Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi

Öz

Aile, yaşamda ve toplumda vazgeçilmez bir yere sahip olan en küçük sosyal kurumdur.
Aile kurumunun tüm dünyada evrensel olduğuna inanılır. Aile birlik ve bütünlüğünün bozulması,
bu kurumun dağılması boşanma olarak adlandırılır. Türkiye’de boşanma oranları gelişmiş batı
ülkeleri ile karşılaştırıldığında çok ciddi bir sorun olarak görülmemektedir. Fakat son yıllarda
artan boşanma oranları, boşanmanın toplumsal bir sorun olarak tanımlanmasını ve çok boyutlu
olarak analiz edilerek buna yönelik politikaların geliştirilmesini gerekli kılmaktadır. Boşanmayı
etkileyen birçok faktör vardır. Bu çalışmanın amacı boşanmayı etkileyen faktörlerin
belirlenmesinde boşanma oranı ile işsizlik oranı, kaba doğum hızı, kaba evlilik hızı, nüfus artış
hızı, gayri safi milli hâsıla, okuma yazma bilmeyenlerin sayısı, yüksek eğitimli bireylerin sayısı
gibi açıklayıcı değişkenlerin Beta regresyon yöntemine göre modellenmesidir. Çalışmada 2017
yılına ait Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK)’den elde edilen veriler kullanılmıştır. Beta regresyon
modelinde bilgi kriterlerinden yararlanılarak uygun link fonksiyonu seçilmiştir. Seçilen probit link
fonksiyonu ile Beta resgresyon yöntemi kullanılarak parametreler tahmin edilmiştir. Sonuçlar
incelendiğinde, kaba evlenme hızı, nüfus artış hızı ve yüksek eğitimli bireylerin sayısının
boşanma üzerine pozitif bir etkisi, kaba doğum hızı ve okuma yazma bilmeyenlerin sayısının
negatif bir etkisi olduğu gözlemlenmiştir.