Öz
Türkçenin transkripsiyon metinleri, yabancılar
tarafından Türkçeyi öğretmek amacıyla hazırlanmış olan metinlerdir. Bazı
transkripsiyon metinleri yalnız sözlük şeklinde hazırlanmış, bazıları sözlük ve
gramer ilaveli hazırlanmıştır. Bazı transkripsiyon metinlerinde tematik olarak
hazırlanmış konuşma cümleleri bulunurken bazılarında deyimler, atasözleri ve
Nasreddin Hoca fıkralarına yer verilmiştir. Bununla birlikte bazı
transkripsiyon metinleri Türkçe öğrenmek isteyen herkese yöneliktir, bazıları
ise özel amaçla hazırlanmıştır. Thomas Chabert’in “Kurze Anleitung zur
Erlernung der türkischen Sprache, für Militär Personen. Sammt einer Sammlung
von nützlichen Gesprächen, Ausdrücken und Redensarten und einem Handlexikon der
gebräuchlichsten Wörter” adlı transkripsiyon metni de başlığında belirtildiği
üzere askeri personel için hazırlanmış bir eserdir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Argunşah, M.- Güner, G. (2015). Codex Cumanicus. İstanbul: Kesit Yayınları. Bartholomæo G. (1567). De Tvrcarvm Moribvs Epitome. Ioan Tornaesivm: Lvgdvni Apvd. Bekar, B. (2017). 1828 Yılında Yazılmış Türkçe, Almanca ve Fransızca Bir Transkripsiyon Metni. Route Educational and Social Science Journal, Volume 4/7, December 2017. Chabert, T. (1789). Kurze Anleitung zur Erlernung der türkischen Sprache, für Militär Personen. Sammt einer Sammlung von nützlichen Gesprächen, Ausdrücken und Redensarten und einem Handlexikon der gebräuchlichsten Wörter. Wien: Bei Löschenkohl, Kunsthändler am Kohlmarkt. Die K. K. Orientalische Akademie Zu Wien, İhre Gründung, Fordbildung und Gegenwärtige Einrichtung (1839). Wien: Carl Gerold. Dilaçar, A. (1986). Dil, Diller ve Dilcilik. Ankara: TDK. Gökalp-Alpaslan, G.G. (2007). İlk Türkçe Oyunlardan Vakayi-i Acibe ve Havadis-i Garibe-i Keşfger Ahmed Üzerine Bir İnceleme. bilig Bahar 2007, sayı 41, ss. 41-68. Gülensoy T. (1988). Kütahya ve Yöresi Ağızları. Ankara: TDK Harsany, J. N. (1672). Colloquia Familiaria Turcico Latina Seu Status Turcicus Loquens. Coloniae Brandeburgicae. Hazai, G. (2012). Türkiye Türkçesinin Dünü ve Bugünü. Ankara: TDK. İmer K., Kocaman A. ve Özsoy A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Jahrbücher Der Literatur. Vier und Funfzigster Band (1831). Wien: Carl Gerold. Kartallıoğlu, Y. (2010). Bernardo da Parigi’nin Söz Kitabı 400 Yıllık İtalyanca-Türkçe Sözlük. Ankara: Gazi Kitabevi. Korkmaz, Z. (1956). Güney-Batı Anadolu Ağızları Ses Bilgisi. Ankara: TDK. Osmanische Sprichwörter (1865). Die K.K. Orientalische Akademie in Wien. Vardar, B. (1980). Dilbilim ve Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları. Yağmur Ö. (2014). Erken Dönem Türkçe Transkripsiyon Metinleri ve Bunların Dil Araştırmaları Açısından Önemi. FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 4 (2014) Güz, ss. 201-217. Yılmaz, Y. - Demirci, O. (2016). Preindl’in Grammaire Turque’ünde Türk Atasözleri. Turkish Studies, 11(20), 25-40. Yılmaz, Y. - Özveren, M. S. (2017). P.A. Jaubert’in Elements De La Grammaire Turque’ündeki Atasözleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. Sayı 9. 31-68. Zenker, J. T. (1866). Türkisch, arabisch, persisches Handwörterbuch. Leipzig: Engelmann Verlag
Öz
Transcription texts of Turkic are texts prepared
by foreigners to teach Turkish. Some transcription texts are prepared only in
dictionary form, some are prepared with dictionary and grammar adjuncts. Some
transcription texts contain thematically prepared speech cues, while others
include idioms, proverbs, and Nasreddin Hodja anecdotes. However, some
transcription texts have been prepared for everyone who wants to learn Turkish,
while others have been prepared for special purposes. Thomas Chabert’s “Kurze
Anleitung zur Erlernung der türkischen Sprache, für Militär Personen. Sammt
einer Sammlung von nützlichen Gesprächen, Ausdrücken und Redensarten und einem
Handlexikon der gebräuchlichsten Wörter” is a work made for military personnel.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Argunşah, M.- Güner, G. (2015). Codex Cumanicus. İstanbul: Kesit Yayınları. Bartholomæo G. (1567). De Tvrcarvm Moribvs Epitome. Ioan Tornaesivm: Lvgdvni Apvd. Bekar, B. (2017). 1828 Yılında Yazılmış Türkçe, Almanca ve Fransızca Bir Transkripsiyon Metni. Route Educational and Social Science Journal, Volume 4/7, December 2017. Chabert, T. (1789). Kurze Anleitung zur Erlernung der türkischen Sprache, für Militär Personen. Sammt einer Sammlung von nützlichen Gesprächen, Ausdrücken und Redensarten und einem Handlexikon der gebräuchlichsten Wörter. Wien: Bei Löschenkohl, Kunsthändler am Kohlmarkt. Die K. K. Orientalische Akademie Zu Wien, İhre Gründung, Fordbildung und Gegenwärtige Einrichtung (1839). Wien: Carl Gerold. Dilaçar, A. (1986). Dil, Diller ve Dilcilik. Ankara: TDK. Gökalp-Alpaslan, G.G. (2007). İlk Türkçe Oyunlardan Vakayi-i Acibe ve Havadis-i Garibe-i Keşfger Ahmed Üzerine Bir İnceleme. bilig Bahar 2007, sayı 41, ss. 41-68. Gülensoy T. (1988). Kütahya ve Yöresi Ağızları. Ankara: TDK Harsany, J. N. (1672). Colloquia Familiaria Turcico Latina Seu Status Turcicus Loquens. Coloniae Brandeburgicae. Hazai, G. (2012). Türkiye Türkçesinin Dünü ve Bugünü. Ankara: TDK. İmer K., Kocaman A. ve Özsoy A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Jahrbücher Der Literatur. Vier und Funfzigster Band (1831). Wien: Carl Gerold. Kartallıoğlu, Y. (2010). Bernardo da Parigi’nin Söz Kitabı 400 Yıllık İtalyanca-Türkçe Sözlük. Ankara: Gazi Kitabevi. Korkmaz, Z. (1956). Güney-Batı Anadolu Ağızları Ses Bilgisi. Ankara: TDK. Osmanische Sprichwörter (1865). Die K.K. Orientalische Akademie in Wien. Vardar, B. (1980). Dilbilim ve Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları. Yağmur Ö. (2014). Erken Dönem Türkçe Transkripsiyon Metinleri ve Bunların Dil Araştırmaları Açısından Önemi. FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 4 (2014) Güz, ss. 201-217. Yılmaz, Y. - Demirci, O. (2016). Preindl’in Grammaire Turque’ünde Türk Atasözleri. Turkish Studies, 11(20), 25-40. Yılmaz, Y. - Özveren, M. S. (2017). P.A. Jaubert’in Elements De La Grammaire Turque’ündeki Atasözleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. Sayı 9. 31-68. Zenker, J. T. (1866). Türkisch, arabisch, persisches Handwörterbuch. Leipzig: Engelmann Verlag
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Türk dili ve edebiyatı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 12 |
Cited By
Özel amaçlı Türkçe öğrenimine örnek tarihî bir ders kitabının incelenmesi
RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi
Bayram ÖZBAL
https://doi.org/10.29000/rumelide.791066
- Makale Dosyaları