Öz
Kelime karşılığı “ev halkı” demek olan “ehl-i beyt”, Ahzâb suresinin 33. ayetinin nüzulü sonrasında Hz. Muhammed’in ailesini temsil eden bir terim hâlini almıştır. Ancak bu kavramın kimleri kapsadığına dair farklı rivayetler bulunmaktadır. Bir görüşe göre ehl-i beyt; Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fâtıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’den oluşurken, başka bir görüşe göre bu kişilere ek olarak Ebû Tâlib, Akîl, Ca’fer, Abbas ve onların aileleri ile Abdullah b. Mes’ûd ve Selmân-ı Fârisî de ehl-i beyte dahildir. Şiî âlimlerinin görüşüne göre ise bu kavram; Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fâtıma, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin ve diğer dokuz imamı içermektedir (Öz, 1994, s. 498-499). Kapsamı ne olursa olsun, ehl-i beyt kavramı Müslümanlar için her zaman muteber bir yere sahip olmuştur.
Anahtar Kelimeler
Klasik Türk Edebiyatında Ehl-i Beyt Türk Edebiyatı, ehl-i beyt
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı |
| Bölüm | Kitap Değerlendirme ve Tanıtmalar |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 2023 Sayı: 46 |
