Öğretmen Adaylarının Türkçe Öğretimi Uygulamalarına İlişkin Görüşleri

Aliye Erdem; Ayşegül Bayraktar

doi:10.16916/aded.416703

Araştırma Makalesi

Pre-Service Teachers’ Opinions regarding Practices of Turkish Language Arts Course

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 11 - 27, 28.01.2019

Aliye Erdem , Ayşegül Bayraktar

https://doi.org/10.16916/aded.416703

Cited By: 6

Öz

This study investigated
pre-service teachers’ opinions regarding their application in teaching Turkish
Language course. Data were collected through 26 pre-service teachers’ responses
to the Opinion Form consisted of open-ended questions. Collected data were
analysed and interpreted through descriptive analysis techniques. Findings
yielded that in order to take attention and motivate students, pre-service
teachers mostly asked open-ended questions, used visuals and short videos, and
read children’s literature books. When teaching the course, question and
answer, lecture, drama, the 5E learning cycle and discussion were the most
commonly used teaching methods. Students’ prior knowledge and developmental
characteristics, whether the texts were interesting and appropriate or not were
considered when determining which texts to be used. Pre-service teachers stated
that they were successful at managing the classroom, allowing students to participate
to the lesson, conducting an effective communication, taking students’
attentions, using question and answer technique, organizing activities, and
using intonations when speaking.

Anahtar Kelimeler

Turkish language teaching , pre-service teachers , learning-teaching process

Kaynakça

Adalı, O. (1983). Anadili olarak Türkçe öğretimi üstüne. Dil Öğretimi Özel Sayı Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 47 (379), 31-35.
Ak, F. Ö. (2006). İlköğretim okulları 1-5. sınıflarda uygulanmaya başlayan yeni ilköğretim programı hakkında sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Akyol, H. (2010). Türkçe öğretim yöntemleri (Yeni programa uygun). Ankara: Pegem Akademi.
Anılan, H. ve Kılıç, Z. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi dersine ve Türkçe öğretimi konusundaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 13, 1-48.
Aşkın. İ. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bogdan, C. R. ve Biklen, K. S. (2007). Qualitative research for education an introduction to theories and methods. USA: Person International Edition.
Boyacı, Z. Ve Kılıç, A. (2017). Bireylerin geleceğinin şekillenmesine sınıf öğretmenlerinin etkisi (Primary school teachers’ effects on forming the future of individuals). Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (2), 701-718.
Çakmak, G. (2010). İlköğretim birinci kademe Türkçe öğretim programının öğrencilerin yaratıcı düşünmelerini geliştirmeye etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Değirmenci Gündoğmuş, H. (2018). Self-efficacy of teacher candidates for teaching first reading and writing.
Educational Research and Reviews, 13(6), 224-229.
Drummond, R. ve Stoddard, A. (1990). Teacher competencies: What is the role of foundations of education? Journal of Instructional Psychology, 17(2), 65-67.
Erdem, İ. ve Çelik, M. (2011). Dil bilgisi öğretim yöntemi üzerine değerlendirmeler. Turkish Studies, 6(1), 1030-1041.
Evran Acar, F. (2010). Sınıf öğretmenliği programından mezun olan öğretmenlerin Türkçe dersine ilişkin yeterliklerinin değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(1), 89-115.
Gökçe, E. (1999). İlköğretim öğretmenlerinin yeterlikleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karaca, E. (2004). Öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yeterliklerine ilişkin algıları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kavcar, C. (1988). Türk dili ve edebiyatı öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20(1-2), 261-273.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi (Türkçe ve sınıf öğretmenleri için). Ankara: Engin Yayınları.
Özdemir, C., ve Erdoğan, T. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının ilkokuma ve yazma öğretimine ilişkin öz yeterlik inançlarının belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (1), 314-331.
Senemoğlu, N. (1992). İngiltere’de ilköğretime öğretmen yetiştirme ve Türkiye ile karşılaştırılması-Türkiye’de ilköğretime öğretmen yetiştirmenin geliştirilmesi için bazı öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 143-156.
Sever, S. (2003). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı yayıncılık.
Susar Kırmızı, F. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 42-54.
Yavuz, D. (2009). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik öz yeterlik algıları ve üst bilişsel farkındalıklarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yılmaz, İ. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının özel alan ve öz yeterlik algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Öğretmen Adaylarının Türkçe Öğretimi Uygulamalarına İlişkin Görüşleri

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 11 - 27, 28.01.2019

Aliye Erdem , Ayşegül Bayraktar

https://doi.org/10.16916/aded.416703

Cited By: 6

Öz

Sınıf öğretmenliği anabilim dalında öğrenim gören
öğretmen adaylarının Türkçe öğretimi uygulamalarına ilişkin görüşlerinin
incelendiği bu araştırmada veriler 26 sınıf öğretmeni adayının Türkçe
öğretimine ilişkin görüşlerini belirlemeye yönelik açık uçlu soruların yer
aldığı bilgi formu ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler betimsel çözümleme
tekniği kullanılarak çözümlenmiş ve yorumlanmıştır. Araştırma bulguları
öğretmen adaylarının Türkçe derslerinde dikkat çekme ve güdüleme için en çok;
açık uçlu sorular kullandıklarını, görsellerden yararlandıklarını, konuyla
ilgili kısa videolar izlettiklerini ve çocuk edebiyatından metinler
okuduklarını göstermiştir. Türkçe derslerinde en fazla; soru-cevap, anlatım,
drama, 5E öğrenme döngüsü ve tartışma yöntem ve teknikleri kullanılmıştır.
Kullanılan metinlerin seçiminde öğrencilerin ön bilgileri, gelişim özellikleri,
metnin ilgi çekiciliği, yazım ve içerik olarak uygun olması gibi özellikler
dikkate alınmıştır. Öğretmen adaylarının Türkçe derslerinde; sınıf hâkimiyeti
ve öğrenciyi derse katabilme, iletişim kurma ve öğrencilerin dikkatini çekme,
soru-cevap yöntemini etkili kullanma ve etkinlikleri yönlendirme, vurgulu
konuşma konularında kendilerini başarılı buldukları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi , öğretmen adayları , öğrenme-öğretme süreci , öğrenme-öğretme süreci

Kaynakça

Adalı, O. (1983). Anadili olarak Türkçe öğretimi üstüne. Dil Öğretimi Özel Sayı Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 47 (379), 31-35.
Ak, F. Ö. (2006). İlköğretim okulları 1-5. sınıflarda uygulanmaya başlayan yeni ilköğretim programı hakkında sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Akyol, H. (2010). Türkçe öğretim yöntemleri (Yeni programa uygun). Ankara: Pegem Akademi.
Anılan, H. ve Kılıç, Z. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi dersine ve Türkçe öğretimi konusundaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 13, 1-48.
Aşkın. İ. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bogdan, C. R. ve Biklen, K. S. (2007). Qualitative research for education an introduction to theories and methods. USA: Person International Edition.
Boyacı, Z. Ve Kılıç, A. (2017). Bireylerin geleceğinin şekillenmesine sınıf öğretmenlerinin etkisi (Primary school teachers’ effects on forming the future of individuals). Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (2), 701-718.
Çakmak, G. (2010). İlköğretim birinci kademe Türkçe öğretim programının öğrencilerin yaratıcı düşünmelerini geliştirmeye etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Değirmenci Gündoğmuş, H. (2018). Self-efficacy of teacher candidates for teaching first reading and writing.
Educational Research and Reviews, 13(6), 224-229.
Drummond, R. ve Stoddard, A. (1990). Teacher competencies: What is the role of foundations of education? Journal of Instructional Psychology, 17(2), 65-67.
Erdem, İ. ve Çelik, M. (2011). Dil bilgisi öğretim yöntemi üzerine değerlendirmeler. Turkish Studies, 6(1), 1030-1041.
Evran Acar, F. (2010). Sınıf öğretmenliği programından mezun olan öğretmenlerin Türkçe dersine ilişkin yeterliklerinin değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(1), 89-115.
Gökçe, E. (1999). İlköğretim öğretmenlerinin yeterlikleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karaca, E. (2004). Öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yeterliklerine ilişkin algıları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kavcar, C. (1988). Türk dili ve edebiyatı öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20(1-2), 261-273.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi (Türkçe ve sınıf öğretmenleri için). Ankara: Engin Yayınları.
Özdemir, C., ve Erdoğan, T. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının ilkokuma ve yazma öğretimine ilişkin öz yeterlik inançlarının belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (1), 314-331.
Senemoğlu, N. (1992). İngiltere’de ilköğretime öğretmen yetiştirme ve Türkiye ile karşılaştırılması-Türkiye’de ilköğretime öğretmen yetiştirmenin geliştirilmesi için bazı öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 143-156.
Sever, S. (2003). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı yayıncılık.
Susar Kırmızı, F. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 42-54.
Yavuz, D. (2009). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik öz yeterlik algıları ve üst bilişsel farkındalıklarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yılmaz, İ. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının özel alan ve öz yeterlik algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Aliye Erdem Ayşegül Bayraktar
Yayımlanma Tarihi	28 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Erdem, A., & Bayraktar, A. (2019). Öğretmen Adaylarının Türkçe Öğretimi Uygulamalarına İlişkin Görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(1), 11-27. https://doi.org/10.16916/aded.416703