Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Çalışmalarındaki Yazım ve Noktalama Hatalarının Belirlenmesi

Üzeyir Süğümlü

doi:10.16916/aded.706748

Araştırma Makalesi

Determination of the Spelling and Punctuation Errors in the Writing Activities of Middle-School Students

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 2, 528 - 542, 27.04.2020

Üzeyir Süğümlü

https://doi.org/10.16916/aded.706748

Cited By: 5

Öz

The present study was conducted with the aim of determining the spelling and punctuation errors made by middle-school students in writing activities. Teaching spelling and punctuation rules is necessary in terms of developing a written language and ensuring that written expression is clear and comprehensible. Acquisitions towards spelling and punctuation rules were included at each grade level in the Turkish Curriculum (2019). The present study was conducted using the qualitative case study method. 127 students were included in the study group. The data collection phase of the study was carried out with the document (text) review method. The data were analyzed using the content analysis technique. The writings of the students were transferred to the MAXQDA 12 qualitative data analysis program and coded through the program. It was determined that the most common spelling mistakes by the students were related to spelling words (missing letters, letter mistakes, etc.), capital letters, the conjunctions -de and -da and compound-separate words while the most common punctuation mistakes were related to missing dots, missing commas and misuse of commas.

Anahtar Kelimeler

Language skills , writing skills , spelling and punctuation rules

Kaynakça

Akbaba, R. S. & Yalçın, S. K. (2016). 6. sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinde görülen hataların sınıflandırılması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1320-1338.
Akkaya, A. (2013). 6. sınıf öğrencilerinin yazım yanlışları sıklığı ve yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies-International Periodical For The Langu¬ages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(4), 33-52.
Akyol, H. & Şahin, A. (2019). Dil bilgisi ve imla öğretimi. H. Akyol & A. Şahin (Editörler), Türkçe eğitimi (214-241) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
Arı, G. & Keray, B. (2012). Sekizinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini uygulama düzeyi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 40-54.
Bağcı Ayrancı, B. & Karahan, L. (2017). Çağrışım tekniğinin yazma becerisinin geliştirilmesine katkısı: Ölçek geliştirme ve etkinlik oluşturma çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1148-1177.
Bağcı, H. & Karagül, S. (2013). Yazım ve noktalama eğitimi: kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Editörler), Türkçe öğretimi el kitabı İçinde (307-332). Ankara: Pegem Akademi.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York, US: Routledge.
Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. New York: Sage.
Elma, C. & Bütün, E. (2015). İlkokul ve ortaokul öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 104-131.
Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
Kaplan, I. (2016). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanmadaki yeterlilikleri üzerine araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
Kurudayıoğlu, M. & Dölek, O. (2018). Noktalama işaretlerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 372-385.
Kurudayıoğlu, M. (2012). Dünyada ve Türkiye’de dil bilgisi öğretiminin temel problemleri. M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (47-70) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
MEB (2019). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB (2018). Yazarlık ve yazma becerileri dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri). S. Turan (Çev. Ed.), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özbay, M. (2012). Yazma eğitiminde noktalama ve imla. Ö. Murat (Ed.), Yazma eğitimi (181-197) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3. ed.). Hershey, PA: Sage.
Robson, C. (2001). Real world research. Oxford: Blackwell Publishers.
Robson, C. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri gerçek dünya araştırması. Ş. Çınkır & N. Demirkasımoğlu (Çev. Editörleri), Ankara: Anı Yayıncılık.
Süğümlü, Ü. (2020). Öğretim programlarında ve ders kitaplarında yazım ve noktalama öğretimi. B. B. Ayrancı & A. Başkan (Editörler), Kuram ve uygulamada yazma eğitimi (193-241) içinde. Ankara: Pegem Akdemi.
Taşdemir, M., Budak, Y. & Kula, S. (2015). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama kurallarını öğrenme düzeyi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 58 80.
TDK (2020). Yazım kuralları. http://tdk.gov.tr/category/icerik/yazim-kurallari/ adresinden erişilmiştir.
The Australian Curriculum (2012). English. Australia: ACARA.
The Ontario Curriculum (2006). Language. Canada: The Minis¬try of Education.
Topçuoğlu Ünal, F. & Altın, H. (2017). Üniversite öğrencilerinin dilekçe yazım yanlışları üzerine bir inceleme. Turkish Stu¬dies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(6), 741-760.
Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 97-114.
Ülper, H. (2019). Yazma süreci. N. Bayat (Ed.), Yazma ve eğitimi (73-90) içinde. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldırım, D. & Uludağ, E. (2016). Ortaokul öğrencilerinin bazı noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını uygulayabilme düzeyleri (İstanbul örneği). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 319-342.

Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Çalışmalarındaki Yazım ve Noktalama Hatalarının Belirlenmesi

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 2, 528 - 542, 27.04.2020

Üzeyir Süğümlü

https://doi.org/10.16916/aded.706748

Cited By: 5

Öz

Araştırma, ortaokul öğrencilerinin yazma çalışmalarındaki yazım ve noktalama hatalarını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yazım ve noktalama kuralları öğretimi, bir dilin yazı dili olarak geliştirilmesi, yazılı anlatımın açık ve anlaşılır olması için gereklidir. Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda (2019) her sınıf düzeyinde yazım ve noktalama kurallarına yönelik kazanımlara yer verilmiştir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunda, 127 öğrenci yer almıştır. Araştırmanın verileri, doküman (yazı) incelemesi yöntemi ile toplanmıştır. Veriler, içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Öğrencilerin yazıları, MAXQDA 12 nitel veri analizi programına aktarılmış ve kodlamalar program üzerinden yapılmıştır. Ortaokul öğrencileri, yazım konusunda en fazla sözcük yazımı (harf hatası, eksikliği vb.), büyük harflerin yazımı, bağlaç olan da, de’nin yazımı ve birleşik-ayrı sözcük yazımı; noktalama konusunda ise nokta eksikliği, virgül eksikliği ve virgülün yanlış kullanımı ile ilgili hatalar yapmışlardır.

Anahtar Kelimeler

Dil becerileri , yazma becerisi , yazım ve noktalama kuralları

Kaynakça

Akbaba, R. S. & Yalçın, S. K. (2016). 6. sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinde görülen hataların sınıflandırılması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1320-1338.
Akkaya, A. (2013). 6. sınıf öğrencilerinin yazım yanlışları sıklığı ve yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish Studies-International Periodical For The Langu¬ages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(4), 33-52.
Akyol, H. & Şahin, A. (2019). Dil bilgisi ve imla öğretimi. H. Akyol & A. Şahin (Editörler), Türkçe eğitimi (214-241) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
Arı, G. & Keray, B. (2012). Sekizinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini uygulama düzeyi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 40-54.
Bağcı Ayrancı, B. & Karahan, L. (2017). Çağrışım tekniğinin yazma becerisinin geliştirilmesine katkısı: Ölçek geliştirme ve etkinlik oluşturma çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1148-1177.
Bağcı, H. & Karagül, S. (2013). Yazım ve noktalama eğitimi: kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Editörler), Türkçe öğretimi el kitabı İçinde (307-332). Ankara: Pegem Akademi.
Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th ed.). New York, US: Routledge.
Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. New York: Sage.
Elma, C. & Bütün, E. (2015). İlkokul ve ortaokul öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine ilişkin öğretmen görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 104-131.
Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
Kaplan, I. (2016). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanmadaki yeterlilikleri üzerine araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
Kurudayıoğlu, M. & Dölek, O. (2018). Noktalama işaretlerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 372-385.
Kurudayıoğlu, M. (2012). Dünyada ve Türkiye’de dil bilgisi öğretiminin temel problemleri. M. Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (47-70) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
MEB (2019). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB (2018). Yazarlık ve yazma becerileri dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri). S. Turan (Çev. Ed.), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özbay, M. (2012). Yazma eğitiminde noktalama ve imla. Ö. Murat (Ed.), Yazma eğitimi (181-197) içinde. Ankara: Pegem Akademi.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3. ed.). Hershey, PA: Sage.
Robson, C. (2001). Real world research. Oxford: Blackwell Publishers.
Robson, C. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri gerçek dünya araştırması. Ş. Çınkır & N. Demirkasımoğlu (Çev. Editörleri), Ankara: Anı Yayıncılık.
Süğümlü, Ü. (2020). Öğretim programlarında ve ders kitaplarında yazım ve noktalama öğretimi. B. B. Ayrancı & A. Başkan (Editörler), Kuram ve uygulamada yazma eğitimi (193-241) içinde. Ankara: Pegem Akdemi.
Taşdemir, M., Budak, Y. & Kula, S. (2015). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama kurallarını öğrenme düzeyi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 6(18), 58 80.
TDK (2020). Yazım kuralları. http://tdk.gov.tr/category/icerik/yazim-kurallari/ adresinden erişilmiştir.
The Australian Curriculum (2012). English. Australia: ACARA.
The Ontario Curriculum (2006). Language. Canada: The Minis¬try of Education.
Topçuoğlu Ünal, F. & Altın, H. (2017). Üniversite öğrencilerinin dilekçe yazım yanlışları üzerine bir inceleme. Turkish Stu¬dies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(6), 741-760.
Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 97-114.
Ülper, H. (2019). Yazma süreci. N. Bayat (Ed.), Yazma ve eğitimi (73-90) içinde. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldırım, D. & Uludağ, E. (2016). Ortaokul öğrencilerinin bazı noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını uygulayabilme düzeyleri (İstanbul örneği). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 319-342.

Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Alan Eğitimleri
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Üzeyir Süğümlü 0000-0003-2135-5399
Yayımlanma Tarihi	27 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA	Süğümlü, Ü. (2020). Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Çalışmalarındaki Yazım ve Noktalama Hatalarının Belirlenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 528-542. https://doi.org/10.16916/aded.706748