6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Becerilerine Etkisi

Banu Özdemir; Murat Özbay

doi:10.16916/aded.05703

6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Becerilerine Etkisi

Year 2016, Volume: 4 Issue: 2, 261 - 276, 27.04.2016

Banu Özdemir , Murat Özbay

https://doi.org/10.16916/aded.05703

Cited By: 5

Abstract

Bu çalışmanın amacı Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerine etkisini araştırmaktır. Araştırmada nicel yöntemlerden ön test son test kontrollü yarı deneysel modelden yararlanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin yazma başarılarına ilişkin veriler toplanmıştır. Nicel olarak elde edilen veriler üzerinde Wilcoxon işaretli sıralar testi, Mann-Whithey U testi, frekans ve yüzde analizleri kullanılmıştır.

Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre öğrencilerin yazma başarılarında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık vardır. Analitik yazma ve değerlendirme modeli deney grubu öğrencilerin yazma başarılarında fikirler, düzenleme, ifade biçimi, kelime seçimi, cümle akıcılığı ve sunum aşamalarına yönelik ölçütlerde istatistikî olarak anlamlı bir farklılık oluşturmuştur. İmla ve noktalama kuralları ölçütlerine göre deney ve kontrol grubu öğrencileri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler: Yazma becerisi, analitik yazma ve değerlendirme modeli.

Keywords

Yazma becerisi , analitik yazma ve değerlendirme modeli

References

Arı, G. (2008). Öğrencilerin Hikâye Edici Metinlerinin Çözümleyici Puanlama Yönergesine Göre Değerlendirilmesi (6. ve 7. Sınıf Örneği). Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Asselin, M. (1999). Balanced literacy. Teacher Librarian, 27(1), 69-70.
Adıgüzel, F. M. (1998). The Effects of the Process Aproach to Teaching Writing on Turkish Students’ Writing Skills and Overall Language Proficiency in EFL, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Mersin.
Brueggemann. B. J. (1989). “Whole Brains, Half Brains, and Writing”. Rhetoric Review, Vol.8, No.1 (pp127-136).
Bruning, R. ve Horn, C. (2000). Developing Motivation to Write.
Educational Psychologist, 35 (1), 25–37.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Akademi.
Chohan S. K. (2011). Any letter for me? Relationships Between an Elementary School Letter Writing Program and Student Attitudes, Literacy Achievement and Friendship Culture. Early Childhood Education Journal, 39 (1), 39-50.
Culham, R. (2003). 6+1 Traits Of Writing The Complete Guide. Portland: NWREL.
Çakır, Ö. (2003). “Yazma Öğretiminde Süreç Yaklaşımına Dayalı Programın Yazılı Anlatım Becerisini Geliştirmedeki Rolü”. Dil Dergisi, 122, s. 31-51.
Elbow, P. (2000). Everyone Can Write Essays Toward a Hopeful Theory of Writing and Teaching Writing. New York: Oxford Universiy Press.
Göğüş, Beşir. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
Gökşen, E. N. (1980). Kompozisyon İlkeleri ve Antolojisi. İstanbul: Murat Ders Yayınları.
Graham, S. ve Sandmel, K. (2011). The Process Writing Approach: A Meta-Analysis. The Journal of Educational Research, 104 (6), 396-407.
Güleryüz, H. (2000). Türkçe Programlanmış İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
Kaufman L ve P.J. Rousseuw (1990). Finding Groups in Data: An Introduction to Cluster Analysis. John Wiley & Sons, NY, US.
Kozlow, M.; Bellamy, P. (2005). Experimental Study on the Impact of the 6+1 Trait Writing Model on Student Achievement in Writing” (paper presented at the 03.04.2005 ASCD Annual Conference in Florida). Web: http://www.nwrel.org/assessment/pdfGeneral/Student Achievement_in_Writing adresinden 26 Kasım 2011’de alınmıştır.
Köksal, K. (1999). Okuma Yazmanın Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Mason, L. Boscolo, P. (2000). Writing and Conceptual Change. What Changes? Instructional Science 28.
Miles M.B. ve Huberman A.M, (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. 2nd Edition. Calif: SAGE Publications.
Nauman, A. D. (2007).
Writing in the Primary Grades: Tapping Young Children’s Enthusiasm to Help Them Become Good Writers. Illinois Reading Council Journal, 35 (4), 16-28.
Öner, S. (1981). Örneklerle Kompozisyon Düzenli Yazma Ve Konuşma Sanatı. İstanbul: Veli yayınları.
Özdemir, E. ve Binyazar, A. (1969). Yazmak Sanatı Kompozisyon. İstanbul: Varlık Yayınevi.
Özbay, M. (2011). Özel Öğretim Yöntemleri –II.
Ankara: Öncü Kitap.
Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik Yazma Modelinin 5. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye Edici Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitimi Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özön, M. N. (1960). Yazmak Sanatı ve Kompozisyona Giriş. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Par, A. H. (1997). Planlı Yazma Sanatı, Kompozisyon. İstanbul: Serhat Yayınları.
Rubin, N. ve Henderson, S. E. (1982). Two Sides of the Same Coin: Variations in Teaching Methods and Failure Learn to Write (Special Edition). Forward Trends.
Rosenblum, S., Weiss, P. L. ve Parush, S. (2003). Product and Process Evaluation of Handwriting Difficulties. Educational Psychology Review, 15(1).
Scannella, A. M. (1992). A Writing-As-Process Model As A Means for Improving Composition in The High School, Educat. D. Rutgers The State University of New Jersey-New Brunswick
Sharples, M. (1998). How We Write: Writing as Creative Design. London: Routledge.
Spandel, V. (1997). A Handbook for Parents of 6 Trait Writing Students. Portland:Northwest Regional Educational Laboratory.
Spandel, V. (2005). The 9 Rights of Every Writer: A Guide for Teachers. Heinemann,Porstmount.
Spiegel, D. L. (1999). The perpective of the balanced approach. The balanced reading program Blair-Larsen, S. M., Williams, K. A. (Eds.) Helping all students achieve success. (8-25) Newark, DE: International Reading Association.
Sünnetçi, A. B. (2008). A Suggested Approach to Improve Writing Skills of Students at Turkish Military Academy. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Şentürk, N. (2009). Planlı Yazma ve Değerlendirme Modelinin 8. Sınıf Öğrencilerinin Bilgilendirici Metin Yazma Becerileri Geliştirmeye Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tansel F. A. (1985) İyi ve Doğru Yazma Usûlleri III Edebiyat-Kompozisyon İlmî Araştırma ve Metodları. İstanbul: Kubbealtı Neşriyatı.
Tseng, M. H. ve Chow, S. M. K. (2000). Perceptual-Motor Function of School Age Children with Slow Handwriting Speed. American Journal of Occupational Therapy 54.83-88
Ülper, H. (2008). Bilişsel Süreç Modeline Göre Hazırlanan Yazma Ögretimi Programının Ögrenci Başarısına Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ülper, H. ve Uzun, L. (2009). “Bilişsel Süreç Modeline Göre Hazırlanan Yazma Öğretimi İzlencesinin Öğrenci Başarısına Etkisi”. İlköğretim Online (Elementary Education Online), (8), 3, s.651–665.
Yazar, Ö. (2004). The Significance and Contribution of 6+1 Traits of Writing to the Success of the Students in English Language Teaching. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

There are 44 citations in total.

Details

Journal Section	Articles
Authors	Banu Özdemir Murat Özbay
Publication Date	April 27, 2016
Published in Issue	Year 2016 Volume: 4 Issue: 2

Cite

APA	Özdemir, B., & Özbay, M. (2016). 6+1 Analitik Yazma ve Değerlendirme Modelinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 261-276. https://doi.org/10.16916/aded.05703