Research Article
İlkokul Öğrencilerinin Okuma Becerilerini Geliştirmeye Yönelik Sınıf Öğretmenlerinin Sahip Olması Gereken Yeterlikler: Bir Delphi Çalışması
Abstract
Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğrencilerinin okuma becerilerinin geliştirilmesinde sınıf öğretmenlerinin sahip olması gereken yeterlikleri belirlemek ve bunlar üzerinde sınıf öğretmenleri ve ilgili alanda çalışan öğretim elemanları arasında bir uzlaşı oluşturmaktır. Delphi tekniği ile yürütülen bu araştırma; uzman grubun belirlenmesi, görüşmelerin gerçekleştirilmesi, birinci Delphi anketinin uygulanması ve ikinci Delphi anketinin uygulanması olmak üzere dört aşamada gerçekleştirilmiştir. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formu ve Delphi anketleri veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; 15 öğretim elemanı ve 5 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Görüşmeler sonucunda elde edilen nitel veriler betimsel analize tabi tutulmuş, Delphi anketlerinden elde edilen verilerin analizinde ise ortalama, standart sapma, ortanca, çeyreklik, çeyreklikler arası fark gibi betimsel istatistikler kullanılmıştır. Görüş birliği tanımında ortanca, çeyreklikler arası fark, yüzdelik değerleri dikkate alınmıştır. Elde edilen verilerin geçerlik ve güvenirliğini sağlamak amacıyla aktarılabilirlik, inandırıcılık, tutarlılık ve teyit edilebilirlik stratejileri kullanılmıştır. Görüşmelerin analizi sonucunda 40 yeterlik maddesi ve 7 yeterlik alanı ortaya çıkarılmıştır. Delphi anketlerinin uygulanmasının ardından da 40 yeterlik maddesinin tamamı üzerinde bir görüş birliğinin olduğu tespit edilmiştir.
References
- Akyol, H. (2020). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Akyol, H. ve Yıldız, M. (2013). Okuma uzmanlığı ve okuma uzmanı yetiştirilmesine yönelik bir program önerisi/A program proposal for training the reading specialist. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 1-8.
- Akyol, H. ve Kodan, H. (2016). Okuma Güçlüğünün Giderilmesine Yönelik Bir Uygulama: Akıcı Okuma Stratejilerinin Kullanımı. Ondokuz Mayıs University Journal of Education, 35(2), 7-21.
- Altun, T., Ekiz, D. ve Odabaşı, M. (2011). Sınıf öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları okuma güçlüklerine ilişkin nitel bir araştırma. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(17), 80-101.
- Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Ateş, M., Sur, E. ve Çelik, H. (2020). Turkish teachers' opinions on visual reading. Journal of Educational Theory and Practice Research, 6(1), 1-15
- Başaran, Y. ve Göksoy, S. (2018). Anaokulunda meslektaş gözlem ve yardımı; neden ve nasıl yapılmalı? Researcher, 6(1), 451-472.
- Baydık, B. (2011). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin üstbilişsel okuma stratejilerini kullanımı ve öğretmenlerinin okuduğunu anlama öğretim uygulamalarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 302-319.
- Bean, R. M. (2015). The reading specialist: Leadership and coaching for the classroom, school, and community. Guilford Publications.
- Bozak, A., Yıldırım, C. ve Demirtaş, H. (2011). Öğretmenlerin mesleki gelişimi için alternatif bir yöntem: Meslektaş gözlemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 65-84.
- Carter, J. (2021). Supporting preservice teachers to become informed teachers of reading through one-to-one tutoring in an English initial teacher education setting. Education, 3(13), 1-14. DOI: 10.1080/03004279.2021.1985578
- Çelenk, S., ve Baycan, D. (2013). İlkokuma yazma öğretiminin tarihçesi, hedefleri, önemi ve ilkeleri. S. Çelenk (Ed.), İlkokuma yazma programı ve öğretimi içinde (ss. 1-11). Ankara: Eğiten Kitap.
- Çevik, A., ve Müldür, M. (2019). Sınıf öğretmeni adaylarının çocuk edebiyatı farkındalığı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(72), 1942-1956.
- Dalkey, N. C. (1972). The Delphi method: An experimental study of group opinion. In N. C. Dalkey, D. L. Rourke, R. Lewis, & D. Snyder (Ed.). Studies in the quality of life: Delphi and decision-making (ss. 13-54). Lexington, MA: Lexington Books.
- Davidson, P. L. (2013). The Delphi technique in doctoral research: Considerations and rationale. Review of Higher Education & Self-Learning, 6(22), 53-65.
- Demirel, Ö. (1999). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Durmaz, B., Can, D. ve Özer, A. (2022). Matematik öğretiminde çocuk edebiyatının kullanımı sürecine ilişkin uygulayıcıların görüş ve deneyimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(34), 377-394.
- Erkek, G. (2019). Rol modelim: “Öğretmenim”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 88(7), 677-688.
- Ertem, İ. S. (2016). Oyun temelli dijital ortamlar ve Türkçe öğretiminde kullanımına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(20), 1-10.
- Ertem, İ. (2014). Okuma yazma eğitiminde teknolojinin rolü: gelişmeler, yaklaşımlar ve yeni okuryazarlık. Okuma Yazma Eğitimi ve Teknoloji. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Dole, J. A. (2004). The changing role of the reading specialist in school reform. The Reading Teacher, 57(5), 462-471.
- Fish, L. S., & Busby, D. M. (1996). The Delphi method. In D. H. Sprenkle & S. M. Moon (Eds.), Research methods in family therapy (pp. 469–482). NY: The Guilford Press.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Haverback, H. R., ve Parault, S. J. (2008). Pre-service reading teacher efficacy and tutoring: A review. Educational Psychology Review, 20, 237-255.
- Heiko, A. G. (2012). Consensus measurement in Delphi studies: review and implications for future quality assurance. Technological forecasting and social change, 79(8), 1525-1536.
- Hsu, C. C. ve Sandford, B. A. (2007). The Delphi technique: making sense of consensus. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 12(1), 10.
- Hudson, A. K. (2021). Elementary teachers' knowledge of reading comprehension, classroom practice, and students’ performance in reading comprehension (Doctoral dissertation). Texas A&M University, Texas.
- International Literacy Association. (2018). Standards for the preparation of literacy professionals 2017. Newark, DE: Author Press.
- İleri, Z. (2011). Ekrandan okumanın ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin anlama ve okuma motivasyonu düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Kjeldsen, A. C., Kärnä, A., Niemi, P., Olofsson, Å. ve Witting, K. (2014). Gains from training in phonological awareness in kindergarten predict reading comprehension in grade 9. Scientific Studies of Reading, 18(6), 452-467.
- Kızıltaş, Y. ve Kozikoğlu, İ. (2020). İki dilli öğrencilerin okuduğunu anlamada yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri: Bir durum çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1568-1584.
- Kodan, H. (2020). Okuma güçlüğüne ilişkin öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(29), 204-222.
- Leshi, L. ve Caldwell, J. (2009). Formal and informal measures of reading comprehension. In S. E. Israel ve G. G. Duffy (Ed.), Handbook of research on reading comprehension (pp. 403-427). MA: Routledge Press.
- Linstone, H. A. ve Turoff, M. (2002). The Delphi method: Techniques and applications. Addison Wesley Newark, NJ: New Jersey Institute of Technology.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. LA: Sage Publishing.
- Mitchell, V. W. (1991). The Delphi technique: an exposition and application. Technology Analysis and Strategic Management, 3(4), 333–358. DOI: 10.1080/09537329108524065
- Morrison, J. (2016). DSM-5’i kolaylaştıran ‘klinisyenler için tanı rehberi’. (M. Şahin, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- National Reading Panel. (2000). Report of the national reading panel. Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. Washington, DC: National Institute of Child Health and Human Development.
- Nunan, D. (2003). Practical English language teaching. USA: McGrawHill Publications.
- Obalı, B. (2009). Öğrencilerin fen ve teknoloji akademik başarısıyla Türkçede okuduğunu anlama ve matematik başarıları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Plourde, L. A. (2002). The influence of student teaching on preservice elementary teachers science self-efficacy and outcome expectancy beliefs. Journal of Instructional Psychology, 29(4), 245.
- Polat, İ. ve Dedeoğlu, H. (2020). Sınıf öğretmenlerinin hazırladığı metin altı sorularının incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1468-1482.
- Powell, C. (2003). The Delphi technique: myths and realities. Journal of Advanced Nursing, 41(4), 376-382.
- Rakhlin, N., Cardoso-Martins, C. ve Grigorenko, E. L. (2014). Phonemic awareness is a more important predictor of orthographic processing than rapid serial naming: Evidence from Russian. Scientific Studies of Reading, 18(6), 395-414.
- Razon, N. (1982). Okuma güçlükleri. Eğitim ve Bilim, 39, 11-8.
- Saekman, H. (1975). Delphi critique: Expert opinion. Lexington, MA: Lexington Books.
- Skulmoski, G. J., Hartman, F. T. ve Krahn, J. (2007). The Delphi method for graduate research. Journal of Information Technology Education: Research, 6(1), 1-21.
- Sirem, Ö. (2020). Okuma destek programının ilkokul öğrencilerinin okuma güçlüğü sağaltımına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Sönmez, M. (2021). Okuma becerilerini nasıl değerlendiriyoruz? Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 9(2), 127-146.
- Strauss, A. ve Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage Publications.
- Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58), 58-62.
- Şahin, A. E. (2001). Eğitim araştırmalarında Delphi tekniği ve kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 215-220.
- Şahin, A. E. (2010). Professional status of elementary teaching in Turkey: A Delphi study. Teachers and Teaching. Theory and Practice, 16(4), 437-459.
- Schunk, D. H. ve Zimmerman, B. J. (2007). Influencing children's self-efficacy and self-regulation of reading and writing through modeling. Reading & Writing Quarterly, 23, 7-25.
- Temizyürek, F. ve Çevik, A. (2017). 5. Sınıf öğrencilerinin zihinsel tasarıma dayalı yazma modelini metin oluşturma sürecinde kullanma becerileri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 114.
- Uyar, Y., Yıldırım, K. ve Ateş, S. (2011). Okuma uzmanlığının Türkiye’deki üniversitelerde lisansüstü bir program olarak yapılandırılması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 132-149.
- Uzuner, Y. (2008). İlk okuma ve yazma öğretimi. G. Can (Ed.), İlk okuma yazma öğretiminde ölçme değerlendirme içinde (ss. 209-237). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, K., Çetinkaya, Ç. ve Ateş, S. (2013). Akıcı okumaya yönelik öğretmen bilgisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22), 263-281.
- Yıldız, C. ve Okur, A. (2010). İlköğretim okullarındaki okuma etkinliklerinde göz ardı edilen bir konu: Sözcük öğretimi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 753-773.
- Yıldız, M., Yıldırım, K., Ates, S. ve Rasinski, T. (2012). Perceptions of Turkish parents with children identified as dyslexic about the problems that they and their children experience. Reading Psychology, 33(5), 399-422.
- Yıldız, M. ve Aydoğmuş, M. (2021). Türkiye'de okuma güçlüğünü gidermeye odaklanan ilkokul düzeyindeki araştırmaların incelenmesi: 2000-2020 dönemi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(4), 1188-1225.
- Westbrook, L. (1997). Information access issues for interdisciplinary scholars: Results of a Delphi study on women's studies research. The Journal of Academic Librarianship, 23(3), 211-216. DOI: https://doi.org/10.1016/S0099-1333(97)90101-4
- Walsh, K., Glaser, D. ve Wilcox, D. D. (2006). What education schools aren't teaching about reading and what elementary teachers aren't learning. National Council on Teacher Quality.
Competencies Classroom Teachers Should Have to Develop Reading Skills of Primary School Students: A Delphi Study
Abstract
The aim of this study was to reveal the competencies that primary school teachers should have for improving students’ reading skills and to establish a consensus between primary school teachers and experts on these competencies. This Delphi study carried out in four stages: determining the expert group, interviews, implementation of the first Delphi questionnaire, and implementation of the second Delphi questionnaire. Semi-structured interview form and Delphi questionnaires were used as data collection tools in the research. The expert group of the research consisted of 15 academicians and 5 primary school teachers. As for data analysis, descriptive analysis was used. In the analysis of the data obtained from the Delphi questionnaires, descriptive statistics such as mean, standard deviation, median, percentage, quarter and interquartile difference were used. In the definition of consensus, median, interquartile difference and percentage values were taken into consideration. In order to ensure the validity and reliability of the data, transferability, credibility, consistency and confirmability strategies were used. As a result of the research, 40 competency items and 7 competency areas were revealed. As a result of the Delphi surveys applied in two stages, it was determined that there was a consensus on 40 items of competency.
Keywords
Reading skills competency of primary school teachers Delphi technique primary school students
References
- Akyol, H. (2020). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Akyol, H. ve Yıldız, M. (2013). Okuma uzmanlığı ve okuma uzmanı yetiştirilmesine yönelik bir program önerisi/A program proposal for training the reading specialist. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1), 1-8.
- Akyol, H. ve Kodan, H. (2016). Okuma Güçlüğünün Giderilmesine Yönelik Bir Uygulama: Akıcı Okuma Stratejilerinin Kullanımı. Ondokuz Mayıs University Journal of Education, 35(2), 7-21.
- Altun, T., Ekiz, D. ve Odabaşı, M. (2011). Sınıf öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları okuma güçlüklerine ilişkin nitel bir araştırma. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(17), 80-101.
- Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Ateş, M., Sur, E. ve Çelik, H. (2020). Turkish teachers' opinions on visual reading. Journal of Educational Theory and Practice Research, 6(1), 1-15
- Başaran, Y. ve Göksoy, S. (2018). Anaokulunda meslektaş gözlem ve yardımı; neden ve nasıl yapılmalı? Researcher, 6(1), 451-472.
- Baydık, B. (2011). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin üstbilişsel okuma stratejilerini kullanımı ve öğretmenlerinin okuduğunu anlama öğretim uygulamalarının incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 302-319.
- Bean, R. M. (2015). The reading specialist: Leadership and coaching for the classroom, school, and community. Guilford Publications.
- Bozak, A., Yıldırım, C. ve Demirtaş, H. (2011). Öğretmenlerin mesleki gelişimi için alternatif bir yöntem: Meslektaş gözlemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 65-84.
- Carter, J. (2021). Supporting preservice teachers to become informed teachers of reading through one-to-one tutoring in an English initial teacher education setting. Education, 3(13), 1-14. DOI: 10.1080/03004279.2021.1985578
- Çelenk, S., ve Baycan, D. (2013). İlkokuma yazma öğretiminin tarihçesi, hedefleri, önemi ve ilkeleri. S. Çelenk (Ed.), İlkokuma yazma programı ve öğretimi içinde (ss. 1-11). Ankara: Eğiten Kitap.
- Çevik, A., ve Müldür, M. (2019). Sınıf öğretmeni adaylarının çocuk edebiyatı farkındalığı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(72), 1942-1956.
- Dalkey, N. C. (1972). The Delphi method: An experimental study of group opinion. In N. C. Dalkey, D. L. Rourke, R. Lewis, & D. Snyder (Ed.). Studies in the quality of life: Delphi and decision-making (ss. 13-54). Lexington, MA: Lexington Books.
- Davidson, P. L. (2013). The Delphi technique in doctoral research: Considerations and rationale. Review of Higher Education & Self-Learning, 6(22), 53-65.
- Demirel, Ö. (1999). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Durmaz, B., Can, D. ve Özer, A. (2022). Matematik öğretiminde çocuk edebiyatının kullanımı sürecine ilişkin uygulayıcıların görüş ve deneyimleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(34), 377-394.
- Erkek, G. (2019). Rol modelim: “Öğretmenim”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 88(7), 677-688.
- Ertem, İ. S. (2016). Oyun temelli dijital ortamlar ve Türkçe öğretiminde kullanımına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 10(20), 1-10.
- Ertem, İ. (2014). Okuma yazma eğitiminde teknolojinin rolü: gelişmeler, yaklaşımlar ve yeni okuryazarlık. Okuma Yazma Eğitimi ve Teknoloji. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Dole, J. A. (2004). The changing role of the reading specialist in school reform. The Reading Teacher, 57(5), 462-471.
- Fish, L. S., & Busby, D. M. (1996). The Delphi method. In D. H. Sprenkle & S. M. Moon (Eds.), Research methods in family therapy (pp. 469–482). NY: The Guilford Press.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Haverback, H. R., ve Parault, S. J. (2008). Pre-service reading teacher efficacy and tutoring: A review. Educational Psychology Review, 20, 237-255.
- Heiko, A. G. (2012). Consensus measurement in Delphi studies: review and implications for future quality assurance. Technological forecasting and social change, 79(8), 1525-1536.
- Hsu, C. C. ve Sandford, B. A. (2007). The Delphi technique: making sense of consensus. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 12(1), 10.
- Hudson, A. K. (2021). Elementary teachers' knowledge of reading comprehension, classroom practice, and students’ performance in reading comprehension (Doctoral dissertation). Texas A&M University, Texas.
- International Literacy Association. (2018). Standards for the preparation of literacy professionals 2017. Newark, DE: Author Press.
- İleri, Z. (2011). Ekrandan okumanın ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin anlama ve okuma motivasyonu düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Kjeldsen, A. C., Kärnä, A., Niemi, P., Olofsson, Å. ve Witting, K. (2014). Gains from training in phonological awareness in kindergarten predict reading comprehension in grade 9. Scientific Studies of Reading, 18(6), 452-467.
- Kızıltaş, Y. ve Kozikoğlu, İ. (2020). İki dilli öğrencilerin okuduğunu anlamada yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri: Bir durum çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1568-1584.
- Kodan, H. (2020). Okuma güçlüğüne ilişkin öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(29), 204-222.
- Leshi, L. ve Caldwell, J. (2009). Formal and informal measures of reading comprehension. In S. E. Israel ve G. G. Duffy (Ed.), Handbook of research on reading comprehension (pp. 403-427). MA: Routledge Press.
- Linstone, H. A. ve Turoff, M. (2002). The Delphi method: Techniques and applications. Addison Wesley Newark, NJ: New Jersey Institute of Technology.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. LA: Sage Publishing.
- Mitchell, V. W. (1991). The Delphi technique: an exposition and application. Technology Analysis and Strategic Management, 3(4), 333–358. DOI: 10.1080/09537329108524065
- Morrison, J. (2016). DSM-5’i kolaylaştıran ‘klinisyenler için tanı rehberi’. (M. Şahin, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- National Reading Panel. (2000). Report of the national reading panel. Teaching children to read: An evidence-based assessment of the scientific research literature on reading and its implications for reading instruction. Washington, DC: National Institute of Child Health and Human Development.
- Nunan, D. (2003). Practical English language teaching. USA: McGrawHill Publications.
- Obalı, B. (2009). Öğrencilerin fen ve teknoloji akademik başarısıyla Türkçede okuduğunu anlama ve matematik başarıları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Plourde, L. A. (2002). The influence of student teaching on preservice elementary teachers science self-efficacy and outcome expectancy beliefs. Journal of Instructional Psychology, 29(4), 245.
- Polat, İ. ve Dedeoğlu, H. (2020). Sınıf öğretmenlerinin hazırladığı metin altı sorularının incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1468-1482.
- Powell, C. (2003). The Delphi technique: myths and realities. Journal of Advanced Nursing, 41(4), 376-382.
- Rakhlin, N., Cardoso-Martins, C. ve Grigorenko, E. L. (2014). Phonemic awareness is a more important predictor of orthographic processing than rapid serial naming: Evidence from Russian. Scientific Studies of Reading, 18(6), 395-414.
- Razon, N. (1982). Okuma güçlükleri. Eğitim ve Bilim, 39, 11-8.
- Saekman, H. (1975). Delphi critique: Expert opinion. Lexington, MA: Lexington Books.
- Skulmoski, G. J., Hartman, F. T. ve Krahn, J. (2007). The Delphi method for graduate research. Journal of Information Technology Education: Research, 6(1), 1-21.
- Sirem, Ö. (2020). Okuma destek programının ilkokul öğrencilerinin okuma güçlüğü sağaltımına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Sönmez, M. (2021). Okuma becerilerini nasıl değerlendiriyoruz? Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 9(2), 127-146.
- Strauss, A. ve Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. Newbury Park, CA: Sage Publications.
- Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58), 58-62.
- Şahin, A. E. (2001). Eğitim araştırmalarında Delphi tekniği ve kullanımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 215-220.
- Şahin, A. E. (2010). Professional status of elementary teaching in Turkey: A Delphi study. Teachers and Teaching. Theory and Practice, 16(4), 437-459.
- Schunk, D. H. ve Zimmerman, B. J. (2007). Influencing children's self-efficacy and self-regulation of reading and writing through modeling. Reading & Writing Quarterly, 23, 7-25.
- Temizyürek, F. ve Çevik, A. (2017). 5. Sınıf öğrencilerinin zihinsel tasarıma dayalı yazma modelini metin oluşturma sürecinde kullanma becerileri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 114.
- Uyar, Y., Yıldırım, K. ve Ateş, S. (2011). Okuma uzmanlığının Türkiye’deki üniversitelerde lisansüstü bir program olarak yapılandırılması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 132-149.
- Uzuner, Y. (2008). İlk okuma ve yazma öğretimi. G. Can (Ed.), İlk okuma yazma öğretiminde ölçme değerlendirme içinde (ss. 209-237). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, K., Çetinkaya, Ç. ve Ateş, S. (2013). Akıcı okumaya yönelik öğretmen bilgisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(22), 263-281.
- Yıldız, C. ve Okur, A. (2010). İlköğretim okullarındaki okuma etkinliklerinde göz ardı edilen bir konu: Sözcük öğretimi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27(27), 753-773.
- Yıldız, M., Yıldırım, K., Ates, S. ve Rasinski, T. (2012). Perceptions of Turkish parents with children identified as dyslexic about the problems that they and their children experience. Reading Psychology, 33(5), 399-422.
- Yıldız, M. ve Aydoğmuş, M. (2021). Türkiye'de okuma güçlüğünü gidermeye odaklanan ilkokul düzeyindeki araştırmaların incelenmesi: 2000-2020 dönemi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(4), 1188-1225.
- Westbrook, L. (1997). Information access issues for interdisciplinary scholars: Results of a Delphi study on women's studies research. The Journal of Academic Librarianship, 23(3), 211-216. DOI: https://doi.org/10.1016/S0099-1333(97)90101-4
- Walsh, K., Glaser, D. ve Wilcox, D. D. (2006). What education schools aren't teaching about reading and what elementary teachers aren't learning. National Council on Teacher Quality.
There are 64 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Turkish Education |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | January 29, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024Volume: 12 Issue: 1 |
