Bayat, B. (2014). Uygulamalı sosyal bilim araştırmalarında ölçme, ölçekler ve “likert” ölçek kurma tekniği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 1-24.
  • Bazalgette, C. & Buckingham, D. (2012). Literacy, media and multimodality: A critical response. Literacy, 47(2), 95-102.
  • Benson, J. & Nasser, F. (1998). On the use of factor analysis as a research tool. Journal of Vocational Education Research, 23(1), 13–33.
  • Buckingham, D. (2003). Media education: literacy, learning and contemporary culture. Oxford: Polity Press.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
  • Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Child, D. (2006). Essentials of factor analysis (Third edition). New York: Continuum.
  • Civelek, Ş. (2021). Eleştirel medya okuryazarlığı bağlamında meslek liseleri gazetecilik alanı öğrencilerinin sosyal medyayı haber mecrası olarak kullanımlarının diğer öğrencilerle karşılaştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LİSREL uygulamaları. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Diergarten, A. K., Möckel, T. Nieding, G. & Ohler, P. (2017). The impact of media literacy on children's learning from films and hypermedia. Journal of Applied Developmental Psychology, 48, 33–41.
  • Dolanbay, H. (2018). Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarına yönelik medya okuryazarlığı eğitimi modeli (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Dumlu, A. (2018). Katılımcı yurttaşlık bilincinin geliştirilmesi bağlamında AB ülkelerinde medya okuryazarlığı (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Edin, P. G. (2019). Avrupa mevzuatı ile karşılaştırmalı olarak Türkiye'de medya okuryazarlığı ve karşılaşılan sorunlar (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Erdem, C. (2018). Öğretmen adayları için medya okuryazarlığı dersi öğretim programı tasarısı (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Erişti, B. ve Erdem, C. (2017). Development of a media literacy skills scale. Contemporary Educational Technology, 8(39), 249-267.
  • Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. ve Sanisoğlu, Y. (2013). Doğrulayıcı faktör analizi ve uyum indeksleri. Turkiye Klinikleri Journal of Medical Science, 33(1), 210-23.
  • Erkuş, A. (2007). Ölçek geliştirme ve uyarlama çalışmalarında karşılaşılan sorunlar. Türk Psikoloji Bülteni, 13(40), 17-25.
  • Evci, N. ve Aylar, F. (2017). Derleme: Ölçek geliştirme çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizi kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(10), 389-412.
  • Facione, P. A. (1990). Critical thinking: A statement of expert consensus for purposes of educational assessment and instruction: The Delphi Report. Millbrae CA: California Academic Press.
  • Filiz, H. (2020). Medya okuryazarlığı ve aile değerleri bağlamında televizyonun Türk aile yapısına etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Freire, P. & Macedo, D. P. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve dünyayı okuma. (S. Ayhan, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Gaines, E. (2010). Media Literacy and semiotics. New York: Palgrave Macmillan.
  • Giroux, H. A. (1991). Postmodernism, feminism, and cultural politics: redrawing educational boundaries. New York: State University of New York Press.
  • Görgülü Aydoğdu, A. (2015). Eleştirel farkındalık yaratmada yeni medya okuryazarlığı ve yeni medya bilinci üzerine bir inceleme (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Görmez, E. (2014). Ortaokul öğrencilerinin medya okuryazarlığı düzeyleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Görmez, E. ve Kardaş, M. N. (2017). Etkili medya eğitimi uygulamaları için bir ölçek geliştirme çalıştırması. Turkish Studies, 12(4), 167-186.
  • Hobbs, R. (1998a). Teaching with and about film and television. Journal of Management Development, 17(4), 259-272.
  • Hobbs, R. (1998b). The Simpsons meet Mark Twain: Analyzing popular media texts in the classroom. The English Journal, 87(1), 49-51.
  • Hobbs, R. (2005). The state of media literacy education. Journal of Communication, 55(4), 865-871.
  • Hobbs, R. (2013). Improvization and strategic risk-taking in informal learning with digital media literacy. Learning, Media and Technology, 38(2), 182-197.
  • Hobbs, R. (2018). Media education, copyrigt and fair use. R. Hobbs (Ed). In The Routledge Companion to Media Education, Copyright, and Fair Use (p.3-21). New York: Routledge.
  • İnan, T. (2013). Medya okuryazarlığı sürecinde medya, çocuk ve ebeveyn ilişkisi: ortaokul öğrencilerinin ve ebeveynlerinin televizyon ve internet kullanımlarına ilişkin tutum ve davranışlarının incelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Jenkins, H. (2006). Convergence culture: Where old and new media collide. US: New York University Press.
  • Karakoç, F. Y. ve Dönmez, L. (2014). Ölçek geliştirme çalışmalarında temel ilkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 40, 39-49.
  • Kellner, D. & Share, J. (2005). Toward critical media literacy: Core concepts, debates, organizations and policy. In Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education, 26(3): 369–386.
  • Koç, E. (2016). Türkiye'deki medya okuryazarlığı eğitimi için bir uygulama önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Koçak, D., Çokluk, Ö. ve Kayri, M. (2016). Faktör sayısının belirlenmesinde MAP testi, paralel analiz, k1 ve yamaç birikinti grafiği yöntemlerinin karşılaştırılması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal Of Education Faculty), 13(1), 330-359.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personel Psychology, 28(4), 563-575.
  • Meibauer, B. K. (2013). Introduction: New perspectives in children's film studies. Journal of Educational Media, Memory & Society, 5(2), 39-44.
  • Özel, A. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının medya okuryazarlığı algılarının incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Özmen, C. (2020). Türkiye’de medya okuryazarlığı ve geleceği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık
  • Sönmez, G. (2021). Türkiye'de kamunun halkla ilişkiler uygulamaları: Medya okuryazarlığı örneği (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
  • Stuckey, H. & Kring, K. (2007). Critical media literacy and popular film: Experiences of teaching and learning in a graduate class. New Directions For Adult And Continuing Education, 15, 25-33.
  • Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş, temel ilkeler ve LİSREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
  • Tabachnick, B. G. & Fidell, L. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. (M. Baloğlu, Çev. ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tan, O. (2015). Medya okuryazarlığı eğitimi: Öğrenci, öğretmen, aile bağlamında örnek bir araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Tanrıkulu, F. (2014). Medya okuryazarlığı bağlamında çocuk dergileriyle zenginleştirilmiş Türkçe dersinin etkililiği: Bir eylem araştırması (Yayımlanmamış doktora tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
  • Tanrıkulu, S. (2019). Medya okuryazarlığı ve medya okuryazarlığı dersinin öğrencilere katkısı üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Thoman, E. (1995). Operational definition of media literacy. Los Angeles: Center for Media Literacy.
  • Thoman, E. & Jolls, T. (2004). Media literacy: A national priority for a changing world. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29.
  • Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. Washington: American Psychological Association.
  • Thompson, J. B. (2008). Medya ve modernite. (S. Öztürk, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Ulusoy, A. (2018). Dijital medya okuryazarlığı, gereksinimler ve yenilikçi uygulamalar üzerine bir inceleme (Yayımlanmamış doktora tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
  • Wan, G. & Gut, D. M. (2008). Media use by Chinese and U.S. secondary students: Implications for media literacy education. Theory Into Practice, 47, 178-185.
  • Watkins, M. W. (2021). A step-by-step guide to exploratory factor analysis with SPSS. New York: Routledge.
  • Whitley, D. (2013). Learning with Disney: Children's animation and the politics of innocence. Journal of Educational Media, Memory & Society, 5(2), 75-91.
  • Yıldız, A. (2017). Ebeveynlerde medya okuryazarlığı yeterliliği: Ankara saha araştırması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Toplam 64 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emine Ulu Aslan 0000-0002-6836-5589

Bayram Baş 0000-0003-3569-9395

Yayımlanma Tarihi 28 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ulu Aslan, E., & Baş, B. (2022). Eğlence Amacına Duyarlı Medya Okuryazarlığı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 10(1), 74-88. https://doi.org/10.16916/aded.1029540

Cited By

Popular culture texts in education: The effect of tales transformed into children's media on critical thinking and media literacy skills
Thinking Skills and Creativity
https://doi.org/10.1016/j.tsc.2022.101202
Preservice Elementary Teachers’ Entertainment-oriented Media Literacy and Critical Literacy Skills for Internet
Kuramsal Eğitimbilim
https://doi.org/10.30831/akukeg.1653565

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.