Yurt Dışında Yaşayan Türk Çocuklarına Yönelik Yapılan Araştırmalar Üzerine Bir Analiz Çalışması

Seçil Ortaköylü; Sinem Satılmış; Bircan Eyüp

doi:10.16916/aded.625414

Araştırma Makalesi

Yurt Dışında Yaşayan Türk Çocuklarına Yönelik Yapılan Araştırmalar Üzerine Bir Analiz Çalışması

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 87 - 112, 30.01.2020

Seçil Ortaköylü Sinem Satılmış , Bircan Eyüp

https://doi.org/10.16916/aded.625414

Cited By: 3

Öz

Bu
çalışmanın amacı, yurt dışında yaşayan Türk çocuklarını dil açısından ele alan
2000-2018 yılları arasında yapılmış olan çalışmaların içerik
analizini yapmak ve araştırma eğilimlerini belirlemektir. Çalışma nitel araştırma
modeline göre yürütülmüştür. Yapılan incelemelerde, konuyla ilgili TR-Dizinde
taranan dergilerde yayımlanmış 19 makale ve YÖK Ulusal Tez Merkezinden belirlenen
18 lisansüstü tezi olmak üzere toplam 37 çalışmaya ulaşılmıştır. Veriler içerik
analizi ile incelenmiştir. Makale ve tezler; yayın yılı, anahtar kelimeler,
konu, örneklem, örneklemin seçildiği ülke, yöntem, veri toplama araçları,
sonuçlar ve öneriler konularında analiz edilmiştir. Konuyla ilgili az sayıda
çalışmanın yapıldığı belirlenmiştir. Çalışmaların çoğunda Türk nüfusunun yoğun
olduğu Avrupa ülkelerinde yaşayan Türk çocukları üzerine yoğunlaşıldığı, en
fazla tercih edilen anahtar kelimelerin ana dili ve iki dillilik olduğu tespit
edilmiştir. Çalışmaların genellikle dil becerilerine yönelik yapıldığı, nitel
yöntemin ağırlıklı olarak kullanıldığı, veri toplama aracı olarak en fazla
anket/ölçeğin tercih edildiği belirlenmiştir. Çalışmalarda en fazla ailenin
özelliklerinin dil becerilerini etkilediği sonucuna ulaşılırken, en fazla
önerinin de hükümetlere yönelik olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İki dillilik , yurt dışında yaşayan Türk çocukları , ana dili

Kaynakça

KaynaklarAchmet, İ. K. (2005). Yunanistan’da (Batı Trakya’da) İkidilli Eğitim Veren Okullarında Türkçe ve Yunanca Eğitim Gören Öğrencilerin Okuduğunu Anlama ve Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aksan, D. (2009). Her Yönüyle Dil. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Aksan, D. (2014). Her Yönüyle Dil, Ana Çizgileriyle Dilbilim 1. Ankara: TDK Basımevi.
Arı, G. T. (2015). İki Dilli Türk Çocuklarının ve Velilerinin Ana Dili Türkçeyi Öğrenme Tutumları (Aisne Bölgesi- Fransa Örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aydın, G. ve Gün, M. (2018). Çok Uluslu Aileye Sahip İki Dilli Çocukların Türkçe Sözlü Dil Becerilerinin YanlışÇözümleme Yöntemine Göre İncelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 325-342.
Baker, C. (1988). Key Issues in Bilingualism and Bilingual Education. Clevedon: Multilingual Matters.
Baker, C. ve Jones, S. P. (1998). Encyclopedia of Bilingualism and Bilingual Education. UK: Multilingual Matters.
Baker, C. (2007). A Parents’ and Teachers’ Guide to Bilingualism (3th Edition). Clevedon: Multilingual Matters.
Baker, C. (2011) Foundations of Bilingual Education and Bilingualism.Clevedon: Multilingual Matters.
Başkan, Ö. (2003). Bildirişim İnsan-dili ve Ötesi. İstanbul: Multilingual.
Bhaita, T. K. ve Ritchie, W. C. (2006). TheHand book of Bilingualism. UK: Blackwell Publishing.
Bilgiç, M. (2016). Batı Avrupa'da İki Dilli Türk Çocuklarının Yazılı Türkçe Kelime Sıklıkları Fransa Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Bingöl Arslangilay, A. S. (2013). 3. Kuşak Türk Çocukları ve İki Dilli-İki Kültürlü Eğitim Modelleri (Hessen Eyaleti Koala Projesi).(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çelebi, M.D.(2006). Türkiye’de Anadili Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 285.
Çelik, M. E. (2016). Bulgaristan'daki Türkçe Öğretmenlerinin Türkçenin Eğitimi-Öğretimine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 69-81.
Damar, M. (2007). İsviçre'de Yaşayan Altı Yaş Türk Çocuklarının Dil Kazanımlarına Yönelik Geliştirilen Türkçe Dili Etkinlikleri Gözlem Formu Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ekiz, D. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Field, F. W. (2011). Key Concepts in Bilingualism. New York: Palgrave Macmillan.
İnce, B. (2011). Yurt Dışındaki Türk Çocuklarının Anadilleri Türkçede Yaşadıkları Anlatım Sorunları Fransa Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kırımlı, B. (2006). Türkiye’de Ana Dili Eğitimi ve Ana Dilinde Eğitimle İlgili Görüşler Üzerine Bir Çalışma. TurkishStudies, 12,231-256.
Ögel Horny, S. (2011). Migrationsbedingte Muttersprachliche Defizite Türkischer Kinder In Deutschland Eine Empirische Untersuchung in Tübingen. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Özbay, M. (2016). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Basımevi.
Parlak, H. (2014). Avustralya’daki Türk Ailelerin Ana Dil Edinimi Üzerindeki Rolü. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 32, 9-31.
Şahin, A. (2015). Yurt Dışındaki Türk Çocukları İçin Hazırlanmış Olan Pilot (5. Sınıf) Ders Kitabının Metinsellik Ölçütleri Bağlamında Çözümlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.,Şen, Ü. (2011). Belçika'da Yaşayan Türk Çocuklarının Türkçeye Yönelik Tutumları ve Yazma Becerileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Şen, Ü. (2016). Belçika’da Yaşayan Türk Çocuklarının Yazılı Anlatım Yanlışları Üzerine Tespitler. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35), 1-18.
Tekin, N. M. (2015). İngiltere'deki Ana Dili Türkçe Olan Öğrencilerin Türkçe Dersine Yönelik Tutumları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
TÜİK (2018). Türkiye İstatistik Kurumu.
Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.
Ustabulut, M. Y. (2014). İki Dilli Türk Çocuklarına Türkiye Türkçesi Öğretiminde Sesli Okuma Hataları ve Bu Hataların Düzeltilmesi İçin Yapılabilecek Yöntem ve Teknikler Romanya Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Vardar, B. (1988). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: ABC Tanıtım Basımevi.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, M. Y. (2014). İki Dillilik Olgusu ve Almanya’daki Türklerin İki Dilli Eğitim Sorunu. TurkishStudies,9, 1641-1651.
http1 – http://www.hurriyet.com.tr/en-fazla-turk-almanyada-yasiyor-40880003 adresinden 04.07.2019 tarihinde elde edilmiştir.
http2 – http://www.tyb.com.tr adresinden 05.07.2019 tarihinde elde edilmiştir.

Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Seçil Ortaköylü 0000-0003-2321-2084 Sinem Satılmış 0000-0003-2321-2084 Bircan Eyüp 0000-0001-8061-1159
Yayımlanma Tarihi	30 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Ortaköylü, S., Satılmış, S., & Eyüp, B. (2020). Yurt Dışında Yaşayan Türk Çocuklarına Yönelik Yapılan Araştırmalar Üzerine Bir Analiz Çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 87-112. https://doi.org/10.16916/aded.625414