Research Article
BibTex RIS Cite

Hikâye Haritası Tekniğinin 7. Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerine Etkisi

Year 2023, Volume: 11 Issue: 4, 1056 - 1069, 28.10.2023
https://doi.org/10.16916/aded.1348176

Abstract

Bu çalışmanın amacı; hikâye haritası tekniğinin 7. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerine etkisini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırma, ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel modelde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemi 2022-2023 eğitim öğretim yılının ikinci yarısında İç Anadolu Bölgesi’ndeki bir il merkezinde bulunan bir ortaokulda öğrenim gören, iki farklı 7. sınıf şubesindeki toplam 37 öğrenciden oluşturulmuştur. Uygulamalar süresince deney grubundaki öğrencilere 6 adet hikâye haritası kullanılmıştır. Araştırma ön test son test dâhil olmak üzere toplamda 8 hafta sürmüştür. Deney grubundaki öğrencilerle hikâye haritası tekniği ile yaratıcı yazma çalışmaları gerçekleştirilirken, kontrol grubundaki öğrencilere herhangi bir yönlendirme yapılmadan yaratıcı yazmaları istenmiştir. Veriler öğrencilerin yaratıcı yazmalarının “Yaratıcı Yazma Değerlendirme Rubriği’’ ile değerlendirmesiyle elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda hikâye haritası tekniğinin kullanıldığı deney grubunun yazma puanlarının anlamlı düzeyde farklılaştığı saptanmıştır. Ayrıca deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin yazma puanları üzerinde cinsiyetin fark oluşturmadığı da çalışmanın bulguları arasındadır.

References

  • Ak, E. (2011). Yaratıcı yazma tekniklerinin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersindeki yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2013). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2013). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). Konu seçiminin yazma becerisine etkisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 33(357), 19-24.
  • Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe öğretimi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ataman, M. (2018). Yaratıcı yazma için yaratıcı drama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bölükbaş, F. (2006). Öğrencilerin okuma ve yazmaya yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi, Çağdaş Eğitim Dergisi, 333, 32-39
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, A. (2023). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çetişli, İ. (2006). Edebiyat eğitiminde edebi metinin yeri ve anlamı. Milli Eğitim Dergisi, 34(169), 1-10.
  • Cheung, W. M., Tse, S. K., & Tsang, H. W. (2003). Teaching creative writing skills to Primary school children in Hongkong: Discordance between the views and practices of language teachers. Journal of Creative Behavior, 37(2), 77-98.
  • Cresswell, J. W. (2012). Educational research. Planning, conducting and evaluating quantitative and qualitativere search. Boston: Pearson.
  • Davis, Z., ve McPherson, M. (1989). Story mapinstruction: A road map for reading comprehension. The Reading Teacher, 43(3), 232-240.
  • İpşiroğlu, Z. (2012). Yaratıcı yazma. İstanbul: Morpa.
  • Kapar Kuvanç, E. B. (2008). Yaratıcı yazma tekniklerinin öğrencilerin Türkçe dersine ilişkin tutumlarına ve Türkçe dersindeki başarılarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Karadağ Yılmaz, R. ve Erdoğan, Ö. (2019). Yazma, yaratıcı yazma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe Öğretimi içinde (s. 55-80). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kaynaş, E. ve Anılan, H. (2015). Beşinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 121-147.
  • Krippendorff, K. (1995). On the reliability of unitizing continuous data. Sociological Methodology, 25, 47-76.
  • Landis, J, R., & Koch, G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33, 159-174.
  • Maltepe, S. (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımı. Ankara Üniversitesi Dil Dergisi, 132, 58-59.
  • MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: MEB.
  • Nasir, L., Naqvi, S. M., & Bhamani, S. (2013). Enhancing students’ creative writing skills: An action research project. Acta Didactica Napocensia, 6(2), 27-31.
  • Oral, G.(2003). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem Akademi.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap Basımevi.
  • Öztürk, E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Öztürk, E. (2007). Yaratıcı yazı yazmanın gelişim süreci ve ilköğretimde yaratıcı yazı yazma öğretimi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 266-273.
  • San, İ. (1985). Sanat ve yaratıcılık eğitimi olarak tiyatro. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 18(1), 99-112.
  • Sorrell, A. L. (1990). Three reading comprehension strategies: Tells, story mapping and qars. Academic Therapy, 25(3), 359-368.
  • Sulak, S. E. ve Erdoğan, M. (2019). Yaratıcı drama yönteminin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerine etkisi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7(16), 1118-1139.
  • Sulak, S. E., Kansızoğlu, H. B. ve Kemiksiz, Ö. (2016). Hikâye edici metin yapısı öğretiminin 6. sınıf öğrencilerinin yazma kaygılarına etkisi. Turkish Studies, 11(9), 741-756.
  • Susar Kırmızı, F. (2008). Türkçe dersinde yaratıcı drama yönteminin yaratıcı yazma başarısına etkisi ve anlatım ürünlerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(Özel sayı), 251-275.
  • Sarı, M. H. (2011). Göreve yeni başlayan sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Şahin, İ. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metinlerde özetleme ve ana fikir bulma becerileri üzerinde hikâye haritalarının etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Şahin, A. (2016). Yaratıcı yazma. F. Susar Kırmızı (Ed.), İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi içinde(s. 273-308). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şahin, A. (2019). Konuşma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe öğretimi içinde (s. 103-128), Ankara: Pegem Akademi.
  • Şahin, A, (2020). Dil ve kültürle ilgili temel kavramlar, A. Şahin (Ed.), Dil ve kültür içinde (s. 1-15). Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Şimşek, A. (2000) İlköğretim Sosyal Bilgiler öğretiminde hikâye anlatım yönteminin (Storytelling) kullanımı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Tonyalı, E. (2010). Yaratıcı yazma uygulamalarının ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
  • Wolf, S. A., & Gearhart, M. (1997). New writing assessments: Thechallenge of changing teachers' beliefs about students as writers. Theoryin to Practice, 36(4), 220-230.
  • Yılmaz, M. (2008). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 212-225.

The Effect of Story Mapping Technique on Creative Writing Skills of the 7th Grade Students

Year 2023, Volume: 11 Issue: 4, 1056 - 1069, 28.10.2023
https://doi.org/10.16916/aded.1348176

Abstract

This study aimed to determine the effect of the story mapping technique on creative writing skills of the 7th grade students. For this purpose, the study was designed in a quasi-experimental model with pretest-posttest control group. The sample of the study consisted of a total of 37 students in two different 7th grade classes in a lower secondary school in a city center in the Central Anatolian Region in the second half of 2022-2023 academic year. Six story maps were used for the students of the experimental group throughout the implementation. The study lasted 8 weeks in total, including the pre-test and post-test stages. Creative writing activities were carried out the students in the experimental group using the story mapping technique, while the students in the control group were asked to write creatively without any guidance. The data were obtained by evaluating the creative writing of the students using the "Creative Writing Assessment Rubric". As a result of the study, it was determined that the writing scores of the experimental group in which the story mapping technique was used differed significantly compared to the control group. Additionally, it was among the findings of the study that gender did not make a difference on the writing scores of students in the experimental and control groups.

References

  • Ak, E. (2011). Yaratıcı yazma tekniklerinin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersindeki yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkileri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2013). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Akyol, H. (2013). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). Konu seçiminin yazma becerisine etkisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 33(357), 19-24.
  • Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe öğretimi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ataman, M. (2018). Yaratıcı yazma için yaratıcı drama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bölükbaş, F. (2006). Öğrencilerin okuma ve yazmaya yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi, Çağdaş Eğitim Dergisi, 333, 32-39
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, A. (2023). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çetişli, İ. (2006). Edebiyat eğitiminde edebi metinin yeri ve anlamı. Milli Eğitim Dergisi, 34(169), 1-10.
  • Cheung, W. M., Tse, S. K., & Tsang, H. W. (2003). Teaching creative writing skills to Primary school children in Hongkong: Discordance between the views and practices of language teachers. Journal of Creative Behavior, 37(2), 77-98.
  • Cresswell, J. W. (2012). Educational research. Planning, conducting and evaluating quantitative and qualitativere search. Boston: Pearson.
  • Davis, Z., ve McPherson, M. (1989). Story mapinstruction: A road map for reading comprehension. The Reading Teacher, 43(3), 232-240.
  • İpşiroğlu, Z. (2012). Yaratıcı yazma. İstanbul: Morpa.
  • Kapar Kuvanç, E. B. (2008). Yaratıcı yazma tekniklerinin öğrencilerin Türkçe dersine ilişkin tutumlarına ve Türkçe dersindeki başarılarına etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Karadağ Yılmaz, R. ve Erdoğan, Ö. (2019). Yazma, yaratıcı yazma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe Öğretimi içinde (s. 55-80). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kaynaş, E. ve Anılan, H. (2015). Beşinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 121-147.
  • Krippendorff, K. (1995). On the reliability of unitizing continuous data. Sociological Methodology, 25, 47-76.
  • Landis, J, R., & Koch, G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33, 159-174.
  • Maltepe, S. (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımı. Ankara Üniversitesi Dil Dergisi, 132, 58-59.
  • MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: MEB.
  • Nasir, L., Naqvi, S. M., & Bhamani, S. (2013). Enhancing students’ creative writing skills: An action research project. Acta Didactica Napocensia, 6(2), 27-31.
  • Oral, G.(2003). Yine yazı yazıyoruz. Ankara: Pegem Akademi.
  • Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap Basımevi.
  • Öztürk, E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Öztürk, E. (2007). Yaratıcı yazı yazmanın gelişim süreci ve ilköğretimde yaratıcı yazı yazma öğretimi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 266-273.
  • San, İ. (1985). Sanat ve yaratıcılık eğitimi olarak tiyatro. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 18(1), 99-112.
  • Sorrell, A. L. (1990). Three reading comprehension strategies: Tells, story mapping and qars. Academic Therapy, 25(3), 359-368.
  • Sulak, S. E. ve Erdoğan, M. (2019). Yaratıcı drama yönteminin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerine etkisi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 7(16), 1118-1139.
  • Sulak, S. E., Kansızoğlu, H. B. ve Kemiksiz, Ö. (2016). Hikâye edici metin yapısı öğretiminin 6. sınıf öğrencilerinin yazma kaygılarına etkisi. Turkish Studies, 11(9), 741-756.
  • Susar Kırmızı, F. (2008). Türkçe dersinde yaratıcı drama yönteminin yaratıcı yazma başarısına etkisi ve anlatım ürünlerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(Özel sayı), 251-275.
  • Sarı, M. H. (2011). Göreve yeni başlayan sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Şahin, İ. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metinlerde özetleme ve ana fikir bulma becerileri üzerinde hikâye haritalarının etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Şahin, A. (2016). Yaratıcı yazma. F. Susar Kırmızı (Ed.), İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi içinde(s. 273-308). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şahin, A. (2019). Konuşma eğitimi. H. Akyol ve A. Şahin (Ed.), Türkçe öğretimi içinde (s. 103-128), Ankara: Pegem Akademi.
  • Şahin, A, (2020). Dil ve kültürle ilgili temel kavramlar, A. Şahin (Ed.), Dil ve kültür içinde (s. 1-15). Ankara: Vize Yayıncılık.
  • Şimşek, A. (2000) İlköğretim Sosyal Bilgiler öğretiminde hikâye anlatım yönteminin (Storytelling) kullanımı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Tonyalı, E. (2010). Yaratıcı yazma uygulamalarının ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 461-472.
  • Wolf, S. A., & Gearhart, M. (1997). New writing assessments: Thechallenge of changing teachers' beliefs about students as writers. Theoryin to Practice, 36(4), 220-230.
  • Yılmaz, M. (2008). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 212-225.
There are 41 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Turkish Education
Journal Section Makaleler
Authors

Ayfer Şahin 0000-0001-9903-1445

Mehmet Ata 0009-0007-1631-1929

Early Pub Date October 27, 2023
Publication Date October 28, 2023
Published in Issue Year 2023Volume: 11 Issue: 4

Cite

APA Şahin, A., & Ata, M. (2023). Hikâye Haritası Tekniğinin 7. Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 11(4), 1056-1069. https://doi.org/10.16916/aded.1348176