Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Dil Bilgisi Öğretiminin 2004-2017 Yılları Arası Türkçe Dersi Öğretim Programları Açısından İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 260 - 280, 30.01.2018
https://doi.org/10.16916/aded.338672

Öz

Bu araştırmanın amacı; 2004, 2005, 2015 ve 2017 Türkçe
Dersi Öğretim Programlarında dil bilgisi öğretiminin nasıl ele alındığını
tespit etmektir. Bu amaçla incelenen programlar; ilkokul ve ortaokul düzeyinde
ele alınmıştır. Araştırmaya konu olan programlar “ilke, amaç, kazanım ve
konular” açısından incelenmiştir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden
yararlanılarak gerçekleştirilen tarama modelinde betimsel bir çalışmadır.
Araştırmadaki bulgular, doküman
incelemesi yoluyla elde edilmiş ve incelenen öğretim programları veri toplama
aracı olarak kullanılmıştır. Sonuç olarak, 2004-2017 yılları arası öğretim
programlarında dil bilgisi öğretiminde ilke açısından ortak bir anlayış
doğrultusunda hareket edildiği görülmüş; amaç, kazanım ve konuların programlar
arasında benzer ve farklı yönlerinin olduğu tespit edilmiştir. 

Kaynakça

  • Bozkurt, F. (1995). Türkiye Türkçesi. Cem Yayınevi. İstanbul.
  • Demirel, Özcan. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Göğüş, B. (1970). Anadili Olarak Türkçenin Öğretimine Tarihsel Bir Bakış. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten: 123-154.
  • Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Gül Yayınevi. Ankara.
  • Güneş, F. (2013). Dil Bilgisi Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7), 71-92.
  • Güneş, Firdevs. (2014). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Karadağ, Ö. (2013). Kelime Öğretimi. Kriter Yayıncılık, İstanbul.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
  • MEB, (1949). Orta Okul Programı. Milli Eğitim Basımevi. Ankara.
  • MEB, (2004). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2015). Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • Mulroy, D. (2004). Reflections on Grammar’s Demise. Academic Questions, 17(3), 52-58.
  • Onan, B. (2014). Anlama Sürecinde Türkçenin Yapısal İşlevleri. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Onan, B. (2014). “Dil Bilgisi Öğretiminde Temel İlkeler ve İzlenen Aşamalar”. Murat Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi Açısından Dil Bilgisi Öğretimi. (2. Baskı) (ss. 71-103). Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Temizyürek, F. ve Balcı, A. (2015). Cumhuriyet Dönemi İlköğretim Okulları Türkçe Öğretim Programları. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Tompkins, G. E. (1998). Language Arts Content and Teaching Strategies. California State University. Prentice-Hall Inc. New Jersey.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
  • Üstünova, Kerime. (2004). “Eklerin Öğretimi Üzerine Bir İki Söz”, Uludağ Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi, 6/ 6.173-182.

An Investigation of Grammar Teaching in terms of the Turkish Language Course Curricula between the Years 2004-2017

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 260 - 280, 30.01.2018
https://doi.org/10.16916/aded.338672

Öz

The purpose of this study was
to examine h
ow the teaching of grammar was done
in the 2004, 2005, 2015, and 2017 Turkish Language Course Curricula. The
programs examined for this purpose were at the elementary and secondary school
levels. The programs that were subject to investigation were investigated in
terms of principles, purposes, objectives, and topics".
The study is qualitative by design and was carried out as a descriptive survey.
The findings in the study were obtained through
document analysis and the examined
curricula were used as the data collection tools. The findings revealed that a common
understanding underlay the curricula between 2004-2017 in terms of principle, and that similarities and
differences were found in terms of purpose,
objective, and topics among the curricula.

Kaynakça

  • Bozkurt, F. (1995). Türkiye Türkçesi. Cem Yayınevi. İstanbul.
  • Demirel, Özcan. (2012). Eğitimde Program Geliştirme. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Göğüş, B. (1970). Anadili Olarak Türkçenin Öğretimine Tarihsel Bir Bakış. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten: 123-154.
  • Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Gül Yayınevi. Ankara.
  • Güneş, F. (2013). Dil Bilgisi Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7), 71-92.
  • Güneş, Firdevs. (2014). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Karadağ, Ö. (2013). Kelime Öğretimi. Kriter Yayıncılık, İstanbul.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
  • MEB, (1949). Orta Okul Programı. Milli Eğitim Basımevi. Ankara.
  • MEB, (2004). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2015). Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • MEB, (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Yayınları. Ankara.
  • Mulroy, D. (2004). Reflections on Grammar’s Demise. Academic Questions, 17(3), 52-58.
  • Onan, B. (2014). Anlama Sürecinde Türkçenin Yapısal İşlevleri. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Onan, B. (2014). “Dil Bilgisi Öğretiminde Temel İlkeler ve İzlenen Aşamalar”. Murat Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi Açısından Dil Bilgisi Öğretimi. (2. Baskı) (ss. 71-103). Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
  • Temizyürek, F. ve Balcı, A. (2015). Cumhuriyet Dönemi İlköğretim Okulları Türkçe Öğretim Programları. Nobel Yayıncılık. Ankara.
  • Tompkins, G. E. (1998). Language Arts Content and Teaching Strategies. California State University. Prentice-Hall Inc. New Jersey.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.
  • Üstünova, Kerime. (2004). “Eklerin Öğretimi Üzerine Bir İki Söz”, Uludağ Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi, 6/ 6.173-182.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Ferhat Ömeroğlu

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ömeroğlu, A. F. (2018). Dil Bilgisi Öğretiminin 2004-2017 Yılları Arası Türkçe Dersi Öğretim Programları Açısından İncelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(1), 260-280. https://doi.org/10.16916/aded.338672

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.