BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2013, Cilt: 9 Sayı: 1, 274 - 280, 16.03.2013

Öz

An Evaluatıon on Turkısh Proverbs in Accordance to Word Frequency. Proverbs; which are the products of the common mind of a society where they exist are among the elements of spoken culture. Societies have used conveying of meanings which they have got through experiences with proverbs as a method. Proverbs are the effective expressions where expressional arts are used. They become exist in sentences. In this respect each proverb explains one determination. When considered them one by one, it can be understood that they refer to a specific condition or an event an individual can go through. The words/concepts that build proverbs have an essential importance in exploring the common mind of a society. The studies on proverbs are very limited. Considering the vocabulary of proverbs as a whole is very important in finding out the sensitiveness of a society. The researches which will be done on quantity, frequency and parts of speech of their vocabulary can explore interesting findings. The aim of this study is to determine the word frequency of Turkish proverbs. For this reason, proverbs of Turkey Turkish have been determined and a proverb pool is formed. Vocabulary and word frequency of proverbs can be seen and the findings are evaluated according to fundamental measurements of word frequency and finally, they are compared with general word frequency lists and commented.

Kaynakça

  • Albayrak, N. (2009). Türkiye Türkçesinde Atasözleri. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Baş, B. (2012). Türk Masallarının Söz Varlığı Üzerine Bir Değerlendirme. Millî Folklor Dergisi, 93, 1251
  • Göz, İ. (2003). Yazılı Türkçenin Kelime Sıklığı Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
  • Kurt, İ. (1991). Türk Atasözlerine Psikolojik Bir Yaklaşım. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Kurudayıoğlu, M. ve Karadağ, Ö. (2005), Kelime Hazinesi Çalışmaları Açısından Kelime Kavramı Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25/2, 293-307.
  • Onan, B. (2011). Türk Atasözlerinde Dil Farkındalığı ve İşlevsel Dil Kullanımı. Millî Folklor Dergisi, 91, 91Oy, A. (1972). Tarih Boyunca Türk Atasözleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Püsküllüoğlu, A. (1995). Türk Atasözleri Sözlüğü. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ş ahbaz, N. K. (2012). Atasözleriyle Okuma-Yazma Öğretimi Üzerine Bir Çözümleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/17, 245-258.
  • Tanrıkulu, T. (2011). Türk Atasözlerinde Gerçeklik Terapisi. Millî Folklor, 90, 86-92.
  • TDK. (2005). Yazım Kılavuzu. Ankara: TDK Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.

KELİME SIKLIĞI AÇISINDAN TÜRK ATASÖZLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2013, Cilt: 9 Sayı: 1, 274 - 280, 16.03.2013

Öz

İçinde var olduğu ve kuşakları arasında aktarıldığı toplumun ortak aklının ürünleri olan atasözleri, sözlü kültür unsurları arasında yer alır. Toplumlar, tecrübî olarak elde ettikleri anlamları atasözü olarak aktarmayı bir yöntem olarak kullanmaktadır. Atasözleri, söz sanatlarının sıklıkla kullanıldığı, cümle düzeyinde gerçekleşen etkili anlatımlardır. Bu bakımdan her atasözü bir hüküm bildirir. Tek tek ele alındığında, atasözlerinin bir insanın karşılaşabileceği bir duruma ya da olaya gönderme yaptığı anlaşılır. Toplumun ortak aklını ortaya koymaları açısından, atasözlerini oluşturan kelimeler/kavramlar büyük önem taşımaktadır. Atasözlerini oluşturan kelimeler üzerine yapılan çalışmaların sayısı oldukça sınırlıdır. Atasözlerinin kelime kadrosunu bir bütün olarak ele almak, toplumun hassasiyetlerini ortaya çıkarmak açısından önem taşımaktadır. Kelime sayıları, kelime sıklıkları ve kelime türleri üzerine yapılacak araştırmalar, bu açıdan, ilginç sonuçlar ortaya koyabilir. Bu çalışmanın amacı Türk atasözlerinde yer alan kelime sayılarını ve sıklıklarını belirlemektir. Bu amaçla, Türkiye Türkçesinde yer alan atasözlerinden bir havuz oluşturularak atasözlerinin kelime sayıları ve sıklıkları belirlenmiş, elde edilen sonuçlar kelime sıklığına ilişkin temel ölçütlere göre değerlendirilerek genel sıklık listeleri ile karşılaştırılmış ve yorumlanmıştır.

Anahtar kelimeler: Atasözü, Türk atasözleri, kelime hazinesi, kelime sıklığı.

Kaynakça

  • Albayrak, N. (2009). Türkiye Türkçesinde Atasözleri. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • Baş, B. (2012). Türk Masallarının Söz Varlığı Üzerine Bir Değerlendirme. Millî Folklor Dergisi, 93, 1251
  • Göz, İ. (2003). Yazılı Türkçenin Kelime Sıklığı Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
  • Kurt, İ. (1991). Türk Atasözlerine Psikolojik Bir Yaklaşım. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Kurudayıoğlu, M. ve Karadağ, Ö. (2005), Kelime Hazinesi Çalışmaları Açısından Kelime Kavramı Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25/2, 293-307.
  • Onan, B. (2011). Türk Atasözlerinde Dil Farkındalığı ve İşlevsel Dil Kullanımı. Millî Folklor Dergisi, 91, 91Oy, A. (1972). Tarih Boyunca Türk Atasözleri. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Püsküllüoğlu, A. (1995). Türk Atasözleri Sözlüğü. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ş ahbaz, N. K. (2012). Atasözleriyle Okuma-Yazma Öğretimi Üzerine Bir Çözümleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9/17, 245-258.
  • Tanrıkulu, T. (2011). Türk Atasözlerinde Gerçeklik Terapisi. Millî Folklor, 90, 86-92.
  • TDK. (2005). Yazım Kılavuzu. Ankara: TDK Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdurrahman Güzel

Özay Karadağ

Yayımlanma Tarihi 16 Mart 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güzel, A., & Karadağ, Ö. (2013). KELİME SIKLIĞI AÇISINDAN TÜRK ATASÖZLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 274-280. https://doi.org/10.17860/efd.48788

The content of the Mersin University Journal of the Faculty of Education is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.