BibTex RIS Cite

-

Year 2013, Volume: 1 Issue: 1, 101 - 106, 01.03.2013
https://doi.org/10.16916/aded.16023

Abstract

Among the most effective methods in education and training, creative drama is suggested to have an important function. When studies on creative drama practices, which is effective both in permanent and functional learning, are examined it is seen that creative drama is more efficient than nearly all of the other methods and it is inevitable to use these practices especially in the development of perception. Human being follows what is going on around them form the moment they born and put them in their memory in various formats. In later processes, using creative drama as a method in this learning method occuring as part – whole relationship or completion processes brings lasting and functional results. In creative drama applications which are developed based on all kinds on data known and readly available, no matter how much individual differences, the results allows these differences to form a union. The effects of perceptions previously acquired on a subject and new perceptions based on these perceptions and learnings as a result of these, creates a permanent and effective learning environment.

References

  • Akarsu, B. (1979). Felsefe Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu yy, Ankara.
  • Bickford, N.L. (1989). The systematic application of principles of motivation to the design of printed instructional materials (Unpublished doctoral dissertation). Florida State Univeristy, Tallahassee.
  • Çilenti, K. (1988). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Kadıoğlu Matbaası Demir, Ö. ve Acar, M. (2002). Sosyal bilimler sözlüğü, Vadi yay, Ankara.
  • Hançerlioğlu, O. (1982). Felsefe sözlüğü, Remzi Kitapevi, İstanbul. Keller, J.M. (1979). Motivation and instructional design: A theoretical perspective. Journal of Instructional Development, 2(4), 26 - 34.
  • Klein, J.D., & Keller, J.M. (1990). Influence of student ability, locus of control, and type of instructional control on performance and confidence. Journal of Educational Research, 83(3), 140-146.
  • Mengüçoğlu, T. (1971). Felsefe antropolojisi-insanın varlık yapısı ve nitelikleri. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi yay, İstanbul.
  • San, İ. (1990). Eğitimde yaratıcı drama, AÜ. EBF Dergisi, C 23, S 2, Ankara. Şimşek, A. (2000). Eğitim iletişimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi (Yayın No:1251/39).
  • Visser, L. (1998). The development of motivational communication in distance education support (Unpublished doctoral dissertation). The University of Twente, The Netherlands.
  • Willis, B. (1993). Distance education: A practical guide. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
  • Wlodkowski, R.J. (1999). Enhancing adult motivation to learn. (2nd ed.). San Francisco: Jossey-Bass.

Yaratıcı Dramanın Algısal Öğrenmedeki Rolü

Year 2013, Volume: 1 Issue: 1, 101 - 106, 01.03.2013
https://doi.org/10.16916/aded.16023

Abstract

Eğitim ve öğretimde kullanılan en etkili yöntemler arasında yaratıcı dramanın önemli bir fonksiyona sahip olduğu ileri sürülmektedir. Hem kalıcı hem de işlevsel öğrenmenin gerçekleşmesinde de etkili olan yaratıcı drama uygulamalarına yönelik araştırmalara bakıldığında diğer yöntemlerin hemen tamamından daha verimli olduğu, özellikle algı geliştirilmesinde bu uygulamalardan yararlanmanın kaçınılmaz olduğu görülür. İnsanoğlu, dünyaya geldiği andan itibaren etrafında olup bitenleri izlemekte, bunları çeşitli biçimlerde belleğine yerleştirmektedir. Daha sonraki süreçlerde kimi zaman parça bütün ilişkisi kimi zaman da tamamlama süreçleri ile gerçekleşen bu öğrenme yönteminde yaratıcı dramanının yöntem olarak kullanımı, kalıcı ve işlevel sonuçları beraberinde getirir. Hazır olan ve bilinen her türlü veriden yola çıkarak geliştirilen yaratıcı drama uygulamalarında, kişisel farklılıklar ne kadar fazla olursa olsun, ortaya çıkan sonuçlar, bu farklılıklardan bir birlik oluşmasını da sağlar. Bir konuda önceden edinilen algıların etkisi ve bu algılardan yola çıkarak yeni algılar ve buna bağlı olarak öğrenmeler de kalıcı ve etkili bir öğrenme ortamını oluşturur.

References

  • Akarsu, B. (1979). Felsefe Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu yy, Ankara.
  • Bickford, N.L. (1989). The systematic application of principles of motivation to the design of printed instructional materials (Unpublished doctoral dissertation). Florida State Univeristy, Tallahassee.
  • Çilenti, K. (1988). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Kadıoğlu Matbaası Demir, Ö. ve Acar, M. (2002). Sosyal bilimler sözlüğü, Vadi yay, Ankara.
  • Hançerlioğlu, O. (1982). Felsefe sözlüğü, Remzi Kitapevi, İstanbul. Keller, J.M. (1979). Motivation and instructional design: A theoretical perspective. Journal of Instructional Development, 2(4), 26 - 34.
  • Klein, J.D., & Keller, J.M. (1990). Influence of student ability, locus of control, and type of instructional control on performance and confidence. Journal of Educational Research, 83(3), 140-146.
  • Mengüçoğlu, T. (1971). Felsefe antropolojisi-insanın varlık yapısı ve nitelikleri. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi yay, İstanbul.
  • San, İ. (1990). Eğitimde yaratıcı drama, AÜ. EBF Dergisi, C 23, S 2, Ankara. Şimşek, A. (2000). Eğitim iletişimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi (Yayın No:1251/39).
  • Visser, L. (1998). The development of motivational communication in distance education support (Unpublished doctoral dissertation). The University of Twente, The Netherlands.
  • Willis, B. (1993). Distance education: A practical guide. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
  • Wlodkowski, R.J. (1999). Enhancing adult motivation to learn. (2nd ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
There are 10 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Gıyasettin Aytaş

Publication Date March 1, 2013
Published in Issue Year 2013Volume: 1 Issue: 1

Cite

APA Aytaş, G. (2013). Yaratıcı Dramanın Algısal Öğrenmedeki Rolü. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 101-106. https://doi.org/10.16916/aded.16023