Öz
Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, üniversitelerin bünyesinde kurulan TÖMER’lerde, özel kurslar ve çevrimiçi ortamlarda hız kazanmıştır. Bu programlara katılarak Türkçe öğrenmek için gelen öğrencilerin yanında; kalıcı göç etmek, iş bulmak, kariyerine Türkiye’de devam etmek isteyenler de bulunmaktadır. Bu durum, dil öğrenmeye yönelik tutumların üçlü bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Bilişsel, davranışsal ve duyuşsal olarak adlandırılan bu üçlü sistemde Türkçeyi mesleklerinde uzmanlaşmak veya iş bulmak için öğrenen öğrenciler bilişsel; Türkçeyi Türk kültürüne ve Türk diline karşı olumlu duygularla öğrenen kişilerde duyuşsal, tüm bu nedenlerle veya başka gerekçelerle de olsa amacını belirleyip Türkçe öğrenmeyi eyleme dökenler de davranışsal kapsamda yer almaktadır. Bu çalışmada Gazi Üniversitesi Gazi TÖMER’de yabancı dil olarak Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin Türkçe öğrenmeye karşı tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Açık ve Akcin (2019) tarafından oluşturulan “Türkiye Türkçesi Öğrenmeye İlişkin Tutum Ölçeği”nin kullanıldığı bu çalışmada nicel desenli tarama (survey) uygulanmıştır. A2 seviyesi öğrencilerine uygulanan ölçek SPSS 25.0 kullanılarak analiz edilmiştir. Bağımsız değişkenlerde t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre öğrencilerin cinsiyet ve yaşa göre Türkçeye olan tutumunda anlamlı farklılık görülmemiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adıgüzel, A. (2012). Okula ilişkin tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11: 30-45.
- Akcin, H. ve Açık F. (2018). Türk cumhuriyetlerinde ana diline ilişkin dil tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 2(3): 281-301.
- Akcin, H. (2019). Türk Cumhuriyetlerinde ana diline ve Türkiye Türkçesi öğrenimine ilişkin tutum. (Üniversite öğrencileri örneğinde). Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Baker, C. (1992). Attitudes and language. Clevedon: Multilingual Matters.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F., (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Deniz, K. ve Çekici, E. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimine yönelik dil işlevleri. Journal of World of Turks, 13(1), 2021: 1-26.
- Durmuş, M. ve Okur, A. (Edt). (2018). Yabancılara Türkçe öğretimi el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
- Garrett, P., Coupland, N. ve Williams, A. (2003). Investigating language attitudes: Social meanings of dialect, ethnicity and performance. University of Wales Press.
- Gömleksiz, N. ve Kan, Ü. (2012). Eğitimde duyuşsal boyut ve duyuşsal öğrenme Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 7(1), 1159-1177.
- Karatay H. ve Kartallıoğlu N. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenme tutumu ile dil becerileri edimi arasındaki ilişki. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(4), 203- 213.
- Kazazoğlu, S. (2013). Türkçe ve İngilizce derslerine yönelik tutumun akademik başarıya etkisi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(170), 294-307.
- Kılıç, V. (2002). Dilin işlevleri ve iletişim. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
- Mathiot, M. ve Garvin, P. (1975). The functions of language: A sociocultural view. Anthropological 48
- Smith, A. (1971). The importance of attitude in foreign language learning. The Modern Language Journal, 55, 82-88.
- Temizyürek, F. ve Sallabaş, M. (2020). Türk dünyasından gelen öğrencilerin Türkiye Türkçesi metinlerine yönelik tutumları. Bilig, (95), 1-26.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkçe Eğitimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 1 |
