Research Article
BibTex RIS Cite

Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi: Ne Kadar Öğreteceğiz?

Year 2018, Volume: 7 Issue: 3, 2180 - 2203, 30.09.2018
https://doi.org/10.15869/itobiad.417987

Abstract

Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde hangi
sözcüklerin öğretileceğine ve öğretilecek sözcüklerin nasıl öğretileceğine dair
çalışmalar yapılmaktadır. Bunun yanında, Türkçenin yabancı dil olarak
öğretimine dâhil edilmesi planlan sözcükler konusunda, hangi seviyede kaç
sözcük öğretileceği ise kesin olarak ortaya konmuş değildir. Öğretim söz konusu
olduğunda sözcükleri “Ne kadar öğreteceğiz?” sorusunun cevabına duyulan ihtiyaç
deyim, atasözü gibi söz varlığı öğeleri için de hissedilmektedir. Bu ihtiyaçtan
yola çıkarak, çalışmada “Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde söz varlığı öğelerine
hangi seviyede, ne kadar yer verilmelidir?” sorusunu yanıtlamak amaçlanmıştır.
Bu amaçla doküman analizinin kullanıldığı çalışmada, Türkçenin yabancı dil
olarak öğretiminde kullanılan Gazi Türkçe Öğretim Seti’nde, Yeni Hitit Türkçe
Öğretim Seti’nde ve İstanbul Türkçe Öğretim Seti’nde yer alan A1, A2, B1, B2 ve
C1 seviye ders kitaplarındaki söz varlığı öğeleri incelenmiştir. Elde edilen
verilerden hareketle Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlere temel, orta ve
ileri seviyelerde söz varlığı öğelerinin ne kadar öğretileceğine dair bir
öneride bulunulmuştur.
 

References

  • Açık, F. (2013). Temel Türkçe (A1-A2) için söz dağarcığı tespit denemesi. Abdurahman Güzel için Armağan Kitabı içinde Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Adolphs, S., & Schmitt, N. (2003). Lexical coverage of spoken discourse. Applied Linguistics, 24(4), 425-438.
  • AOÖÇ. (2013). Diller için Avrupa ortak öneriler çerçevesi öğrenim, öğretim ve değerlendirme. Frankfurt/Main, Almanya: Telc GmbH.
  • Arslan, N., & Durukan, E. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarında söz varlığı unsurlarının incelenmesi. International Journal of Language Academy, 2(4), 247-265.
  • Aşık, U. (2007). Yabancılar için temel Türkçe sözcük varlığının oluşturulması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aydın, M. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan ders ve okuma kitaplarındaki kelime sıklığı ve seviyelere göre sözcük hazinesi çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1, 19-30.
  • Baş, B. (2011). Söz varlığı ile ilgili çalışmalarda kullanılacak ölçütler. TÜBAR(XXIX), 27-61.
  • Boylu, E., & Çal, P. (2017). Suriyeli Mültecilerin Türkçe kursuna başlamadan önceki söz varlığı durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(1), 68-94.
  • Bozkurt, B. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde orta seviye (B1-B2 Düzeyi) hedef sözcük belirleme çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyükyavuz, O. (2014). Yabancı dil öğretiminde sözcük bilgisinin önemi: başlıca öğrenme ve öğretme uygulamaları. A. Şahin içinde, Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler (s. 441-451). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Calp, M. (2017). Yabancılara Türkçe öğretiminde alternatif bir yöntem: İşitsel-dilsel yöntem. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 611-633.
  • Çal, A. (2015). Türkiye’de farklı dönemlere ait kelime sıklığı çalışmaları üzerine bir değerlendirme. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(8), 715-730.
  • Çelik, S. (2014). Yabancı dil olarak Almanca ve Türkçe öğretimi A1 ve A2 seviyesindeki ders kitaplarında kullanılan söz varlığının karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çoşkun, O. (2017). Yabancı dil öğretiminde eylem odaklı yaklaşım. Dil ve Edebiyat Araştırmaları(16), 83-101.
  • Demirel, Ö. (2012). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Duru, H. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazılı, işitsel, görsel araçlar ve dil öğretim ortamları. M. Durmuş, & A. Okur içinde, Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 395-412). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Erdem, M. D., Gün, M., & Sever, P. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yöntem seçimi ve alternatif yöntemler. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 549-566.
  • Göçer, A. (2009). Türkçe eğitiminde öğrencilerin söz varlığını geliştirme etkinlikleri ve sözlük kullanımı. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(4), 1025-1055.
  • Göçer, A. (2017a). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde iletişimsel yöntemin özellikleri, kullanımı ve işlevleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 1-16.
  • Göçer, A. (2017b). Görev temelli öğrenme yönteminin Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde kullanımı, özellikleri ve işlevleri. International Journal of Language Academy, 5(2), 313-328.
  • Göz, İ. (2003). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
  • Güçlü, B., Arslan, M., & Üstünyer, İ. (2017). Teaching vocabulary in Turkish language for foreigners at beginner level using suggestopedia. International Journal of Research in Social Sciences, 7(11).
  • Gürdal, A., & Arslan, M. (2011). Oyun ve bulmaca etkinlikleriyle yabancılara Türkçe kelime öğretimi. A. Akbarov içinde, 1st İnternational Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics (s. 36-48). May 5-7 2011: Sarajevo, Bosnia and Herzegovina.
  • Güzel, A., & Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Hirsh, D., & Nation, I. (1992). What vocabulary size is needed to read unsimplified texts for pleasure? Reading in a Foreign Language, 8(2), 689-696.
  • Hu, M., & Nation, I. (2000). Unknown vocabulary density and reading comprehension. Reading in a Foreign Language, 13, 403-430.
  • İnce, B. (2013). Yabancı dil öğretiminin temel ve genel ilkeleri. M. Durmuş, & A. Okur içinde, Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 143-156). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • İşcan, A. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde Suggestopedia’nın (Telkin yöntemi) kullanımı. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish or Turkic, 6(1), 1317-1322.
  • Kara, M. (2010). Oyunlarla yabancılara Türkçe öğretimi. TÜBAR(XXVII), 407-421.
  • Karadağ, B. F., & Göçer, A. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde drama yönteminin akıcı konuşma üzerindeki etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(1), 431-446.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. b.). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Karatay, H. (2007). Kelime öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 141-153.
  • Krashen, S. D., & Terrell, T. (1983). The natural approach: Language acquisition in the classroom. Oxford: Pergamon.
  • Kurnia, N. (2003). Retention of multi-word strings and meaning derivation from L2. Unpublished doctoral dissertation. Victoria University of Wellington, New Zealand.
  • Kurudayıoğlu, M., & Karadağ, Ö. (2005). Kelime hazinesi çalışmaları açısından kelime kavramı üzerine bir değerlendirme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 293-307.
  • Laufer, B., & Ravenhorst-Kalovski, G. C. (2010). Lexical threshold revisited: Lexical text coverage, learners’ vocabulary size and reading comprehension. Reading in a Foreign Language, 22(1), 15-30.
  • Maden, S., & Dincel, Ö. (2015). İnformal öğrenme yaklaşımının yabancı dil olarak Türkçe sözcük öğretimine etkisi. Millî Eğitim(206), 30-53.
  • Milton, J. (2010). The development of vocabulary breadth across the CEFR levels. EUROSLA Monograph Series 1 Communicative proficiency and linguistic development, 211-232.
  • Nation, I. (2006). How large a vocabulary is needed for reading and listening. The Canadian Modern Language Review/La Revue canadienne des langues vivantes, 63(1), 59-82.
  • Okur, A. (2013). Yaşam boyu okuma için okuma öğretimi. A. Okur içinde, Yaşam Boyu Okuma Eğitimi (s. 1-45). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ölker, G. (2011). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü (1945-1950 arası). Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Öztürk, H. (2013). 1980’den 2010 Yılına okunurluğu yüksek Türk romanlarının sözvarlığı açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Pilav, S. (2008). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin söz varlığı üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Schmitt, N. (2008). Instructed second language vocabulary learning. Language Teaching Research, 12(3), 329-363.
  • Stæhr, L. S. (2008). Vocabulary size and the skills of listening, reading and writing. The Language Learning Journal, 36(2), 139-152.
  • Şenyiğit, Y., & İnce, B. (2015). YTÖ “Yeni Hitit” kitabındaki sözcük öğretimine bağlam temelli bir bakış. International Journal of Human Sciences, 12(2), 965-979.
  • Tunçel, H. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde sözlü Türkçenin kelime sıklığı ve yaygınlığını belirleme çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Vandewalle, J. (1999). Pratik Türkçe öğretiminde karşılaşılan bazı sorunlar ve çözümleri. A. Ü. Tömer Dil Dergisi, 82.
  • Yıldırım, E. (2010). Yabancı dil olarak Türkçe sürecinde mecazlar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Teaching Turkish as a Foreign Language: How Much to Teach?

Year 2018, Volume: 7 Issue: 3, 2180 - 2203, 30.09.2018
https://doi.org/10.15869/itobiad.417987

Abstract

Various studies on how many
words to teach on Turkish education have been conducted so far. However,
regarding the words to be included in teaching Turkish as a foreign language,
the amount of words to teach in each language level has not been precisely
identified yet. When it comes to teaching, the question “How much to teach?”
also applies to the vocabulary items such as idioms and proverbs. This study
provides an answer for the following question: “While teaching Turkish, how
many vocabulary items should be taught in different language levels?” Document
analysis was adopted in the study. Turkish textbooks for foreigners named Gazi,
Yeni Hitit and Istanbul (levels; A1, A2, B1, B2 and C1) form the sample of the
study. The vocabulary items found in these textbooks have been studied. The
findings provided a suggestion about how many vocabulary items should be taught
in elementary, intermediate and advanced levels.

References

  • Açık, F. (2013). Temel Türkçe (A1-A2) için söz dağarcığı tespit denemesi. Abdurahman Güzel için Armağan Kitabı içinde Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Adolphs, S., & Schmitt, N. (2003). Lexical coverage of spoken discourse. Applied Linguistics, 24(4), 425-438.
  • AOÖÇ. (2013). Diller için Avrupa ortak öneriler çerçevesi öğrenim, öğretim ve değerlendirme. Frankfurt/Main, Almanya: Telc GmbH.
  • Arslan, N., & Durukan, E. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarında söz varlığı unsurlarının incelenmesi. International Journal of Language Academy, 2(4), 247-265.
  • Aşık, U. (2007). Yabancılar için temel Türkçe sözcük varlığının oluşturulması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Aydın, M. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan ders ve okuma kitaplarındaki kelime sıklığı ve seviyelere göre sözcük hazinesi çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1, 19-30.
  • Baş, B. (2011). Söz varlığı ile ilgili çalışmalarda kullanılacak ölçütler. TÜBAR(XXIX), 27-61.
  • Boylu, E., & Çal, P. (2017). Suriyeli Mültecilerin Türkçe kursuna başlamadan önceki söz varlığı durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(1), 68-94.
  • Bozkurt, B. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde orta seviye (B1-B2 Düzeyi) hedef sözcük belirleme çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyükyavuz, O. (2014). Yabancı dil öğretiminde sözcük bilgisinin önemi: başlıca öğrenme ve öğretme uygulamaları. A. Şahin içinde, Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler (s. 441-451). Ankara: Pegem Yayınları.
  • Calp, M. (2017). Yabancılara Türkçe öğretiminde alternatif bir yöntem: İşitsel-dilsel yöntem. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 611-633.
  • Çal, A. (2015). Türkiye’de farklı dönemlere ait kelime sıklığı çalışmaları üzerine bir değerlendirme. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(8), 715-730.
  • Çelik, S. (2014). Yabancı dil olarak Almanca ve Türkçe öğretimi A1 ve A2 seviyesindeki ders kitaplarında kullanılan söz varlığının karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Çoşkun, O. (2017). Yabancı dil öğretiminde eylem odaklı yaklaşım. Dil ve Edebiyat Araştırmaları(16), 83-101.
  • Demirel, Ö. (2012). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Duru, H. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde yazılı, işitsel, görsel araçlar ve dil öğretim ortamları. M. Durmuş, & A. Okur içinde, Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 395-412). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Erdem, M. D., Gün, M., & Sever, P. (2015). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde yöntem seçimi ve alternatif yöntemler. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 549-566.
  • Göçer, A. (2009). Türkçe eğitiminde öğrencilerin söz varlığını geliştirme etkinlikleri ve sözlük kullanımı. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(4), 1025-1055.
  • Göçer, A. (2017a). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde iletişimsel yöntemin özellikleri, kullanımı ve işlevleri. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 1-16.
  • Göçer, A. (2017b). Görev temelli öğrenme yönteminin Türkçenin ikinci dil olarak öğretiminde kullanımı, özellikleri ve işlevleri. International Journal of Language Academy, 5(2), 313-328.
  • Göz, İ. (2003). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
  • Güçlü, B., Arslan, M., & Üstünyer, İ. (2017). Teaching vocabulary in Turkish language for foreigners at beginner level using suggestopedia. International Journal of Research in Social Sciences, 7(11).
  • Gürdal, A., & Arslan, M. (2011). Oyun ve bulmaca etkinlikleriyle yabancılara Türkçe kelime öğretimi. A. Akbarov içinde, 1st İnternational Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics (s. 36-48). May 5-7 2011: Sarajevo, Bosnia and Herzegovina.
  • Güzel, A., & Barın, E. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Hirsh, D., & Nation, I. (1992). What vocabulary size is needed to read unsimplified texts for pleasure? Reading in a Foreign Language, 8(2), 689-696.
  • Hu, M., & Nation, I. (2000). Unknown vocabulary density and reading comprehension. Reading in a Foreign Language, 13, 403-430.
  • İnce, B. (2013). Yabancı dil öğretiminin temel ve genel ilkeleri. M. Durmuş, & A. Okur içinde, Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 143-156). Ankara: Grafiker Yayınları.
  • İşcan, A. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde Suggestopedia’nın (Telkin yöntemi) kullanımı. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish or Turkic, 6(1), 1317-1322.
  • Kara, M. (2010). Oyunlarla yabancılara Türkçe öğretimi. TÜBAR(XXVII), 407-421.
  • Karadağ, B. F., & Göçer, A. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde drama yönteminin akıcı konuşma üzerindeki etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(1), 431-446.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. b.). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Karatay, H. (2007). Kelime öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(1), 141-153.
  • Krashen, S. D., & Terrell, T. (1983). The natural approach: Language acquisition in the classroom. Oxford: Pergamon.
  • Kurnia, N. (2003). Retention of multi-word strings and meaning derivation from L2. Unpublished doctoral dissertation. Victoria University of Wellington, New Zealand.
  • Kurudayıoğlu, M., & Karadağ, Ö. (2005). Kelime hazinesi çalışmaları açısından kelime kavramı üzerine bir değerlendirme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 293-307.
  • Laufer, B., & Ravenhorst-Kalovski, G. C. (2010). Lexical threshold revisited: Lexical text coverage, learners’ vocabulary size and reading comprehension. Reading in a Foreign Language, 22(1), 15-30.
  • Maden, S., & Dincel, Ö. (2015). İnformal öğrenme yaklaşımının yabancı dil olarak Türkçe sözcük öğretimine etkisi. Millî Eğitim(206), 30-53.
  • Milton, J. (2010). The development of vocabulary breadth across the CEFR levels. EUROSLA Monograph Series 1 Communicative proficiency and linguistic development, 211-232.
  • Nation, I. (2006). How large a vocabulary is needed for reading and listening. The Canadian Modern Language Review/La Revue canadienne des langues vivantes, 63(1), 59-82.
  • Okur, A. (2013). Yaşam boyu okuma için okuma öğretimi. A. Okur içinde, Yaşam Boyu Okuma Eğitimi (s. 1-45). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ölker, G. (2011). Yazılı Türkçenin kelime sıklığı sözlüğü (1945-1950 arası). Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Öztürk, H. (2013). 1980’den 2010 Yılına okunurluğu yüksek Türk romanlarının sözvarlığı açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Pilav, S. (2008). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin söz varlığı üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Schmitt, N. (2008). Instructed second language vocabulary learning. Language Teaching Research, 12(3), 329-363.
  • Stæhr, L. S. (2008). Vocabulary size and the skills of listening, reading and writing. The Language Learning Journal, 36(2), 139-152.
  • Şenyiğit, Y., & İnce, B. (2015). YTÖ “Yeni Hitit” kitabındaki sözcük öğretimine bağlam temelli bir bakış. International Journal of Human Sciences, 12(2), 965-979.
  • Tunçel, H. (2011). Yabancılara Türkçe öğretiminde sözlü Türkçenin kelime sıklığı ve yaygınlığını belirleme çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Vandewalle, J. (1999). Pratik Türkçe öğretiminde karşılaşılan bazı sorunlar ve çözümleri. A. Ü. Tömer Dil Dergisi, 82.
  • Yıldırım, E. (2010). Yabancı dil olarak Türkçe sürecinde mecazlar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
There are 50 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Gökçen Göçen 0000-0001-7552-8406

Alpaslan Okur 0000-0002-2868-063X

Publication Date September 30, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 7 Issue: 3

Cite

APA Göçen, G., & Okur, A. (2018). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi: Ne Kadar Öğreteceğiz?. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(3), 2180-2203. https://doi.org/10.15869/itobiad.417987

Journal of the Human and Social Science Researches is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).