Türkçe Öğretmenliği Bölümünde Yazma Eğitimi Dersi: Bilme ve Uygulama Karşılaştırması

Filiz Mete

doi:10.16916/aded.16029

-

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 2, 81 - 91, 26.04.2015

Filiz Mete

https://doi.org/10.16916/aded.16029

Cited By: 6

Öz

The main goal of language education is to improve communication ability of students by developing language skills. Language skills refer to and explaining. Understanding includes reading and listening skills, explaining includes speaking and writing skills. Individuals express themselves orally or in writing while communicating. Writing is a complex action which developed in the process of school. In this study, Turkish teacher candidates’ disorders were examined while they were writing. Spotted mistakes were gathered into groups and a new text with similar mistakes was made by the researcher. The participants were asked to spot and correct the mistakes in the text. Then, the mistakes they made and the mistakes they corrected in the new text were compared. It was observed that teacher candidates were able to spot the same mistakes they made when they were made by another participant. In conclusion, it could be said that teacher candidates know about the mistakes that cause incoherence but they still make similar mistakes while constructing a text. The reasons that caused this situation were researched by debating with the teacher candidates

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish , writing education , expressive language disorder

Kaynakça

AKSAN, Doğan. (1990). Her Yönüyle Dil, Türk Dil Kurumu Yayınları: 439, Ankara.
AKSOY, Ömer Asım. (1991). Dil Yanlışları, Adam Yayınları, İstanbul.
AYYILDIZ, Mustafa ve BOZKURT, Ümit. (2006). Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52.
CALP, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
CERAN, Dilek. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/1, p. 1151-1169.
ÇAMURCU, D. (2011). Yüksek Öğrenime Yeni Başlayan Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Yazma Becerilerinin İncelenmesi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7/29, s. 503-518.
DENİZ, K. (2003). Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu, Türklük Bilimi Araştırmaları (Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, S. 13, s. 233-255.
EYÜP, B., STEBLER, Z. ve YURT, U. S. (2012). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özetleme Stratejilerini Kullanmadaki Eğilimleri, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1/1, s. 22-30.
GÖÇER, A. (2014). Yazma Tutum Ölçeği’nin (YTÖ) Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:22, No:2 s. 515-524.
GÜNEŞ, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayıncılık, Ankara.
HATİBOĞLU, Necip. Üniversitede Türk Dili Dersleri, Yazılı ve Sözlü Anlatım, Birlik
Ofset, Eskişehir, 1998.
HEPÇİLİNGİRLER, Feyza. Türkçe "OFF", Remzi Kitabevi, İstanbul, 1997.
Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Lisans ve Tezsiz Yüksek Lisans Programı. 2011- 2012 Eğitim Öğretim Yılı.
PİLANCI, Hülya. Anlatım Bozuklukları,
http://w2.anadolu.edu.tr/aos/kitap/IOLTP/2272/unite12.pdf, (4.5.2014)
SEVER, S., Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara 2004.
TİRYAKİ, E. N., Üniversite Öğrencilerinin Yazma Kaygısının Çeşitli Değişkenler Açısından Belirlenmesi, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1/1 (2012), s. 14-21.

Türkçe Öğretmenliği Bölümünde Yazma Eğitimi Dersi: Bilme ve Uygulama Karşılaştırması

Yıl 2015, Cilt: 3 Sayı: 2, 81 - 91, 26.04.2015

Filiz Mete

https://doi.org/10.16916/aded.16029

Cited By: 6

Öz

Dil eğitiminde amaç, öğrencide dil becerilerini geliştirerek iletişim yeteneklerinin artırılmasıdır. Dil
becerileri anlama ve anlatmayı ifade etmektedir. Okuma ve dinleme becerileri anlamanın, konuşma
ve yazma becerileri ise anlatmanın kapsamında yer almaktadır. Birey iletişim kurarken kendini sözlü
veya yazılı olarak ifade eder. Yazma becerisi okul sürecinde gelişen karmaşık bir eylemdir. Bu
çalışmada, Türkçe öğretmen adaylarının metin oluştururken yaptıkları anlatım bozuklukları
incelenmiştir. Tespit edilen yanlışlıklar gruplandırılarak eşdeğer düzeyde yanlışların bulunduğu yeni
bir metin araştırmacı tarafından oluşturulmuş ve adaylardan metinde bulunan yanlışları tespit edip
düzeltmeleri istenmiştir. Daha sonra adayların kendi yaptıkları yanlışlar ile tespit edip düzelttikleri
yanlışlar karşılaştırılmıştır. Öğretmen adaylarının kendi yaptıkları yanlışları başkaları yaptığında
rahatça tespit edip düzelttiği belirlenmiştir. Bu sonuca göre öğretmen adaylarının anlatım
bozukluğuna yol açan yanlışları bildiği ancak kendileri metin oluştururken benzer yanlışları yaptığı
söylenebilir. Ortaya çıkan bu durumun nedenleri ise öğretmen adaylarıyla görüşmeler yapılarak
araştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi , yazma eğitimi , anlatım bozukluğu

Kaynakça

AKSAN, Doğan. (1990). Her Yönüyle Dil, Türk Dil Kurumu Yayınları: 439, Ankara.
AKSOY, Ömer Asım. (1991). Dil Yanlışları, Adam Yayınları, İstanbul.
AYYILDIZ, Mustafa ve BOZKURT, Ümit. (2006). Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52.
CALP, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
CERAN, Dilek. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/1, p. 1151-1169.
ÇAMURCU, D. (2011). Yüksek Öğrenime Yeni Başlayan Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Yazma Becerilerinin İncelenmesi, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7/29, s. 503-518.
DENİZ, K. (2003). Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu, Türklük Bilimi Araştırmaları (Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, S. 13, s. 233-255.
EYÜP, B., STEBLER, Z. ve YURT, U. S. (2012). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Özetleme Stratejilerini Kullanmadaki Eğilimleri, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1/1, s. 22-30.
GÖÇER, A. (2014). Yazma Tutum Ölçeği’nin (YTÖ) Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:22, No:2 s. 515-524.
GÜNEŞ, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayıncılık, Ankara.
HATİBOĞLU, Necip. Üniversitede Türk Dili Dersleri, Yazılı ve Sözlü Anlatım, Birlik
Ofset, Eskişehir, 1998.
HEPÇİLİNGİRLER, Feyza. Türkçe "OFF", Remzi Kitabevi, İstanbul, 1997.
Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Lisans ve Tezsiz Yüksek Lisans Programı. 2011- 2012 Eğitim Öğretim Yılı.
PİLANCI, Hülya. Anlatım Bozuklukları,
http://w2.anadolu.edu.tr/aos/kitap/IOLTP/2272/unite12.pdf, (4.5.2014)
SEVER, S., Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara 2004.
TİRYAKİ, E. N., Üniversite Öğrencilerinin Yazma Kaygısının Çeşitli Değişkenler Açısından Belirlenmesi, Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1/1 (2012), s. 14-21.

Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Filiz Mete
Yayımlanma Tarihi	26 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2015 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA	Mete, F. (2015). Türkçe Öğretmenliği Bölümünde Yazma Eğitimi Dersi: Bilme ve Uygulama Karşılaştırması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(2), 81-91. https://doi.org/10.16916/aded.16029