Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=J-EWhDC4GFHTXTBjZtRQl7EWKuiq24MY61OSUeQm1Bg&_path=id%3D427122%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin Belirtme Durumu Kullanımlarının İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 3, 730 - 746, 27.07.2018

Nalan Kızıltan , İşıl Atlı

https://doi.org/10.16916/aded.427122

Öz

Hata analizi, öğrencilerin hatalarının belirlenmesi,
sınıflandırılması ve incelenmesini içeren bir süreçtir. Tüm sınırlılıklarına
rağmen, genel olarak öğrenme sürecini anlaşılmasına ve yabancı dil öğrenenler
için anlaşılması güç olabilecek yapıları belirlenmesine katkıda bulunur. Bu
araştırmanın amacı, Türkçe’yi yabancı dil olarak öğrenen uluslararası
öğrencilerin belirtme durumu kullanımlarını incelemektir. Bunun için, önceki
yıllarda OMÜ Türkçe’de B2 ve C1 kurlarını bitirmiş öğrencilerin ara sınav ve
yılsonu sınavında yazdıkları 40 adet örnek metin araştırmacılar tarafından rastlantısal
olarak seçilerek bir mini-derlem oluşturulmuştur. 7177 sözcük ve 2991 farklı
sözcük içeren bu derlemin incelenmesinde, öncelikle belirtme durumu eki olan –i
ve biçimdeşleri belirlenmiştir. Daha sonra, bu ekin doğru ve yanlış
kullanımları ve ekin unutulduğu durumlar, araştırmacılar tarafından elle
işaretlenmiştir. Belirlenen tüm hatalı kullanımlar yerine geçme, çıkarma,
ekleme ve diğerleri olmak üzere toplam dört başlık altında toplanmıştır.
Çalışmadan elde edilen bulgular, belirtme durum ekinin 201 kez kullanıldığını,
bunlardan 76’sının ise hatalı olduğunu göstermiştir. Ayrıca, araştırmacılar bu
ekin gerekli olduğu halde 62 kez kullanılmadığını belirlemiştir. Tüm hataların,
%25,66’sını yerine geçme, %23,68’sinı ekleme, %40,79’unu çıkarma ve %9,87’sini
diğer hataların oluşturduğu saptanmıştır. Sonuçlar belirtme durum ekinin
yabancı dil öğrenenler için öğrenilmesi güç yapılardan biri olduğunu ve
eylemlerle birlikte C–seçme kurallarının öğretiminin önemini göstermiştir. 

Anahtar Kelimeler

Hata Analizi Derlem Türkçe Belirtme Durumu Yabancı Dil Öğretimi

Kaynakça

  • Babanoğlu, M. P. (2014). A Corpus-Based Study on the Use of Make by Turkish EFL Learners. International Journal of Education & Literacy Studies, 2(2), 43-47. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.journals.aiac.org.au/index.php/IJELS/article/view/410 adresinden alınmıştır.
  • Bölükbaş, F. & Gedik, E. & Gönültaş, G. & Keskin, F. & Fazilet Ö. & Tokgöz, H. & Ünsal, G. (2012). Istanbul Turkish for Foreigners Coursebook A1. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
  • Brezina, V.& McEnery, T., Wattam, S. (2015). Collocations in context: A new perspective on collocation networks. International Journal of Applied Linguistics, 20(2), 139-173.
  • Brown, H. D. (2000). Principles of Language Learning and Teaching (Fourth Edition). New York: Pearson Education.
  • Can, C. (2017). A Learner Corpus-based Study on verb errors of Turkish EFL learners. Journal of Education and Training Studies, 5(9), 167-175. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1151945.pdf adresinden alınmıştır.
  • Corder, S. P. (1981). Error Analysis and Interlanguage. Oxford: Oxford University Press.
  • Dagneaux, E., Denness, S., & Granger, S. (1998). Computer-aided error analysis. System, 26, 163–174.
  • Divsar, H. & Heydari, R. (2017). A Corpus-based Study of EFL Learners Errors in IELTS Essay Writing. International Journal of Applied Linguistics & Literature, 6 (3), 143-149. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.journals.aiac.org.au/index.php/IJALEL/article/view/3052 adresinden alınmıştır.
  • Ellis, R. & Barkhuizen (2005). Analysing Learner Language. Oxford: Oxford University Press.
  • Ergin, M. (2000). Türk Dilbilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları.
  • Göknel, Y. (2014). English Turkish Grammar: Functional & Transformation. United Kingdom: Vivatinel.
  • Kim, J. E. & Yoo, I. W. (2015). A Corpus-based Study of To-Infinitive Errors in Korean College Freshmen’s Writing. The Journal of Asia Tefl, 12(4), 37-60. İnternet’ten 28 Ocak 2018’de http://www.asiatefl.org/main/main.php?main=6&sub=5&submode=3&inx_journals=46&inx_contents=420 adresinden alınmıştır.
  • Kornfilt, J. (1997). Turkish. Great Britain: Routledge.
  • Lewis, G. (2000). Turkish Grammar (2nd Edition). Oxford: Oxford University Press.
  • Muhsin, M. A. (2016). Analysing the student errors in using simple present (A case study at Junior High School in Makassar). Pacific Science Review B: Humanities and Social Sciences, 2(2016), 81-87. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2405883116300314 adresinden alınmıştır.
  • Ozcan, M. (2012). Novelists Call Out Poemists: A Psycholinguistic and Contrastive Analysis of the Errors in Turkish EFL Learners’ Interlanguage. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Cognitive and Language Sciences, 6(8), 2311-2322. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://waset.org/Publication/novelist-calls-out-poemist-a-psycholinguistic-and-contrastive-analysis-of-the-errors-in-turkish-efl-learners-interlanguage/2632 adresinden alınmıştır.
  • Parker, F. & Riley, K. (2005). Linguistics for Non-Linguists: A Primer with Exercises. 4th Edition. USA: Pearson.
  • Pèrez Sànchez, A. M. (2013). A Corpus-based Analysis of Errors in Adult EFL Writings. Revista Nebrija de Lingüistica Aplicada, (2013) 13. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.nebrija.com/revista-linguistica/a-corpus-based-analysis-of-errors-in-adult-efl-writings.html adresinden alınmıştır.
  • Stapa, S. H. & Izahar, M. M. (2010). Analysis of Errors in Subject-Verb Agreement Among Malaysian ESL Learners. 3L The Southeast Asian Journal of English Language Studies, 16(1), 1-18. Internet’ten 21 Nisan 2018’de http://ejournal.ukm.my/3l/article/view/1005 adresinden alınmıştır.
  • Tahaineh, Y. S. (2011). Arab EFL University Students’ Errors in the Use of Prepositions. Modern Journal of Applied Linguistics, 1(6), 76-112. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://www.researchgate.net/publication/261961452_The_use_of_prepositions_by_Arab_EFL_learners_Looking_on_the_bright_side adresinden alınmıştır.
  • Tokdemir Demirel, E. (2017). Detection of Common Errors in Turkish EFL Students’ Writing Through a Corpus Analytic Approach. English Language Teaching, 10(10), 159-178. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.ccsenet.org/journal/index.php/elt/article/view/70748 adresinden alınmıştır.
  • Yeni Hitit Yabancılar İçin Ders Kitabı 1. Ankara: Ankara Üniversitesi.

An Analysis of the Accusative Case Use of Learners of Turkish as a Foreign Language

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 3, 730 - 746, 27.07.2018

Nalan Kızıltan , İşıl Atlı

https://doi.org/10.16916/aded.427122

Öz

Error analysis is the process of identifying, categorizing and analysing
students’ errors. Despite its limitations, it helps us gain a better
understanding of the learning process in general and spot problematic
structures for language learners. The aim of this study is to analyse the
accusative case use of learners of Turkish as a second language. For that
purpose, a mini-corpus was created based on 40 writing samples randomly
selected from the texts produced by B2 and C1 level students at OMU Türkçe for
their midterm and final exams during the previous academic years. In the
examination of the mini-corpus, which includes 7177 tokens and 2991 types, the
researchers initially identified all end of the word occurrences of the
morpheme -i and its allomorphs. The correct and incorrect uses of the Turkish
accusative case marking and the cases of omission were manually tagged by the
researchers. All the erroneous uses have been classified under four headings:
substitution, omission, addition and other.  The findings of this study
show that of 201 attempts to use the Turkish accusative case, 76 were
erroneous. Besides, 62 instances of omission were manually tagged by the researchers.
Of all the errors, substitution constituted 25,66%, addition 23,68 % , omission
40,79% and other errors 9,87%. The results mark the accusative case as a
complex structure for learners and omission as the error category with the
highest frequency. The study highlights the importance of teaching C-Selection
rules with verbs. 

Anahtar Kelimeler

Error-Analysis Corpus Turkish Accusative Case Foreign Language Teaching

Kaynakça

  • Babanoğlu, M. P. (2014). A Corpus-Based Study on the Use of Make by Turkish EFL Learners. International Journal of Education & Literacy Studies, 2(2), 43-47. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.journals.aiac.org.au/index.php/IJELS/article/view/410 adresinden alınmıştır.
  • Bölükbaş, F. & Gedik, E. & Gönültaş, G. & Keskin, F. & Fazilet Ö. & Tokgöz, H. & Ünsal, G. (2012). Istanbul Turkish for Foreigners Coursebook A1. İstanbul: Kültür Sanat Basımevi.
  • Brezina, V.& McEnery, T., Wattam, S. (2015). Collocations in context: A new perspective on collocation networks. International Journal of Applied Linguistics, 20(2), 139-173.
  • Brown, H. D. (2000). Principles of Language Learning and Teaching (Fourth Edition). New York: Pearson Education.
  • Can, C. (2017). A Learner Corpus-based Study on verb errors of Turkish EFL learners. Journal of Education and Training Studies, 5(9), 167-175. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1151945.pdf adresinden alınmıştır.
  • Corder, S. P. (1981). Error Analysis and Interlanguage. Oxford: Oxford University Press.
  • Dagneaux, E., Denness, S., & Granger, S. (1998). Computer-aided error analysis. System, 26, 163–174.
  • Divsar, H. & Heydari, R. (2017). A Corpus-based Study of EFL Learners Errors in IELTS Essay Writing. International Journal of Applied Linguistics & Literature, 6 (3), 143-149. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.journals.aiac.org.au/index.php/IJALEL/article/view/3052 adresinden alınmıştır.
  • Ellis, R. & Barkhuizen (2005). Analysing Learner Language. Oxford: Oxford University Press.
  • Ergin, M. (2000). Türk Dilbilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları.
  • Göknel, Y. (2014). English Turkish Grammar: Functional & Transformation. United Kingdom: Vivatinel.
  • Kim, J. E. & Yoo, I. W. (2015). A Corpus-based Study of To-Infinitive Errors in Korean College Freshmen’s Writing. The Journal of Asia Tefl, 12(4), 37-60. İnternet’ten 28 Ocak 2018’de http://www.asiatefl.org/main/main.php?main=6&sub=5&submode=3&inx_journals=46&inx_contents=420 adresinden alınmıştır.
  • Kornfilt, J. (1997). Turkish. Great Britain: Routledge.
  • Lewis, G. (2000). Turkish Grammar (2nd Edition). Oxford: Oxford University Press.
  • Muhsin, M. A. (2016). Analysing the student errors in using simple present (A case study at Junior High School in Makassar). Pacific Science Review B: Humanities and Social Sciences, 2(2016), 81-87. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2405883116300314 adresinden alınmıştır.
  • Ozcan, M. (2012). Novelists Call Out Poemists: A Psycholinguistic and Contrastive Analysis of the Errors in Turkish EFL Learners’ Interlanguage. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Cognitive and Language Sciences, 6(8), 2311-2322. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://waset.org/Publication/novelist-calls-out-poemist-a-psycholinguistic-and-contrastive-analysis-of-the-errors-in-turkish-efl-learners-interlanguage/2632 adresinden alınmıştır.
  • Parker, F. & Riley, K. (2005). Linguistics for Non-Linguists: A Primer with Exercises. 4th Edition. USA: Pearson.
  • Pèrez Sànchez, A. M. (2013). A Corpus-based Analysis of Errors in Adult EFL Writings. Revista Nebrija de Lingüistica Aplicada, (2013) 13. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.nebrija.com/revista-linguistica/a-corpus-based-analysis-of-errors-in-adult-efl-writings.html adresinden alınmıştır.
  • Stapa, S. H. & Izahar, M. M. (2010). Analysis of Errors in Subject-Verb Agreement Among Malaysian ESL Learners. 3L The Southeast Asian Journal of English Language Studies, 16(1), 1-18. Internet’ten 21 Nisan 2018’de http://ejournal.ukm.my/3l/article/view/1005 adresinden alınmıştır.
  • Tahaineh, Y. S. (2011). Arab EFL University Students’ Errors in the Use of Prepositions. Modern Journal of Applied Linguistics, 1(6), 76-112. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de https://www.researchgate.net/publication/261961452_The_use_of_prepositions_by_Arab_EFL_learners_Looking_on_the_bright_side adresinden alınmıştır.
  • Tokdemir Demirel, E. (2017). Detection of Common Errors in Turkish EFL Students’ Writing Through a Corpus Analytic Approach. English Language Teaching, 10(10), 159-178. İnternet’ten 21 Nisan 2018’de http://www.ccsenet.org/journal/index.php/elt/article/view/70748 adresinden alınmıştır.
  • Yeni Hitit Yabancılar İçin Ders Kitabı 1. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nalan Kızıltan

İşıl Atlı

Yayımlanma Tarihi 27 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Kızıltan, N., & Atlı, İ. (2018). An Analysis of the Accusative Case Use of Learners of Turkish as a Foreign Language. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(3), 730-746. https://doi.org/10.16916/aded.427122

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.