Investigation of the Relation between Awareness of Parents about Children’s Literature and Reading Habits of Students
Abstract
This study aims to
examine the investigation of the
relationship between parents' children literature awareness and children’s
reading habits. In the study, relational scanning model of the
descriptive research method was used. The sample of the research is to create
the parents of Çavuşlu secondary school students in the country of Görele,
Giresun and the parents of Gedikkaya secondary school students in the city
center of Giresun. The data of the study was analyzed with SPSS 16.0. In the
result of the research, the awareness of secondary school student parents for
children’s literature was determined that was at the level “I agree”. It has
been concluded that there is not a significant relationship between the
awareness of the parents for children’s literature and their educational
status, where they got education, gender, income status. The parents read book
more often than students and there is also a relationship between parents’
awareness for children’s literature and children’s reading habits.
References
- Aksaçlıoğlu, A. & Yılmaz, B. (2007). Öğrencilerin televizyon izlemeleri ve bilgisayar kullanmalarının okuma alışkanlıkları üzerine etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.
- Akyol, H. (2005). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. (4. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Bircan, İ. & Tekin, M. (1989). Türkiye’de okuma alışkanlığının azalma sorunu ve çözüm yolları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 393-410.
- Deniz, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin okuma alışkanlığının geliştirilmesi üzerine Türkçe öğretmenlerinin görüşleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
- Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Devrimci, H. (1993). İlkokul 5. sınıf çocuklarında okuma alışkanlığının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Dökmen, Ü. (1994). Okuma becerisi, ilgisi ve alışkanlığı üzerine psiko-sosyal bir araştırma. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Gönen, M., Öncü, Ç. E. & Işıtan, S. (2004). İlköğretim 5, 6 ve 7. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlıklarının incelemesi. Millî Eğitim Dergisi 164, 7-35.
- Güleryüz, H. (2004). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Güleryüz, H. (2013). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Edge Yayıncılık.
- Günay, D. (2013). Metin bilgisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
- Gürler, Ü. (1999). Çocuk kitapları ve anne babaların tutumları üzerine bir inceleme (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. (28. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Maden, S. & Maden, A. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinin ekran okumaya yönelik tutumları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1305-1309.
- Millî Eğitim Bakanlığı (2004). 2004/60 sayılı 100 temel eser genelgesi. Ankara: Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı.
- _________________ (2005). 2005/70 sayılı 100 temel eser genelgesi. Ankara: Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı.
- _________________ (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. sınıflar). Ankara.
- _________________ (2016). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
- Özen, F. (2001). Türkiye’de okuma alışkanlığı. Ankara: Kültür Bakanlığı.
- Şahin, E.Y., Çelik, G. ve Çelik, B. (2012). Anne babaların çocuk edebiyatı kavramına ilişkin görüşleri (Çanakkale örneği). Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı, 10(12), 109-125.
- Savaş, B. (2006). Okuma eğitimi ve çocuklarda dil gelişimi. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
- Suna, Ç. (2006). İlköğretim öğrencilerinin okuma ilgi ve alışkanlıklarının analitik olarak incelenmesi ve değerlendirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Ungan, S. (2008). Okuma alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,7(1), 218-228.
- Yılmaz, B. (1993). Okuma alışkanlığında halk kütüphanelerinin rolü. Ankara: Kültür Bakanlığı.
- Yılmaz, B. (2012). Okumanın nörobiyolojisi. Türk Kütüphaneciliği, 26(1),142-147.
- İK1: t24.com.tr/haber/tuik-verilerine-gore-turkiyede-kitap-okumaya-ayrilan-zaman-gunde-sadece-1-dakika,370472 (Erişim Tarihi: 15.09.2018).
- İK2: https://www.denizhummasi.com/fransanin-ucretsiz-olarak-hikaye-dagitanmakineleri/(Erişim Tarihi: 07.03.2019)
Velilerin Çocuk Edebiyatı Farkındalıkları ile Öğrencilerin Okuma Alışkanlığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Abstract
Araştırmada, ortaokul öğrenci velilerinin çocuk
edebiyatı farkındalıkları ile öğrencilerin okuma alışkanlığı arasındaki
ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel araştırma
modellerinden kesitsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini,
Giresun il merkezinde yer alan Gedikkaya Ortaokulu ile Görele ilçesi Çavuşlu
beldesindeki Çavuşlu Ortaokulu’nda öğrenim gören 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrenci
velileri (n=394) oluşturmuş olup velilerin çocuk edebiyatına yönelik
farkındalıkları ile öğrencilerinin okuma alışkanlıkları arasındaki ilişkiyi
ortaya koymak amacıyla Çavuşlu Ortaokulu’ndaki öğrenciler (n=80) de çalışmaya
dâhil edilmiştir. Araştırmanın verileri SPSS 16.0 ile analiz edilmiştir.
Araştırmanın sonunda ortaokul öğrenci velilerinin çocuk edebiyatına yönelik
farkındalıklarının “Katılıyorum” düzeyinde olduğu tespit edilmiştir. Velilerin
çocuk edebiyatına yönelik farkındalıkları ile eğitim durumları, eğitim
aldıkları yer, cinsiyetleri, gelir durumları arasında anlamlı bir ilişki
olmadığı belirlenmiştir. Yine araştırma sonuçlarına göre velilerin çocuk
edebiyatına yönelik farkındalıkları ile çocuklarının kitap okuma alışkanlığı
arasında sınırlı bir ilişkinin olduğu, velilerin öğrencilerine kitap okuma
konusunda yeterince örnek olamadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.
References
- Aksaçlıoğlu, A. & Yılmaz, B. (2007). Öğrencilerin televizyon izlemeleri ve bilgisayar kullanmalarının okuma alışkanlıkları üzerine etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.
- Akyol, H. (2005). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. (4. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Bircan, İ. & Tekin, M. (1989). Türkiye’de okuma alışkanlığının azalma sorunu ve çözüm yolları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 393-410.
- Deniz, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin okuma alışkanlığının geliştirilmesi üzerine Türkçe öğretmenlerinin görüşleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
- Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Devrimci, H. (1993). İlkokul 5. sınıf çocuklarında okuma alışkanlığının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Dökmen, Ü. (1994). Okuma becerisi, ilgisi ve alışkanlığı üzerine psiko-sosyal bir araştırma. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
- Gönen, M., Öncü, Ç. E. & Işıtan, S. (2004). İlköğretim 5, 6 ve 7. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlıklarının incelemesi. Millî Eğitim Dergisi 164, 7-35.
- Güleryüz, H. (2004). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Güleryüz, H. (2013). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Edge Yayıncılık.
- Günay, D. (2013). Metin bilgisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
- Gürler, Ü. (1999). Çocuk kitapları ve anne babaların tutumları üzerine bir inceleme (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. (28. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Maden, S. & Maden, A. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinin ekran okumaya yönelik tutumları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(3), 1305-1309.
- Millî Eğitim Bakanlığı (2004). 2004/60 sayılı 100 temel eser genelgesi. Ankara: Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı.
- _________________ (2005). 2005/70 sayılı 100 temel eser genelgesi. Ankara: Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı.
- _________________ (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. sınıflar). Ankara.
- _________________ (2016). PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
- Özen, F. (2001). Türkiye’de okuma alışkanlığı. Ankara: Kültür Bakanlığı.
- Şahin, E.Y., Çelik, G. ve Çelik, B. (2012). Anne babaların çocuk edebiyatı kavramına ilişkin görüşleri (Çanakkale örneği). Çanakkale Araştırmaları Türk Yıllığı, 10(12), 109-125.
- Savaş, B. (2006). Okuma eğitimi ve çocuklarda dil gelişimi. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
- Suna, Ç. (2006). İlköğretim öğrencilerinin okuma ilgi ve alışkanlıklarının analitik olarak incelenmesi ve değerlendirilmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Ungan, S. (2008). Okuma alışkanlığımızın kültürel altyapısı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,7(1), 218-228.
- Yılmaz, B. (1993). Okuma alışkanlığında halk kütüphanelerinin rolü. Ankara: Kültür Bakanlığı.
- Yılmaz, B. (2012). Okumanın nörobiyolojisi. Türk Kütüphaneciliği, 26(1),142-147.
- İK1: t24.com.tr/haber/tuik-verilerine-gore-turkiyede-kitap-okumaya-ayrilan-zaman-gunde-sadece-1-dakika,370472 (Erişim Tarihi: 15.09.2018).
- İK2: https://www.denizhummasi.com/fransanin-ucretsiz-olarak-hikaye-dagitanmakineleri/(Erişim Tarihi: 07.03.2019)
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | October 30, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019Volume: 7 Issue: 4 |
