Öz
Yabancı dil öğretiminde kelime öğretiminin önemli bir yeri vardır. Çünkü yeni bir dil öğrenmek o dilin kelimelerini öğrenmekle başlar. Bir kelimeyi tam olarak bilmek ve etkin biçimde kullanabilmek için yalnız onun anlamını bilmek yeterli değildir. Kelime hazinesi zenginleştikçe dil bilgisel yeterlikle birlikte dil becerileri de gelişir. Bugüne kadar kelime öğretimine gereken önemin verilmediği görülmektedir. Kelime ediniminin öğrencilerin bireysel çabalarına bağlı olduğu düşüncesinden hareketle dil bilgisi ve dil becerileri gelişimi için verilen eğitim sırasında kelime öğretimi ihmal edilmektedir. Bu araştırma ile yabancı dil olarak Türkçede çok üzerinde durulmayan kelime öğretiminin önemini vurgulamak, kelime öğretimi sırasında dikkat edilmesi gereken hususlar, yöntem ve teknikler üzerinde bir değerlendirme yapmak amaçlanmıştır. Yabancı dilde kelime öğretiminde kullanılan teknikler kelimelerin kolay ve kalıcı öğrenilmesini sağlar. Türkçe öğrenen bireylerin dili etkin kullanması ve iletişim kurması etkili bir kelime öğretimiyle mümkündür. Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde üzerinde durulması gereken en önemli konulardan biri kelime öğretimidir. Türkçe iletişim becerilerinin geliştirilebilmesi için kelime öğretimine önem verilmelidir. Bunun için hedef kitlenin Türkçe öğrenme amacı ve seviyesinin bilinmesi gerekir. Bunları bilmekteki amaç onlara uygun yöntem ve tekniklerle kelime öğretimi yapabilmektir. Bu tekniklerle kelime öğretimi yapılırken öğretilecek kelimelerin tespiti ve ne kadar kelime öğretileceğinin bilinmesi gerekir. Araştırma, yabancı dil olarak Türkçe kelime öğretimine dikkat çekmesi, yapılan literatür taraması üzerinden öğretmenlere yol göstermesi açısından önemlidir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizine dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kelime dağarcığını geliştirmenin önemi, bu amaçla kullanılacak yöntem ve teknikler, kelime öğretimini etkileyen faktörler ve kelime öğretiminde dikkat edilmesi gereken hususlar üzerinde durularak konuyla ilgili öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi kelime öğretimi kelime hazinesi
Kaynakça
- Aksan, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. C.4. Ankara: TDK Yayınları.
- Allen, V. F. (1983). Techniques in Teaching Vocabulary. New York: Oxford University Press.
- Başkan, Ö. (1969). Yabancı Dil Öğretimi: İlkeler ve Çözümler. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
- Coaddy, J. ve Huckin, T. (1997). Second Language Vocabulary Acquisition. Cambridge: Cambridge University Press
- Çetinkaya, Z. (2005). “Basit Tekrar ve Alıştırmalar Yoluyla Sözcük Öğretimi”. Dil Dergisi 130, 68-85.
- Demirel, Ö. (2016). Yabancı Dil Öğretimi Dil Pasaportu Dil Biyografisi Dil Dosyası. Ankara: Pegem Akademi.
- Ediskun, H. (1999). Türk Dil Bilgisi (Sesbilgisi – Biçimbilgisi – Cümlebilgisi). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Gough, C. (2001). English Vocabulary Organizer 100 Topics for Self Study. England: LTP Language.
- Güleryüz, H. (2002). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Güney, N. ve Aytan, T. (2014). “Aktif Kelime Hazinesini Geliştirmeye Yönelik Bir Etkinlik Önerisi: Tabu”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 2(5), 617-628.
- Harmer, J. (1992). The Practice of English Language Teaching. London: Longman.
- Hasekioğlu, I. (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Sözcük Bilgisi Öğretimi – Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe 1 Serisinde Sözcük Öğretiminin Değerlendirilmesi ve Sözcük Öğretimi İçin Uygulama Örnekleri -. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Kana, F. ve Keskin, D. (2014). “Yabancı Dil olarak Türkçe Sözcük Öğretimi”. Şahin, A. (Ed.) Yabancı dil Olarak Türkçe Eğitimi Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler içinde, 417-440, Ankara: Pegem Akademi.
- Kantemir, E. (1997). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Engin Yayınevi.
- Karatay, H. (2007). “Kelime Öğretimi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 27(1), 141-153.
- Korkmaz, C. B. (2019). “Metin Sınıflandırması Bağlamında Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretiminde Kullanılan Dinleme Metinleri”. Türkiyat Mecmuası 29(1), 93-126.
- McCarthy, M. (1990). Vocabulary. Oxford: Oxford University Press.
- Nation, I. S. P. (2001). Learning Vocabulary in Other Language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Nation, I. S. P. (2005). “Teaching Vocabulary”. Asian EFL Learning Quarterly, 7(3), 47-54.
- Nurlu, M. ve Sarıca, A. (2015). “İlköğretim Türkçe Ders Kitaplarındaki Sözcük Çalışmalarının Yöntem-Teknik ve Türkçe Öğretimi Kazanımları Açısından İncelenmesi”. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi 4(10), 19-37.
- Rivers, W. (1983). Communicating Naturally in a Second Language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Sarıgül, E. (2017). “Yabancı Dil Öğretiminde Sözcük Öğrenimi ve Öğretimi Sürecine Genel Bir Bakış”. The Journal of Academic Social Science Studies 54, 91-104.
- Schmitt, N. (2000). Vocabulary in Language Teaching. UK: Cambridge University Press.
- Stahl, S. A. ve Nagy, W. E. (2006). Teaching Word Meanings. New Yersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
- Tanın, R. (2004). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Sözcük Bilgisi ve Öğretimi”. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Thornbury, S. (2002). How to Teach Vocabulary. Malaysia: Langman.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Zimmerman, C. B. (1997). “Historical Trends in Second Language Vocabulary Instruction”. Coady, J. ve Huckin, T. (Ed.) Second Language Vocabulary Acquisition içinde, 5-19, Cambridge: Cambridge University Press.
Öz
Teaching vocabulary has an important place in foreign language teaching. Because learning a new language starts with learning the words of that language. It is not enough to know the meaning of a word alone in order to know exactly and use it effectively. As vocabulary gets richer, language skills improve along with grammar proficiency. It is seen that the necessary importance has not been given to vocabulary teaching until today. Considering that vocabulary acquisition depends on students' individual efforts, vocabulary teaching is neglected during education for the development of grammar and language skills. With this research, it is aimed to emphasize the importance of vocabulary teaching, which is not emphasized in Turkish as a foreign language, and to make an evaluation on the issues, methods and techniques that should be considered during vocabulary teaching. The techniques used in teaching vocabulary in a foreign language provide easy and permanent learning of words. It is possible for individuals who learn Turkish to use and communicate effectively with effective vocabulary teaching. One of the most important issues to be considered in teaching Turkish as a foreign language is vocabulary teaching. In order to improve Turkish communication skills, importance should be given to vocabulary teaching. For this, the aim and level of learning Turkish of the target audience must be known. The purpose of knowing these is to be able to teach vocabulary with methods and techniques suitable for them. While teaching words with these techniques, it is necessary to know the words to be taught and how many words to be taught. The study is important in terms of drawing attention to teaching Turkish words as a foreign language and guiding teachers through the literature review. The study was conducted based on document analysis, one of the qualitative research methods. In the study, the importance of improving vocabulary in teaching Turkish as a foreign language, the methods and techniques to be used for this purpose, the factors affecting vocabulary teaching, and the points to be considered in vocabulary teaching, are emphasized and suggestions on the subject are presented.
Anahtar Kelimeler
teaching Turkish as a foreign language eaching words vocabulary
Kaynakça
- Aksan, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. C.4. Ankara: TDK Yayınları.
- Allen, V. F. (1983). Techniques in Teaching Vocabulary. New York: Oxford University Press.
- Başkan, Ö. (1969). Yabancı Dil Öğretimi: İlkeler ve Çözümler. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
- Coaddy, J. ve Huckin, T. (1997). Second Language Vocabulary Acquisition. Cambridge: Cambridge University Press
- Çetinkaya, Z. (2005). “Basit Tekrar ve Alıştırmalar Yoluyla Sözcük Öğretimi”. Dil Dergisi 130, 68-85.
- Demirel, Ö. (2016). Yabancı Dil Öğretimi Dil Pasaportu Dil Biyografisi Dil Dosyası. Ankara: Pegem Akademi.
- Ediskun, H. (1999). Türk Dil Bilgisi (Sesbilgisi – Biçimbilgisi – Cümlebilgisi). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Gough, C. (2001). English Vocabulary Organizer 100 Topics for Self Study. England: LTP Language.
- Güleryüz, H. (2002). Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Güney, N. ve Aytan, T. (2014). “Aktif Kelime Hazinesini Geliştirmeye Yönelik Bir Etkinlik Önerisi: Tabu”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 2(5), 617-628.
- Harmer, J. (1992). The Practice of English Language Teaching. London: Longman.
- Hasekioğlu, I. (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Sözcük Bilgisi Öğretimi – Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe 1 Serisinde Sözcük Öğretiminin Değerlendirilmesi ve Sözcük Öğretimi İçin Uygulama Örnekleri -. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Kana, F. ve Keskin, D. (2014). “Yabancı Dil olarak Türkçe Sözcük Öğretimi”. Şahin, A. (Ed.) Yabancı dil Olarak Türkçe Eğitimi Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler içinde, 417-440, Ankara: Pegem Akademi.
- Kantemir, E. (1997). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Engin Yayınevi.
- Karatay, H. (2007). “Kelime Öğretimi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 27(1), 141-153.
- Korkmaz, C. B. (2019). “Metin Sınıflandırması Bağlamında Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretiminde Kullanılan Dinleme Metinleri”. Türkiyat Mecmuası 29(1), 93-126.
- McCarthy, M. (1990). Vocabulary. Oxford: Oxford University Press.
- Nation, I. S. P. (2001). Learning Vocabulary in Other Language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Nation, I. S. P. (2005). “Teaching Vocabulary”. Asian EFL Learning Quarterly, 7(3), 47-54.
- Nurlu, M. ve Sarıca, A. (2015). “İlköğretim Türkçe Ders Kitaplarındaki Sözcük Çalışmalarının Yöntem-Teknik ve Türkçe Öğretimi Kazanımları Açısından İncelenmesi”. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi 4(10), 19-37.
- Rivers, W. (1983). Communicating Naturally in a Second Language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Sarıgül, E. (2017). “Yabancı Dil Öğretiminde Sözcük Öğrenimi ve Öğretimi Sürecine Genel Bir Bakış”. The Journal of Academic Social Science Studies 54, 91-104.
- Schmitt, N. (2000). Vocabulary in Language Teaching. UK: Cambridge University Press.
- Stahl, S. A. ve Nagy, W. E. (2006). Teaching Word Meanings. New Yersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
- Tanın, R. (2004). “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Sözcük Bilgisi ve Öğretimi”. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Thornbury, S. (2002). How to Teach Vocabulary. Malaysia: Langman.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Zimmerman, C. B. (1997). “Historical Trends in Second Language Vocabulary Instruction”. Coady, J. ve Huckin, T. (Ed.) Second Language Vocabulary Acquisition içinde, 5-19, Cambridge: Cambridge University Press.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dilbilim |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2020 |
| Kabul Tarihi | 7 Aralık 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.