Investigation of 2018 Turkish Language Curriculum (5, 6, 7, 8th Grade) According to Revised Bloom Taxonomy
Öz
Nowadays, there are many variables that should be taken into consideration in the preparation of the curriculum. One of them is taxonomies. In the literature, the most emphasized taxonomy in the preparation of the curriculum is the Revised Bloom Taxonomy. The aim of this study is to determine the distributions in 2018 Turkish Course Curriculum according to the Revised Bloom Taxonomy and to determine the distributions in terms of information size and cognitive process dimension. In this study, the qualitative research method was used to reach this goal and the data were analyzed by document analysis. As a result of the document analysis, in terms of the information dimension of the achievements in Turkish Language Teaching Program; 53.33% of the information type, 45.33% of the conceptual information type, 1.33% of the factual information type were found to be. In the cognitive knowledge category, no gain was determined. When the learning outcomes were examined in terms of cognitive process dimensions, it was determined that a significant portion (34.74%) was in the understanding and application (28.42%) level. The total cognitive skills, that is, the rate of achievements in the analysis, evaluation and creation stage, which require high-level thinking skills, has been determined as 36.84%. Considering that one of the important objectives of Turkish education is to improve the higher-order thinking skills of individuals, it is necessary to prepare Turkish course curricula in accordance with this purpose and to give metacognitive skills (analysis, evaluation, creating) skills in the distribution of achievements in cognitive process dimension.
Anahtar Kelimeler
Turkish course curriculum Revised Bloom Taxonomy acquisition
Kaynakça
- Anderson, L. W. ve Krathwohl, D. R. (Eds.) (2001). A taxonomy for learning, teaching and assessing. A revision of bloom’s taxonomy of educational objectives. Complete Edition. Longman: New York Anderson, L.W. (2005). Objectives, Evaluation, and The Improvement of Education. Studies in Educational Evaluation, 31, 102-113. Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14. Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (11)1—15. Demirel, Ö. (2009). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Demirtaşlı, N.(2010). Üst düzey düşünme becerilerinin ölçülmesinde gündelik yaşam unsuru. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama. İnternet’ten 20 Ekim 2018’de https://nukhetdemirtasli.com/wp/wp-content/uploads/2015/09/%C3%BCst-d%C3%BCzey-d%C3%BC%C5%9F%C3%BCnme-becerilerinin-%C3%B6l%C3%A7%C3%BClmesinde-g%C3%BCndelik-ya%C5%9Fam-unsuru_REV.pdf adresinden alınmıştır. Ertürk, S.(1998). Eğitimde Program Geliştirme (10. Baskı). Ankara: Meteksan Yayınları. Gözütok, F. D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160, 44-64. Krathwohl, D. R. (2002). Bloom taksonomisinin revizyonu: Genel bir bakış. (Çev. Köğce, D. Aydın, M. ve Yıldız, C.) Elementary Education Online, 8(3), ç: 1-7. MEB. (2018). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Senemoğlu, N. (1987). Bilişsel giriş davranışları ve dönüt düzeltmenin erişiye etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.Sönmez, V. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (9. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Tekin, H. (1991). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi. Tuncer, Ö. Ç. (2010). Türkçe Dersinde Üst Düzey Düşünme Becerilerinin Geliştirilmesi. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama İnternet’ten 20 Ekim 2018’de http://www.ogretmen.info/makale/23.pdf adresinden alınmıştır. Tutkun, F. Ö., Demirtaş, Z., Arslan, S., Erdoğan, D. G. (2015). Revize Bloom taksonomisinin genel yapısı: Gerekçeler ve değişiklikler. The Journal of Academic Social Science Studies, 32, 57-62. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yüksel, S. (2007). Bilişsel alan sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-509.
2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı kazanımlarının (5, 6, 7, 8. Sınıf) Yenilenen Bloom Taksonomisi'ne göre incelenmesi
Öz
Günümüzde öğretim programlarının hazırlanmasında dikkate alınması gereken birçok değişken bulunmaktadır. Bunlardan biri de taksonomilerdir. Alan yazında üzerinde en çok durulan ve öğretim programlarının hazırlanmasında dikkate alınan taksonomi Yenilenen Bloom Taksonomisi’dir. Bu çalışmanın amacı 2018 Türkçe dersi öğretim programında yer alan kazanımları (5, 6, 7, 8. sınıf), Yenilenen Bloom Taksonomisi’ne göre inceleyerek bilgi boyutu ve bilişsel süreç boyutu bakımından dağılımlarını belirlemektir. Bu amaca ulaşmak için nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmada, elde edilen veriler doküman analizi yoluyla çözümlenmiştir. Doküman analizi sonucunda Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda yer alan kazanımların bilgi boyutu bakımından %53,33’ü işlemsel bilgi türünde, %45,33’ü kavramsal bilgi türünde, %1.33’ü ise olgusal bilgi türündedir. Üst bilişsel bilgi kategorisinde kazanım belirlenmemiştir. Kazanımlar bilişsel süreç boyutu bakımından incelendiğinde, önemli bir bölümünün anlama (%34.74) ve uygulama (%28,42) basamağında olduğu tespit edilmiştir. Üst bilişsel beceriler yani üst düzeyde düşünme becerisi gerektiren analiz, değerlendirme ve yaratma basamağındaki kazanımların oranı toplamda %36.84 olarak belirlenmiştir. Türkçe eğitiminin önemli amaçlarından birinin de bireylerin üst düzey düşünme becerilerini geliştirmek olduğu düşünüldüğünde Türkçe dersi öğretim programlarının bu amaca uygun olarak hazırlanması ve kazanımların bilişsel süreç boyutundaki dağılımlarında üst bilişsel (analiz, değerlendirme, yaratma) becerilerin dikkate alınması gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler
Türkçe dersi öğretim programı Yenilenen Bloom Taksonomisi kazanım
Kaynakça
- Anderson, L. W. ve Krathwohl, D. R. (Eds.) (2001). A taxonomy for learning, teaching and assessing. A revision of bloom’s taxonomy of educational objectives. Complete Edition. Longman: New York Anderson, L.W. (2005). Objectives, Evaluation, and The Improvement of Education. Studies in Educational Evaluation, 31, 102-113. Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14. Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (11)1—15. Demirel, Ö. (2009). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Demirel, Ö. (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Demirtaşlı, N.(2010). Üst düzey düşünme becerilerinin ölçülmesinde gündelik yaşam unsuru. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama. İnternet’ten 20 Ekim 2018’de https://nukhetdemirtasli.com/wp/wp-content/uploads/2015/09/%C3%BCst-d%C3%BCzey-d%C3%BC%C5%9F%C3%BCnme-becerilerinin-%C3%B6l%C3%A7%C3%BClmesinde-g%C3%BCndelik-ya%C5%9Fam-unsuru_REV.pdf adresinden alınmıştır. Ertürk, S.(1998). Eğitimde Program Geliştirme (10. Baskı). Ankara: Meteksan Yayınları. Gözütok, F. D. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları. Milli Eğitim Dergisi, 160, 44-64. Krathwohl, D. R. (2002). Bloom taksonomisinin revizyonu: Genel bir bakış. (Çev. Köğce, D. Aydın, M. ve Yıldız, C.) Elementary Education Online, 8(3), ç: 1-7. MEB. (2018). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Senemoğlu, N. (1987). Bilişsel giriş davranışları ve dönüt düzeltmenin erişiye etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi.Sönmez, V. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (9. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. Tekin, H. (1991). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi. Tuncer, Ö. Ç. (2010). Türkçe Dersinde Üst Düzey Düşünme Becerilerinin Geliştirilmesi. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama İnternet’ten 20 Ekim 2018’de http://www.ogretmen.info/makale/23.pdf adresinden alınmıştır. Tutkun, F. Ö., Demirtaş, Z., Arslan, S., Erdoğan, D. G. (2015). Revize Bloom taksonomisinin genel yapısı: Gerekçeler ve değişiklikler. The Journal of Academic Social Science Studies, 32, 57-62. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yüksel, S. (2007). Bilişsel alan sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-509.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Kasım 2018 |
| Kabul Tarihi | 20 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2 |
