@article{article_454243, title={Eski Türk Bengü Taşlarında Paralelizm}, journal={RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi}, pages={93–122}, year={2018}, DOI={10.29000/rumelide.454243}, author={Yıldız, Hüseyin}, keywords={Eski Türkçe,Türk bengü taşları,paralelizm}, abstract={
Dil araştırmalarının edebiyat araştırmaları ile kesiştiği konulardan biri olan stilistik (üslup bilimi) aynı zamanda tarihsel dilbilimi, sosyolengüistik, psiko-lengüistik gibi dilbiliminin alt dallarıyla da ilgilidir. Stilistiğin konularından biri olan paralelizm kısaca, benzer kelimelerin benzer ekler alarak ahenkli bir şekilde sıralanması olarak değerlendirilebilir. Eski Türkçe metinler esaslı üslup çalışmalarının sayısı fazla değildir ve bu konuda kapsamlı çalışmalar ortaya konmamıştır. Eski Türk bengü taşlarına bakıldığında üslup özelliği gösteren bazı paralelizm örneklerine rastlanmaktadır. Bir örnek olarak Köl Tigin yazıtı güney yüzü ikinci satırda geçen ilgerü kün togsık(k)a birigerü kün ortusıŋaru kurıgaru kün batsıkıŋa yırıgaru tün ortusıŋaru ifadeleri verilebilir. Bu ifadede sistemli olarak ekler ve kelimeler birbirine paralel bir şekilde bir araya getirilmiştir:
il | +GArU | kün | tog- | -sIk | +(k)A |