Abstract
Spor bilincini erken yaşta edinen çocuk, spor alışkanlığı kazanarak ilerde yaşam tarzı haline getirebilir. Çocukların bu bilinci kazanmalarında, aile ve eğitim kurumları önemli yer tutar. Okul öncesi eğitim kurumlarında bütüncül bir yaklaşımla çocukların zengin öğrenme deneyimleri aracılığıyla sağlıklı büyümeleri, bütün gelişimlerinin en üst düzeye ulaşması ve ilkokula hazır bulunmalarını sağlamaya yönelik programlara yer verilmektedir. Bu doğrultuda okul öncesi eğitim ile çocukların öğrenmesi gereken bilgi, beceri ve yetkinlikleri kazanması için programın özellikleri dikkate alınarak etkinlikler planlanması önemlidir. Bu çalışmada spor ve spor dalları konusu araç olarak kullanılarak etkinlikler planlanmış ve okul öncesi dönem çocuklarının bazı kazanımlara ulaşması, aynı zamanda spor ve spor dalları hakkındaki farkındalıklarının ve bilgi düzeylerinin artırılması amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Ankara’nın Çankaya ilçesine bağlı ilköğretim okulu bünyesinde bulunan anasınıfına devam eden 48-72 aylık toplam 43 çocuk oluşturmuştur. Nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmada, veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın başında çocuklarla yüz yüze görüşme yapılarak çocukların spor ve spor dalları hakkındaki bilgi ve farkındalıkları belirlenmiştir. Daha sonra Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim Programında yar alan kazanım ve göstergeler temel alınarak çocuklarla “spor ve spor dalları” konulu uygulama çalışması yapılmıştır. Çalışma tamamlandıktan sonra, çocuklarla tekrar görüşme yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, Uygulama çalışması sonrasında çocukların spor ve farklı spor dallarına ilişkin bilgi düzeylerinde artış olduğu görülmüştür.
References
- Aydoğan Y, Özyürek A, Gültekin Akduman G (2015).Okul öncesi dönem çocuklarının spora ilişkin görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS),(Special Issue 3).103-115.
- Bee H, Boyd D (2009). Çocuk Gelişim Psikolojisi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Bluechhardt M.H, Shephard R.I (1995). Using an extracurriculum physical activitiy program to enhance social skills. Journal of Learning Disabilities, 28(3): 160-169.
- Carrigton D (2016). Three-quarters of UK children spend less time outdoors than prison inmates – survey. http://www.theguardian.com/environment/2016/mar/25/three-quarters-of-uk-children-spend-less-time-outdoors-than-prison-inmates-survey?CMP=Share_iOSApp_Other (Erişim: 27 Mart 2016).
- Çamlıyer H (1997). Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. İzmir: Can Ofset Yayıncılık.
- Ertaş Ş (2012).Çocuk ve spor ilişkisi üzerine fiziksel biçimlenmeyi etkileyen ergonomik faktörlere dayalı bir model. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Haşıl Korkmaz N, Erol S (2003).Farklı Eğitim almış öğretmenlerin okulöncesi dönemde yer alan beden eğitimi ve spor aktivitelerini uygulamalarına ilişkin bir inceleme (Bursa örneği). Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. (8-17).
- Hortaçsu N (2003). Çocuklukta İlişkiler Ana Baba, Kardeş ve Arkadaşlar. Ankara: İmge Kitabevi.
- Küçük V, Koç H (2003). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 9, 211-221.
- Yücel A S, Kılıç B, Korkmaz M, Göral K (2015).Spor yapan çocukların spor tercihleri ve bunu etkileyen bazı faktörlerin incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık Ve Tıp Bilimleri Dergisi. 14(5),20-54.
- Yücel M (2004).Gelişim ve öğrenmenin spor kültürünün oluşmasına etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 100-108.
Abstract
Spor bilincini erken yaşta edinen çocuk, spor alışkanlığı kazanarak ilerde yaşam tarzı haline getirebilir. Çocukların bu bilinci kazanmalarında, aile ve eğitim kurumları önemli yer tutar. Okul öncesi eğitim kurumlarında bütüncül bir yaklaşımla çocukların zengin öğrenme deneyimleri aracılığıyla sağlıklı büyümeleri, bütün gelişimlerinin en üst düzeye ulaşması ve ilkokula hazır bulunmalarını sağlamaya yönelik programlara yer verilmektedir. Bu doğrultuda okul öncesi eğitim ile çocukların öğrenmesi gereken bilgi, beceri ve yetkinlikleri kazanması için programın özellikleri dikkate alınarak etkinlikler planlanması önemlidir. Bu çalışmada spor ve spor dalları konusu araç olarak kullanılarak etkinlikler planlanmış ve okul öncesi dönem çocuklarının bazı kazanımlara ulaşması, aynı zamanda spor ve spor dalları hakkındaki farkındalıklarının ve bilgi düzeylerinin artırılması amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Ankara’nın Çankaya ilçesine bağlı ilköğretim okulu bünyesinde bulunan anasınıfına devam eden 48-72 aylık toplam 43 çocuk oluşturmuştur. Nitel araştırma yöntemi kullanılan çalışmada, veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın başında çocuklarla yüz yüze görüşme yapılarak çocukların spor ve spor dalları hakkındaki bilgi ve farkındalıkları belirlenmiştir. Daha sonra Milli Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim Programında yar alan kazanım ve göstergeler temel alınarak çocuklarla “spor ve spor dalları” konulu uygulama çalışması yapılmıştır. Çalışma tamamlandıktan sonra, çocuklarla tekrar görüşme yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, Uygulama çalışması sonrasında çocukların spor ve farklı spor dallarına ilişkin bilgi düzeylerinde artış olduğu görülmüştür
References
- Aydoğan Y, Özyürek A, Gültekin Akduman G (2015).Okul öncesi dönem çocuklarının spora ilişkin görüşlerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS),(Special Issue 3).103-115.
- Bee H, Boyd D (2009). Çocuk Gelişim Psikolojisi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Bluechhardt M.H, Shephard R.I (1995). Using an extracurriculum physical activitiy program to enhance social skills. Journal of Learning Disabilities, 28(3): 160-169.
- Carrigton D (2016). Three-quarters of UK children spend less time outdoors than prison inmates – survey. http://www.theguardian.com/environment/2016/mar/25/three-quarters-of-uk-children-spend-less-time-outdoors-than-prison-inmates-survey?CMP=Share_iOSApp_Other (Erişim: 27 Mart 2016).
- Çamlıyer H (1997). Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. İzmir: Can Ofset Yayıncılık.
- Ertaş Ş (2012).Çocuk ve spor ilişkisi üzerine fiziksel biçimlenmeyi etkileyen ergonomik faktörlere dayalı bir model. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Haşıl Korkmaz N, Erol S (2003).Farklı Eğitim almış öğretmenlerin okulöncesi dönemde yer alan beden eğitimi ve spor aktivitelerini uygulamalarına ilişkin bir inceleme (Bursa örneği). Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. (8-17).
- Hortaçsu N (2003). Çocuklukta İlişkiler Ana Baba, Kardeş ve Arkadaşlar. Ankara: İmge Kitabevi.
- Küçük V, Koç H (2003). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 9, 211-221.
- Yücel A S, Kılıç B, Korkmaz M, Göral K (2015).Spor yapan çocukların spor tercihleri ve bunu etkileyen bazı faktörlerin incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık Ve Tıp Bilimleri Dergisi. 14(5),20-54.
- Yücel M (2004).Gelişim ve öğrenmenin spor kültürünün oluşmasına etkisi. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi. 100-108.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | August 25, 2016 |
| Published in Issue | Year 2016 Volume 4 (Special Issue 1) |
