Temel Dil Becerileri Eğitiminde Kullanılabilecek Aktif Öğrenme Öğretimsel İş/Taktikleri

Sedat Maden

doi:10.16916/aded.16005

-

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 2, 20 - 35, 01.06.2013

Sedat Maden

https://doi.org/10.16916/aded.16005

Cited By: 8

Öz

Rapidly increasing of knowledge makes the reaching to knowledge more important than having of it. For this purpose, in education field it has been started to use strategies, methods and techniques in which the learner is active and provides reaching to the knowledge. One of these methods is active learning which make students more active in learning process. When the significance of basic language arts, on reaching the knowledge, is considered, it has to build a connection between Turkish language teaching and active learning. By means of this connection, it can be contributed to develop language arts of the learners, and be useful to learn the learning. Therefore, in this study it has been matched educational works and tactics of active learning method and the aims/acquisition of basic language arts (reading, listening/watching, speaking, and writing) in 2005 Turkish Language Curriculum. Besides it has been given some examples about how these tactics can be used in Turkish teaching.

Anahtar Kelimeler

Active learning , Turkish teaching , work and tactics , language arts , acquisition.

Kaynakça

Açıkgöz, K. Ü. (2006). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
Boas, H.D. (1989). Implementing a school-based staff development project designed to promote active learning and increase student interest in elementary social studies: A case study. Dissertation Abstract International, 49(7),31(DA713).
Bonwell, C. & Eison, J. A. (1991). Active learning: creation excitement in the classroom. EricHigher Education Reports. Eric No: ED340272.
Büyükkaragöz, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Konya: Öz Eğitim Yayınları.
Demirel, Ö. (1999). Öğretme sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Dewey, J. (1938/1997). Experience and education. New York: Macmillan Co
Dewey, J. (1983). How We Think? Lexington, Mass.: D.C. Heath.
Dolinsky, B.(2001). An active approach to teaching statistics. Teaching of Psychology, 28 (1), 55-56.
Ercan, O. (2004). Bir öğrenme süreci olarak aktif öğrenme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, (5), 54-55. Freeman-Larsen, D. (1997). Chaos/complexity science and second language acquisition. Applied Linguistic. 18 (2), 141-65.
Güçlü, E. (2007). Sınıf yönetiminde aktif öğrenme tekniklerinin öğrenci başarısındaki ve tutumundaki önemi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kalem, S ve Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (2), 433-461.
Koç, C.(2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşim üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kyriacou C.,Manower B. & Newson G. (1999). Active learning of secondary school mathematics in botswana. Curriculum, 20 (2), 125-130.
Lena, A. N., Bergendahl, C, Stenlund, P., & Tibell, T. (2001). An open laboratory experiment, a method for active learning: Biochemistry education for millennium. Dissertation Abstract International, 53 (7), 311, (DA2934).
Liu, Q.,&Shi, J. (2007). An analysis of language teaching approaches and methods –effectiveness and weakness. US-ChinaEducationReview, 4 (1).
Maden, S. (2010). The effect of jigsaw ıv on the achievement of course of language teaching methods and techniques. EducationalResearchandReviews,December, 5(12), 770-776.
Maden, S. (2011). Türkçe öğretimi ve aktif öğrenme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Martyn, M. (2007). Clickers in the classrooms: an active learning approach. Educause Quarterly, 2, 71-74.
Özerbaş, M.A., Tabak, H., ve Berat A. (2010). Aktif öğrenme ortamının ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi akademik başarısına ve motivasyonuna etkisi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications 11-13 November, Antalya-Turkey.
Page, M. (1990). Active learning: historical and contemporary perspectives. Printing doctoral thesis, University of Massachusetts, USA.
Pillay, H. (2001). Aktif öğrenme ve yaratıcı öğrenmeyi anlamak. Yansıma, (14), 13.
Saban, A. (2005). Öğrenme öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Slavin, R. E. (2003). Educational psychology the oryandpractice. USA: Allynand Bacon Press.

Temel Dil Becerileri Eğitiminde Kullanılabilecek Aktif Öğrenme Öğretimsel İş/Taktikleri

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 2, 20 - 35, 01.06.2013

Sedat Maden

https://doi.org/10.16916/aded.16005

Cited By: 8

Öz

Bilgi birikiminin hızla artması bilgiye ulaşmayı ona sahip olmaktan daha önemli hâle getirmiştir. Bu ihtiyaç öğrenenin aktif olduğu bir öğretimin ve bilgiye ulaşmayı kolaylaştırıcı strateji, yöntem ve tekniklerin eğitim alanında kullanılmasını gerektirmiştir. Öğrenme süreci içerisinde öğrenciyi daha etkin hâle getiren yöntemlerden biri de aktif öğrenmedir. Bilgiye ulaşma konusunda temel dil becerilerinin önemi dikkate alındığında Türkçe öğretimiyle aktif öğrenme ilişkisinin kurulması zorunlu görünmektedir. Bu ilişkilendirme, öğrenenlerin hem dil becerilerinin gelişimine katkıda bulunabilecek hem de öğrenmeyi öğrenmelerine fayda sağlayabilecektir. Bu nedenle bu çalışmada aktif öğrenme yöntemine ait öğretimsel iş ve taktikler ile 2005 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki temel dil becerileri (dinleme/izleme, konuşma, okuma, yazma) amaç/kazanımları eşleştirilmiş; ayrıca bu iş ve taktiklerin Türkçe öğretiminde ne şekilde kullanılabileceğine yönelik örnekler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Aktif öğrenme , Türkçe öğretimi , iş ve taktikler , dil becerileri , kazanım.

Kaynakça

Açıkgöz, K. Ü. (2006). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayıncılık.
Boas, H.D. (1989). Implementing a school-based staff development project designed to promote active learning and increase student interest in elementary social studies: A case study. Dissertation Abstract International, 49(7),31(DA713).
Bonwell, C. & Eison, J. A. (1991). Active learning: creation excitement in the classroom. EricHigher Education Reports. Eric No: ED340272.
Büyükkaragöz, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Konya: Öz Eğitim Yayınları.
Demirel, Ö. (1999). Öğretme sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Dewey, J. (1938/1997). Experience and education. New York: Macmillan Co
Dewey, J. (1983). How We Think? Lexington, Mass.: D.C. Heath.
Dolinsky, B.(2001). An active approach to teaching statistics. Teaching of Psychology, 28 (1), 55-56.
Ercan, O. (2004). Bir öğrenme süreci olarak aktif öğrenme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, (5), 54-55. Freeman-Larsen, D. (1997). Chaos/complexity science and second language acquisition. Applied Linguistic. 18 (2), 141-65.
Güçlü, E. (2007). Sınıf yönetiminde aktif öğrenme tekniklerinin öğrenci başarısındaki ve tutumundaki önemi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kalem, S ve Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3 (2), 433-461.
Koç, C.(2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşim üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kyriacou C.,Manower B. & Newson G. (1999). Active learning of secondary school mathematics in botswana. Curriculum, 20 (2), 125-130.
Lena, A. N., Bergendahl, C, Stenlund, P., & Tibell, T. (2001). An open laboratory experiment, a method for active learning: Biochemistry education for millennium. Dissertation Abstract International, 53 (7), 311, (DA2934).
Liu, Q.,&Shi, J. (2007). An analysis of language teaching approaches and methods –effectiveness and weakness. US-ChinaEducationReview, 4 (1).
Maden, S. (2010). The effect of jigsaw ıv on the achievement of course of language teaching methods and techniques. EducationalResearchandReviews,December, 5(12), 770-776.
Maden, S. (2011). Türkçe öğretimi ve aktif öğrenme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Martyn, M. (2007). Clickers in the classrooms: an active learning approach. Educause Quarterly, 2, 71-74.
Özerbaş, M.A., Tabak, H., ve Berat A. (2010). Aktif öğrenme ortamının ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi akademik başarısına ve motivasyonuna etkisi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications 11-13 November, Antalya-Turkey.
Page, M. (1990). Active learning: historical and contemporary perspectives. Printing doctoral thesis, University of Massachusetts, USA.
Pillay, H. (2001). Aktif öğrenme ve yaratıcı öğrenmeyi anlamak. Yansıma, (14), 13.
Saban, A. (2005). Öğrenme öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Slavin, R. E. (2003). Educational psychology the oryandpractice. USA: Allynand Bacon Press.

Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	Sedat Maden
Yayımlanma Tarihi	1 Haziran 2013
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2013 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA	Maden, S. (2013). Temel Dil Becerileri Eğitiminde Kullanılabilecek Aktif Öğrenme Öğretimsel İş/Taktikleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(2), 20-35. https://doi.org/10.16916/aded.16005