Demir yolu
ulaşımı, insanların çok eski dönemlerden itibaren önce taş ve tahta sonra ise
yerlere demir ve çelikten raylar döşeyerek oluşturdukları ve bir yerden
diğerine gitmek için kullandıkları bir ulaşım dürüdür. 19. Yüzyılda
İngiltere’de lokomotifin keşfedilmesi demiryolu ulaşımında yeni bir dönemin
başlangıcı olmuştur. Demiryolu başlangıçta kömür taşımak amacıyla kullanılmışsa
da zamanla yerleşim birimleri arasında yolculuk yapmak ve yolcu taşımacılığı
alanında kullanılmaya başlamıştır. Türkiye’de ilk demiryolu yapımı 1856 yılında
İzmir-Aydın arasında 130 km’lik bir demiryolu hattının kurulmasıyla başlamıştır.
Cumhuriyet’in kuruluşuna kadar yapılan tüm demiryolları yabancı şirketler
tarafından yapılmış ve işletmesi imtiyazlı bu şirketlere verilmiştir.
Cumhuriyet döneminde her alanda olduğu gibi demiryolu yapımında da millileşme
yoluna gidilmiştir. Demiryolu kurulan illerden birisi de Samsun olmuştur. Samsunlu ailelerden Nemlizade ailesi ve
Türkiye Cumhuriyeti Nafia Vekâleti arasında Samsun’dan Çarşamba, Terme, Bafra
ve Alaçam’a kadar bir demiryolu kurulması için anlaşmaya varılmıştır. Ayrıca imzalanan
mukavelenin 5. maddesine göre bir Türk Anonim şirketi kurulmuş ve millileşme
hususunda bu alanda önemli bir adım atılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 1 |