Ortaöğretim Öğrencilerinin Oyun Kavramına ve Fiziksel Aktivite İçeren Oyunları Oynamaya Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi
Öz
Son yıllarda gelişmiş ülkelerin eğitim sistemlerine baktığımızda oyun kavramının çocukların gelişimi açısından önemli bir faaliyet olduğu görülmektedir. Bilim adamlarının birçoğuna göre çocuğu tanımak ve gözlemlemenin en iyi yolu oyundur. Çocuklar oyun oynadığı esnada birçok beceri kazanırlar. Genellikle oyun esnasında öğrenme, etkili karar verme, birlikte iş yapma, dürüstlük, paylaşmak, karşısındakilerin haklarına saygı göstermek, arkadaşlarını sevme, yardımlaşma gibi durumları öğrenir. Çocuk, oyun vasıtasıyla yetişkinliğe geçiş dönemindeki becerilerini izleyerek pratik hale getirir ve mükemmelleştirir. Oyun, her yaş evresinde insanların gelişiminde faydalı ve etkili bir kavramdır. Bu araştırma, ortaöğretim öğrencilerinin oyun kavramına ve fiziksel aktivite içeren oyunları oynamaya yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Bu araştırmada nicel ve nitel verilerin bir arada analiz edildiği karma yöntem kullanılmıştır. Araştırma evrenini Gaziantep İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı okullarda öğrenim görmekte olan ortaöğretim öğrencileri, örneklem grubunu ise gönüllülük esasına dayalı olarak seçilen 613 (227 kadın, 386 erkek) öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Hazar (2015) tarafından geliştirilen “Oyunsallık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20.0 paket programından yararlanılarak, Independent Sample t testi, OneWay Anova testi kullanılmıştır. Ayrıca, araştırma grubuna yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak, elde edilen nitel veriler, içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda, erkeklerin kadınlardan daha yüksek oyunsallık eğilimleri olduğu, yaş ve sınıf değişkenleri açısından küçük yaş ve sınıf gruplarının oyunsallık puanlarının daha yüksek olduğu, spor geçmişi olan öğrencilerin fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik tutumlarının daha olumlu olduğu, Anadolu ve Fen Lisesi öğrencilerinin sosyal uyum alt boyutu puanlarının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, kilonun arttığı durumlarda oyun tutkusu, oyun isteği ve keyif alma düzeylerinin azaldığı belirlenirken, boy ile ilgili herhangi bir ilişki bulunamamıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerin oyun kavramına ilişkin görüşlerinde kendini tanımak, öğrenmenin ilk adımı, keyif ve mutluluk, eğlenmek temalarının ön plana çıktığı, oyunun faydalarına ilişkin görüşleri incelendiğinde çoğunluğu oyunun faydalı olduğunu, ancak okul ortamında oyun alanlarının yeterli olmadığı yönünde sonuçlara ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksoy, A.B., Çiftçi, H.D. (2018). Erken çocukluk döneminde oyun: Duyu-motor oyundan kurallı oyuna. Pegem Akademi.
- Alıncak, F. (2016). Attitudes of secondary school students includıng physical activity involving playing games. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(3), 1-14.
- Alıncak, F., Abakay, U., Buğdaycı, S. (2018). Examining the attitudes of high school students regarding playing games with physical activity. The Online Journal of Recreation and Sport, 7(2), 40-58.
- Alıncak, F., Öztürk, M., Turak, T. (2018). Pedagogical expectances from the playgrounds in the school gardens in classroom teachers. The Online Journal of Recreation and Sports, 7(4), 9-22.
- Arabacı, R., Çankaya, C. (2007). Beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması. Uludağ üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 1-15.
- Ayan, S. (2007). İlköğretim I. ve II. Kademede Beden Eğitimi Dersinin Amaçlarına Göre Uygulanma Durumunun İncelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
- Ayan, S., Dündar, H. (2009). Eğitimde okulöncesi yaratıcılığın ve oyunun önemi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 63-74.
- Barnett, L. A., Storm, B. (1981). Play, pleasure, and pain: The reduction of anxiety through play. Leisure Sciences, 4(2), 161-175.
- Chen, C., Grenberger, E., Lester, J., Dong, Q., Guo, M.S. (1998). A cross cultural study of family and peer correlates of adolescent misconduct. Developmental Psychology, 34, 770-781.
- Creswell, J., Plano Clark, V.L. (2007) Understanding Mixed Methods Research. In J. Creswell (Ed.), Designing and conducting mixed methods research thousand. Sage.
- Creswell, J.W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. Pegem Akademi.
- Ehrman, J.K., Gordon. P.M., Visich, P.S. (2005). Clinical exercise physiology (2nd ed.). Human Kinetics Publishers.
- Ekinci, N.E., Yalcin, I., Ayhan, C. (2019). Analysis of loneliness levels and digital game addiction of middle school students according to various variables. World Journal of Education,9(1), 20-27.
- Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
- Gonzalez J, Field T, Yando R, Gonzalez K, Lasko D, Bendell D. (1994). Adolescent perceptions of their risk-taking behavior. Adolescence, 29(115), 701-709.
- Gökçearslan, Ş., Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(14), 419-435.
- Gülgez, Ö.E., Kısaç, İ. (2014). Lise öğrencilerinin olumsuz risk alma davranışlarının yaş, cinsiyet ve psikolojik belirtiler değişkenleri açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 122-136.
- Hacıcaferoğlu, S., Öztürk, H. (2020). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda eğitim almak isteyen aday öğrencilerin fiziksel aktivite içeren oyunları oynamaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(57), 2200-2206.
- Hallal, P.C., Victora, C.G., Wells, J.C., Lima, R.C (2000). Physical inactivity: Prevalence and associated variables in brazilian adults. Med Sci Sports Exerc, 35(1), 1894-900.
- Hazar, M. (2015). A study of developing an attitudes scale of 18-22 age adults for playing games that contain physical activity (Improving the 18-22 age playing games scale). Niğde University Journal of Physical Education and Sport Sciences, 9(1), 149-162.
- Hazar, M. (2000). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Tutibay.
- Heyward, V.H. (2006). Advanced fitness assessment and exercise prescription (5th ed.). Human Kinetics.
- İlhan, L. (2010). Hareketsiz yaşamlar kültürü ve beraberinde getirdikleri. Verimlilik Dergisi, 10(3), 195-210.
- Jelalia, E., Sipirito, A., Rasile, D., Vinnick, L., Rohrbeck, C., Arrigan, M. (1997). Risk taking, reported injury and perception of future injury among adolescents. Journal of Pediatric Psychology, 22, 513-531.
- Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
- Kaya, B.A. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
- Marcus, R.F. (1999). The friendships of delinquents. Adolescence, 31(1), 145-158.
- Morsünbül, Ü. (2013). The relationship between identity status and risk taking in adolescence. Elementary Education Online, 12(2), 347‐355.
- Nikfarjam, P. (2012). Mathematics and play: Analyzing the growth of early elementary mathematical understanding through an enactivist perspective Graduate Program in Education, York University.
- Öztürk, H. (2016). Attitudes of students studying in coaching and sport management department towards playing games involving physical activity. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 717-728.
- Patton, M.Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. Pegem Akademi.
- Savaş, E., Gülüm, K. (2014). Geleneksel oyunlarla öğretim yöntemi uygulamasının başarı ve kalıcılık üzerine etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 183-202.
- Tekkurşun Demir, G., Cicioğlu, H.İ. (2018). Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2479-2492.
- Uğurel, I., Moralı, S. (2008). Matematik ve oyun etkileşimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 75-98.
- Uludağlı, N.P., Sayı, l M. (2009). Orta ve ileri ergenlik döneminde risk alma davranışı: Ebeveyn ve akranların rolü. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23), 14-24.
- Vural, Ö., Eler, S., Güzel, N.A. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,8(2), 69-75.
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, D.A., Yıldırım, E., Ramazanoğlu, F., Uçar, Ü., Tuzcuoğulları, Ö.T, Demirel, E.T. (2006). Üniversite öğrencilerinin spora bakış açıları ve spor yapma durumu. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi 4(3), 49-53.
Investigation of Secondary School Students' Attitudes Towards the Concept of Game and Playing Physical Activity Games in Terms of Some Variables
Öz
When we look at the education systems of developed countries in recent years, it is seen that the concept of play is an important activity for the development of children. According to many scientists, the best way to get to know and observe the child is through play. Children gain many skills while playing. Generally, they learn situations such as learning during the game, making effective decisions, working together, honesty, sharing, respecting the rights of others, loving their friends, helping each other. Through play, the child monitors and perfects his/her skills in transition to adulthood. Play is a useful and effective concept in the development of people at every age stage. This research is a descriptive study to examine the attitudes of secondary school students towards the concept of game and playing games containing physical activity in terms of some variables. In this study, a mixed method, in which quantitative and qualitative data were analyzed together, was used. The research population consists of secondary school students studying in schools affiliated to Gaziantep Provincial Directorate of National Education, and the sample group consists of 613 students (227 Female, 386 Male) selected on a voluntary basis. The "Playfulness Scale" developed by Hazar (2015) was used as a data collection tool in the research. Independent Sample t test and OneWay Anova test were used in the analysis of the data by using the SPSS 20.0 package program. In addition, the qualitative data obtained by applying a semi-structured interview form to the research group were analyzed by content analysis method. As a result of the research, it was found that men have higher playfulness tendencies than women, younger age and class groups have higher playfulness scores in terms of age and class variables, students with a sports background have more positive attitudes towards games involving physical activity, Anatolian and Science high school students' social cohesion sub-dimension It was concluded that the scores were higher. In addition, when the weight increased, it was determined that the passion for the game, the desire to play and the level of enjoyment decreased, but no relationship was found with the height. In the opinions of the students participating in the study on the concept of game, the themes of knowing oneself, the first step of learning, pleasure and happiness, and having fun came to the fore, and when the views on the benefits of the game were examined, it was concluded that the majority of the game was beneficial, but the playgrounds were not sufficient in the school environment.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksoy, A.B., Çiftçi, H.D. (2018). Erken çocukluk döneminde oyun: Duyu-motor oyundan kurallı oyuna. Pegem Akademi.
- Alıncak, F. (2016). Attitudes of secondary school students includıng physical activity involving playing games. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(3), 1-14.
- Alıncak, F., Abakay, U., Buğdaycı, S. (2018). Examining the attitudes of high school students regarding playing games with physical activity. The Online Journal of Recreation and Sport, 7(2), 40-58.
- Alıncak, F., Öztürk, M., Turak, T. (2018). Pedagogical expectances from the playgrounds in the school gardens in classroom teachers. The Online Journal of Recreation and Sports, 7(4), 9-22.
- Arabacı, R., Çankaya, C. (2007). Beden eğitimi öğretmenlerinin fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması. Uludağ üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 1-15.
- Ayan, S. (2007). İlköğretim I. ve II. Kademede Beden Eğitimi Dersinin Amaçlarına Göre Uygulanma Durumunun İncelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
- Ayan, S., Dündar, H. (2009). Eğitimde okulöncesi yaratıcılığın ve oyunun önemi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 63-74.
- Barnett, L. A., Storm, B. (1981). Play, pleasure, and pain: The reduction of anxiety through play. Leisure Sciences, 4(2), 161-175.
- Chen, C., Grenberger, E., Lester, J., Dong, Q., Guo, M.S. (1998). A cross cultural study of family and peer correlates of adolescent misconduct. Developmental Psychology, 34, 770-781.
- Creswell, J., Plano Clark, V.L. (2007) Understanding Mixed Methods Research. In J. Creswell (Ed.), Designing and conducting mixed methods research thousand. Sage.
- Creswell, J.W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. Pegem Akademi.
- Ehrman, J.K., Gordon. P.M., Visich, P.S. (2005). Clinical exercise physiology (2nd ed.). Human Kinetics Publishers.
- Ekinci, N.E., Yalcin, I., Ayhan, C. (2019). Analysis of loneliness levels and digital game addiction of middle school students according to various variables. World Journal of Education,9(1), 20-27.
- Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
- Gonzalez J, Field T, Yando R, Gonzalez K, Lasko D, Bendell D. (1994). Adolescent perceptions of their risk-taking behavior. Adolescence, 29(115), 701-709.
- Gökçearslan, Ş., Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(14), 419-435.
- Gülgez, Ö.E., Kısaç, İ. (2014). Lise öğrencilerinin olumsuz risk alma davranışlarının yaş, cinsiyet ve psikolojik belirtiler değişkenleri açısından incelenmesi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 122-136.
- Hacıcaferoğlu, S., Öztürk, H. (2020). Beden eğitimi ve spor yüksekokulunda eğitim almak isteyen aday öğrencilerin fiziksel aktivite içeren oyunları oynamaya yönelik tutumlarının incelenmesi. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(57), 2200-2206.
- Hallal, P.C., Victora, C.G., Wells, J.C., Lima, R.C (2000). Physical inactivity: Prevalence and associated variables in brazilian adults. Med Sci Sports Exerc, 35(1), 1894-900.
- Hazar, M. (2015). A study of developing an attitudes scale of 18-22 age adults for playing games that contain physical activity (Improving the 18-22 age playing games scale). Niğde University Journal of Physical Education and Sport Sciences, 9(1), 149-162.
- Hazar, M. (2000). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Tutibay.
- Heyward, V.H. (2006). Advanced fitness assessment and exercise prescription (5th ed.). Human Kinetics.
- İlhan, L. (2010). Hareketsiz yaşamlar kültürü ve beraberinde getirdikleri. Verimlilik Dergisi, 10(3), 195-210.
- Jelalia, E., Sipirito, A., Rasile, D., Vinnick, L., Rohrbeck, C., Arrigan, M. (1997). Risk taking, reported injury and perception of future injury among adolescents. Journal of Pediatric Psychology, 22, 513-531.
- Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
- Kaya, B.A. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
- Marcus, R.F. (1999). The friendships of delinquents. Adolescence, 31(1), 145-158.
- Morsünbül, Ü. (2013). The relationship between identity status and risk taking in adolescence. Elementary Education Online, 12(2), 347‐355.
- Nikfarjam, P. (2012). Mathematics and play: Analyzing the growth of early elementary mathematical understanding through an enactivist perspective Graduate Program in Education, York University.
- Öztürk, H. (2016). Attitudes of students studying in coaching and sport management department towards playing games involving physical activity. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 717-728.
- Patton, M.Q. (2018). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. Pegem Akademi.
- Savaş, E., Gülüm, K. (2014). Geleneksel oyunlarla öğretim yöntemi uygulamasının başarı ve kalıcılık üzerine etkisi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 183-202.
- Tekkurşun Demir, G., Cicioğlu, H.İ. (2018). Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2479-2492.
- Uğurel, I., Moralı, S. (2008). Matematik ve oyun etkileşimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 75-98.
- Uludağlı, N.P., Sayı, l M. (2009). Orta ve ileri ergenlik döneminde risk alma davranışı: Ebeveyn ve akranların rolü. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23), 14-24.
- Vural, Ö., Eler, S., Güzel, N.A. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,8(2), 69-75.
- Yıldırım, A., Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, D.A., Yıldırım, E., Ramazanoğlu, F., Uçar, Ü., Tuzcuoğulları, Ö.T, Demirel, E.T. (2006). Üniversite öğrencilerinin spora bakış açıları ve spor yapma durumu. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Merkezi 4(3), 49-53.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 1 |
