Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

EVALUATION OF OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY PRACTICES FOR SCHOOLS

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 24, 121 - 130, 03.07.2023
https://doi.org/10.31455/asya.1304344

Öz

Occupational health and safety is the work done to prevent situations that may harm the health of the employee for various reasons related to the workplace. The purpose of ensuring employee safety is to protect employees from work accidents and occupational diseases, and to ensure physical and mental health. Schools; They are places where teachers, students, school administrators, servants, parents and stakeholders actually come together. Stakeholders want to feel physically and mentally safe and healthy while at school. Schools should have a healthy and safe working environment for both their employees and students. This can be achieved by protecting people from potential hazards such as fire, vandalism, injury and disease. Occupational health and safety management at school protects the social and economic welfare of employees in all areas of the school. School principals and administrators are the employers and those responsible for conducting occupational health and safety research in schools. School principals and administrators are obliged to carry out the preventive activities envisaged in accordance with the occupational health and safety legislation within the framework of legal regulations. The purpose of this research is to evaluate occupational health and safety practices for schools. The research is considered important in terms of revealing the occupational health and safety practices carried out in schools and expressing opinions to the stakeholders. The data of the research were compiled by scanning the literature.

Kaynakça

  • Addington, L. A. (2009). Cops and Cameras: Public School Security as a Policy Response to Columbine. American Behavioral Scientist, 52(10), 1426-1446.
  • Aras, S., Günay, T., Özan, S. & Orcin, E. (2007). İzmir İlinde Lise Ögrencilerinin Riskli Davranışları/Risky behaviors among high school students in Izmir. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8(3).
  • Ciray, U. (2015). İş Kazası ve Meslek Hastalığının Süresinde Bildirilmemesi. https://www.alomaliye.com/2015/09/08/is-kazasi-ve-meslek-hastaligininsuresinde-bildirilmemesi-hâlinde-uygulanacak-idari-para-cezasi/ Erişim Tarihi: 02.02.20216331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012). T.C. Resmî Gazete (28339, 30.06.2012).
  • Çankaya, İ. H. (2009). Okul Güvenliği Üzerine Teorik Bir Çözümleme. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 97-103.
  • Çetindağ, Ş. (2010). İş Sağlığı ve Güvenliği’nin Tarihsel Gelişimi ve Mevzuattaki Güncel Durum, http://www.toprakisveren.org.tr/2010-86-serifcetindag.pdf
  • ÇSGB. (2017). Acil Durum Planı Hazırlama Rehberi. Ankara: ÇSGB Yayını.
  • Demirtaş, E. S. (2020). Okullarda Bulunan Acil Durum Ekiplerinin Öz Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Gümüşhane.
  • Dere, M. (2021). Yatılı Bölge Ortaokullarının İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Risk Değerlendirmesi (Karakoyunlu Iğdır Örneği), (Yüksek Lisans Tezi), Iğdır Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Iğdır.
  • Erkal, S. & Yertutan, C. (2012). Çocukların Okulda Kaza Geçirme Durumu ve Okulda Kaza Geçirmelerini Önlemeye Yönelik Ebeveyn Davranışlarının İncelenmesi. http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/sibelerkalcananyertutan.pdf [7 Haziran 2018].
  • Gümüş, B. (2016). Okullarda iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ve öğretmenlerin bu konudaki bilgi düzeylerinin irdelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Işık, H. (2004). Okul Güvenliği: Kavramsal Bir Çözümleme. Millî Eğitim Dergisi, 164, 1-10.
  • İADHY. (2013). İş yerlerinde Acil Durumlar Hakkında Yönetmelik, https://www.resmîgazete.gov.tr/eskiler/2013/06/20130618-8.htm, 18 Nisan 2020.
  • Karadeniz Aydın, E. (2020). Meslek Lisesi Öğretmenlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Performansının Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Avrasya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Tokpınar, M. (2019). Eğitim Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliğinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Türüdü, N. O. (2019). Öğretmenlerin İş Güvenliği Kültürü ile Okula Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Tüzün, B., Sözen, M. Ş., Dokgöz, H. & Fincancı, Ş. K. (1997). Ergenlik Dönemi Ölümleri. The Bulletin of Legal Medicine, 2(2), 67-70.
  • Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitapevi.

OKULLARA YÖNELİK İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ UYGULAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 24, 121 - 130, 03.07.2023
https://doi.org/10.31455/asya.1304344

Öz

İş sağlığı ve güvenliği, iş yeri ile ilgili çeşitli nedenlerle çalışanın sağlığına zarar verebilecek durumları önlemek için yapılan çalışmalardır. Çalışan güvenliğini sağlamanın amacı, çalışanları iş kazalarından ve meslek hastalıklarından korumak, beden ve ruh sağlığını sağlamaktır. Okullar; öğretmenlerin, öğrencilerin, okul yöneticilerinin, hizmetlilerin, velilerin ve paydaşların fiilen bir araya geldiği yerlerdir. Paydaşlar okuldayken kendilerini fiziksel ve zihinsel olarak güvende ve sağlıklı bir ortamda hissetmek isterler. Okulların hem çalışanları hem de öğrencileri için sağlıklı ve güvenli bir çalışma ortamına sahip olması gerekir. Bu durum insanları yangın, vandalizm, yaralanma ve hastalık gibi potansiyel tehlikelerden koruyarak sağlanabilir. Okulda iş sağlığı ve güvenliği yönetimi, okulun her alanında çalışanların sosyal ve ekonomik refahını korur. Okullarda iş verenler ve iş sağlığı ve güvenliği araştırmalarının yapılmasından sorumlu olanlar okul müdürleri ve idarecileridir. Okul müdürleri ve yöneticileri, yasal düzenlemeler çerçevesinde iş sağlığı ve güvenliği mevzuatına uygun olarak öngörülen önleyici faaliyetleri yürütmekle yükümlüdür. İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili faaliyetlerin yürütülmesinden okul yöneticileri sorumlu olduğundan, İl Millî Eğitim Bürosu yetkili personeli düzenli olarak risk analizi yapmakta, okulun acil eylem planını incelemekte, değerlendirme yapmakta ve daha sonra teslim etmektedir. Okul yönetimine okul bölgesi vatandaşları eğitimleri için ihtiyaç duydukları bilgileri sağlar. Bu araştırmanın amacı okullara yönelik iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarını değerlendirmektir. Araştırma okullarda yürütülen iş sağlığı ve güvenliği uygulamalarının ortaya konulması ve paydaşlara fikir beya etmesi açısından önemli görülmektedir. Araştırmanın verileri alanyazın taraması yapılarak derlenmiştir.

Kaynakça

  • Addington, L. A. (2009). Cops and Cameras: Public School Security as a Policy Response to Columbine. American Behavioral Scientist, 52(10), 1426-1446.
  • Aras, S., Günay, T., Özan, S. & Orcin, E. (2007). İzmir İlinde Lise Ögrencilerinin Riskli Davranışları/Risky behaviors among high school students in Izmir. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8(3).
  • Ciray, U. (2015). İş Kazası ve Meslek Hastalığının Süresinde Bildirilmemesi. https://www.alomaliye.com/2015/09/08/is-kazasi-ve-meslek-hastaligininsuresinde-bildirilmemesi-hâlinde-uygulanacak-idari-para-cezasi/ Erişim Tarihi: 02.02.20216331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012). T.C. Resmî Gazete (28339, 30.06.2012).
  • Çankaya, İ. H. (2009). Okul Güvenliği Üzerine Teorik Bir Çözümleme. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 97-103.
  • Çetindağ, Ş. (2010). İş Sağlığı ve Güvenliği’nin Tarihsel Gelişimi ve Mevzuattaki Güncel Durum, http://www.toprakisveren.org.tr/2010-86-serifcetindag.pdf
  • ÇSGB. (2017). Acil Durum Planı Hazırlama Rehberi. Ankara: ÇSGB Yayını.
  • Demirtaş, E. S. (2020). Okullarda Bulunan Acil Durum Ekiplerinin Öz Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Gümüşhane.
  • Dere, M. (2021). Yatılı Bölge Ortaokullarının İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Risk Değerlendirmesi (Karakoyunlu Iğdır Örneği), (Yüksek Lisans Tezi), Iğdır Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Iğdır.
  • Erkal, S. & Yertutan, C. (2012). Çocukların Okulda Kaza Geçirme Durumu ve Okulda Kaza Geçirmelerini Önlemeye Yönelik Ebeveyn Davranışlarının İncelenmesi. http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/sibelerkalcananyertutan.pdf [7 Haziran 2018].
  • Gümüş, B. (2016). Okullarda iş sağlığı ve güvenliği uygulamaları ve öğretmenlerin bu konudaki bilgi düzeylerinin irdelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Işık, H. (2004). Okul Güvenliği: Kavramsal Bir Çözümleme. Millî Eğitim Dergisi, 164, 1-10.
  • İADHY. (2013). İş yerlerinde Acil Durumlar Hakkında Yönetmelik, https://www.resmîgazete.gov.tr/eskiler/2013/06/20130618-8.htm, 18 Nisan 2020.
  • Karadeniz Aydın, E. (2020). Meslek Lisesi Öğretmenlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği Performansının Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Avrasya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Tokpınar, M. (2019). Eğitim Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliğinin İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Türüdü, N. O. (2019). Öğretmenlerin İş Güvenliği Kültürü ile Okula Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Tüzün, B., Sözen, M. Ş., Dokgöz, H. & Fincancı, Ş. K. (1997). Ergenlik Dönemi Ölümleri. The Bulletin of Legal Medicine, 2(2), 67-70.
  • Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitapevi.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mehmet Hadi Gökdemir 0009-0004-9212-4277

Muhittin Büyük 0009-0003-1305-1587

Mahmut Kaçira 0009-0001-3179-0135

Şehnaz Akbaba 0000-0002-4562-631X

Yayımlanma Tarihi 3 Temmuz 2023
Gönderilme Tarihi 27 Mayıs 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Gökdemir, M. H., Büyük, M., Kaçira, M., Akbaba, Ş. (2023). OKULLARA YÖNELİK İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ UYGULAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Asya Studies, 7(24), 121-130. https://doi.org/10.31455/asya.1304344