Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Problems of Deaf Students at Secondary School on Consituting Written Text

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 3, 101 - 121, 13.10.2014
https://doi.org/10.16916/aded.78810

Öz

Writing is a concrete means of communication for deaf students to communicate with their environment. Texts are the complementary elements of this skill. Text is the meaning unity creating with words and sentences. The purpose of this research is to determine writing problems of deaf students educating at secondary school. Their writing studies were evaluated in tree degree which are word, sentence and paragraph The research was done on 40 boarding and day students at Hatay Hurriyet Secondary School for the Deaf (5th grade (7 students), 6th grade (15 students), 7th grade (8 students) and 8th grade (7 students)). These students are heavily hearing impaired but they don’t use any hearing-aid or cochlear implant. Data collection was done through “writing form” and “writing expression problem inventory” which were developed by Tiryaki 2014. Accordingly, 6 problems about word and sentence, and 5 problems about paragraph were found. These were processed through sample texts.

Kaynakça

  • Akçamete, G. (2003). İşitme yetersizliği olan çocuklar., A.Ataman (Editör). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Dördüncü Baskı. Ankara. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, ss. 311-358.
  • Avcıoğlu, Hasan. (2013).İşitme yetersizliği olan çocuklar. İ.H. Diken (Editör). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Sekizinci Baskı). Ankara. Pegem A Yayıncılık, ss. 167-215.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Özcan E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Deretarla, E. (2000). Kaynaştırma uygulaması yapan ilköğretim okullarının 3. Sınıfına devam eden normal işiten ve işitme engelli öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmış Bilim Uzmanlığı tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erdiken, B. (1996). Anadolu üniversitesi içem? lise düzeyindeki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesinde işbirliği-gözlem yöntemi ile anlatım yönteminin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Erdiken, B. (2003). İşitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini değerlendirme aracı (YABDA). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 79-95.
  • Erdiken, B., (2010). İşitme engelli öğrencilere yazılı anlatım öğretiminde iki yaklaşım ve değerlendirme. Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 39(186), ss. 85- 105.
  • Girgin, C. (2003). İşitme engellilerin eğitimine giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Engelliler Entegre Yüksekokulu Yayınları.
  • Girgin, Ü. ve Karasu, H. P. (2007). İşitsel/sözel yaklaşımla eğitim gören işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, ss. 146-156.
  • Heider, F. and Heider, G. (1940). A comparison of sentence structure of deaf and hearing children . Psychological Monographs, 52, 42-103.
  • Isaacson, S. and Luckner, J. L. (1990).”Teaching Expressive Writing to Hearing Impired Students” Journal Of Childhood Communication Disorders, V.13, No.2, ss.135–152.
  • Karasu, H. P. ve Girgin, Ü. (2007). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım beceri düzeylerinin değerlendirilmesi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), ss.467-488
  • Myklebust, H. R. (1964). The psychology of deafness. NY: Grune&Stratton.
  • Simmons, A.A. (1962). A comparison of the type –token ratio ofspoken and written language of deaf children. The Volta Review, 64,417-421.
  • Stuckless, E. R., & Marks, C. H. Assessment of the written language of deaf students. (Cooperative Research Project 2544, Contract OE-5-10-123) Washington, D. C.: U.S. Department of Health, Education, and Welfare, Office of Education, 1966.
  • Stuckless, E.R. and Marks, C.H. (1966). Assesment of the written language of deaf students. Unıversity of Pittsburgh School of Education.
  • Tiryaki, E.N. (2014). Ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin Türkçe eğitiminin ve okuma-yazma becerilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tuncay, H. (1980). İşitme özürlü çocukların yazılı anlatım yeterlikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Tüfekçioğlu, U. ve Erdiken, B. (1991). İşitme engelli çocuklar için Anadolu üniversitesi İÇEM’de lise uygulaması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1-2), ss. 179-199

Ortaokulda Öğrenim Gören İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Metinlerini Oluşturmadaki Sorunları

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 3, 101 - 121, 13.10.2014
https://doi.org/10.16916/aded.78810

Öz

Yazma becerisi, işitme engelli öğrencilerin çevreleriyle iletişim kurmada etkili olan somut bir iletişim aracıdır. Bu beceriyi tamamlayan unsur metinlerdir. Metin, sözcüklerle ve cümlelerle kurulan anlam bütünlüğüdür. Bu araştırmanın amacı, ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin yazılı metinlerini oluşturmadaki sorunlarını belirlemektir. Öğrencilerin yazılı anlatımları, kelime, cümle ve paragraf düzeylerinde değerlendirilmiştir. Çalışma, yatılı-gündüzlü normal öğretim yapan Hatay Hürriyet İşitme Engelliler Ortaokulunda 5. sınıf (7 kişi), 6.sınıf (15 kişi), 7. sınıf (8 kişi) ve 8. sınıf (7 kişi) olmak üzere toplam 40 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu öğrenciler, ağır işitme engelli olup herhangi bir işitme cihazı veya koklear implant kullanmamaktadır.
Bu araştırmada Tiryaki (2014) tarafından geliştirilen iki ayrı veri toplama aracı kullanılmıştır: Bunlar “Yazma Formu” ve “İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Anlatım Sorun Envanteri” dir. Araştırmanın sonucunda, işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatımları ile ilgili sorunlar tespit edilmiştir. Buna göre, kelime ve cümle ile ilgili 6, paragraf ile ilgili 5 sorun saptanmıştır. Bu sorunlar, metinlerle örneklendirilmiştir.

Kaynakça

  • Akçamete, G. (2003). İşitme yetersizliği olan çocuklar., A.Ataman (Editör). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Dördüncü Baskı. Ankara. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, ss. 311-358.
  • Avcıoğlu, Hasan. (2013).İşitme yetersizliği olan çocuklar. İ.H. Diken (Editör). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Sekizinci Baskı). Ankara. Pegem A Yayıncılık, ss. 167-215.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak Kılıç, E., Akgün, Özcan E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Deretarla, E. (2000). Kaynaştırma uygulaması yapan ilköğretim okullarının 3. Sınıfına devam eden normal işiten ve işitme engelli öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmış Bilim Uzmanlığı tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erdiken, B. (1996). Anadolu üniversitesi içem? lise düzeyindeki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesinde işbirliği-gözlem yöntemi ile anlatım yönteminin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Erdiken, B. (2003). İşitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini değerlendirme aracı (YABDA). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 79-95.
  • Erdiken, B., (2010). İşitme engelli öğrencilere yazılı anlatım öğretiminde iki yaklaşım ve değerlendirme. Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 39(186), ss. 85- 105.
  • Girgin, C. (2003). İşitme engellilerin eğitimine giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Engelliler Entegre Yüksekokulu Yayınları.
  • Girgin, Ü. ve Karasu, H. P. (2007). İşitsel/sözel yaklaşımla eğitim gören işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, ss. 146-156.
  • Heider, F. and Heider, G. (1940). A comparison of sentence structure of deaf and hearing children . Psychological Monographs, 52, 42-103.
  • Isaacson, S. and Luckner, J. L. (1990).”Teaching Expressive Writing to Hearing Impired Students” Journal Of Childhood Communication Disorders, V.13, No.2, ss.135–152.
  • Karasu, H. P. ve Girgin, Ü. (2007). Kaynaştırmadaki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım beceri düzeylerinin değerlendirilmesi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), ss.467-488
  • Myklebust, H. R. (1964). The psychology of deafness. NY: Grune&Stratton.
  • Simmons, A.A. (1962). A comparison of the type –token ratio ofspoken and written language of deaf children. The Volta Review, 64,417-421.
  • Stuckless, E. R., & Marks, C. H. Assessment of the written language of deaf students. (Cooperative Research Project 2544, Contract OE-5-10-123) Washington, D. C.: U.S. Department of Health, Education, and Welfare, Office of Education, 1966.
  • Stuckless, E.R. and Marks, C.H. (1966). Assesment of the written language of deaf students. Unıversity of Pittsburgh School of Education.
  • Tiryaki, E.N. (2014). Ortaokulda öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin Türkçe eğitiminin ve okuma-yazma becerilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tuncay, H. (1980). İşitme özürlü çocukların yazılı anlatım yeterlikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Tüfekçioğlu, U. ve Erdiken, B. (1991). İşitme engelli çocuklar için Anadolu üniversitesi İÇEM’de lise uygulaması. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1-2), ss. 179-199
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esra Tiryaki

Yayımlanma Tarihi 13 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Tiryaki, E. (2014). Ortaokulda Öğrenim Gören İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Metinlerini Oluşturmadaki Sorunları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(3), 101-121. https://doi.org/10.16916/aded.78810

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.