The Effect of Cognitive Awareness Strategies on the Improvement of the 7th Grade Students’ Speaking Skills
Öz
The study aimed
to find out the effect of cognitive awareness strategies for prepared speaking
on speaking abilities of the 7th grade students. The study was designed as
mixed method where qualitative and quantitative methods were both used.
Quantitative method was used to develop a cognitive awareness scale for
speaking and qualitative method and interview were used to collect data about
the sufficiency of prepared speaking applications. The participants of the
study were the 7th grade students studying in Bolu – 22 participants in the
experimental group, 23 participants in the control group. For data collection,
“Speaking Strategies Cognitive Awareness Scale” developed by the researcher,
“Assessment Scale for Prepared Speaking”, “Self-assessment Scale for Prepared
Speaking" and an "Interview Form" including open-ended questions
were used. Speaking activities were conducted for 12-week period considering
cognitive awareness strategies in the experimental group. On the other hand, in
the control group, traditional methods and the activities in the coursebook
were followed. The students in both groups were asked to make a rehearsed
speech and present it in the classroom once in every 4 weeks. At the end of the
study, it was figured out that there was a significant difference between the
pre-test and post -test scores of the students in the experimental group.
Similarly, there was a significant difference between the pre and post-test
scores of experimental group students about their cognitive awareness level for
rehearsed speech in favor of post-test scores. However, the results showed that
there was not a significant difference in the pre-test and post-test scores of
the students in the control group. Likewise, there was no significant
difference between the pre-post test scores of the control group students about
their cognitive awareness for rehearsed speech. Experimental group students
reported that prepared speaking activities were more effective and educative
than traditional activities.
Anahtar Kelimeler
Speaking education Rehearsed speech Speaking process Cognitive awareness Strategy training
Kaynakça
- Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.9(20), 405-420.
- Arıkan, M. (2004). Nitelikli İnsan. İstanbul: Bilge Yayıncılık.
- Arslan, A. ( 2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,7(3), 221-231.
- Atik, B B. (2006). The effect of strategies-based instruction on speaking skills of high school students. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Adana.
- Aydın, N. ve Yılmaz, A. (2010). Yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 39, 57-68.
- Ayres, L. (2008). Semi-structured interview. In L. M. Given (Ed.) The SAGE encyclopedia of qualitative research methods, (pp. 810-811). SAGE Publication.
- Bağçeci, B., Döş, B. ve Sarıca, R. (2011). İlköğretim öğrencilerinin üstbilişsel farkındalık düzeyleri ile akademik başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,8(16), 551-566.
- Candan, A. S. (2005). Üstbilişsel kuram ve tarih öğretimi. Kastamonu Eğitim Dergisi,13(2),327-332.
- Chamot, A. U. (1987). The learning strategies of ESL students. Wenden, A., Rubin, J. (ed.), Learning strategies in language learning (s. 71-83), New York: Prentice Hall.
- Demir, Ö. (2009). Bilişsel koçluk yöntemiyle öğretilen bilişsel farkındalık stratejilerinin altıncı sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin epistemolojik inançlarına, bilişsel farkındalık becerilerine, akademik başarılarına ve bunların kalıcılıklarına etkisi. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7 (1),185-128.
- Eggen, Paul-Don Kauchak (2001) Educationa lPsychology, New Jersey, USA
- Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive developmental inquiry. American Psychologist, 34, 906-911.
- Forbes, K. ve Fisher, L. (2018) The impact of expanding advanced level secondary school students' awareness and use of metacognitive learning strategies on confidence and proficiency in foreign language speaking skills, The Language Learning Journal, 46:2, 173-185,
- Göçer, A. (2008). Performans görevi ile ilgili sunum çalışmalarının konuşma ve dinleme becerilerinin geliştirilmesine katkısı. Dil Dergisi.137(8), 7-17.
- Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
- Karakoç Öztürk, B. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Journal of Research in EducationandTeaching.1(2), 342-356.
- Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
- Karatay, H. (2009). Okuma stratejileri bilişsel farkındalık ölçeği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.2(19), 58-78.
- Karatay, H. (2010). İlköğretim öğrencilerinin okuduğunu anlama ile ilgili bilişsel farkındalıkları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 457-475.
- Kaya, A. (2011). Etkili ve güzel konuşma sanatı. Konya: Eğitim Kitabevi.
- Koşar, G. ve Bedir, H. (2014). Strategies based instruction: a means of improving adult elf learners speaking skills. International Journal of Language Academy.2(3). 12-26.
- Melanlıoğlu, D. (2011).Üstbiliş stratejileri eğitiminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dinleme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Nakatani, Y. (2005). The effects of awareness-raising training on oral communication strategy use. The Modern Language Journal, 89, 76-91.
- Namlu, A. G. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 123-141.
- O’Malley, M. ve Chamot, U. (1990). Learning strategies in second language acquisition. Cambridge: Cambridge University Press.
- Oxford, R. L. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Boston: Heinle&Heinle.
- Özdemir, E. (1999). Güzel ve etkili konuşma sanatı. İstanbul: Remzi.
- Özdemir, S. (2018). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygısını Gidermede Hazırlıklı Konuşmaların Rolü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 361-374.
- Razmjoo, S.A., ve Arkedani, S. G.(2011). A model of speaking strategies for efl learners. The Journal of Teaching Language Skills.3(3), 116-142. 3 Mart 2015 tarihinde http://jtls.shirazu.ac.ir/article_380_58.html sayfasından erişilmiştir.
- Sargın, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi Muğla ili örneğinde. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Schraw, G. ve Dennison, R.S. (1994). “Assessing Metacognitive Awareness”. Contemporary Educational Psychology, 19, 460-475
- Taşer, S. (2012). Konuşma eğitimi, İstanbul: Pegasus.
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
- Temizyürek, F., Erdem, İ., ve Temizkan, M. (2011). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Topçuoğlu F. ve Özden, D. (2011). Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Topçuoğlu Ünal, F. ve Degeç, H. (2012). Öğretmen görüşlerine göre konuşma eğitiminde karşılaşılan sorunlar. The Journal of Academic Social Science Studies,5(7),735-750.
- Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatıma başarısı ve yazma kaygısına etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Xu, W. (2012). A survey on metacognitive strategy use in college oral English study under internet environment with a case study of Guilin University of Technology. Theory and practice language studies, 2(7), 1430-1435.
- Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ.
- Yelok, V. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarının değerlendirilmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 581-606.
Bilişsel Farkındalık Stratejilerinin 7. Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi
Öz
Bu araştırmanın amacı,
hazırlıklı konuşmayla ilgili bilişsel farkındalık stratejilerinin 7. sınıf
öğrencilerinin konuşma becerilerini geliştirmeye etkisini incelemektir. Bu
amaca ulaşabilmek için; araştırma, nitel ve nicel araştırma
yöntemlerinin birlikte kullanıldığı karışık desende yapılmıştır. Konuşmayla ilgili bilişsel farkındalık
stratejileri ölçeği geliştirmek ve deneysel çalışma için nicel yöntem; hazırlıklı konuşma uygulamalarının
yeterliliği ile ilgili veri elde etmek için ise nitel yöntem ve görüşme tekniği
kullanılmıştır. Araştırma, Bolu'da 7. sınıfta öğrenim gören 22 deney ve 23
kontrol öğrencisi olmak üzere toplam 45 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada
veri toplama aracı olarak araştırmacının geliştirdiği “Konuşma
Stratejileri Bilişsel Farkındalık Ölçeği”, “Hazırlıklı Konuşmayı Değerlendirme
Ölçeği”, “Hazırlıklı Konuşmayı Öz Değerlendirme Ölçeği” ve açık uçlu sorulardan oluşan “Görüşme
Formu” kullanılmıştır. Deney grubunda konuşma etkinlikleri, 12 hafta boyunca
bilişsel farkındalık stratejilerine göre yapılmıştır. Kontrol grubunda ise ders
kitaplarındaki etkinlikler çerçevesinde, geleneksel eğitim anlayışına göre
konuşma etkinlikleri yürütülmüştür. Her iki gruptan 4 haftada bir hazırlıklı
konuşma yapmaları ve bu konuşmayı sınıfta sunmaları istenmiştir. Araştırma
sonunda, deney grubu öğrencilerinin hazırlıklı konuşma ön-son test puanları
arasında anlamlı bir farkın olduğu tespit edilmiştir. Aynı şekilde deney grubu
öğrencilerinin hazırlıklı konuşma ile ilgili bilişsel farkındalık düzeylerine
ilişkin ön-son test puanları arasında son test puanları lehine anlamlı bir
farkın olduğu tespit edilmiştir. Ancak kontrol grubu öğrencilerinin hazırlıklı
konuşma ön-son test puanları arasında anlamlı bir farkın olmadığı
belirlenmiştir. Aynı şekilde kontrol grubu öğrencilerinin hazırlıklı konuşma
ile ilgili bilişsel farkındalık düzeylerine ilişkin ön-son test puanları arasında
anlamlı bir farkın olmadığı tespit edilmiştir. Deney grubu öğrencileri,
uygulanan hazırlıklı konuşma etkinliklerinin geleneksel eğitim etkinliklerine
göre daha verimli ve eğitici olduğunu belirtmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
Konuşma eğitimi Hazırlıklı konuşma Konuşma süreci Bilişsel farkındalık
Kaynakça
- Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.9(20), 405-420.
- Arıkan, M. (2004). Nitelikli İnsan. İstanbul: Bilge Yayıncılık.
- Arslan, A. ( 2012). Üniversite öğrencilerinin “topluluk karşısında konuşma” ile ilgili çeşitli görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,7(3), 221-231.
- Atik, B B. (2006). The effect of strategies-based instruction on speaking skills of high school students. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Adana.
- Aydın, N. ve Yılmaz, A. (2010). Yapılandırmacı yaklaşımın öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 39, 57-68.
- Ayres, L. (2008). Semi-structured interview. In L. M. Given (Ed.) The SAGE encyclopedia of qualitative research methods, (pp. 810-811). SAGE Publication.
- Bağçeci, B., Döş, B. ve Sarıca, R. (2011). İlköğretim öğrencilerinin üstbilişsel farkındalık düzeyleri ile akademik başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,8(16), 551-566.
- Candan, A. S. (2005). Üstbilişsel kuram ve tarih öğretimi. Kastamonu Eğitim Dergisi,13(2),327-332.
- Chamot, A. U. (1987). The learning strategies of ESL students. Wenden, A., Rubin, J. (ed.), Learning strategies in language learning (s. 71-83), New York: Prentice Hall.
- Demir, Ö. (2009). Bilişsel koçluk yöntemiyle öğretilen bilişsel farkındalık stratejilerinin altıncı sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin epistemolojik inançlarına, bilişsel farkındalık becerilerine, akademik başarılarına ve bunların kalıcılıklarına etkisi. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma becerisinin geliştirilmesine yönelik etkinlik önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 7 (1),185-128.
- Eggen, Paul-Don Kauchak (2001) Educationa lPsychology, New Jersey, USA
- Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive developmental inquiry. American Psychologist, 34, 906-911.
- Forbes, K. ve Fisher, L. (2018) The impact of expanding advanced level secondary school students' awareness and use of metacognitive learning strategies on confidence and proficiency in foreign language speaking skills, The Language Learning Journal, 46:2, 173-185,
- Göçer, A. (2008). Performans görevi ile ilgili sunum çalışmalarının konuşma ve dinleme becerilerinin geliştirilmesine katkısı. Dil Dergisi.137(8), 7-17.
- Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
- Karakoç Öztürk, B. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Journal of Research in EducationandTeaching.1(2), 342-356.
- Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
- Karatay, H. (2009). Okuma stratejileri bilişsel farkındalık ölçeği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.2(19), 58-78.
- Karatay, H. (2010). İlköğretim öğrencilerinin okuduğunu anlama ile ilgili bilişsel farkındalıkları. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 457-475.
- Kaya, A. (2011). Etkili ve güzel konuşma sanatı. Konya: Eğitim Kitabevi.
- Koşar, G. ve Bedir, H. (2014). Strategies based instruction: a means of improving adult elf learners speaking skills. International Journal of Language Academy.2(3). 12-26.
- Melanlıoğlu, D. (2011).Üstbiliş stratejileri eğitiminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dinleme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Nakatani, Y. (2005). The effects of awareness-raising training on oral communication strategy use. The Modern Language Journal, 89, 76-91.
- Namlu, A. G. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 123-141.
- O’Malley, M. ve Chamot, U. (1990). Learning strategies in second language acquisition. Cambridge: Cambridge University Press.
- Oxford, R. L. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Boston: Heinle&Heinle.
- Özdemir, E. (1999). Güzel ve etkili konuşma sanatı. İstanbul: Remzi.
- Özdemir, S. (2018). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygısını Gidermede Hazırlıklı Konuşmaların Rolü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 361-374.
- Razmjoo, S.A., ve Arkedani, S. G.(2011). A model of speaking strategies for efl learners. The Journal of Teaching Language Skills.3(3), 116-142. 3 Mart 2015 tarihinde http://jtls.shirazu.ac.ir/article_380_58.html sayfasından erişilmiştir.
- Sargın, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin konuşma becerilerinin değerlendirilmesi Muğla ili örneğinde. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
- Schraw, G. ve Dennison, R.S. (1994). “Assessing Metacognitive Awareness”. Contemporary Educational Psychology, 19, 460-475
- Taşer, S. (2012). Konuşma eğitimi, İstanbul: Pegasus.
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma becerisinin geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(2), 113-131.
- Temizyürek, F., Erdem, İ., ve Temizkan, M. (2011). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Topçuoğlu F. ve Özden, D. (2011). Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Topçuoğlu Ünal, F. ve Degeç, H. (2012). Öğretmen görüşlerine göre konuşma eğitiminde karşılaşılan sorunlar. The Journal of Academic Social Science Studies,5(7),735-750.
- Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatıma başarısı ve yazma kaygısına etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Xu, W. (2012). A survey on metacognitive strategy use in college oral English study under internet environment with a case study of Guilin University of Technology. Theory and practice language studies, 2(7), 1430-1435.
- Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ.
- Yelok, V. ve Sallabaş, M. E. (2009). Öğretmen adaylarının sözlü anlatım dersine ve sözlü anlatıma yönelik tutumlarının değerlendirilmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 581-606.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 6 Sayı: 4 |
Cited By
Ortaöğretim Öğrencilerinin Topluluk Karşısında Konuşmaya İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi
e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.30900/kafkasegt.985822
Kavram Dağarcığının Geliştirilmesinde Düzeye Uygun Bir Çocuk Kitabının Etkisi: Bir Uygulama Örneği
Ana Dili Eğitimi Dergisi
Erkan ÇER
https://doi.org/10.16916/aded.729934
Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.