Review
BibTex RIS Cite
Year 2021, Yunus Emre ve Türkçe, 206 - 217, 06.01.2022

Abstract

References

  • Akar, A. (2005). Türk Dili Tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Ediskun, H. (2004). Türk Dil Bilgisi. 9. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi
  • Eker, S. (2009). Çağdaş Türk Dili. 5. Baskı. Ankara: Grafiker Yay.
  • Ercilasun, A. B. (2006). Türk Dili Tarihi. 3. Baskı. Ankara: Akçağ Yay.
  • Ergin, M. (2003). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yay.
  • Erkman-Akerson, F. (2008). Dile Genel Bir Bakış. 2. Baskı. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Ermiş, H. (2014). Arapçadan Türkçeleşmiş Kelimeler Sözlüğü. 2. Baskı. İstanbul: Ensar Neş.
  • Gedizli, M. (2017). Tek Kelimeyle Üç Dil. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • Gedizli, M. (2018). Bir Söyle İki Dinle. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • Gedizli, M. (2018). Dilinizdeki Kelimelerimiz. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • İmer, K., Kocaman, A., Özsoy, A. S., (2011). Dilbilim Sözlüğü. 2. Baskı, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
  • Karaağaç, G. (2008). Türkçe Verintiler Sözlüğü. Ankara: TDK Yay.
  • Kızılözen, C. (2019). Farsçada Türkçenin En Eski İzleri. Ankara: Akçağ Yay
  • Korkmaz, Z. (2007). Gramer Terimleri Sözlüğü. 3. Baskı. Ankara: TDK
  • Mermer, A. (2009). Türkçenin Konuşulduğu Coğrafyalar. Ankara: Türkiye Kültür Portalı Projesi. https://www.kulturportali.gov.tr/medya/dokuman/dokumandetay/38
  • Öz, Y. (2016). Tarih Boyunca Farsça-Türkçe Sözlükler. 2. Baskı. Ankara: TDK Yay.
  • Özkan, N. (2017). Türk Dilinin Yurtları. 4. Baskı. Ankara: Akçağ Yay.
  • Saussure, F. (2001). Genel Dilbilim Dersleri. Çev. Berke Vardar. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Saussure, F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. Çev. Savaş Kılıç. İstanbul: İthaki Yay.
  • TDK, https://www.tdk.gov.tr/tdk/kurumsal/gorev-ve-hedef/
  • TRT, https://www.trt.net.tr/Kurumsal/Gorevlerimiz.aspx
  • TDK Komisyon (2015). Türkçede Batı Kökenli Kelimeler Sözlüğü. Ankara: TDK Yay.
  • TDK Güncel Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr/
  • Tuna, O. N. (2011). Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi İlgisi ile Türk Dili’nin Yaşı Meselesi. 2. Baskı. Ankara: TDK Yay.Türk Keneşi, https://www.turkkon.org/tr
  • Uzun, N. E. (2000). Ana Çizgileriyle Evrensel Dilbilgisi ve Türkçe. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Yunus Emre Enstitüsü, https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu

Türkçevren

Year 2021, Yunus Emre ve Türkçe, 206 - 217, 06.01.2022

Abstract

“Türkçevren” kelimesi, Türkçe için yenidir ve ilk defa burada ayrıntılı bir şekilde ele alınmaktadır. Kendine özgü kullanım alanı ve Türkçeye has oluşum özellikleriyle hem Türkçenin kelime üretim düzenini hem de Türkçenin dünya üzerindeki varoluş alanlarını göstermesi bakımından dikkat çekilmesi ve işletilmesi gereken Türkçevren kelimesi, Türkçenin tarihi tecrübesiyle gelecek tasavvuru arasında istemli ve amaçlı köprüler kurulmasına katkıda bulunabilecek niteliktedir

References

  • Akar, A. (2005). Türk Dili Tarihi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Ediskun, H. (2004). Türk Dil Bilgisi. 9. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi
  • Eker, S. (2009). Çağdaş Türk Dili. 5. Baskı. Ankara: Grafiker Yay.
  • Ercilasun, A. B. (2006). Türk Dili Tarihi. 3. Baskı. Ankara: Akçağ Yay.
  • Ergin, M. (2003). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yay.
  • Erkman-Akerson, F. (2008). Dile Genel Bir Bakış. 2. Baskı. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Ermiş, H. (2014). Arapçadan Türkçeleşmiş Kelimeler Sözlüğü. 2. Baskı. İstanbul: Ensar Neş.
  • Gedizli, M. (2017). Tek Kelimeyle Üç Dil. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • Gedizli, M. (2018). Bir Söyle İki Dinle. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • Gedizli, M. (2018). Dilinizdeki Kelimelerimiz. İstanbul: Akademik Kitaplar Yay.
  • İmer, K., Kocaman, A., Özsoy, A. S., (2011). Dilbilim Sözlüğü. 2. Baskı, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
  • Karaağaç, G. (2008). Türkçe Verintiler Sözlüğü. Ankara: TDK Yay.
  • Kızılözen, C. (2019). Farsçada Türkçenin En Eski İzleri. Ankara: Akçağ Yay
  • Korkmaz, Z. (2007). Gramer Terimleri Sözlüğü. 3. Baskı. Ankara: TDK
  • Mermer, A. (2009). Türkçenin Konuşulduğu Coğrafyalar. Ankara: Türkiye Kültür Portalı Projesi. https://www.kulturportali.gov.tr/medya/dokuman/dokumandetay/38
  • Öz, Y. (2016). Tarih Boyunca Farsça-Türkçe Sözlükler. 2. Baskı. Ankara: TDK Yay.
  • Özkan, N. (2017). Türk Dilinin Yurtları. 4. Baskı. Ankara: Akçağ Yay.
  • Saussure, F. (2001). Genel Dilbilim Dersleri. Çev. Berke Vardar. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Saussure, F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. Çev. Savaş Kılıç. İstanbul: İthaki Yay.
  • TDK, https://www.tdk.gov.tr/tdk/kurumsal/gorev-ve-hedef/
  • TRT, https://www.trt.net.tr/Kurumsal/Gorevlerimiz.aspx
  • TDK Komisyon (2015). Türkçede Batı Kökenli Kelimeler Sözlüğü. Ankara: TDK Yay.
  • TDK Güncel Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr/
  • Tuna, O. N. (2011). Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi İlgisi ile Türk Dili’nin Yaşı Meselesi. 2. Baskı. Ankara: TDK Yay.Türk Keneşi, https://www.turkkon.org/tr
  • Uzun, N. E. (2000). Ana Çizgileriyle Evrensel Dilbilgisi ve Türkçe. İstanbul: Multilingual Yay.
  • Yunus Emre Enstitüsü, https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu
There are 26 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies
Journal Section Analysis / Evaluation
Authors

Mehmet Gedizli

Publication Date January 6, 2022
Submission Date September 10, 2021
Published in Issue Year 2021 Yunus Emre ve Türkçe

Cite

APA Gedizli, M. (2022). Türkçevren. TRT Akademi206-217.

                                                                      16115   16111        16112