Aktif Öğrenme Yönteminin Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becerilerine Etkisi

Nurettin Yıldız

doi:10.16916/aded.39792

-

Year 2015, Volume: 3 Issue: 4, 59 - 73, 19.09.2015

Nurettin Yıldız

https://doi.org/10.16916/aded.39792

Cited By: 6

Abstract

In this study, active learning techniques are analyzed; these techniques are attempted to be linked with the training process of writing skills; correspondingly, a teaching plan which is appropriate for using in the training process of writing skills is designed. The research was carried out with 78 sixth grade students of a state school that was chosen by quota sampling method in 2014-2015 academic year. The suitable ones from active learning techniques for using in the training of writing skills were practiced throughout five weeks. Mixed method was used in the study. Quantitative data was analyzed by using SPSS 20.00 and qualitative data was analyzed by content analyzing method. The pairs of pre and post tests which were tackled with in this context were analyzed through five-step content analyzing method of Kuckartz (2014). According to the findings, as a consequence of the adaptation of the active learning techniques to the training process of sixgrade students’ writing skills, a meaningful difference has arisen on behalf of the experimental group. As a result of the content analyzing, a meaningful difference has also arisen on behalf of the experimental group

Keywords

training of writing skills , active learning , mixed method

References

Açıkgöz, K. Ü., (2003). Aktif Öğrenme (5. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Akyol, H., (2008). Türkçe ilk okuma ve yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Arıcı, A. F. ve Ungan, S., (2012). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Aytan, T., (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Konya: Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmamış doktora tezi.
Beck, J. B., (1997). The effect of active learning methods with adult schizophrenic in-patients on attitudes toward neuroleptic medications. Nonpublished Dissertation. The Temple University. UMI Number: 9724210.
Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi, teknikler ve örnek çalışmalar. Ankara: Siyasal.
Bonwell, C. & Eison, J. A. (1991). Active learning; creating exciment in the classroom, clearing house on higher education. Washington P C.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel , F., (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Coşkun, E. (2013). Yazma eğitimi, A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi (3. Baskı), (ss. 49-91.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış doktora tezi.
Creswell, J. W., (2009). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches (3. Baskı). London: Sage.
Çeken, R. ve Eş, H., (2013). Bilimsel araştırmalarda doküman analizi. S. Baştürk (Ed.). Bilimsel araştırma yöntemleri (ss. 327-338). Ankara: Vize.
Fern, V., Anstrom, K. & Silcox, B., (1995). Active learning and the limeted english proficient student. Directions in Language & Education, 1(2), 1-8.
Göçer, A., (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası sosyal araştırmalar dergisi.12, 178-196.
Graham, S. & Weintraub, N., (1996). A review of handwriting research progres and prospects from 1980 to 1994. Eduacational Psycgology Revew. Vol. 8. No: 1, 7-87
Green, J. C., Krayder, H., & Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry.
Güneyli, A.(2007). Etkin öğrenme yaklaşımının anadili eğitiminde okuma ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi,Yayınlanmamış doktora tezi.
In B. Somekh & C. Lewin (Eds.). Research methods in the social sciences (pp. 275-282). London: Sage.
İşeri, K. ve Ünal, E., (2010). Yazma eğilimi ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim. 155, 104-117.
Kalem, M. S. ve Fer, S., (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. C.3, S.2, 433-461.
Karatay, H. (2013). Süreç temelli yazma modelleri, M. Özbay (Ed.). Yazma eğitimi (3. Baskı), (ss. 21-40). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Karasar, N., (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
Keyser, M. W., (2000). Active learning and cooperative learning: Understanding the difference and using both styles effectively. Research strategies, Vol. 17, N: 1, p: 35-44.
Kıncal, R. Y., (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
Kuckartz, U. (2014). Qualitative text analyses: a guide to methods, practice & using software. London: Sage.
Kuzu, A. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri, A. A. Kurt (Ed.). Veri toplama yöntem araçları, (s. 95-118). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Koç, G., (2000). Etkin öğrenme yaklaşımının eğitim ortamlarında kullanılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı 19, s: 220-226.
Koç, C., (2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşim üzerindeki etkileri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi,Yayınlanmamış doktora tezi.
Korkmaz, İ., (2007). Öğrenci merkezli ders uygulamalarına ilişkin öğrenci görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 393-402.
Lubbers, C. A. & Gorcyca, D. A., (1997). Using active learnin in public relations instructions: Demographi predictors of faculty use. Public Relations Review, Vol. 23, N.1, p. 67-80.
Maltepe, S., (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımı. Dil Dergisi, (132), 56-66.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6-8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Meyers, C. & Jones, T. B., (1993). Promoting active learning: Strategies for the college classroom. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
Sallabaş, M. E., (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayınlanmamış doktora tezi.
Shy-Jong, J., (2007). A study of students’ construction of science knowledge talk and writing in a collaborative group. Educational Research, 49 /1, 65-81.
Silberman, M. (2005). 101 Ways to make training active. San Francisco:
Pfeiffer, S. & Jong, J., (2007).A study of students’ construction of science knowledge: Talk and writing in a collaborative group. Educational Research, 49, 1, 6581.
Tan, Ş., Kayabaşı, Y. ve Erdoğan, A., (2003). Öğretimi planlama ve değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Temur, T., (2006). İlköğretim 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin yazı dilindeki kelime hazinelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Ünal, T., F., Sever, A., (2012). Yaratıcı yazmada müziğin etkisi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/4, p. 2907-2918.
Yavuz, K. E., (2005). Aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Ceceli Yayınları.

Aktif Öğrenme Yönteminin Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becerilerine Etkisi

Year 2015, Volume: 3 Issue: 4, 59 - 73, 19.09.2015

Nurettin Yıldız

https://doi.org/10.16916/aded.39792

Cited By: 6

Abstract

Bu çalışmada aktif öğrenme teknikleri incelenmiş, bu teknikler yazma eğitimiyle ilişkilendirilmeye
çalışılmış ve tekniklere uygun öğretim planı oluşturularak yazma eğitiminde kullanılabilecek şekilde
tasarlanmıştır. Araştırma 2014-2015 eğitim-öğretim yılında seçkisiz olmayan amaçsal örnekleme
türlerinden tabakalı amaçsal örnekleme/kota yöntemi kullanılmıştır. Resmi bir ortaokuldaki 78
öğrenci ile yürütülmüştür. Aktif öğrenme tekniklerinden yazma eğitimine uygun olanlar 6. sınıf
öğrencilerine beş hafta boyunca uygulanmıştır. Araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Nicel
veriler SPSS 20.00 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın nitel verileri ise içerik
analizi yöntemiyle analiz edilmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda ele alınan altı ön test- son test çifti
Kuckartz’ın (2014) beş aşamalı içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada elde
edilen bulgulara göre 6. sınıf öğrencilerine uygulanan aktif öğrenme tekniklerinin yazma becerinse
uygulanması neticesinde son testte deney grubu lehine anlamlı bir fark çıkmıştır. İçerik analizi
sonucunda da deney grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

yazma eğitimi , aktif öğrenme , karma yöntem

References

Açıkgöz, K. Ü., (2003). Aktif Öğrenme (5. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Akyol, H., (2008). Türkçe ilk okuma ve yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Arıcı, A. F. ve Ungan, S., (2012). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Aytan, T., (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Konya: Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmamış doktora tezi.
Beck, J. B., (1997). The effect of active learning methods with adult schizophrenic in-patients on attitudes toward neuroleptic medications. Nonpublished Dissertation. The Temple University. UMI Number: 9724210.
Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi, teknikler ve örnek çalışmalar. Ankara: Siyasal.
Bonwell, C. & Eison, J. A. (1991). Active learning; creating exciment in the classroom, clearing house on higher education. Washington P C.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel , F., (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Coşkun, E. (2013). Yazma eğitimi, A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi (3. Baskı), (ss. 49-91.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış doktora tezi.
Creswell, J. W., (2009). Research design: qualitative, quantitative and mixed methods approaches (3. Baskı). London: Sage.
Çeken, R. ve Eş, H., (2013). Bilimsel araştırmalarda doküman analizi. S. Baştürk (Ed.). Bilimsel araştırma yöntemleri (ss. 327-338). Ankara: Vize.
Fern, V., Anstrom, K. & Silcox, B., (1995). Active learning and the limeted english proficient student. Directions in Language & Education, 1(2), 1-8.
Göçer, A., (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası sosyal araştırmalar dergisi.12, 178-196.
Graham, S. & Weintraub, N., (1996). A review of handwriting research progres and prospects from 1980 to 1994. Eduacational Psycgology Revew. Vol. 8. No: 1, 7-87
Green, J. C., Krayder, H., & Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry.
Güneyli, A.(2007). Etkin öğrenme yaklaşımının anadili eğitiminde okuma ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi,Yayınlanmamış doktora tezi.
In B. Somekh & C. Lewin (Eds.). Research methods in the social sciences (pp. 275-282). London: Sage.
İşeri, K. ve Ünal, E., (2010). Yazma eğilimi ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim. 155, 104-117.
Kalem, M. S. ve Fer, S., (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. C.3, S.2, 433-461.
Karatay, H. (2013). Süreç temelli yazma modelleri, M. Özbay (Ed.). Yazma eğitimi (3. Baskı), (ss. 21-40). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Karasar, N., (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
Keyser, M. W., (2000). Active learning and cooperative learning: Understanding the difference and using both styles effectively. Research strategies, Vol. 17, N: 1, p: 35-44.
Kıncal, R. Y., (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
Kuckartz, U. (2014). Qualitative text analyses: a guide to methods, practice & using software. London: Sage.
Kuzu, A. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri, A. A. Kurt (Ed.). Veri toplama yöntem araçları, (s. 95-118). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Koç, G., (2000). Etkin öğrenme yaklaşımının eğitim ortamlarında kullanılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı 19, s: 220-226.
Koç, C., (2007). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve sınıf içi etkileşim üzerindeki etkileri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi,Yayınlanmamış doktora tezi.
Korkmaz, İ., (2007). Öğrenci merkezli ders uygulamalarına ilişkin öğrenci görüşleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 393-402.
Lubbers, C. A. & Gorcyca, D. A., (1997). Using active learnin in public relations instructions: Demographi predictors of faculty use. Public Relations Review, Vol. 23, N.1, p. 67-80.
Maltepe, S., (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımı. Dil Dergisi, (132), 56-66.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6-8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Meyers, C. & Jones, T. B., (1993). Promoting active learning: Strategies for the college classroom. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
Sallabaş, M. E., (2011). Aktif öğrenme yönteminin ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin konuşma becerilerine etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayınlanmamış doktora tezi.
Shy-Jong, J., (2007). A study of students’ construction of science knowledge talk and writing in a collaborative group. Educational Research, 49 /1, 65-81.
Silberman, M. (2005). 101 Ways to make training active. San Francisco:
Pfeiffer, S. & Jong, J., (2007).A study of students’ construction of science knowledge: Talk and writing in a collaborative group. Educational Research, 49, 1, 6581.
Tan, Ş., Kayabaşı, Y. ve Erdoğan, A., (2003). Öğretimi planlama ve değerlendirme (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Temur, T., (2006). İlköğretim 4 ve 5. sınıf öğrencilerinin yazı dilindeki kelime hazinelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Ünal, T., F., Sever, A., (2012). Yaratıcı yazmada müziğin etkisi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/4, p. 2907-2918.
Yavuz, K. E., (2005). Aktif öğrenme yöntemleri. Ankara: Ceceli Yayınları.

There are 42 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Journal Section	Articles
Authors	Nurettin Yıldız
Publication Date	September 19, 2015
Published in Issue	Year 2015 Volume: 3 Issue: 4

Cite

APA	Yıldız, N. (2015). Aktif Öğrenme Yönteminin Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Yazma Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 59-73. https://doi.org/10.16916/aded.39792