İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

Öz

Klasik anlaşılma şeklinde Uluslararası Hukuk bir koordinasyon hukuku olarak algılanmaktadır. Başat aktörlerin ulus devletler ve bir nebze de uluslararası örgütler olduğu bir uluslararası siyaset modalitesine dayanan bu yapıda hukuk, o hukuka tabi olması da gereken aktörler tarafından yaratılmaktadır. bulabilmesi, var olan somut ilişkilerin karşılığında oluşan meşru eylemlerin hukuk sistemine entegrasyonunun sağlanması ise mümkün görünmemektedir. İşte bu yetersizlik karşısında uluslararası hukukun rızaya dayalı sığ anlayışının ötesine geçilmesi gerektiği kanaati güçlenmiş, sınır-aşan insan ve insan grupları etkileşimleri de dâhil olmak üzere “küresel yönetişimin” ortaya çıkmasından bahsedilmesi sık rastlanan bir olay haline gelmiştir. Sosyal ve aynı zamanda sınır-aşan bir vakıa olan yönetişimin belli bazı ilkelere bağlanması gerekliliği ileri sürülmektedir. Bu ilkelerin tespitinde, normal olarak idare hukukuna ait olan ilkelerden istifade edilmesi doktrinde ciddi bir destek görmüş ve ortaya “global idare hukuku” çıkmıştır. Bu çalışmada bu mesele kuramsal olarak ele alınacak ve uluslararası hukuk kuramının eski kabullenimlerinden farkları tespit edilecektir