Öz
The cursive handwriting with based on voice sentence method in Turkish education programme has been used in 2005, it provides students’ as thinking, comprehension, putting in order, classification, analyse/syntheise, consideration, communicating skills, mental and linguistic development. The most contoversial point of programme is about using cursive handwriting. It is remarked that using this type of writing goes on especially after primary school. The source of the problem ranges to teacher trainee programmes and especially form tutors and Turkish prospective teachers’ attitudes and experiences are important. This research aims to present opinions of Turkish prospective teachers who aims to develop students’ writing skills development, about cursive handwriting. In this research; among the qualitative research and data build–up method, semi-structured interview was used. The semi–structured interview form is formed of three questions, these are problems about cursive handwriting that prospective teachers faced, this type of writing’s advantages and prospective teacher’s solution offers. The worker group of this research is 39 prospective teachers that study in department of Turkish Education, Education Faculty, Recep Tayyip Erdogan University in the fall term of 2013 – 2014. The data after interview was classified of their importance and searched by document analyse method. At the end of the research, it is determined that Turkish prospective teachers don’t have positive attitudes about cursive handwriting. Prospective teachers generally have seen cursive handwriting as an obligation, and they emphasised that it musn’t be an obligation.
Anahtar Kelimeler
Turkish education cursive handwriting writing skills Turkish prospective teachers
Kaynakça
- Acat, B., Özsoy, U. (2006). Ses Temelli Cümle Yöntemiyle İlk Okuma-Yazma Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Gazi Üniversitesi Bildiri Kitabı 1. Cilt. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Akkaya, A., Kara, Ö. (2012). 6. Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazıda Yaşadıkları Sorunların Nedenleri Üzerine Görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt: 14. Sayı: 2. s.: 313-336.
- Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî Eğitim. Sayı: 146. s.: 37-48.
- Akyol, H. (2005). İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Arslan, D., Aytaç, A., Ilgın, H. (2011). İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yazı Biçimlerine (Dik Temel Yazı ve Bitişik Eğik Yazı) Göre Okuma Düzeyleri. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6 (2). p.: 1422-1434.
- Arslan, D., Ilgın, H. (2010). Öğretmen ve Öğrencilerin Bitişik Eğik Yazı İle İlgili Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(2). s.: 69-92. Artut, K. Demir, H. (2007). Güzel Yazı Teknikleri ve Öğretimi. 3. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Artut, K., (2005). İlkögretim (I. Kademe-Birinci Sınıf) Yazı Öğretiminde Temel İlkeler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (1) s.: 69–74.
Öz
2005 Türkçe öğretim programında ses temelli cümle yöntemiyle birlikte yeniden kullanılmaya başlanan bitişik eğik yazı; öğrencilerin düşünme, anlama, sıralama, sınıflama, analiz/sentez yapma, değerlendirme, ilişki kurma gibi zihinsel ve dilsel becerilerini geliştirmesine olanak sağlamaktadır. 2005 programının tartışılan en önemli noktası, bitişik eğik yazı kullanımı hususunda yaşanmaktadır. Günümüzde bu yazının kullanımına ilişkin sorunların, özellikle ilkokuldan sonra devam ettiği dikkat çekmektedir. Sorunun kaynağı öğretmen yetiştirme programlarına kadar gitmekle birlikte çözüm için özellikle sınıf öğretmeni ve Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı kullanımı ile ilgili tutumları ve deneyimlerini tespit etmek önemlidir. Bu araştırma; öğrencilerin yazma becerisini ortaokuldan itibaren geliştirmeyi amaç edinen Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı ile ilgili görüşlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada, nitel araştırma veri toplama yöntemlerinden, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Üç sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu, öğretmen adaylarının bitişik eğik yazı öğretiminde karşılaştıkları sorunları, bu yazının olumlu yönlerini ve öğretmen adaylarının çözüm önerilerini belirlemeye yönelik sorulardan oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılının güz döneminde Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümünde 1. sınıfta öğrenim gören 39 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Görüşme sonucunda elde edilen veriler, önem derecesine göre sınıflandırılmış, doküman analizi yöntemiyle incelenmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının bitişik eğik yazı konusunda genel olarak olumlu bir tutuma sahip olmadıkları tespit edilmiştir. Öğretmen adayları bitişik eğik yazı yazmayı bir zorunluluk olarak görmekte ve bunun zorunluluk olmaktan çıkması gerektiğini vurgulamaktadırlar.
Anahtar Kelimeler
Türkçe öğretimi yazma becerisi bitişik eğik yazı Türkçe öğretmeni adayları
Kaynakça
- Acat, B., Özsoy, U. (2006). Ses Temelli Cümle Yöntemiyle İlk Okuma-Yazma Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Gazi Üniversitesi Bildiri Kitabı 1. Cilt. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Akkaya, A., Kara, Ö. (2012). 6. Sınıf Öğrencilerinin Bitişik Eğik Yazıda Yaşadıkları Sorunların Nedenleri Üzerine Görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt: 14. Sayı: 2. s.: 313-336.
- Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî Eğitim. Sayı: 146. s.: 37-48.
- Akyol, H. (2005). İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Arslan, D., Aytaç, A., Ilgın, H. (2011). İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yazı Biçimlerine (Dik Temel Yazı ve Bitişik Eğik Yazı) Göre Okuma Düzeyleri. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6 (2). p.: 1422-1434.
- Arslan, D., Ilgın, H. (2010). Öğretmen ve Öğrencilerin Bitişik Eğik Yazı İle İlgili Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(2). s.: 69-92. Artut, K. Demir, H. (2007). Güzel Yazı Teknikleri ve Öğretimi. 3. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Artut, K., (2005). İlkögretim (I. Kademe-Birinci Sınıf) Yazı Öğretiminde Temel İlkeler. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 14 (1) s.: 69–74.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkçe Eğitimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 2 Sayı: 1 |
