Öz
Bu çalışmanın temel amacı, lise öğrencilerinin etkili öğrenmeye sahip olmaları için zihinsel, bilişsel ve inovasyon yeteneklerini artırmaktır. Öğrencilerin akademik başarısını izlemek için Google sınıf uygulamasını kullanan bir e-Öğrenim sistemi uygulamıştır. Bu araştırmanın çalışma grubu; Filistin’in Gazze şehrinde eğitim gören, on altı farklı sınıfta toplam beş yüz altmış lise öğrencisinden oluşmaktadır. Bu çalışma nicel araştırma tekniklerinden deneysel model ile desenlemiştir. Araştırma iki yüz doksan dokuzu deney, iki yüz altmış biri kontrol grubu olmak üzere toplam 560 öğrenci ile yürütülmüştür. Bu çalışma, biyoloji dersinde başarıyı ölçmek için başarı ölçeği kullanmıştır. Sonuç olarak deney grubu daha başarılı olmuş, e-öğrenme ortamında öğrenmenin kalıcılığı açısından öğrencilerin başarı seviyesinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda kız öğrencilerin akademik başarı düzeyinin erkek öğrencilere göre daha yüksek olduğu ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Affana, S. (2000). La anution des groupes cibles dans la communication sur le sida: les cas des intervenants québécois et tunisiens, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Laval Üniversitesi
- Al-Agha, I. (1996). Eğitim Araştırması, Unsurları, Metodolojisi ve Araçları: İç Tutarlılık Geçerliliği (4. baskı). Gazze: İslam Üniversitesi.
- Al-Hyari, I. (2020). Google Dijital Beceriler Sınıfı İçin Sınıf Odası, Arageek.
- Abdul Karim, Salwa S., (2011). Akademik programlar için dijital içerik kalitesinin iyileştirilmesinde e-öğrenmenin rolü, İkinci Uluslararası E-öğrenme ve Uzaktan Eğitim Konferansı, Riyad.
- Al-Shafei, İbrahim, (1996). Yeni Bir Perspektiften Okul Müfredatı (1. Baskı). Suudi Arabistan: Al-Obeikan Library Publishing.
- Amer, T. (2007). E-öğrenme ve Eğitim (1. Baskı). Kahire: Dar Alshehab izleyin.
- Anshari, M., Shahrill, M., Almunawar, M. ve Wicaksono, D. (2017). Smartphones usage in the classrooms:Learning aid or interference?, Journal of the IFIP Technical Committee on Education, 22 (6): 3063–3079.
- Auda, s.; Bashir, L .; Nebralar, A; Abul-Tayyib, M .; Awadallah, K. (2018). Yaşam Bilimleri (8. Baskı). Filistin: Filistin Eğitim Bakanlığı.
- Codone, S. (2001). Bir E-Öğrenme Primer Raytheon Etkileşimli. (1. Baskı). Erişim adresi: http://faculty.mercer.edu
- Cohen, J. (1988). Davranış Bilimleri için İstatistiksel Güç Analizi (2. Baskı). New Jersey: Hillsdale Erlbaum, ABD.
- Devi, S., Gouthami, E., Lakshm V., (2019). Role of Social Media in Teaching-Learning Process, Journal of Emerging Technologies and Innovative Research (JETIR), 6(1), 96 -103.
- El-Hasan, İ., Vhala, A. (2016). Hartum Üniversitesi Eğitim Fakültesinde ilk öğrenciler arasında matematik öğretiminde problem çözme becerisini geliştirme üzerine e-öğrenmenin etkisi. Eğitim ve Psikolojik Araştırmalar Dergisi - King Qaboos Üniversitesi, 1(1): 229-255.
- El-Muheysin, I. (2002). E-öğrenme ... lüks veya gereklilik ...?!, Future School sempozyumu için bir çalışma bildirisi, College of Education, King Saud University, Riyad.
- Faizi, R., El Afia, A., Chiheb, R., (2013). Sosyal Medyayı Eğitimde Kullanmanın Potansiyel Faydalarını Keşfetmek. Uluslararası Mühendislik Pedagojisi Dergisi, 4 (1).
- Horgan, G .; Direk, M .; Hall, J. ve Carter, J., (2004). Başkalarının Görünüşü İçin Hafızadaki Cinsiyet Farklılıkları. Kişilik ve Sosyal Psikoloji Bülteni 30 (2): 185-196.
- İbrahim, M. A. (2007). Yaratıcılık ve zeka geliştirmek için düşünmek (1. Baskı). Kahire: Kitabın Dünyası.
- James, Gary (2020). Tek öğrenmenin temel ve dezavantajları, https://www.allencomm.com/events/
- Kerlinger, F.N. (1986). Davranış Araştırmasının Temelleri (3. Baskı). New York: Yayın İçi Veri Kataloglama Kütüphanesi.
- Klein, D. ve Ware, M. (2003). E-learning: New opportunities in continuing professional development . Journal of Learned Publishing, 16 (1): 34-46.
- Magid, L. (2014). Google Classroom, Öğrenciler ve Öğretmenler için Ödev Merkezi Sunuyor. Forbes. https://support.google.com/edu/classroom/answer/6020260?hl=tr
- Marketwatch (2017). 2018-2023 arasında kürü kürü eğitim piyasası tahmini (Rapor). https://www.marketwatch.com/ .
- Odeh, A. (1999). Öğretim Sürecinde Ölçme ve Değerlendirme (3. Baskı). Ürdün: Dar Al-Amal.
- Rabah, M. (2005). E-öğrenme (1. Baskı). Ürdün: Dar Almnahej Yayınevi.
- Selingo. (2012). Okul tamircisi (1. Baskı). New York: Times, s. A26.
- Statista (2015). Global öğrenci dili kullanım oranı 2015, Statista Araştırma Departmanı, https://www.statista.com/statistics/548112/online-course-student-access-worldwide/ , 7Aralık 2015.
- Ur T.A. & Weggen C.C. (2000). Kurumsal E-Öğrenme: Yeni Bir Sınırı Keşfetmek, San Francisco, CA: WR Hambrecht and Co. Erişim adresi: http://www.spectrainteractive.com.
- Vervaart, P. (2012). Eğitimde Sosyal Medya ve İnternetin Rolü. Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu Dergisi, 1(2).
Öz
The main purpose of this study is to increase the mental, cognitive, and innovation capabilities of high-school students to get effective learning. It implemented an E-Learning system using the Google class app to monitor students’ academic success. This study adopted an experimental methodology, and the study sample amounted to 560 high-school students in the Gaza Strip distributed into 16 classes. The study sample was divided into two groups, an experimental group which included 299 students, and a control group, which included 261 students. This study used the test technique to measure aptitude (level of achievement) in the biology course.
The results show that the experimental group was more successful than the control group, and the level of students’ achievement using E-Learning was better than traditional education in terms of long-term stability. Moreover, it was revealed that the academic achievement level of female students was higher than that of male students.
Anahtar Kelimeler
E-learning Classroom and Educational Platforms Academic Achievement
Kaynakça
- Affana, S. (2000). La anution des groupes cibles dans la communication sur le sida: les cas des intervenants québécois et tunisiens, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Laval Üniversitesi
- Al-Agha, I. (1996). Eğitim Araştırması, Unsurları, Metodolojisi ve Araçları: İç Tutarlılık Geçerliliği (4. baskı). Gazze: İslam Üniversitesi.
- Al-Hyari, I. (2020). Google Dijital Beceriler Sınıfı İçin Sınıf Odası, Arageek.
- Abdul Karim, Salwa S., (2011). Akademik programlar için dijital içerik kalitesinin iyileştirilmesinde e-öğrenmenin rolü, İkinci Uluslararası E-öğrenme ve Uzaktan Eğitim Konferansı, Riyad.
- Al-Shafei, İbrahim, (1996). Yeni Bir Perspektiften Okul Müfredatı (1. Baskı). Suudi Arabistan: Al-Obeikan Library Publishing.
- Amer, T. (2007). E-öğrenme ve Eğitim (1. Baskı). Kahire: Dar Alshehab izleyin.
- Anshari, M., Shahrill, M., Almunawar, M. ve Wicaksono, D. (2017). Smartphones usage in the classrooms:Learning aid or interference?, Journal of the IFIP Technical Committee on Education, 22 (6): 3063–3079.
- Auda, s.; Bashir, L .; Nebralar, A; Abul-Tayyib, M .; Awadallah, K. (2018). Yaşam Bilimleri (8. Baskı). Filistin: Filistin Eğitim Bakanlığı.
- Codone, S. (2001). Bir E-Öğrenme Primer Raytheon Etkileşimli. (1. Baskı). Erişim adresi: http://faculty.mercer.edu
- Cohen, J. (1988). Davranış Bilimleri için İstatistiksel Güç Analizi (2. Baskı). New Jersey: Hillsdale Erlbaum, ABD.
- Devi, S., Gouthami, E., Lakshm V., (2019). Role of Social Media in Teaching-Learning Process, Journal of Emerging Technologies and Innovative Research (JETIR), 6(1), 96 -103.
- El-Hasan, İ., Vhala, A. (2016). Hartum Üniversitesi Eğitim Fakültesinde ilk öğrenciler arasında matematik öğretiminde problem çözme becerisini geliştirme üzerine e-öğrenmenin etkisi. Eğitim ve Psikolojik Araştırmalar Dergisi - King Qaboos Üniversitesi, 1(1): 229-255.
- El-Muheysin, I. (2002). E-öğrenme ... lüks veya gereklilik ...?!, Future School sempozyumu için bir çalışma bildirisi, College of Education, King Saud University, Riyad.
- Faizi, R., El Afia, A., Chiheb, R., (2013). Sosyal Medyayı Eğitimde Kullanmanın Potansiyel Faydalarını Keşfetmek. Uluslararası Mühendislik Pedagojisi Dergisi, 4 (1).
- Horgan, G .; Direk, M .; Hall, J. ve Carter, J., (2004). Başkalarının Görünüşü İçin Hafızadaki Cinsiyet Farklılıkları. Kişilik ve Sosyal Psikoloji Bülteni 30 (2): 185-196.
- İbrahim, M. A. (2007). Yaratıcılık ve zeka geliştirmek için düşünmek (1. Baskı). Kahire: Kitabın Dünyası.
- James, Gary (2020). Tek öğrenmenin temel ve dezavantajları, https://www.allencomm.com/events/
- Kerlinger, F.N. (1986). Davranış Araştırmasının Temelleri (3. Baskı). New York: Yayın İçi Veri Kataloglama Kütüphanesi.
- Klein, D. ve Ware, M. (2003). E-learning: New opportunities in continuing professional development . Journal of Learned Publishing, 16 (1): 34-46.
- Magid, L. (2014). Google Classroom, Öğrenciler ve Öğretmenler için Ödev Merkezi Sunuyor. Forbes. https://support.google.com/edu/classroom/answer/6020260?hl=tr
- Marketwatch (2017). 2018-2023 arasında kürü kürü eğitim piyasası tahmini (Rapor). https://www.marketwatch.com/ .
- Odeh, A. (1999). Öğretim Sürecinde Ölçme ve Değerlendirme (3. Baskı). Ürdün: Dar Al-Amal.
- Rabah, M. (2005). E-öğrenme (1. Baskı). Ürdün: Dar Almnahej Yayınevi.
- Selingo. (2012). Okul tamircisi (1. Baskı). New York: Times, s. A26.
- Statista (2015). Global öğrenci dili kullanım oranı 2015, Statista Araştırma Departmanı, https://www.statista.com/statistics/548112/online-course-student-access-worldwide/ , 7Aralık 2015.
- Ur T.A. & Weggen C.C. (2000). Kurumsal E-Öğrenme: Yeni Bir Sınırı Keşfetmek, San Francisco, CA: WR Hambrecht and Co. Erişim adresi: http://www.spectrainteractive.com.
- Vervaart, P. (2012). Eğitimde Sosyal Medya ve İnternetin Rolü. Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu Dergisi, 1(2).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2021 |
| Kabul Tarihi | 2 Ağustos 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 2 |
