Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=BlJdPvZe3zsv6PeVyfk3Glhe-a3wls5LBfa4c0fa--Y&_path=id%3D1683142%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Konuşma Becerisi Öz Yeterlilik İnancı Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması

Yıl 2025, Cilt: 13 Sayı: 3, 622 - 635, 24.07.2025

Ayşegül Mazı , Banu Aktürkoğlu

https://doi.org/10.16916/aded.1683142

Öz

İlkokul düzeyinde verilen konuşma eğitimi, öğrencilerin dil ve etkili iletişim becerilerinin temellerinin atıldığı kritik bir gelişim sürecini temsil etmektedir. Konuşma eğitimiyle öğrencilerin akademik başarıları, sosyal ilişkilerdeki ifadeleri ve kendine güvenleri doğrudan etkilenmektedir. Toplumda iletişim kurarak var olan bireyin, konuşma becerisini geliştirmeyi öğrenerek etkili ve güzel konuşması beklenmektedir. Öğrencilerin akademik başarıları ve öğrenmeye yönelik tutumları üzerinde önemli bir etkiye sahip olan öz yeterlilik inancının belirlenmesi onların etkili ve güzel konuşarak kendini ifade edebilmeleri açısından önemlidir. Bu araştırmada ilkokul öğrencilerinin konuşma öz yeterlilik inancını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri, Ankara’nın Akyurt ilçesinde öğrenim gören 247 ilkokul 4. sınıf öğrencisinden elde edilmiştir. Sonuç olarak, 'başarı', 'güven' ve 'ifade' olmak üzere üç alt boyuttan oluşan ve toplam 12 madde içeren geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirilmiştir. Faktör analizi sonucunda üç faktörlü yapı gösteren ölçeğin iç tutarlılığı için Composite Reliability Index (CRI) değeri .82 olarak tespit edilmiştir. Yapılan analizler, Konuşma Becerisi Öz Yeterlilik İnancı Ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Konuşma becerisi öz yeterlilik inancı ölçek geliştirme ilkokul

Teşekkür

Çalışmanın veri toplama sürecinde okullarını açan kıymetli okul idareci ve öğretmenlerimiz ile çalışmaya katılım sağlayan sevgili öğrencilerimize ve ailelerine sonsuz teşekkürlerimizi sunarız.

Kaynakça

  • Alan, Y. (2021). Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterlilik algıları. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (23), 622-635. https://doi.org/10.29000/rumelide.949508
  • Arslan, A. (2018). Ortaokul öğrencilerinin konuşma kaygıları ve akademik öz yeterlilik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. International E-Journal of Educational Studies, 2(3), 26-43. https://doi.org/10.31458/iejes.399014
  • Ashton, P. T., & Webb, R. B. (1986). Teachers’ sense of efficacy, classroom behavior, and student achievement. In Teachers’ sense of efficacy and student achievement, (pp. 125-144). New York & London: Longman Press.
  • Aydın, İ. S. (2013). Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14, 33-46.
  • Ayre, C., & Scally A. J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: Revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79-86. https://doi.org/10.1177/0748175613513808.
  • Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147. https://doi.org/10.1037/0003-066X.37.2.122
  • Bandura, A. (1989). Regulation of cognitive processes through perceived self- efficacy. Developmental Psychology, 25, 729-735.
  • Bandura, A. (1995). Exercise of personal and collective efficacy in changing societies. In A. Bandura (Ed.), Self-efficacy in changing societies (pp. 1-45). Cambridge: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511527692.003
  • Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company.
  • Bouffard-Bouchard, T. (1990). Influence of self-efficacy on performance in a cognitive task. Journal of Social Psychology, 130, 353-63.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çiftçi, S. ve Taskaya, S. M. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının öz yeterlilik ve iletişim becerileri arasındaki ilişki. Education Sciences, 5(3), 921-928.
  • Çintaş Y. D. ve Yavuz, M. (2012). Etkili konuşma ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 7(2), 319-334.
  • Demir, E. ve Deniz, K. (2024). Ana dili eğitiminde karşılıklı konuşma becerisine yönelik dil işlevleriyle ilgili öğretmen görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(2), 317-338. https://doi.org/10.16916/aded.1396907
  • Demir, T. (2010). Konuşma eğitiminde benmerkezci konuşmaya yönelik bir deneme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 415-430.
  • Demirkol, S. ve Aytaş, G. (2023). Konuşma becerisi eğitimine ilişkin Türkçe öğretmenlerinin öz yeterlilik ölçeği geliştirme çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11(1), 30-46. https://doi.org/10.16916/aded.1154934
  • Enochs, L. G., & Riggs, I. M. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument: A preservice elementary scale. https://eric.ed.gov/?id=ED319601
  • Ercan, M. ve Doğan Kahtalı, B. (2024). Beceri temelli Türkçe dersi sınavları: sahadaki ilk uygulama örnekleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(3), 625-649. https://doi.org/10.16916/aded.1466047
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
  • Fritz, J. J., Miller-Heyl, J., Kreutzer, J. C., & MacPhee, D. (1995). Fostering personal teaching efficacy through staff development and classroom activities. The Journal of Educational Research, 88(4), 200-208.
  • Gable, R. K., & Wolf, M. B. (2012). Instrument development in the affective domain: Measuring attitudes and values in corporate and school settings. Springer Science & Business Media.
  • Gibson, S., & Dembo, M. H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4), 569.
  • Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 1-27.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R.E., & Tatham, R. L. (2006). Multivariate data analysis. New Jersey: Pearson International Edition.
  • Haladyna, T. M. (2004). Developing and validating multiple-choice test items. (Third Ed.), New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
  • Hazır Bıkmaz, F. (2020). Öz yeterlilik inançları. Y. Kuzgun ve D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (281-304). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Jackson, W. J. (2002). Enhancing self-efficacy and learning performance. The Journal of Experimental Education, 70, 243-254.
  • Katrancı, M. ve Melanlıoğlu D. (2013). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma öz yeterlilik ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 651-665. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1407
  • Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlilik algıları. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(2), 174-195.
  • Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling (4th ed.). New York: Guilford Press.
  • Kotaman, H. (2008). Öz yeterlilik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması. Journal of Uludag University Faculty of Education, 21(1), 111-133.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 287-309.
  • Kuşdemir, Y. (2018). İlkokulda çağı çocuklarında dil gelişimi. F. Güneş ve S. Sidekli (Ed.), İlkokulda Türkçe öğretimi içinde (ss. 17-58). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Kuzgun, Y. (2000). Meslek danışmanlığı: Kuramlar, uygulamalar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Leech, N. L., Barrett, K. C., & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. (2nd Edition). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
  • Milner, R. H., & Hoy, W. A. (2003). A case study of an African American teacher’s self-efficacy, stereotype threat, and persistence. Teaching and Teacher Education, 19, 263-276.
  • Morrell, P. D., & Carroll, J. B. (2003). An extended examination of preservice elementary teachers' science teaching self‐efficacy. School Science and Mathematics, 103(5), 246-251.
  • Multon, D. K., Brown, D. S., & Lent, W. R. (1991). Relation of self-efficacy beliefs to academic outcomes: A meta-analytic investigation. Journal of Counseling Psychology, 38, 30-38.
  • Ocak, G. ve Baysal, E. A. (2016). Öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ve İngilizce öz yeterlilik inançlarının incelenmesi: Afyonkarahisar ili örneği. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 44(44), 91-110.
  • Özden, M. (2018). Türkçe eğitimi lisans öğrencilerinin konuşma becerisi öz yeterlilikleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(3), 1917-1930.
  • Öztürk, S. Ç. (2002). Üniversite öğrencilerinin sözel anlatım becerileri. Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(3), 231-250.
  • Pajares, F. (1997). Current directions in self-efficacy research. Advances in Motivation and Achievement, 10(149), 1-49.
  • Pajares, F., & Miller, D. M. (1994). Role of self-efficacy and self-concept beliefs in mathematical problem solving: A path analysis. Journal of Educational Psychology, 86, 193-203.
  • Pajares. F., & Valiante, G. (1997). Influence of self-efficacy on elementary students’ writing. The Journal of Educational Research, 90, 353-360.
  • Ross, J. A. (1994). The impact of an inservice to promote cooperative learning on the stability of teacher efficacy. Teaching and teacher Education, 10(4), 381-394.
  • Sallabaş, M. E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sallabaş, M. E. (2012). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin konuşma öz yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 162(162). https://doi.org/10.20296/tsad.28448
  • Sallabaş, M. E. ve Kiler, B. (2024). Dil becerilerini ölçme ve değerlendirme sürecinde Türkçe öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(3), 650-666. https://doi.org/10.16916/aded.1484732
  • Schunk, D. H. (1985). Self‐efficacy and classroom learning. Psychology in the Schools, 22(2), 208-223.
  • Schunk, H. D. (1991). Self-efficacy and academic motivation. Educational Psychologist, 26, 207-231.
  • Senemoğlu, N. (2023). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (29. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
  • Shell, F. D., Colvin, C., & Bruning H. R. (1995). Self-efficacy, attribution, and outcome expectancy mechanisms in reading and writing achievement: Grade-level and achievement-level differences. Journal of Educational Psychology, 87, 386-398.
  • Shell, F. D., Murphy, C. C., & Bruning, H. R. (1989). Self-efficacy and outcome expectancy mechanisms in reading and writing achievement. Journal of Educational Psychology, 81, 91-100.
  • Şahin, A. (2019). Konuşma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe öğretimi içinde (ss. 103-127). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
  • Tavşancıl, E. (2018). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tekindal, S. (2023). Test geliştirme, puanları yorumlama ve normlar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Yanar, B. H., & Bümen, N. T. (2012). İngilizce ile ilgili öz yeterlilik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 20(1), 97-110.

Speaking Skill Self-Efficiacy Belief Scale: A Scale Development Study

Yıl 2025, Cilt: 13 Sayı: 3, 622 - 635, 24.07.2025

Ayşegül Mazı , Banu Aktürkoğlu

https://doi.org/10.16916/aded.1683142

Öz

The speaking instruction provided at primary school is a critical developmental process, laying the foundations for students' language and communication skills. Speaking instruction directly impacts students' academic performance, social interactions and self-confidence. Individuals engaged in social communication are expected to develop their speaking skills and attain effective and articulate speech. Determining self-efficacy beliefs, which have a significant impact on students' academic achievement and attitudes toward learning, is important in terms of their ability to express themselves effectively and eloquently. This study aimed to develop a scale to measure the speech self-efficacy of primary school students. The data for the study were obtained from 247 fourth-grade primary school students studying in Akyurt district of Ankara. As a result, a valid and reliable scale consisting of three sub-dimensions — “success”, “confidence”, and “expression” — and containing a total of 12 items was developed. Factor analysis revealed a three-factor structure and the composite reliability index (CRI) value for internal consistency was determined to be 0.82. Analyses demonstrated that the Speaking Skill Self-Efficacy Belief Scale is a valid and reliable measurement tool.

Anahtar Kelimeler

Speaking skill self-efficacy belief scale development primary school

Kaynakça

  • Alan, Y. (2021). Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterlilik algıları. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (23), 622-635. https://doi.org/10.29000/rumelide.949508
  • Arslan, A. (2018). Ortaokul öğrencilerinin konuşma kaygıları ve akademik öz yeterlilik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. International E-Journal of Educational Studies, 2(3), 26-43. https://doi.org/10.31458/iejes.399014
  • Ashton, P. T., & Webb, R. B. (1986). Teachers’ sense of efficacy, classroom behavior, and student achievement. In Teachers’ sense of efficacy and student achievement, (pp. 125-144). New York & London: Longman Press.
  • Aydın, İ. S. (2013). Öğretmen adaylarının konuşma öz yeterliliklerine ilişkin ölçek geliştirme çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14, 33-46.
  • Ayre, C., & Scally A. J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: Revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79-86. https://doi.org/10.1177/0748175613513808.
  • Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147. https://doi.org/10.1037/0003-066X.37.2.122
  • Bandura, A. (1989). Regulation of cognitive processes through perceived self- efficacy. Developmental Psychology, 25, 729-735.
  • Bandura, A. (1995). Exercise of personal and collective efficacy in changing societies. In A. Bandura (Ed.), Self-efficacy in changing societies (pp. 1-45). Cambridge: Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511527692.003
  • Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company.
  • Bouffard-Bouchard, T. (1990). Influence of self-efficacy on performance in a cognitive task. Journal of Social Psychology, 130, 353-63.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çiftçi, S. ve Taskaya, S. M. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının öz yeterlilik ve iletişim becerileri arasındaki ilişki. Education Sciences, 5(3), 921-928.
  • Çintaş Y. D. ve Yavuz, M. (2012). Etkili konuşma ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Turkish Studies, 7(2), 319-334.
  • Demir, E. ve Deniz, K. (2024). Ana dili eğitiminde karşılıklı konuşma becerisine yönelik dil işlevleriyle ilgili öğretmen görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(2), 317-338. https://doi.org/10.16916/aded.1396907
  • Demir, T. (2010). Konuşma eğitiminde benmerkezci konuşmaya yönelik bir deneme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 415-430.
  • Demirkol, S. ve Aytaş, G. (2023). Konuşma becerisi eğitimine ilişkin Türkçe öğretmenlerinin öz yeterlilik ölçeği geliştirme çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11(1), 30-46. https://doi.org/10.16916/aded.1154934
  • Enochs, L. G., & Riggs, I. M. (1990). Further development of an elementary science teaching efficacy belief instrument: A preservice elementary scale. https://eric.ed.gov/?id=ED319601
  • Ercan, M. ve Doğan Kahtalı, B. (2024). Beceri temelli Türkçe dersi sınavları: sahadaki ilk uygulama örnekleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(3), 625-649. https://doi.org/10.16916/aded.1466047
  • Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
  • Fritz, J. J., Miller-Heyl, J., Kreutzer, J. C., & MacPhee, D. (1995). Fostering personal teaching efficacy through staff development and classroom activities. The Journal of Educational Research, 88(4), 200-208.
  • Gable, R. K., & Wolf, M. B. (2012). Instrument development in the affective domain: Measuring attitudes and values in corporate and school settings. Springer Science & Business Media.
  • Gibson, S., & Dembo, M. H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4), 569.
  • Güneş, F. (2014). Konuşma öğretimi yaklaşım ve modelleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 1-27.
  • Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R.E., & Tatham, R. L. (2006). Multivariate data analysis. New Jersey: Pearson International Edition.
  • Haladyna, T. M. (2004). Developing and validating multiple-choice test items. (Third Ed.), New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
  • Hazır Bıkmaz, F. (2020). Öz yeterlilik inançları. Y. Kuzgun ve D. Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (281-304). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Jackson, W. J. (2002). Enhancing self-efficacy and learning performance. The Journal of Experimental Education, 70, 243-254.
  • Katrancı, M. ve Melanlıoğlu D. (2013). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma öz yeterlilik ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(6), 651-665. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1407
  • Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlilik algıları. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(2), 174-195.
  • Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling (4th ed.). New York: Guilford Press.
  • Kotaman, H. (2008). Öz yeterlilik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması. Journal of Uludag University Faculty of Education, 21(1), 111-133.
  • Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma eğimi ve konuşma becerisini geliştirmeye yönelik etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları, (13), 287-309.
  • Kuşdemir, Y. (2018). İlkokulda çağı çocuklarında dil gelişimi. F. Güneş ve S. Sidekli (Ed.), İlkokulda Türkçe öğretimi içinde (ss. 17-58). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Kuzgun, Y. (2000). Meslek danışmanlığı: Kuramlar, uygulamalar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Leech, N. L., Barrett, K. C., & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. (2nd Edition). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
  • Milner, R. H., & Hoy, W. A. (2003). A case study of an African American teacher’s self-efficacy, stereotype threat, and persistence. Teaching and Teacher Education, 19, 263-276.
  • Morrell, P. D., & Carroll, J. B. (2003). An extended examination of preservice elementary teachers' science teaching self‐efficacy. School Science and Mathematics, 103(5), 246-251.
  • Multon, D. K., Brown, D. S., & Lent, W. R. (1991). Relation of self-efficacy beliefs to academic outcomes: A meta-analytic investigation. Journal of Counseling Psychology, 38, 30-38.
  • Ocak, G. ve Baysal, E. A. (2016). Öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ve İngilizce öz yeterlilik inançlarının incelenmesi: Afyonkarahisar ili örneği. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 44(44), 91-110.
  • Özden, M. (2018). Türkçe eğitimi lisans öğrencilerinin konuşma becerisi öz yeterlilikleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(3), 1917-1930.
  • Öztürk, S. Ç. (2002). Üniversite öğrencilerinin sözel anlatım becerileri. Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(3), 231-250.
  • Pajares, F. (1997). Current directions in self-efficacy research. Advances in Motivation and Achievement, 10(149), 1-49.
  • Pajares, F., & Miller, D. M. (1994). Role of self-efficacy and self-concept beliefs in mathematical problem solving: A path analysis. Journal of Educational Psychology, 86, 193-203.
  • Pajares. F., & Valiante, G. (1997). Influence of self-efficacy on elementary students’ writing. The Journal of Educational Research, 90, 353-360.
  • Ross, J. A. (1994). The impact of an inservice to promote cooperative learning on the stability of teacher efficacy. Teaching and teacher Education, 10(4), 381-394.
  • Sallabaş, M. E. (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sallabaş, M. E. (2012). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin konuşma öz yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 162(162). https://doi.org/10.20296/tsad.28448
  • Sallabaş, M. E. ve Kiler, B. (2024). Dil becerilerini ölçme ve değerlendirme sürecinde Türkçe öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 12(3), 650-666. https://doi.org/10.16916/aded.1484732
  • Schunk, D. H. (1985). Self‐efficacy and classroom learning. Psychology in the Schools, 22(2), 208-223.
  • Schunk, H. D. (1991). Self-efficacy and academic motivation. Educational Psychologist, 26, 207-231.
  • Senemoğlu, N. (2023). Gelişim, öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (29. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
  • Shell, F. D., Colvin, C., & Bruning H. R. (1995). Self-efficacy, attribution, and outcome expectancy mechanisms in reading and writing achievement: Grade-level and achievement-level differences. Journal of Educational Psychology, 87, 386-398.
  • Shell, F. D., Murphy, C. C., & Bruning, H. R. (1989). Self-efficacy and outcome expectancy mechanisms in reading and writing achievement. Journal of Educational Psychology, 81, 91-100.
  • Şahin, A. (2019). Konuşma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe öğretimi içinde (ss. 103-127). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
  • Tavşancıl, E. (2018). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Tekindal, S. (2023). Test geliştirme, puanları yorumlama ve normlar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Yanar, B. H., & Bümen, N. T. (2012). İngilizce ile ilgili öz yeterlilik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 20(1), 97-110.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe Eğitimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ayşegül Mazı 0000-0003-4654-3118

Banu Aktürkoğlu 0000-0001-5307-882X

Yayımlanma Tarihi 24 Temmuz 2025
Gönderilme Tarihi 24 Nisan 2025
Kabul Tarihi 16 Haziran 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 13 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Mazı, A., & Aktürkoğlu, B. (2025). Konuşma Becerisi Öz Yeterlilik İnancı Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 13(3), 622-635. https://doi.org/10.16916/aded.1683142

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.