Research Article
Year 2017,
Volume: 16 Issue: 2, 584 - 600, 01.04.2017
Abstract
Bu araştırmanın amacı, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında uygulamaya konulan 4. sınıf insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi ders kitabı ile 4. sınıf insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi dersi öğretim programının yapılandırmacı yaklaşım açısından irdelenmesidir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada veriler, doküman incelemesi yöntemi esas alınarak Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulunca öğretim materyali olarak kabul edilen 4. sınıf insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi ders kitabı ve öğretim programından elde edilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Öğretim programında belirtilen kazanımların duyuşsal alanın alma, tepkide bulunma, değer verme, örgütleme basamaklarında olduğu tespit edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda öğretim programında amaçlanan kazanımların, ders kitabının ünite ve konularında yer alan okuma parçaları ve bu okuma parçalarına dayalı sorularla tartışma tekniği esas alınarak öğrencilere aktarılamaya çalışıldığı, bunun dışında başka bir etkinliğe rastlanmadığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler. İnsan Hakları, Yurttaşlık, Demokrasi Eğitimi, Ders Kitabı, Yapılandırmacı Yaklaşım
References
- Arslan, M. (2007). Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41-61.
- Aykaç, N. (2011). Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programında Kullanılan Yöntem Ve Tekniklerin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Sinop İli Örneği). Hayat, 19(1), 113-126.
- Ayvacı, H. Ş. ve Bakırcı, H. (2012). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Fen Öğretim Süreçleriyle İlgili Görüşlerinin 5E Modeli Açısından İncelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(2), 132-151.
- Cornu, R. L., Peters, J. (2005). Towards Constructivist Classrooms: The Role of the Reflective Teacher. Journal of Educational Enquiry, 6, (1), 50-64.
- Çınar, O., Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47–64
- Dewey, J. (1966). Tecrübe ve Eğitim. (F.Başaran, F.Varış, çev.) Kappa Delta Pi Yayınları.
- Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
- Erdoğan, M. (2007). Yeni Geliştirilen 4. ve 5. Sınıf Fen Ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Analizi: Nitel Bir Çalışma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 221-259.
- Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara.
- Feyzioğlu, E. Y. ve Ergin, Ö. (2012). 5E Öğrenme Modelinin Kullanıldığı Öğretimin Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Üst Bilişlerine Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(3), 55-77.
- Gagnon, G. W. ve Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Corwin Press.
- Gömleksiz, M. N. ve Bulut, İ. (2007). Yeni Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 173, 67-88.
- Hızal, A. (1982). Programlı Öğretim Yönteminin Etkenliği. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Kaya, B., Topçu, E. ve Kop, Y. (2014). 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Çalışma Kitaplarının Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Açısından İncelenmesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(5), 1327-1340.
- Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174-180.
- Küçüközer, H., Bostan, A., Kenar, Z., Seçer, S. ve Yavuz, S. (2008). Altıncı Sınıf Fen ve Teknoloji Ders Kitaplarının Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına Göre Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 7(1).
- Landsmeer, L. (2016, Nisan 6). Een Les Omvormen naar de Onderwijsmethode Probleemgestuurd Onderwijs (PGO). Wetenschapsknooppunt ZH/EUR. www.wetenschapsknooppuntzh.nl/uploads/Een-Les-Omvormen-naar-PGO.pdf
- Metin, M., Özmen, H. (2009). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yapılandırmacı Kuramın 5E Modeline Uygun Etkinlikler Tasarlarken ve Uygularken Karşılaştıkları Sorunlar. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(2), 94-123.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2004). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Tebliğler Dergisi. Cilt: 67, Sayı: 2566.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2007). Ders Kitapları İle Eğitim Araçlarının İncelenmesi Ve Değerlendirilmesine İlişkin Yönerge. Tebliğler Dergisi: Haziran 2007/2597.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Ders Kitapları Ve Eğitim Araçları Yönetmeliği. Resmî Gazete. Tarih:12 Eylül 2012. Sayı: 28409.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2015). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığının 11.06.2015 tarih ve 35 sayılı Kurul Kararı.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2015). İlköğretim 4 İnsan Hakları, Yurttaşlık ve Demokrasi (Birinci Baskı). Ankara: Başak Matbaacılık ve Tanıtım. Devlet Kitapları.
- Necdet, A. (2007). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Eğitim-Öğretim Programına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 22(22).
- Öcal, A. ve Yiğittir, S. (2007). İlköğretim Sosyal Bilgiler Ders Kitaplarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Kırıkkale Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.8(1),51-61
- Senemoğlu, N. (2012). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
- Sünbül, A. M. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Konya: Çizgi Kitapevi.
- Şeker, M. (2013). 8. Sınıf Vatandaşlık ve Demokrasi Eğitimi Ders Kitaplarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2013(1).
- Şimşek, A., Kuzgun, Y., Deryakulu, D., Çalışkan, H., Köymen, Ü., Ataizi, M., vd., (2000). Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
- Varış, F. (1998). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler. İçinde A.Hakan (Ed.), Temel Kavramlar ve Program Geliştirmeye Sistematik Yaklaşım. (ss:3-19). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
- Von Glasersfeld, E. (1995). Radical Constructivism: A Way Of Knowing and Learning. London: The Falmer Press.
- Yanpar, T. (2001). Oluşturmacı Yaklaşımın Sosyal Bilgiler Dersinde Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenmeye Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(2), 463-482.
- Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri. İlköğretim Online, 6(2).
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Beşinci baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Year 2017,
Volume: 16 Issue: 2, 584 - 600, 01.04.2017
Abstract
References
- Arslan, M. (2007). Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 41-61.
- Aykaç, N. (2011). Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programında Kullanılan Yöntem Ve Tekniklerin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Sinop İli Örneği). Hayat, 19(1), 113-126.
- Ayvacı, H. Ş. ve Bakırcı, H. (2012). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Fen Öğretim Süreçleriyle İlgili Görüşlerinin 5E Modeli Açısından İncelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(2), 132-151.
- Cornu, R. L., Peters, J. (2005). Towards Constructivist Classrooms: The Role of the Reflective Teacher. Journal of Educational Enquiry, 6, (1), 50-64.
- Çınar, O., Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47–64
- Dewey, J. (1966). Tecrübe ve Eğitim. (F.Başaran, F.Varış, çev.) Kappa Delta Pi Yayınları.
- Erdem, E. ve Demirel, Ö. (2002). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87.
- Erdoğan, M. (2007). Yeni Geliştirilen 4. ve 5. Sınıf Fen Ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Analizi: Nitel Bir Çalışma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 221-259.
- Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara.
- Feyzioğlu, E. Y. ve Ergin, Ö. (2012). 5E Öğrenme Modelinin Kullanıldığı Öğretimin Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Üst Bilişlerine Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(3), 55-77.
- Gagnon, G. W. ve Collay, M. (2001). Designing for learning: Six elements in constructivist classrooms. Corwin Press.
- Gömleksiz, M. N. ve Bulut, İ. (2007). Yeni Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 173, 67-88.
- Hızal, A. (1982). Programlı Öğretim Yönteminin Etkenliği. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Kaya, B., Topçu, E. ve Kop, Y. (2014). 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Çalışma Kitaplarının Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Açısından İncelenmesi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(5), 1327-1340.
- Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 174-180.
- Küçüközer, H., Bostan, A., Kenar, Z., Seçer, S. ve Yavuz, S. (2008). Altıncı Sınıf Fen ve Teknoloji Ders Kitaplarının Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına Göre Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 7(1).
- Landsmeer, L. (2016, Nisan 6). Een Les Omvormen naar de Onderwijsmethode Probleemgestuurd Onderwijs (PGO). Wetenschapsknooppunt ZH/EUR. www.wetenschapsknooppuntzh.nl/uploads/Een-Les-Omvormen-naar-PGO.pdf
- Metin, M., Özmen, H. (2009). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yapılandırmacı Kuramın 5E Modeline Uygun Etkinlikler Tasarlarken ve Uygularken Karşılaştıkları Sorunlar. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(2), 94-123.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2004). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Tebliğler Dergisi. Cilt: 67, Sayı: 2566.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2007). Ders Kitapları İle Eğitim Araçlarının İncelenmesi Ve Değerlendirilmesine İlişkin Yönerge. Tebliğler Dergisi: Haziran 2007/2597.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2012). Ders Kitapları Ve Eğitim Araçları Yönetmeliği. Resmî Gazete. Tarih:12 Eylül 2012. Sayı: 28409.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2015). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığının 11.06.2015 tarih ve 35 sayılı Kurul Kararı.
- Millî Eğitim Bakanlığı. (2015). İlköğretim 4 İnsan Hakları, Yurttaşlık ve Demokrasi (Birinci Baskı). Ankara: Başak Matbaacılık ve Tanıtım. Devlet Kitapları.
- Necdet, A. (2007). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Eğitim-Öğretim Programına Yönelik Öğretmen Görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 22(22).
- Öcal, A. ve Yiğittir, S. (2007). İlköğretim Sosyal Bilgiler Ders Kitaplarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi (Kırıkkale Örneği). Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi.8(1),51-61
- Senemoğlu, N. (2012). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
- Sünbül, A. M. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Konya: Çizgi Kitapevi.
- Şeker, M. (2013). 8. Sınıf Vatandaşlık ve Demokrasi Eğitimi Ders Kitaplarının Öğrenme Stilleri Açısından İncelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2013(1).
- Şimşek, A., Kuzgun, Y., Deryakulu, D., Çalışkan, H., Köymen, Ü., Ataizi, M., vd., (2000). Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
- Varış, F. (1998). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler. İçinde A.Hakan (Ed.), Temel Kavramlar ve Program Geliştirmeye Sistematik Yaklaşım. (ss:3-19). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
- Von Glasersfeld, E. (1995). Radical Constructivism: A Way Of Knowing and Learning. London: The Falmer Press.
- Yanpar, T. (2001). Oluşturmacı Yaklaşımın Sosyal Bilgiler Dersinde Bilişsel ve Duyuşsal Öğrenmeye Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(2), 463-482.
- Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri. İlköğretim Online, 6(2).
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Beşinci baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 34 citations in total.
Details
| Journal Section | Araştırma Articlesi |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | April 1, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 16 Issue: 2 |