Abstract
Bu makalenin konusunu,
Kırgızcada -GAn eki ile oluşturulan
ad işlevli yancümleler ve Türkiye Türkçesindeki eşdeğerlikleri oluşturmaktadır.
Kırgızcada -GAn eki ile oluşturulan
isimleştirmelere dayalı olarak kurulan ad işlevli yancümleler, altasıralı
olarak bir üst/temel cümleye bağlanmakta ve bağlı oldukları üst/temel
cümlelerde özne, nesne ve tümleç olarak görev üstlenmektedirler. Bu makale kapsamında
ad işlevli yancümleler, morfolojik özellikleri, sözdizimsel yapıları ve
işlevleri, semantik özellikleri gibi açılardan eşzamanlı bakış açısıyla
betimlenmektedir. Ayrıca burada, ad işlevli yancümlelerin olgusal olup
olmadıkları konusu da ele alınmaktadır. Bu çalışmada Kırgızcada -GAn eki ile oluşturulan ad işlevli
yancümlelerin Türkiye Türkçesindeki işlevsel karşılıkları da irdelenmektedir.
Böylece Kırgızca ve Türkiye Türkçesi, (-GAn
eki ile oluşturulan) ad işlevli yancümleler bağlamında tipolojik bir mukayese
edilmiş olmaktadır.
References
- AYDEMİR, A. (2011). Tuvacada Şimdiki Zaman. Bilig, S. 59, s. 53-66.
- AYDEMİR, A. (2017). Tuvacada Ad İşlevli Yancümleler ve Türkiye Türkçesindeki Eşdeğerlikleri. Bilig, S. 81, s. 185-203.
- AYDIN, İ. (2004). Türkçede Yan Tümce Türleri ve İşlevleri. Dil Dergisi, S. 126, s. 123-126.
- BLÜHDORN, H. (2008). Subordination and Coordination in Syntax, Semantics and Discourse. ‘Subordination’ versus ‘Coordination’ in Sentence and Text. A Cross-linguistic Perspective. Ed. C. Fabricius & W. Ramm. Amsterdam: J. Benjamins Publishing Company.
- COMRİE, B. (1985). Tense. Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
- GÖKSEL, A. & KERSLAKE, C. (2005). Turkish: A Comprehensive Grammar. London & New York: Routledge.
- HEBERT, R. J. & POPPE, N. (1963). Kirghiz Manual. Uralic and Altaic Series. The Hague: Mouton & Co.
- İMER, K. & KOCAMAN, A. & ÖZSOY, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
- KASAPOĞLU ÇENGEL, H. (2012). Kırgız Türkçesi. Türk Lehçeleri Grameri. Ed. A. B. Ercilasun. Ankara: Akçağ Yay.
- KORNFİLT, J. (1996). On someinfinitivalwh-constructions in Turkish. Dilbilim Araştırmaları Dergisi, S. 96, s. 192-215.
- LEHMANN, C. (1988). Towards a Typology of Clause Linkage. Clause Combining in Discourse and Grammar. Ed. J. Haiman & S. A. Thompson. Albany, N. Y. Amsterdam: John Benjamins. 181-225.
- JOHANSON, L. (1992). Strukturelle Faktoren in türkischen Sprachkontakten. Sitzungsberichte der Wissenschaftlichen Gesellchaft an der J. W. Goethe Universität Frankfurt am Main.
- JOHANSON, L. (1994). Türkeitürkische Aspektotempora. Ed. R. Thieroff & J. Ballweg Tense systems in European languages. Tübingen: Niemeyer. 247-266.
- JOHANSON, L. (1998). The Structure of Turkic. The Turkic Languages. Ed. L. Johanson & É. A. Csató. London: Routledge.
- JOHANSON, L. (2013). Selection of Subjunctors in Turkic Non-Finite Complement Clauses. Bilig, S. 67, s.73-90.
- WELKE, K. (2005). Tempus im Deutschen, Rekonstruktion eines semantischen System. Walter de Gruyter: Berlin & New York.
Abstract
References
- AYDEMİR, A. (2011). Tuvacada Şimdiki Zaman. Bilig, S. 59, s. 53-66.
- AYDEMİR, A. (2017). Tuvacada Ad İşlevli Yancümleler ve Türkiye Türkçesindeki Eşdeğerlikleri. Bilig, S. 81, s. 185-203.
- AYDIN, İ. (2004). Türkçede Yan Tümce Türleri ve İşlevleri. Dil Dergisi, S. 126, s. 123-126.
- BLÜHDORN, H. (2008). Subordination and Coordination in Syntax, Semantics and Discourse. ‘Subordination’ versus ‘Coordination’ in Sentence and Text. A Cross-linguistic Perspective. Ed. C. Fabricius & W. Ramm. Amsterdam: J. Benjamins Publishing Company.
- COMRİE, B. (1985). Tense. Cambridge Textbooks in Linguistics. Cambridge: Cambridge University Press.
- GÖKSEL, A. & KERSLAKE, C. (2005). Turkish: A Comprehensive Grammar. London & New York: Routledge.
- HEBERT, R. J. & POPPE, N. (1963). Kirghiz Manual. Uralic and Altaic Series. The Hague: Mouton & Co.
- İMER, K. & KOCAMAN, A. & ÖZSOY, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
- KASAPOĞLU ÇENGEL, H. (2012). Kırgız Türkçesi. Türk Lehçeleri Grameri. Ed. A. B. Ercilasun. Ankara: Akçağ Yay.
- KORNFİLT, J. (1996). On someinfinitivalwh-constructions in Turkish. Dilbilim Araştırmaları Dergisi, S. 96, s. 192-215.
- LEHMANN, C. (1988). Towards a Typology of Clause Linkage. Clause Combining in Discourse and Grammar. Ed. J. Haiman & S. A. Thompson. Albany, N. Y. Amsterdam: John Benjamins. 181-225.
- JOHANSON, L. (1992). Strukturelle Faktoren in türkischen Sprachkontakten. Sitzungsberichte der Wissenschaftlichen Gesellchaft an der J. W. Goethe Universität Frankfurt am Main.
- JOHANSON, L. (1994). Türkeitürkische Aspektotempora. Ed. R. Thieroff & J. Ballweg Tense systems in European languages. Tübingen: Niemeyer. 247-266.
- JOHANSON, L. (1998). The Structure of Turkic. The Turkic Languages. Ed. L. Johanson & É. A. Csató. London: Routledge.
- JOHANSON, L. (2013). Selection of Subjunctors in Turkic Non-Finite Complement Clauses. Bilig, S. 67, s.73-90.
- WELKE, K. (2005). Tempus im Deutschen, Rekonstruktion eines semantischen System. Walter de Gruyter: Berlin & New York.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Linguistics |
| Journal Section | Research article |
| Authors | |
| Publication Date | December 20, 2018 |
| Submission Date | October 6, 2018 |
| Published in Issue | Year 2018 Volume: 2 Issue: 2 |
LİSANS
TÜRKLAD'ın içeriği Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. E-ISSN: 2587-1293
Fırat Üniversitesi İnsani ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü – Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölümü, Rektörlük Yerleşkesi ELAZIĞ-TÜRKİYE / Telefon: +90 424 237 00 00 – 3525 / 3637; Belgeç: +90 424 233 00 62; elmek: uluturklad@gmail.com