Öz
The aim of this study was to analyze Ziya Aydıntan's "Guitar Method-I" and to reveal the attribute of the Aydıntan method in guitar training in the light of the data obtained. This study is a qualitative research using content analysis techniques. Within the scope of the study, Aydıntan method was subjected to a detailed content analysis and a detailed classification was made on the basis of subject and content. The analysis has been supported by related studies in the literature. The following results were obtained in this study: In the "Guitar Method I", there are fourteen chapters. Sitting-holding position on the guitar was detailed, repetition, practicing with schematic data, fingering, sight-reading with part-to-whole approach, playing by memory, practicing within the group were emphasized, basic note informations were narrowly comprehensive, basic informations for guitar training were detailed and comprehensive, some topics not suitable for beginner guitarists, local melodies, folk songs and classical guitar music were included in order to reinforce the topics and content, after teaching monophonic melodies, polyphonic music was taught. Most of the educational content (75.6%) were created from etudes, various teaching principles were taken into account.
Anahtar Kelimeler
Music Education Guitar Education Ziya Aydıntan Guitar Method-I
Kaynakça
- Arslanoğlu, Z. (2010). Klasik Gitar Öğretim Literatürünün Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Arslanoğlu, Z. (2014). Başlangıç Düzeyi Özengen Gitar Öğretiminde Aydıntan ve Cracknell Metotlarının Kullanımına Yönelik Karşılaştırmalı Bir Çalışma ve Bir Model Önerisi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Aydıntan, Z. (1999). Gitar Metodu- I. Ankara: Evrensel Yayınevi.
- Dilman, E. (2016). Müzik Eğitimi Lisans Programında Yer Alan Bireysel Çalgı I-II (Flüt) Dersine Yönelik Metot Önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
- Ergün, M.& Özdaş, A. (1997). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Erişim Tarihi: 1 Haziran, 2020, Http://Mustafaergun.Com.Tr/Wordpress/Wp-Content/Uploads/2016/01/Oiy.Pdf
- Ergün, M.& Ergezer, B.& Çevik, İ. & Özdaş, A. (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
- Erim, A. & Yöndem, S. (2007). Türkiye’de Klasik Gitar Eğitiminde Kullanılan Başlangıç Metotlarından Bazılarının Öğretme-Öğrenme Süreçleri Açısından Karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(14), 90-109.
- Eroğlu, Ö. (2011). Piyano Eserlerine Yönelik Analitik Ezberleme Yaklaşımının Etkililiği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (2), 569-582.
- Fenmen, M. (1991). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Küçükosmanoğlu, H. O. & Çakırer, H.S. (2012). İlköğretim İkinci Kademede Şarkı Öğretiminde Kullanılan Eşlik Çalgılarının Etkililiğinin Karşılaştırılması, İdil Dergisi, 1 (3), 48-79.
- Özal, K. (2007). Suzuki Metodu. Erişim Tarihi: 7 Temmuz, 2020, http://muzikegitimcileri.net/bilimsel/makale/K-Ozal_3.pdf
- Özçimen. A. & Burubatur, M. (2012). Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Ana Bilim Dallarında Birinci Sınıf 1. ve 2. Yarıyıl Viyolonsel Eğitiminde En Çok Kullanılan Metot Etüt ve Egzersizler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 185-194.
- Öztutgan, K. (2016). Bir Gitaristin Gözünden Ziya Aydıntan. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Öztutgan, K. & Akbulut F. (2019). Müzikal Deşifrenin Boyutları ve Etken Faktörleri. SDÜ Art-E Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, 12(23), 65-87.
- Pirgon, Y. (2013). Piyano Eğitiminde Günlük Çalışma Yapmanın Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2 (3), 41-49.
- Ryan, L. F. (1987). The Natural Guitar. New York: Prentice Hall Press
- Saydam, A. (1988). Türkiye’de Çalgı Eğitiminde Metot İhtiyacı. 1. Müzik Kongresi Bildirileri, Kültür Bakanlığı, Ankara, 14-18 Haziran 1988. Ankara: Evren Ofset, 421–423.
- Şimşek, H. (2009). Methodical Problem in the Researches of Educational History. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(1), 33-51.
- Uluocak, S. (2015) Türkiye’de Cumhuriyet’in İlk Elli Yılında Klasik Gitar Eğitimi: Paleologos ve Öğrencileri. (2015). Sahne ve Müzik Eğitim- Araştırma Dergisi, 1, 60-80.
Öz
Bu araştırmanın amacı; Ziya Aydıntan’ın “Gitar Metodu-I” isimli çalışmasının analizini yapmak ve elde edilen veriler ışığında gitar eğitiminde Aydıntan metodunun niteliğini ortaya koymaktır. Bu çalışma içerik analizi tekniğinin kullanıldığı nitel bir çalışmadır. Araştırma kapsamında Aydıntan metodu ayrıntılı bir analizi tabi tutulmuş, konu ve içerik bazında detaylı bir tasnif yapılmıştır. Yapılan analiz alan yazında ilgili çalışmalarla desteklenmiştir. Bu araştırmadan elde edilen bulgulardan yola çıkılarak; Aydıntan’ın “Gitar Metodu I” isimli çalışmasında; ondört bölüm bulunduğu, gitarda tutuş-oturuş pozisyonuna ayrıntılı olarak yer verildiği, tekrarlama, şematik verilerle pratik yapma, parmaklandırma, parçadan bütüne yaklaşımı ile deşifre yapma, ezbere çalma, grup içerisinde pratik yapmanın önemine vurgu yapıldığı, verilen temel nota bilgisinin dar kapsamlı olduğu, gitar eğitimine yönelik temel bilgilerin ayrıntılı ve kapsamlı olarak ele alındığı, yer verilen konulardan bazılarının başlangıç düzeyi gitar eğitimine uygun olmadığı, ele alınan konuları ve içerikleri pekiştirmek amacıyla yerel ezgilere, türkülere ve klasik gitar müziği eserlerine yer verildiği, tek sesli melodilerin öğretiminden sonra çoksesli müziğe geçildiği, eğitsel içeriklerin çoğunun (%75.6) etütlerden oluştuğu, genellikle öğrenciye görelik, basitten karmaşığa, bilinenden bilinmeyene, somuttan soyuta, açıklık vb. öğretim ilkelerinin dikkate alındığı, bilgilerin yalın ve anlaşılır olarak, şemalarla desteklenerek verilmesi anlayışının hakim olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Arslanoğlu, Z. (2010). Klasik Gitar Öğretim Literatürünün Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Arslanoğlu, Z. (2014). Başlangıç Düzeyi Özengen Gitar Öğretiminde Aydıntan ve Cracknell Metotlarının Kullanımına Yönelik Karşılaştırmalı Bir Çalışma ve Bir Model Önerisi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Aydıntan, Z. (1999). Gitar Metodu- I. Ankara: Evrensel Yayınevi.
- Dilman, E. (2016). Müzik Eğitimi Lisans Programında Yer Alan Bireysel Çalgı I-II (Flüt) Dersine Yönelik Metot Önerisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
- Ergün, M.& Özdaş, A. (1997). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Erişim Tarihi: 1 Haziran, 2020, Http://Mustafaergun.Com.Tr/Wordpress/Wp-Content/Uploads/2016/01/Oiy.Pdf
- Ergün, M.& Ergezer, B.& Çevik, İ. & Özdaş, A. (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
- Erim, A. & Yöndem, S. (2007). Türkiye’de Klasik Gitar Eğitiminde Kullanılan Başlangıç Metotlarından Bazılarının Öğretme-Öğrenme Süreçleri Açısından Karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(14), 90-109.
- Eroğlu, Ö. (2011). Piyano Eserlerine Yönelik Analitik Ezberleme Yaklaşımının Etkililiği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (2), 569-582.
- Fenmen, M. (1991). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Küçükosmanoğlu, H. O. & Çakırer, H.S. (2012). İlköğretim İkinci Kademede Şarkı Öğretiminde Kullanılan Eşlik Çalgılarının Etkililiğinin Karşılaştırılması, İdil Dergisi, 1 (3), 48-79.
- Özal, K. (2007). Suzuki Metodu. Erişim Tarihi: 7 Temmuz, 2020, http://muzikegitimcileri.net/bilimsel/makale/K-Ozal_3.pdf
- Özçimen. A. & Burubatur, M. (2012). Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Ana Bilim Dallarında Birinci Sınıf 1. ve 2. Yarıyıl Viyolonsel Eğitiminde En Çok Kullanılan Metot Etüt ve Egzersizler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, 185-194.
- Öztutgan, K. (2016). Bir Gitaristin Gözünden Ziya Aydıntan. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Öztutgan, K. & Akbulut F. (2019). Müzikal Deşifrenin Boyutları ve Etken Faktörleri. SDÜ Art-E Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, 12(23), 65-87.
- Pirgon, Y. (2013). Piyano Eğitiminde Günlük Çalışma Yapmanın Öğrenci Başarısı Üzerine Etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2 (3), 41-49.
- Ryan, L. F. (1987). The Natural Guitar. New York: Prentice Hall Press
- Saydam, A. (1988). Türkiye’de Çalgı Eğitiminde Metot İhtiyacı. 1. Müzik Kongresi Bildirileri, Kültür Bakanlığı, Ankara, 14-18 Haziran 1988. Ankara: Evren Ofset, 421–423.
- Şimşek, H. (2009). Methodical Problem in the Researches of Educational History. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 42(1), 33-51.
- Uluocak, S. (2015) Türkiye’de Cumhuriyet’in İlk Elli Yılında Klasik Gitar Eğitimi: Paleologos ve Öğrencileri. (2015). Sahne ve Müzik Eğitim- Araştırma Dergisi, 1, 60-80.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Müzik |
| Bölüm | Kitap İncelemeleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 28 Eylül 2020 |
| Kabul Tarihi | 16 Aralık 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 17 |
Kaynak Göster
Cited By
Gitarda Sol Elde Parmak Numarası Kullanımı Hakkında Müzik Öğretmeni Adaylarının Görüşleri
Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.32547/ataunigsed.866634
- Makale Dosyaları
Eurasian Journal of Music and Dance