Öz
Sağlık durumu nedeniyle
tedavi gördüğü sürece okuluna devam edemeyen öğrenciler gerekli şartlara
uymaları halinde evde veya hastanede eğitim görmektedir. Evde eğitim görmek
isteyen öğrencilerin velilerinin tedavi gören öğrencinin en az 12 hafta okuluna
devam edemeyeceğini gösteren sağlık raporu ile bölgesinde bulundukları
rehberlik ve araştırma merkezlerine başvurmaları gerekmektedir. Evde eğitim
hizmetinin baş aktörü olan öğretmenler süreci doğrudan yönetmekle
görevlidirler. Evde ya da hastanede öğrenciye birebir eğitim vermeleri,
öğretmenleri bu konunun en önemli bilgi kaynağı haline getirmiştir. Bu araştırma,
sağlık durumlarının el vermemesi nedeniyle eğitimlerine evde veya hastanede
devam eden öğrencilerin derslerinde görevli öğretmenlerin evde eğitim hizmeti
hakkındaki görüşlerinin incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırma çalışma grubu
İstanbul ili Kadıköy ilçesinde hizmet veren Kadıköy Rehberlik ve Araştırma
Merkezine kayıtlı olan öğrencilerin evde veya hastanede eğitim derslerinde
görevli 10 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden “olgubilim” desende
planlanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından ilgili
araştırmalar incelenerek ve uzman görüşü alınarak hazırlanmış olan yarı
yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış soru
formları kullanılarak yüz yüze görüşme yapılarak toplanmıştır. Toplanan
veriler, içerik analiz tekniği ile değerlendirilerek anlamlı hale getirilmiştir.
Araştırma sonuçlarına göre, evde ve hastanede eğitim hizmetinde görevlendirilen
öğretmenlerin bu uygulamayı çok faydalı bulmaktadırlar. Öğretmenler evde eğitim
hizmetini değerlendirdiklerinde; teknolojiye ulaşmada sıkıntı yasladıklarını,
öğrencilerin tedavi sürecinde olmasından dolayı ders motivasyonunun olumsuz
etkilediğini, öğrencinin tedavisi için derse sık sık ara verilmesi ve
görevlendirilen öğretmenlerin şartlarının iyileştirilmesi konularında da görüş
bildirmişlerdir. Evde eğitim hizmetinde görevli öğretmenlere teknolojik
altyapıyı sunmak amacıyla ARGE çalışmaları yapılması, öğrencilerin evde
eğitimde kullanılacak öğretim programlarının öğrenciye uygun olacak şekilde
esnek hale getirilmesi, ders saatlerinin öğrencinin tedavi gördüğü kuruluştan
bilgi alarak düzenlenmesi ve evde eğitimde görevlendirilen öğretmenlerin ulaşımlarının
sağlanması konusunda iyileştirmeler yapılması önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atılgan, G. (2018). Öğretmenlerin ve ebeveynlerin evde eğitim hizmetine yönelik görüşlerinin ve uygulama sürecinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş.
- Bauman, J. K. (2002). Home Schooling in the United States: Trends and Characteristics. A Peer- Reviewed Scholarly Journal, 10, 1-21.
- Bolat, E. Y. (2018). Süreğen hastalığı olan çocuklar ve hastane okulları. Milli Eğitim Dergisi, 47, 163-186.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
- Er, M. (2006). Çocuk, hastalık, anne-babalar ve kardeşler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49, 155-168.
- Greenberg, D. (2000). A Clearer View; New Insights into the Sudbury School Model. The Thirtieth Anniversary Lectures. Framingham, M.A: The Sudbury Valley School Press.
- Gültekin, G. ve Baran, G. (2005). Hastalık ve çocuk. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8).
- Isenberg, J. (2007). What have we learned about home schooling?,PeabodyJournal Of Educatıon, 82(2-3), 387–409.
- Kara, B. (2017). Dünyada ve Türkiye’de zihinsel engellilerde eğitim. The Journal of Academic Social Science Studies, 61, 277-288.
- Kirk, J. & Winthrop, R. (2006). Home-based schooling: Access to quality education for afghan girls, Journal of Education for International Development, 2, 2.
- Milli Eğitim Bakanlığı Evde ve Hastanede Eğitim Hizmetleri Yönergesi, (2010). https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/02031840_evde_hastanede_egitim_hiz_yonergesi.pdf 03/05/20179 tarihinde adresinden ulaşılmıştır.
- Susam, B., Bridge, E. N. ve Şahin, F. (2018). Sağlık durumları nedeniyle okula devam edemeyen öğrencilerin evde eğitimine ilişkin veli görüşleri. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 15-22.
- Şad, S. N. ve Akdağ, M. (2010). Evde eğitim. Milli Eğitim, 39, 19-29.
- Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23, 112.
- Yıldırım, N., Talas, S., Yazıcı, L., Nural, H., Çelebi, İ.,Çetin, K. ve Çaylak ,M. (2015). Evde eğitim alan öğrencilerin eğitim süreçlerinin değerlendirilmesi (Tokat İli Örneği). Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 1, 33-52.
Öz
Students who are unable to attend the school as long as they are treated
because of their health condition receive their education at home or in
hospital if they meet the necessary conditions. Parents of the students who
want to receive education at home need to apply to the guidance and research
centers in their region with a medical report showing that the student
receiving treatment can not attend the school for at least 12 weeks. Teachers
who are the main actors of home education services are directly responsible for
managing the process. Teachers' one-to-one education at home or in the hospital
has made teachers the most important source of information for this subject.
This study aims to examine the opinions on home education services of the
teachers responsible for students who continue their education at home or in
the hospital due to health problems. The research study group consisted of 10
teachers responsible for at home or in hospital education of the students registered
in Kadıköy Guidance and Research Center in Kadıköy, Istanbul. The research is
planned as "phenomenology" among qualitative research methods. As a
data collection tool, the semi-structured interview form which was prepared by
the researchers by analyzing the related researches and taking the expert
opinion, was used. Data were collected by face-to-face interviews using
semi-structured questionnaires. The collected data were made meaningful by
evaluating by content analysis technique. According to the results of this
study, teachers who are assigned to home and hospital education services find
this practice very useful. When teachers evaluated the home education services,
they expressed their opinion about having difficulties in reaching technology,
negatively affecting the motivation of the students due to the treatment
process, the frequent interruption of the course for the treatment of the
student and the improvement of the conditions of the teachers assigned. In
order to present the technological infrastructure to the teachers working in
home education, it is recommended to perform R & D studies, make the
students' home-based teaching programs flexible to suit the student, arrange
the course hours by getting information from the institution where the student
is treated and improve the transportation possibilities of the teachers
assigned to the home education services.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Atılgan, G. (2018). Öğretmenlerin ve ebeveynlerin evde eğitim hizmetine yönelik görüşlerinin ve uygulama sürecinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kahramanmaraş.
- Bauman, J. K. (2002). Home Schooling in the United States: Trends and Characteristics. A Peer- Reviewed Scholarly Journal, 10, 1-21.
- Bolat, E. Y. (2018). Süreğen hastalığı olan çocuklar ve hastane okulları. Milli Eğitim Dergisi, 47, 163-186.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
- Er, M. (2006). Çocuk, hastalık, anne-babalar ve kardeşler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 49, 155-168.
- Greenberg, D. (2000). A Clearer View; New Insights into the Sudbury School Model. The Thirtieth Anniversary Lectures. Framingham, M.A: The Sudbury Valley School Press.
- Gültekin, G. ve Baran, G. (2005). Hastalık ve çocuk. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8).
- Isenberg, J. (2007). What have we learned about home schooling?,PeabodyJournal Of Educatıon, 82(2-3), 387–409.
- Kara, B. (2017). Dünyada ve Türkiye’de zihinsel engellilerde eğitim. The Journal of Academic Social Science Studies, 61, 277-288.
- Kirk, J. & Winthrop, R. (2006). Home-based schooling: Access to quality education for afghan girls, Journal of Education for International Development, 2, 2.
- Milli Eğitim Bakanlığı Evde ve Hastanede Eğitim Hizmetleri Yönergesi, (2010). https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/02031840_evde_hastanede_egitim_hiz_yonergesi.pdf 03/05/20179 tarihinde adresinden ulaşılmıştır.
- Susam, B., Bridge, E. N. ve Şahin, F. (2018). Sağlık durumları nedeniyle okula devam edemeyen öğrencilerin evde eğitimine ilişkin veli görüşleri. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 15-22.
- Şad, S. N. ve Akdağ, M. (2010). Evde eğitim. Milli Eğitim, 39, 19-29.
- Yıldırım, A. (1999). Nitel araştırma yöntemlerinin temel özellikleri ve eğitim araştırmalarındaki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 23, 112.
- Yıldırım, N., Talas, S., Yazıcı, L., Nural, H., Çelebi, İ.,Çetin, K. ve Çaylak ,M. (2015). Evde eğitim alan öğrencilerin eğitim süreçlerinin değerlendirilmesi (Tokat İli Örneği). Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 1, 33-52.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Ağustos 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 27 Eylül 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.