Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=XEkgYhBedJyO_OU3V5dw3tkKwVEpX01FKXYqw0yLoYc&_path=id%3D645324%26_format%3Dhtml%26_locale%3Den%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Research Article
BibTex RIS Cite

Evaluation of the Listening Styles Inventory Adapted to Turkish

Year 2020, Volume: 8 Issue: 1, 211 - 216, 30.01.2020

Mehmet Kurudayıoğlu , Ömer Savaş

https://doi.org/10.16916/aded.645324
Cited By: 2

Abstract








In the professional
literature in Turkish, listening style and listening type are used in the same
sense whereas in the professional literature in English, these terms refer to
different meanings. Listening style means “dominant listening manner that
affects an individual's listening behaviors.” One of the listening style
taxonomies is embodied in the Listening Style Inventory (Pearce, Johnson and
Barker, 2003) which forms the focus of this study. In this taxonomy, listening
styles are categorized as “active, involved, passive and detached.” Although
these styles indicate degrees of active listening, they were not taken into consideration
in the adaptation of the inventory to Turkish. The erroneous version of the inventory
was used in subsequent studies and listening styles included in the original inventory
were even referred to as listening types in some sources. This study aims to
eliminate these problems.






Keywords

Listening style active listening The Listening Styles Inventory listening

References

  • Ateş, M. ve Ercan, A. N. (2015). Türkçe öğretmenlerinin dinleme stillerinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 107-119.
  • Barker, R. T., Pearce, C. G. ve Johnson, I. W. (1992) An Investigation of perceived managerial listening ability. Journal of Business and Technical Communication 6 (1992): 438-457.
  • Barker, R. T., Pearce, C. G. ve Johnson, I. W. (1997). Validity and reliability of the Listening Styles Inventory: continued development and refinement. Virginia Commonwealth University School of Business Excellence Fund Report, Richmond, VA.
  • Bodie, G. D., Worthington, D. L. ve Gearhart, C. C. (2013). The listening styles profile-revised (LSP-R): a scale revision and evidence for validity. Communication Quarterly, 61(1), 72-90, DOI: 10.1080/01463373.2012.720343.
  • Chesebro, J. L. (1999). The relationship between listening styles and conversational sensitivity. Communication Research Reports, 16(3), 233-238, DOI: 10.1080/08824099909388722.
  • Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
  • Gordon, T. (2004). Etkili öğretmenlik eğitimi (17. Baskı, Çev. E. Aksay). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Karatay, H., Dolunay, S. K. ve Savaş, Ö. (2014). Türkçe öğretmenlerinin etkin dinleme ve dönüt durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(4), 85-106.
  • Kaya, M. F. (2014). Dinleme türleri ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması, dil geçerliği ve faktör yapısının belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 323-342.
  • Kayaalp, İ. (2006). İletişim ve dil (2. baskı). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Kemiksiz, Ö. (2015). Türkçe öğretiminde eleştirel dinleme. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 299-316.
  • Langer, E. (1980). Rethinking the role of thought in social ınteraction. New Directions in Attribution Research (Ed. H. Harvey, W. Ickes and R. Kidd), 2, 35-58, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Lu, J. (2005). The Listening Style Inventory (LSI) as an instrument for improving listening skill. Sino-US English Teaching, 2(5), 45-50.
  • Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101-112.
  • Pearce, C. G., Johnson, I. W. ve Barker, R. T. (2003). Assessment of the Listening Styles Inventory. Journal of Business and Technical Communication, 17(1), 84-113.
  • Purdy, M. (1996). What is listening. Listening in Everyday Life (2nd Edition; Ed. M. Purdy and D. Borisoff), Maryland: University Press of America.
  • Sargent, S. L., Fitch-Hauser, M. ve Weaver, J. B. (1997). A listening styles profile of the type-a personality. International Journal of Listening, 11(1), 1-14, DOI: 10.1207/s1932586xijl1101_1.
  • Tabak, G. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22), 171-181.
  • Tompkins, G. E. (1998). Language arts: content and teaching strategies. PO: An Imprint of Prentice Hall.
  • Watson, K. W., Barker, L. L. ve Weaver, J. B. (1995). The Listening Styles Profile (LSP-16): development and validation of an instrument to assess four listening styles. International Journal of Listening, 9, 1-13.
  • Weaver, J. B., Watson, K. W. ve Barker, L. L. (1996). Individual differences in listening styles: do you hear what I hear. Personality and Individual Differences, 20(3), 381-387.
  • Wolvin, A. D. ve Coakley, C. G. (1992). Listening (5th Edition). Dubuque, IA: Wm. C. Brown.

Türkçeye Uyarlanmış Dinleme Stili Ölçeği’nin Değerlendirilmesi

Year 2020, Volume: 8 Issue: 1, 211 - 216, 30.01.2020

Mehmet Kurudayıoğlu , Ömer Savaş

https://doi.org/10.16916/aded.645324
Cited By: 2

Abstract



Türkçe literatürde “dinleme türü” ile aynı anlamda
kullanılan “dinleme stili”, İngilizce literatürde “listening style” adıyla
dinleme türünden (listening type) farklı anlama gelecek şekilde
kullanılmaktadır. Dinleme stili, “bireyin dinleme davranışlarını etkileyen
baskın dinleme biçimi”ni ifade etmektedir. Yapılan farklı dinleme stili
sınıflandırmalarından biri, bu araştırmanın konusunu oluşturan Pearce, Johnson
ve Barker’a (2003) ait Dinleme Stili Ölçeği'nde (Listening Style Inventory;
Pearce) yer almaktadır. Bu sınıflamaya göre dinleme stilleri “etkin, ilgili,
edilgin ve ilgisiz dinleme”den oluşmaktadır. Bu stiller “etkin dinleme”nin
uygulanma derecelerini ifade etmesine rağmen ölçeğin Türkçe uyarlamasında bu
özellik dikkate alınmamıştır. Böyle olunca sonraki çalışmalarda ölçeğin hatalı
biçimi kullanılmış, hatta ölçekte yer alan dinleme stilleri, dinleme türü
olarak bazı kaynaklarda yer almıştır. Bu çalışmayla söz konusu hataların
giderilmesi amaçlanmaktadır.



Keywords

dinleme stili etkin dinleme dinleme stili ölçeği dinleme

References

  • Ateş, M. ve Ercan, A. N. (2015). Türkçe öğretmenlerinin dinleme stillerinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 107-119.
  • Barker, R. T., Pearce, C. G. ve Johnson, I. W. (1992) An Investigation of perceived managerial listening ability. Journal of Business and Technical Communication 6 (1992): 438-457.
  • Barker, R. T., Pearce, C. G. ve Johnson, I. W. (1997). Validity and reliability of the Listening Styles Inventory: continued development and refinement. Virginia Commonwealth University School of Business Excellence Fund Report, Richmond, VA.
  • Bodie, G. D., Worthington, D. L. ve Gearhart, C. C. (2013). The listening styles profile-revised (LSP-R): a scale revision and evidence for validity. Communication Quarterly, 61(1), 72-90, DOI: 10.1080/01463373.2012.720343.
  • Chesebro, J. L. (1999). The relationship between listening styles and conversational sensitivity. Communication Research Reports, 16(3), 233-238, DOI: 10.1080/08824099909388722.
  • Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
  • Gordon, T. (2004). Etkili öğretmenlik eğitimi (17. Baskı, Çev. E. Aksay). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Karatay, H., Dolunay, S. K. ve Savaş, Ö. (2014). Türkçe öğretmenlerinin etkin dinleme ve dönüt durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(4), 85-106.
  • Kaya, M. F. (2014). Dinleme türleri ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması, dil geçerliği ve faktör yapısının belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 323-342.
  • Kayaalp, İ. (2006). İletişim ve dil (2. baskı). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Kemiksiz, Ö. (2015). Türkçe öğretiminde eleştirel dinleme. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(2), 299-316.
  • Langer, E. (1980). Rethinking the role of thought in social ınteraction. New Directions in Attribution Research (Ed. H. Harvey, W. Ickes and R. Kidd), 2, 35-58, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Lu, J. (2005). The Listening Style Inventory (LSI) as an instrument for improving listening skill. Sino-US English Teaching, 2(5), 45-50.
  • Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101-112.
  • Pearce, C. G., Johnson, I. W. ve Barker, R. T. (2003). Assessment of the Listening Styles Inventory. Journal of Business and Technical Communication, 17(1), 84-113.
  • Purdy, M. (1996). What is listening. Listening in Everyday Life (2nd Edition; Ed. M. Purdy and D. Borisoff), Maryland: University Press of America.
  • Sargent, S. L., Fitch-Hauser, M. ve Weaver, J. B. (1997). A listening styles profile of the type-a personality. International Journal of Listening, 11(1), 1-14, DOI: 10.1207/s1932586xijl1101_1.
  • Tabak, G. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme stillerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22), 171-181.
  • Tompkins, G. E. (1998). Language arts: content and teaching strategies. PO: An Imprint of Prentice Hall.
  • Watson, K. W., Barker, L. L. ve Weaver, J. B. (1995). The Listening Styles Profile (LSP-16): development and validation of an instrument to assess four listening styles. International Journal of Listening, 9, 1-13.
  • Weaver, J. B., Watson, K. W. ve Barker, L. L. (1996). Individual differences in listening styles: do you hear what I hear. Personality and Individual Differences, 20(3), 381-387.
  • Wolvin, A. D. ve Coakley, C. G. (1992). Listening (5th Edition). Dubuque, IA: Wm. C. Brown.
There are 22 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Other Fields of Education
Journal Section Articles
Authors

Mehmet Kurudayıoğlu 0000-0002-0447-5236

Ömer Savaş 0000-0002-2814-4298

Publication Date January 30, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 8 Issue: 1

Cite

APA Kurudayıoğlu, M., & Savaş, Ö. (2020). Türkçeye Uyarlanmış Dinleme Stili Ölçeği’nin Değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 211-216. https://doi.org/10.16916/aded.645324

Cited By

Kavram Dağarcığının Geliştirilmesinde Düzeye Uygun Bir Çocuk Kitabının Etkisi: Bir Uygulama Örneği
Ana Dili Eğitimi Dergisi
Erkan ÇER
https://doi.org/10.16916/aded.729934
Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinlediklerinden Hareketle Hazırlıksız Konuşma Başarıları: Karma Yöntem Araştırması
Ana Dili Eğitimi Dergisi
https://doi.org/10.16916/aded.718809
 Download Cover Image

88x31.png

Attribution-NonCommercial 4.0 International