Research Article
BibTex RIS Cite

THE RELATIONSHIP BETWEEN THE ACADEMIC PROCRASTİNATİON AND TOTAL QUALITY APPROACH: A RESEARCH ON CHILD DEVELOPMENT PRELIMINARY UNDERGRADUATE STUDENTS

Year 2017, Volume: 3 Issue: 6, 206 - 215, 25.12.2017

Abstract

The total quality approach positively affects the criteria to assess the organization
such as quality, productivity and performance, in the organizations it
applies. It’s neccesary to increase educational qualifications in order to reduce
academic procrastination in the educational institutions. Mehmet Akif Ersoy
University Bucak Hikmet Tolunay Vocational School of Higher Education students
were investigated to inquire about these relations. 142 people participated
in the study and 98.6% of the participants were female students. According to results of the research, the following findings were obtained; there is a negative
relationship between the individuals who have regular study habits and
the behavior of academic procrastination, a positive, low-order relationship
between the variances of education and teaching and regular study habits, a
positive relationship between the variables of academic staff and education
and training and a positive relationship between the variables of academic staff
and physical conditions.

References

  • Akan, B. (2014). Toplam Kalite Yönetimi Çerçevesinde Öğrenci Memnuniyeti: Namık Kemal Üniversitesi Hayrabolu Meslek Yüksekokulu Uygulaması-Student Satisfaction Within The Framework Of Total Quality Management: An Application Of Namık Kemal University Hayrabolu Vocation. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), 106-123.
  • Bay, E., Tuğluk, M. N., & Gençdoğan, B. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Ders Çalışma Becerilerinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(14).
  • Bengisu, M. (2007). Yüksek Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Journal Of Yaşar University, 2(7), 739-749.
  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi Elkitabı (İstatistik, Araştırma Deseni, Spss Uygulamaları Ve Yorum)(19.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Ceylan, M. (1997). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi Ve Müşteri Memnuniyeti. Kuram Ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 3(1), 23-30.
  • Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise Ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme Ve Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Çelikkaleli, Ö., & Akbay, S. E. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Erteleme Davranışı, Genel Yetkinlik İnancı Ve Sorumluluklarının İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2).
  • Deniz, M. E., Traş, Z., & Aydoğan, D. (2009). Akademik Erteleme Ve Denetim Odağının Duygusal Zekâ Açısından İncelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 607-632.
  • Göksoy, S. (2017). Eğitimde Eşitlik Kapsamında Okulların Altyapı Yeterliliği.
  • Hergüner, G. (1998). Eğitimde Toplam Kalite Uygulamasının Sağlayacağı Yararlar. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 13(13), 11-22.
  • Johnson, J. L., & Bloom, A. M. (1995). An Analysis Of The Contribution Of The Five Factors Of Personality To Variance İn Academic Procrastination. Personality And Individual Differences, 18(1), 127-133.
  • Kandemir, M. (2012). Öğrencilerinin Akademik Erteleme Davranıslarının, Kaygı, Basarısızlık Korkusu, Benlik Saygısı Ve Basarı Amaçları İle Açıklanması. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 2(4), 81-88.
  • Kandemir, M. (2016). Akademik Erteleme Davranışını Açıklayıcı Bir Model. Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. Özdemir, S. (2002). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 253-270.
  • Özdemir, S. M. (2005). Eğitim Kurumlarında Toplam Kalite Uygulamalarını Olumsuz Etkileyen Etmenler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3).
  • Özer, A. & Altun, E. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Erteleme Nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), 45-72.
  • Tufan, M., Mızrak, Ş., & Çelik, D. (2009). Mesleki Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi Ve Model Önerisi. Journal Of Azerbaijani Studies, 12, 27-40.
  • Yıldız, G., & Ardıç, K. (1999). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Bilgi Dergisi, 1(1), 73-82.

EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Year 2017, Volume: 3 Issue: 6, 206 - 215, 25.12.2017

Abstract

Toplam kalite yaklaşımı uygulandığı örgütlerde kalite, verimlilik ve performans
gibi örgütü değerlendirecek kriterleri olumlu şekilde etkilemektedir. Eğitim
kurumlarında akademik ertelemenin azalması için eğitimde kalite artması
gerekecektir. Bu ilişkileri sorgulamak üzere Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi
Bucak Hikmet Tolunay Meslek Yüksekokulu Çocuk Gelişim Bölümü öğrencileri
üzerinde araştırma yapılmıştır. Çalışmaya 142 kişi katılmıştır ve katılımcı-
ların %98,6’sı kadın öğrencidir. Araştırma sonuçlarında; düzenli ders çalışma
alışkanlığına sahip bireyler ile akademik erteleme davranışı arasında negatif
bir ilişki, Eğitim ve öğretim ile düzenli ders çalışma alışkanlıkları değişkenlikleri
arasında olumlu, düşük bir ilişki, Akademik personel ile eğitim ve öğretim
değişkenleri arasında olumlu yönde ilişki, Akademik personel ile fiziksel koşullar
değişkenleri arasında olumlu bir ilişki bulunmuştur.

References

  • Akan, B. (2014). Toplam Kalite Yönetimi Çerçevesinde Öğrenci Memnuniyeti: Namık Kemal Üniversitesi Hayrabolu Meslek Yüksekokulu Uygulaması-Student Satisfaction Within The Framework Of Total Quality Management: An Application Of Namık Kemal University Hayrabolu Vocation. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), 106-123.
  • Bay, E., Tuğluk, M. N., & Gençdoğan, B. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Ders Çalışma Becerilerinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(14).
  • Bengisu, M. (2007). Yüksek Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Journal Of Yaşar University, 2(7), 739-749.
  • Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi Elkitabı (İstatistik, Araştırma Deseni, Spss Uygulamaları Ve Yorum)(19.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Ceylan, M. (1997). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi Ve Müşteri Memnuniyeti. Kuram Ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 3(1), 23-30.
  • Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise Ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme Ve Akademik Erteleme Davranışının İncelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Çelikkaleli, Ö., & Akbay, S. E. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Erteleme Davranışı, Genel Yetkinlik İnancı Ve Sorumluluklarının İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2).
  • Deniz, M. E., Traş, Z., & Aydoğan, D. (2009). Akademik Erteleme Ve Denetim Odağının Duygusal Zekâ Açısından İncelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 607-632.
  • Göksoy, S. (2017). Eğitimde Eşitlik Kapsamında Okulların Altyapı Yeterliliği.
  • Hergüner, G. (1998). Eğitimde Toplam Kalite Uygulamasının Sağlayacağı Yararlar. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 13(13), 11-22.
  • Johnson, J. L., & Bloom, A. M. (1995). An Analysis Of The Contribution Of The Five Factors Of Personality To Variance İn Academic Procrastination. Personality And Individual Differences, 18(1), 127-133.
  • Kandemir, M. (2012). Öğrencilerinin Akademik Erteleme Davranıslarının, Kaygı, Basarısızlık Korkusu, Benlik Saygısı Ve Basarı Amaçları İle Açıklanması. Pegem Eğitim Ve Öğretim Dergisi, 2(4), 81-88.
  • Kandemir, M. (2016). Akademik Erteleme Davranışını Açıklayıcı Bir Model. Pegem Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Hizmetleri Tic. Ltd. Şti. Özdemir, S. (2002). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 253-270.
  • Özdemir, S. M. (2005). Eğitim Kurumlarında Toplam Kalite Uygulamalarını Olumsuz Etkileyen Etmenler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3).
  • Özer, A. & Altun, E. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Erteleme Nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), 45-72.
  • Tufan, M., Mızrak, Ş., & Çelik, D. (2009). Mesleki Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi Ve Model Önerisi. Journal Of Azerbaijani Studies, 12, 27-40.
  • Yıldız, G., & Ardıç, K. (1999). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Bilgi Dergisi, 1(1), 73-82.
There are 17 citations in total.

Details

Journal Section Articles
Authors

Hamza Kandemir

Publication Date December 25, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 3 Issue: 6

Cite

APA Kandemir, H. (2017). EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA. İş Ve Hayat, 3(6), 206-215.
AMA Kandemir H. EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA. İş ve Hayat. December 2017;3(6):206-215.
Chicago Kandemir, Hamza. “EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA”. İş Ve Hayat 3, no. 6 (December 2017): 206-15.
EndNote Kandemir H (December 1, 2017) EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA. İş ve Hayat 3 6 206–215.
IEEE H. Kandemir, “EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA”, İş ve Hayat, vol. 3, no. 6, pp. 206–215, 2017.
ISNAD Kandemir, Hamza. “EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA”. İş ve Hayat 3/6 (December 2017), 206-215.
JAMA Kandemir H. EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA. İş ve Hayat. 2017;3:206–215.
MLA Kandemir, Hamza. “EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA”. İş Ve Hayat, vol. 3, no. 6, 2017, pp. 206-15.
Vancouver Kandemir H. EĞİTİMDE TOPLAM KALİTE YAKLAŞIMININ AKADEMİK ERTELEME İLİŞKİSİ: ÇOCUK GELİŞİMİ ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA. İş ve Hayat. 2017;3(6):206-15.