Öz
Gecenin yalnızca aydan yansıyarak gelen ışığı sebebiyle görme, gündüz olduğu gibi aydınlık değil, karanlık bir ortamda gerçekleşmektedir. İnsanoğlu, gecenin karanlığında hayatını kolaylaştırabilmek için alternatif aydınlatma yöntemleri geliştirmiştir. Ateşle başlayıp elektrikle devam eden bu süreç, günümüzde kentleri aydınlatan sokak lambalarıyla devam etmektedir. Lambalarda kullanılan ampuller, ışığın ısısı veya kullanılan filtre sebebiyle farklı renkler verebilmektedir. Genel olarak sarı ve beyaz renkteki ışık, yalnızca kentlerin sokaklarında değil, aynı zamanda kent silüetinin gece manzarasına katkısı olan iç mekanlarda da kullanılmaktadır. Fotoğraf sanatı açısından, gün ışığı dışındaki tüm yapay ışık kaynaklarından gelen ışıklarda, rengin düzeltilmesi gerektiği kabul edilir. Bu çalışmada, sokak lambalarının sarı ışığını estetik bir fenomen olarak kabul eden Orhan Pamuk’un İstanbul’da çektiği gece fotoğrafları, fenomenoloji yöntemi kullanılarak ele alınacak ve sarı ışığın fotoğrafik yüzeyin bütününde oluşturduğu rengin bir hatadan ziyade öznel bir tercih olduğu yorumlanmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, M., Demir, Ö. (2005). Sosyal Bilimler Sözlüğü. Ankara: Adres.
- Bilgin, N. (2007). Sosyal Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Bağlam.
- Chambers, I. (2014). Göç, Kültür, Kimlik. (Çev. Mehmet Beşikçi, İsmail Türkmen). İstanbul: Ayrıntı.
- Ertan, G., ve Erutku, B. (2004). Açıklamalı Fotoğraf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Say.
- Fisher, M. (2020). Tuhaf ve Tekinsiz. (Çev. Berkan M. Şimşek). İstanbul: Koç Üniversitesi.
- Gökgöz, A. (1985). Bütün Yönleriyle Fotoğrafçılık Siyah Beyaz Ve Renkli. İstanbul: Odak.
- Gökgür, P. (2008). Kentsel Mekanda Kamusal Alanın Yeri. İstanbul: Bağlam.
- Hedgecoe, J. (1999). Her Yönüyle Fotoğraf Sanatı. (Çev. Ömer Erduran). İstanbul: Remzi.
- Kalfagil, S. (2012). Fotoğrafça 1000 Soru 1001 Cevap. İstanbul: İlke.
- Kanburoğlu, Ö. (2007). A’dan Z’ye Fotoğraf. İstanbul: Say.
- Kanburoğlu. Ö., (2009). Dijital Fotoğraf Rehberi. İstanbul: Say.
- Kılıçbay, M. A. (1993). Şehirler ve Kentler. Ankara: Gece.
- Kostof, S. (2014). The City Assembled. London: Thames & Hudson.
- Laborit, H. (1990). İnsan ve Kent. (Çev. Bertan Onaran). İstanbul: Payel.
- Løkke, E. (2020). Mahremiyet: Dijital Toplumda Özel Hayat. (Çev. Dilek Başak). İstanbul: Koç Üniversitesi.
- Lynch, K. (2013). Kent İmgesi. (Çev. İrem Başaran). İstanbul: İş Bankası.
- Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev. Osman Akınhay, Deniz Kömürcü). Ankara: Bilim ve Sanat.
- Mutlu, E. (2012). İletişim Sözlüğü. Ankara: Sofos.
- Pamuk, O. (2020). Turuncu. Almanya: Yapı Kredi.
- Taşçı, H. (2014). Şehir, Mekan, Meydan. İstanbul: Kaknüs.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Aralık 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 31 Ağustos 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 11 |
- Makale Dosyaları
İndex Bilgisi
Asos İndex