BibTex RIS Kaynak Göster

Türkçe Etkinliklerine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 4, 461 - 473, 12.10.2016
https://doi.org/10.16916/aded.267380

Öz

Türkçe eğitiminde etkinlikler önemli yer tutmaktadır. Öğrencilerin etkinliklere karşı olan tutumlarının bilinmesi, Türkçe eğitiminin amaçlarına uygun etkinliklerin geliştirilmesi bakımından oldukça önemlidir. Bu çalışmada ortaokul 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersi etkinliklerini uygulamaya yönelik tutumlarını ölçebilecek nitelikte bir ölçek geliştirmek amaçlanmaktadır. Türkçe etkinlikleri tutum ölçeğinin geliştirilmesinde, 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin etkinlikler konusundaki duygu ve düşüncelerinden hareket edilmiştir. Ölçek, 22 maddeden oluşmaktadır ve likert tipindedir. Ölçeğin geçerlik ve güvenirliğine ilişkin çalışmalar, ortaokul 6 ve 7.sınıf öğrencilerinden rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen 526 öğrenciden derlenen verilerle gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliliği faktör analiziyle belirlenmiştir. Ölçekteki maddelerin faktör yükleri .425 - .719 arasında değer almaktadır. KMO (Kaiser-Meyer-Olkin) değeri  .962; iç tutarlık katsayı değeri ise .947’dir. Bu sonuçlar ölçeğin geçerlik ve güvenirlik değerlerine sahip olduğunu göstermektedir.

Kaynakça

  • Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. New York: Routledge.
  • Çakıcı, D. (2005). Ön örgütleyicilerin okumaya yönelik tutum ve okuduğunu anlama üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik (2. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Dimitrov D. M.. (2012). Statistical methods for validation of assessment scale data in counseling and related fields. Alexandria, VA: American Counseling Association
  • Ergin, Y. D. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148. İnternetten 12.03.2016’da http://dspace.marmara.edu.tr/handle/11424/3689 adresinden alınmıştır.
  • Göçer, A. (2014). Yazma Tutum Ölçeği’nin (ytö) Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 515-524.
  • Gömleksiz, M.N. (2004). Kitap okuma alışkanlığına ilişkin bir tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(14), 185–195.
  • Güneş, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırıcı Yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
  • Hu, L. T., &Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit ındexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
  • İşeri, K. ve Ünal, E. (2010). Yazma Eğilimi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 35(155), 104-117.
  • Karasakaloğlu N. ve Saracaloğlu A. S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe derslerine yönelik tutumları, akademik benlik tasarımları ile başarıları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 343-362.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F., & Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
  • Kurudayıoğlu, M., ve Çetin, Ö. (2015). Temel beceriler ve Türkçe Öğretimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(3), 1-19.
  • McDonald, R. P. & Ho, M. H. R. (2002). Principles and practice in reporting statistical equation analyses. Psychological Methods, 7(1), 64-82.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Nunan, D. (2001). Designing tasks for the communicative classroom. Cambridge University Press.
  • Özbay, M., Uyar, Y. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri için okumaya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. E-Journal of New World ScienceAcademy,4(2),632-651. İnternetten 13.03.2016’da http://dergipark.ulakbim.gov.tr/nwsaedu/article/view/5000063610/5000094869 adresinden alınmıştır.
  • Özbay, M., Bağcı, H. ve Uyar, Y. (2008). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma alışkanlığına yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 117–136.
  • Richards, J.& Rodgerds, T. (1986).Approaches and methods in language teaching.Cambridge: Cambridge University Press.
  • Sallabaş, M.E. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ve okuduğunu anlama becerileri arasındaki ilişki, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(16), 141-155.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tabachnick, G.B. ve Fidell, L.S.(1989). Using multivariate statistics. (2.Edition), Nortridge: Harper Collins Publisher.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Ünal, E. (2006). İlköğretim öğrencilerinin eleştirel okuma becerileri ile okuduğunu anlama ve okumaya ilişkin tutumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Ünal, F. T., ve Köse, M. (2014). Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249.
  • Yalınkılıç, K. (2007). Türkçe öğretmen adaylarının okumaya ilişkin tutum ve görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 1(1), 225-241.
  • Yücel, G. (2005). Okulöncesinde Okuma Tutumları Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 4, 461 - 473, 12.10.2016
https://doi.org/10.16916/aded.267380

Öz

Kaynakça

  • Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming. New York: Routledge.
  • Çakıcı, D. (2005). Ön örgütleyicilerin okumaya yönelik tutum ve okuduğunu anlama üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik (2. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Dimitrov D. M.. (2012). Statistical methods for validation of assessment scale data in counseling and related fields. Alexandria, VA: American Counseling Association
  • Ergin, Y. D. (1995). Ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 125-148. İnternetten 12.03.2016’da http://dspace.marmara.edu.tr/handle/11424/3689 adresinden alınmıştır.
  • Göçer, A. (2014). Yazma Tutum Ölçeği’nin (ytö) Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 515-524.
  • Gömleksiz, M.N. (2004). Kitap okuma alışkanlığına ilişkin bir tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(14), 185–195.
  • Güneş, F. (2009). Türkçe Öğretiminde Günümüz Gelişmeleri ve Yapılandırıcı Yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
  • Hu, L. T., &Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit ındexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
  • İşeri, K. ve Ünal, E. (2010). Yazma Eğilimi Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 35(155), 104-117.
  • Karasakaloğlu N. ve Saracaloğlu A. S. (2009). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe derslerine yönelik tutumları, akademik benlik tasarımları ile başarıları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 343-362.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F., & Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford Press.
  • Kurudayıoğlu, M., ve Çetin, Ö. (2015). Temel beceriler ve Türkçe Öğretimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(3), 1-19.
  • McDonald, R. P. & Ho, M. H. R. (2002). Principles and practice in reporting statistical equation analyses. Psychological Methods, 7(1), 64-82.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Nunan, D. (2001). Designing tasks for the communicative classroom. Cambridge University Press.
  • Özbay, M., Uyar, Y. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri için okumaya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. E-Journal of New World ScienceAcademy,4(2),632-651. İnternetten 13.03.2016’da http://dergipark.ulakbim.gov.tr/nwsaedu/article/view/5000063610/5000094869 adresinden alınmıştır.
  • Özbay, M., Bağcı, H. ve Uyar, Y. (2008). Türkçe öğretmeni adaylarının okuma alışkanlığına yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 117–136.
  • Richards, J.& Rodgerds, T. (1986).Approaches and methods in language teaching.Cambridge: Cambridge University Press.
  • Sallabaş, M.E. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ve okuduğunu anlama becerileri arasındaki ilişki, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9(16), 141-155.
  • Sevim, O. (2012). Öğretmen adaylarına yönelik konuşma kaygısı ölçeği: bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 7(2), 927-937.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tabachnick, G.B. ve Fidell, L.S.(1989). Using multivariate statistics. (2.Edition), Nortridge: Harper Collins Publisher.
  • Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Ünal, E. (2006). İlköğretim öğrencilerinin eleştirel okuma becerileri ile okuduğunu anlama ve okumaya ilişkin tutumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Ünal, F. T., ve Köse, M. (2014). Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249.
  • Yalınkılıç, K. (2007). Türkçe öğretmen adaylarının okumaya ilişkin tutum ve görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 1(1), 225-241.
  • Yücel, G. (2005). Okulöncesinde Okuma Tutumları Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Arif Çerçi

Serdar Derman

Yayımlanma Tarihi 12 Ekim 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016Cilt: 4 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Çerçi, A., & Derman, S. (2016). Türkçe Etkinliklerine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(4), 461-473. https://doi.org/10.16916/aded.267380

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.