Türkçenin Eğitimi ve Öğretiminde Dört Temel Dil Becerisinin Geliştirilmesi Sürecinde Kullanılabilecek Etkinlik Örnekleri

Esra Lüle Mert

doi:10.16916/aded.47575

-

Year 2014, Volume: 2 Issue: 1, 23 - 48, 28.06.2014

Esra Lüle Mert

https://doi.org/10.16916/aded.47575

Cited By: 16

Abstract

Due to the fact that the basic aim in Turkish education and teaching is to develop listening, reading and writing skills, the aim in this study is to introduce the activity examples; which are considered to achieve development of the above mentioned skills in the process of Turkish education and teaching; in a suitable theoretical frame. This is a descriptive study in scanning model. The data was obtained from local-international scientific publications including Turkish teaching, mother language teaching and four basic linguistic skills, from computer, Turkish text and study books in every level and Turkish lesson teaching program. In the process of education and teaching Turkish, rather practical studies should be performed and more efficiency gain from Turkish lessons (which is a skill lesson) should be achieved. In this study, the aim is to increase the efficiency and amusement that students gain from Turkish lessons by the introduced activity suggestions related with four basic linguistic skills.

Keywords

Education and teaching of Turkish , four basic linguistic skills , tool development.

References

Adams, L. K. (1997). Dealing with someone who won't listen. New York: The Rosen Pub.
Adler, M. J. (1997). How to speak how to listen. New York: Touchstone.
Aydın, G. (2009). Zihin haritalama tekniğinin dinleneni anlamaya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Brady, M. and Leigh, J. A. (2005). A little book of listening skills 52 essential practices for profoundly loving yourself and other people. Los Altos, CA: Paideia.
Boyd, G. E. (2003). Pastoral conversation: relational listening and open-ended questions. Pastoral Psychology, 51(5), 345-360.
Bugay, F. (1990). Aile içi tutumların kekemelik problemi olan çocukların psiko- sosyal gelişimine etkisinin incelenmesi. Ankara: Hacettepe Ünv. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Buzan, T. (2006). Aklını en iyi şekilde kullan. (Çev. Banu Ergüder). İstanbul: Arion Yayınevi.
Bygate, M. (1987). Speaking. Oxford: Oxford University Publication.
Cemiloğlu, M. (2004). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Bursa: Alfa Akademi.
Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası İletişimde Dinleme Becerisi. Ankara: Nobel Kitap.
Chomsky, N. (1965). Aspects of the theory of syntax. Cambridge: M.I.T. Publication.
Chengxing, L. (2005). Factors affecting listening comprehension and strategies for listening class. CELEA Journal (Bimonthly) 28(3), 113-115. www.celea.org.cn/teic/61/61-113.pdf (Erişim: 18.06.2012).
Coşkun, E. (2007). Yazma becerisi. A. Kırkkılıç, H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A.
Çifçi, M. (2001). Dinleme eğitimi ve dinlemeyi etkileyen faktörler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 165-177.
Demirel, Ö. (1999). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem yayıncılık.
Demirel, Ö. ve Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem yayıncılık.
Ergenç, İ. (1994). Beyindeki Dil. Bilim ve Teknik Dergisi, 314, 36- 39.
Göğüş, B. (1978). Türkçe ve Yazın Öğretimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Gürgen, İ. (2008). Türkçe Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Jalongo, M. R. (1995). Promoting Active Listening in the Clossroom. Childhood Education, 72. 1, pp. 13-18.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1999). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
Lundsteen, S. W. (1979). Listening: Its impact on reading and the other language arts. Urbana IL: National Counsel of Teachers of English.
Makodia, V. V. (2009). Role of body language in communication. Jaipur, India: Paradise.
Mert, L. E. (2010). Etkinliklerle sözcük öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ozman, E., B. Gürbüz, (2006). Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı Işığında Dinleme Becerilerinin Geliştirilmesine ve Değerlendirilmesine Yönelik Bir Örnek, Eğitimde Çağdaş Yönelimler III ‘Yapılandırmacılık ve Eğitimi Yansımaları’ Sempozyumu Bildiri Kitabı, s. 140-142, Özel Tevfik Fikret Okulları, İzmir.
Özbay, M. (2003). Türkçe Öğretiminde İhmal Edilmiş Bir Alan: Dinleme Eğitimi. Anadolu Çağdaş Eğitim Vakfı Cumhuriyetimizin 80. Yılında Türkçemiz (S:93-104). Ankara: ANAÇEV Yayınları.
Özbay, M. (2009). Okuma eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Özbay, M. (2009). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Basımevi.
Özbay, M. (2012). Dinleme Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Özbay, M. (2013). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Basımevi.
Özdemir, E. (1991). Metin Okuma ve İnceleme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Robertson, A. K. (2008). Etkili Dinleme, (Çev. E. Sabri Yarmalı), İstanbul: Hayat Yayınları.
Sayers F. vd. (1993). Yöneticilikte İletişim (Çev. Doğan Şahiner). İstanbul: Rota Yayıncılık.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı yayıncılık.
Sever S., Kaya Z., Aslan C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Ankara: Morpa Yayınları.
Waks, L. J. (2007). Listening and reflecting: an introduction to the special issue. Learning Inquiry, 1(2), 83-87.
Wallace, C. (2001). Reading. New York: Oxford University Publishing.
Widdowson, H. G. (1978). Teaching language as communication. Oxford: Oxford University Press.
Wilkie, H. (2001). Writing, speaking and listening: the Essentials of business communication. Oxford: Essentials. Williams, R. (1983). Teaching the recognition of cohesive ties in reading in a foreign language. Reading in a Foreign Language, I,I, 35- 52.
Williams, E. & Moran, C. (1989). Reading in a foreign language at intermediate and advanced levels with particular reference to English. Language Teaching, 22, 217-28.
Wolff, F. I., Marsnık, N. C., Tacey, W. S. and Nichols, R. G. (1983). Perceptive Listening. New York: CBS College Publishing.
Wolvin, A. D. & Coakly, C. G. (1985). Listening. Dubuque, IA: William C. Brown. Urquhart, A. H. & Weir, C. (1998). Reading in a second language. London: Longman.
Ünalan, Ş. (2006). Türkçe Öğretimi. Ankara:Nobel Yayıncılık.
Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Akçağ.
Yavuz, M. (2010). Öğretmenlerin Geri Bildirimlerine Göre Okul Müdürlerinin Dinleme Becerilerinin Analizi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 38: 292-306.
Yıldırım, A., Doğanay, A. ve Türkoğlu, A. (2009). Okulda başarı için ders çalışma ve öğrenme yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Türkçenin Eğitimi ve Öğretiminde Dört Temel Dil Becerisinin Geliştirilmesi Sürecinde Kullanılabilecek Etkinlik Örnekleri

Year 2014, Volume: 2 Issue: 1, 23 - 48, 28.06.2014

Esra Lüle Mert

https://doi.org/10.16916/aded.47575

Cited By: 16

Abstract

Türkçe eğitimi ve öğretimi sürecinde öncelikli amacın dinleme, konuşma, okuma, yazma becerilerinin gelişimini sağlayabilmek olduğu gerçeğinden yola çıkılarak, bu çalışmada Türkçenin eğitimi ve öğretimi sürecinde söz konusu becerilerin gelişimini sağlayacağı düşünülen etkinlik örneklerinin uygun kuramsal çerçevede sunulabilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Veriler; Türkçe öğretimi, anadili öğretimi, dört temel dil becerisi konularındaki yerli- yabancı bilimsel yayınlardan, bilgisayardan, her düzey için Türkçe ders ve çalışma kitaplarından, Türkçe dersi öğretim programından yararlanılarak elde edilmiştir. Veri kaynaklarının incelenmesi sonucu, tasarlanacak etkinliklerde nelerin göz önünde bulundurulması gerektiği konusunda bir çerçeve oluşturulmuş; dört temel dil becerisine ilişkin etkinlikler, bu çerçeveye uygun bir anlayışla oluşturulmaya çalışılmıştır. Türkçenin eğitimi ve öğretimi sürecinde daha çok uygulamaya dönük çalışmalar yapılmalı ve bir beceri dersi olan Türkçe derslerinden daha çok verim alınabilmesi uygulamaya dayalı çalışmalarla sağlanmalıdır. Bu çalışmada da dört temel dil becerisine ilişkin sunulan etkinlik önerileri ile öğrencilerin derse katılımlarının, Türkçe derslerinden aldıkları verimin ve zevkin arttırılması amaçlamıştır.

Keywords

Türkçenin eğitimi ve öğretimi , dört temel dil becerisi , araç geliştirme.

References

Adams, L. K. (1997). Dealing with someone who won't listen. New York: The Rosen Pub.
Adler, M. J. (1997). How to speak how to listen. New York: Touchstone.
Aydın, G. (2009). Zihin haritalama tekniğinin dinleneni anlamaya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Brady, M. and Leigh, J. A. (2005). A little book of listening skills 52 essential practices for profoundly loving yourself and other people. Los Altos, CA: Paideia.
Boyd, G. E. (2003). Pastoral conversation: relational listening and open-ended questions. Pastoral Psychology, 51(5), 345-360.
Bugay, F. (1990). Aile içi tutumların kekemelik problemi olan çocukların psiko- sosyal gelişimine etkisinin incelenmesi. Ankara: Hacettepe Ünv. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Buzan, T. (2006). Aklını en iyi şekilde kullan. (Çev. Banu Ergüder). İstanbul: Arion Yayınevi.
Bygate, M. (1987). Speaking. Oxford: Oxford University Publication.
Cemiloğlu, M. (2004). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Bursa: Alfa Akademi.
Cihangir, Z. (2004). Kişilerarası İletişimde Dinleme Becerisi. Ankara: Nobel Kitap.
Chomsky, N. (1965). Aspects of the theory of syntax. Cambridge: M.I.T. Publication.
Chengxing, L. (2005). Factors affecting listening comprehension and strategies for listening class. CELEA Journal (Bimonthly) 28(3), 113-115. www.celea.org.cn/teic/61/61-113.pdf (Erişim: 18.06.2012).
Coşkun, E. (2007). Yazma becerisi. A. Kırkkılıç, H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A.
Çifçi, M. (2001). Dinleme eğitimi ve dinlemeyi etkileyen faktörler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 165-177.
Demirel, Ö. (1999). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem yayıncılık.
Demirel, Ö. ve Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem yayıncılık.
Ergenç, İ. (1994). Beyindeki Dil. Bilim ve Teknik Dergisi, 314, 36- 39.
Göğüş, B. (1978). Türkçe ve Yazın Öğretimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Gürgen, İ. (2008). Türkçe Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Jalongo, M. R. (1995). Promoting Active Listening in the Clossroom. Childhood Education, 72. 1, pp. 13-18.
Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1999). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
Lundsteen, S. W. (1979). Listening: Its impact on reading and the other language arts. Urbana IL: National Counsel of Teachers of English.
Makodia, V. V. (2009). Role of body language in communication. Jaipur, India: Paradise.
Mert, L. E. (2010). Etkinliklerle sözcük öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ozman, E., B. Gürbüz, (2006). Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı Işığında Dinleme Becerilerinin Geliştirilmesine ve Değerlendirilmesine Yönelik Bir Örnek, Eğitimde Çağdaş Yönelimler III ‘Yapılandırmacılık ve Eğitimi Yansımaları’ Sempozyumu Bildiri Kitabı, s. 140-142, Özel Tevfik Fikret Okulları, İzmir.
Özbay, M. (2003). Türkçe Öğretiminde İhmal Edilmiş Bir Alan: Dinleme Eğitimi. Anadolu Çağdaş Eğitim Vakfı Cumhuriyetimizin 80. Yılında Türkçemiz (S:93-104). Ankara: ANAÇEV Yayınları.
Özbay, M. (2009). Okuma eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Özbay, M. (2009). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Basımevi.
Özbay, M. (2012). Dinleme Eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Özbay, M. (2013). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Basımevi.
Özdemir, E. (1991). Metin Okuma ve İnceleme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Robertson, A. K. (2008). Etkili Dinleme, (Çev. E. Sabri Yarmalı), İstanbul: Hayat Yayınları.
Sayers F. vd. (1993). Yöneticilikte İletişim (Çev. Doğan Şahiner). İstanbul: Rota Yayıncılık.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı yayıncılık.
Sever S., Kaya Z., Aslan C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Ankara: Morpa Yayınları.
Waks, L. J. (2007). Listening and reflecting: an introduction to the special issue. Learning Inquiry, 1(2), 83-87.
Wallace, C. (2001). Reading. New York: Oxford University Publishing.
Widdowson, H. G. (1978). Teaching language as communication. Oxford: Oxford University Press.
Wilkie, H. (2001). Writing, speaking and listening: the Essentials of business communication. Oxford: Essentials. Williams, R. (1983). Teaching the recognition of cohesive ties in reading in a foreign language. Reading in a Foreign Language, I,I, 35- 52.
Williams, E. & Moran, C. (1989). Reading in a foreign language at intermediate and advanced levels with particular reference to English. Language Teaching, 22, 217-28.
Wolff, F. I., Marsnık, N. C., Tacey, W. S. and Nichols, R. G. (1983). Perceptive Listening. New York: CBS College Publishing.
Wolvin, A. D. & Coakly, C. G. (1985). Listening. Dubuque, IA: William C. Brown. Urquhart, A. H. & Weir, C. (1998). Reading in a second language. London: Longman.
Ünalan, Ş. (2006). Türkçe Öğretimi. Ankara:Nobel Yayıncılık.
Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Akçağ.
Yavuz, M. (2010). Öğretmenlerin Geri Bildirimlerine Göre Okul Müdürlerinin Dinleme Becerilerinin Analizi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 38: 292-306.
Yıldırım, A., Doğanay, A. ve Türkoğlu, A. (2009). Okulda başarı için ders çalışma ve öğrenme yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

There are 47 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Journal Section	Articles
Authors	Esra Lüle Mert
Publication Date	June 28, 2014
Published in Issue	Year 2014 Volume: 2 Issue: 1

Cite

APA	Mert, E. L. (2014). Türkçenin Eğitimi ve Öğretiminde Dört Temel Dil Becerisinin Geliştirilmesi Sürecinde Kullanılabilecek Etkinlik Örnekleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(1), 23-48. https://doi.org/10.16916/aded.47575