İDEALKENT

Öz

David Harvey, bu
çalışmasında, neoliberalizmin nasıl hâkim bir hegemonik paradigma hâline
geldiğini, ikna gücünün kaynaklarının ne olduğunu, tüm sorunlarına ve
çelişkilerine rağmen kitlelerin rızasını nasıl kazandığını açıklamaya
çalışmaktadır. 

Harvey,
1978-1980 arasında alınan kimi siyasal ve ekonomik kararların insanlık
tarihinde çok ayrıcalıklı bir dönüm noktasını oluşturduğunu ve geleceğin
tarihçilerinin, bu yılları dünyanın sosyal ve ekonomik tarihinde devrimci bir
dönüm noktası olarak tanımlayacağını belirtir. 1978 yılında Deng Xiaoping Çin’i
komünist yönetim altında ekonomiyi liberalleştirerek dünyaya açmış; 1979 yılında
Paul Volcker Amerikan Merkez Bankasına maliyeti ne olursa olsun para
politikalarını değiştirme ve enflasyonla savaşma emrini vermiş; 1979 yılında
Atlantik’in bir ucunda Margaret Thatcher İngiltere’de, Atlantik’in diğer ucunda
1980 yılında Ronald Reagan ABD’de açık ve düzensiz bir ekonomi politikalarını uygulamaya
başlamışlardır. Harvey, şu kritik soruyu yöneltmektedir: Xiaoping, Volcker,
Thatcher ve Reagan bu kadar önemli olan neyi gerçekleştirmiştir? Harvey bu iki
yıllık süreçte bu liderlerin aldıkları kararlarla bir müddettir dolaşımda olan
fakat tali öneme sahip düşünceleri merkeze taşıyarak, alternatifsiz hâkim bir
düşünce hâline getirdiğini belirtir. Farklı gerekçelerle uygulanan ve benzer
sonuçlar veren bu kararlar ile neoliberalizm olarak tanımlanan, deregülasyon,
özelleştirme, devletin sosyal provizyonlara ilişkin birçok alandan çekilmesi
gibi birçok uygulama tüm dünyada yaygınlaşmaya başlamıştır.