Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE’DEKİ DOĞA KORUMA VE ORMANCILIK YÖNETİMİNDE KARAR VERİCİLERİN ÇEVRE ETİĞİ ALGISININ UYGULAMALI ETİK DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2017, Cilt: 8 Sayı: 2, 74 - 119, 02.07.2017
https://doi.org/10.1501/sbeder_0000000141

Öz

Günümüzde doğayı koruma ve kullanmanın birey, toplum ve yönetim katmanlarını
yatay ve dikey düzlemde karşı karşıya getirdiği bir gerçektir. Algının şekli, karşı söylemin
hareket yönünü, bireyin kendi iç dünyasını, politikayı ve küresel hareketleri daha da
karmaşık hale getirdi. Temelinde iyi niyet de olsa çözümün aslında yeni bir çelişkinin
başlangıç noktası olduğu da bir gerçekti. Bu çalışmada Türkiye'de toplum ve kurumlar
arasındaki çevresel etik algı üzerinde var olan ikilemlerden karar vericilerin çevresel etik
algısının varlığı veya yokluğu öncelikle araştırıldı.

Kaynakça

  • Aristoteles. (2009). Nikomakhos'a Etik (2.Baskı b.). (S. Babür, Çev.) Ankara: BilgeSu Yayıncılık
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevre Politikası
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Murat Yıldız

Nesrin Çobanoğlu

Yayımlanma Tarihi 2 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldız, M., & Çobanoğlu, N. (2017). TÜRKİYE’DEKİ DOĞA KORUMA VE ORMANCILIK YÖNETİMİNDE KARAR VERİCİLERİN ÇEVRE ETİĞİ ALGISININ UYGULAMALI ETİK DEĞERLENDİRMESİ. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 74-119. https://doi.org/10.1501/sbeder_0000000141