Öz
This study investigates and explains the steps of developing a self-esteem scale for instrument for the students of fine arts high school. Validity and confidence tests were carried out with total of 135 11th grade students in 6 different fine arts high schools in Turkey. SPSS statistical program is used for necessary tests. To investigate instrument-validity of the “Self Esteem Scale for the Played Instrument” factor analysis is used. To verify the scale’s reliability Cronbach Alpha (CA) test is used to calculate the internal consistency and for the current study CA test result is α = 0.915. Another test is Kaiser Meyer-Olkin (KMO) which is used to determine whether the statistical results of the sample size is sufficient. KMO for the current sample size is found α=0.872. KMO test results are categorized as follows: α = .90 means the results are excellent, α = .80 is very good, α = .70 and .60 not so good and below α = .50 is unacceptable (Tavşancıl: 2010, s.50). For the current study KMO is found α = .872 which shows that the sample size is sufficiently high. Evidence from the test results shows that the scale which is developed to measure students' self-esteem for the played instrument can be used as aimed and it is a valid and a reliable tool for it. Keywords: Instrument, Instrument Lesson, Self-Perception Scale
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Austin, J. (1990). The relationship of music self-esteem to degree of participation in school and out-of-school music activities among upper elementary
- students. Contributions to Music Education, 17, 20-31.
- Bayat, B. (2003). Bireylerin Benlik Algısı Sistemi ve Bu Sistemin Davranışları
- Üzerindeki Rolü, Gazi Üniversitesi. D.D.B.F. Kamu-Ds; c:7
- Büyüköztürk Ş. (2014). Soyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, (19.baskı) Ankara, Pegem.
- Çuhadaroğlu F.(1986) Adolesanlarda Benlik Saygısı. Yayınlanmamış Uzmanık Tezi,
- Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Galamian, Ivan (1999), Öğreticilere Birkaç Söz, Çev. Hazar Alapınar, Orkestra Dergisi, 306, İstanbul,28-32.
- Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi, (11.baskı) Ankara, Nobel Yayınevi.
- Küçüköncü, H.Y. (1999). Müzik Eğitimi ve Öğretimi. Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
- Oğuz- Duran N., Tezer E. (2009). Sanatsal Benlik Kavramının benliğin Diğer Boyutları İle İlişkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.22(1), 231-244.
- Otacıoğlu S. (2009). Müzik öğretmeni Adaylarının Benlik Saygısı Düzeyleri
- Akademik ve Çalgı Başarılarının Karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi Ziya İle
- Gökalp Eğitim FakültesiDergisi,13,141-150.
- ÖNER, N. (1996), Piers Harris’in Çocuklarda Öz-kavramı Ölçeği El Kitabı, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
- Özmenteş, G. (2005). Dalcroze Eurhythmıcs Öğretiminin Müziksel Beceriler, Müzik Dersine Üzerindeki Etkileri.(Yayımlanmamış doktora tezi), Dokuz Eylül Eğitim BilimleriEnstitüsü, İzmir. Üniversitesi
- Özmenteş S. (2012). Çalgı Eğitiminde Güdü ve Performans İlişkisi, Çağdaş Eğitim Dergisi.1(2), 47-56.
- Özen Y. ve Gülaçtı F. (2010). Benlik Kavramı Ve Benliğin Gelişimi Bilen Benliğe Gereksinim Var Mı? Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi.12(2), 21-37
- Özen. N. (2004). Çalgı Eğitiminde Yararlanılan Müzik Eğitimi Yöntemleri. Gazi
- Eğitim Fakültesi Dergisi 24(2),57-63.
- Özdamar, K. (1999). Paket Program ile İsatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi
- Sun, M. (1969).Türkiye’nin Kültür – Müzik - Tiyatro Sorunları. Ankara: Ajans Türk Matbaacılık.
- Pişkin, M. (1996). Self-Esteem And Locus Of Control Of Secondary School Children University Of Leicester, England.
- In England And Turkey. (Yayınlanmamış Doktora Tezi),
- Ruismaki H. & Tereska T. (2006). Early Childhood Musical Experiance:Contributing to in Music and Success in Music Early Childhood Education Research
- Education (during Student Age) ,European
- Journal,14(1),113-130
- Swan, W.B., Chang-Schneider, C.& Larsen McClarty, K. (2007). Do people’s self- American
- Psychologist, 62, 84 - 94.
- Tavşancıl. E. (2002).Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, (1. Baskı) Ankara Nobel Yayınevi.
- Tufan E. Güdek B. (2008). Piyano Dersi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi,
- Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (1), 75-90.
- Uslu M. (1996). Türkiye’de Çalgı Eğitiminin Yaygınlaştırılmasında ve Geliştirilmesinde AGSL Müzik Bölümlerinin Önemi. 1.Ulusal AGSL Müzik Bölümleri Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü, 105 Üniversitesi Eğitim
- Tezbaşaran, Ata (2008). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar https://www.academia.edu/1288035/Likert_Tipi_Olcek_Hazirlama_Kilavu Derneği,Yayını,
- adresinden alınmıştır. 08.04.2014 tarihinde zu
- Vispoel W. P. (1994) Integrating Self- Perceptions of Music Skill Into Contemporary Learning5,42‐57,07.06.2014tarihindehttp://wwwusr.rider.edu/~vrme/adresi alınmıştır. nden
Öz
Bu çalışmada, güzel sanatlar lisesi müzik bölümü öğrencilerinin çalgıya yönelik benlik algılarını ölçmekte kullanılabilecek bir ölçme aracının geliştirme aşamaları açıklanmıştır. Türkiye koşullarında geliştirilen ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları, altı güzel sanatlar lisesinin 11.sınıflarına devam eden 135 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Analiz için SPSS istatistik paket programı kullanılmıştır. Çalgıya Yönelik Benlik Algısı Ölçeği’ nin yapı geçerliğini belirlemek için faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliği için hesaplanan iç tutarlılık (Cronbach alfa) değerinin de α = 0.915 olduğu, Kaiser- Meyer Olkin (KMO) değerinin de α=0.872 olduğu görülmüştür. Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) testi örneklemden elde edilen verilerin yeterliliğinin saptanması için uygulanmaktadır. Bu testte bulunan değer 0.90’larda mükemmel, 0.80’lerde çok iyi, 0.70’lerde ve 0.60’larda vasat 0.50’lerde kötü olduğu belirtilmektedir (Tavşancıl: 2010:50). KMO katsayısının 0.872 düzeyinde olması örneklemin yeterli büyüklükte olduğunu göstermektedir. Bu bulgular, ölçeğin, öğrencilerin çalgıya yönelik benlik algılarını ölçmekte kullanılabilir, geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Çalgı, Çalgı Eğitimi, Benlik Algısı Ölçeği.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Austin, J. (1990). The relationship of music self-esteem to degree of participation in school and out-of-school music activities among upper elementary
- students. Contributions to Music Education, 17, 20-31.
- Bayat, B. (2003). Bireylerin Benlik Algısı Sistemi ve Bu Sistemin Davranışları
- Üzerindeki Rolü, Gazi Üniversitesi. D.D.B.F. Kamu-Ds; c:7
- Büyüköztürk Ş. (2014). Soyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, (19.baskı) Ankara, Pegem.
- Çuhadaroğlu F.(1986) Adolesanlarda Benlik Saygısı. Yayınlanmamış Uzmanık Tezi,
- Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Galamian, Ivan (1999), Öğreticilere Birkaç Söz, Çev. Hazar Alapınar, Orkestra Dergisi, 306, İstanbul,28-32.
- Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi, (11.baskı) Ankara, Nobel Yayınevi.
- Küçüköncü, H.Y. (1999). Müzik Eğitimi ve Öğretimi. Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
- Oğuz- Duran N., Tezer E. (2009). Sanatsal Benlik Kavramının benliğin Diğer Boyutları İle İlişkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.22(1), 231-244.
- Otacıoğlu S. (2009). Müzik öğretmeni Adaylarının Benlik Saygısı Düzeyleri
- Akademik ve Çalgı Başarılarının Karşılaştırılması. Dicle Üniversitesi Ziya İle
- Gökalp Eğitim FakültesiDergisi,13,141-150.
- ÖNER, N. (1996), Piers Harris’in Çocuklarda Öz-kavramı Ölçeği El Kitabı, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
- Özmenteş, G. (2005). Dalcroze Eurhythmıcs Öğretiminin Müziksel Beceriler, Müzik Dersine Üzerindeki Etkileri.(Yayımlanmamış doktora tezi), Dokuz Eylül Eğitim BilimleriEnstitüsü, İzmir. Üniversitesi
- Özmenteş S. (2012). Çalgı Eğitiminde Güdü ve Performans İlişkisi, Çağdaş Eğitim Dergisi.1(2), 47-56.
- Özen Y. ve Gülaçtı F. (2010). Benlik Kavramı Ve Benliğin Gelişimi Bilen Benliğe Gereksinim Var Mı? Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi.12(2), 21-37
- Özen. N. (2004). Çalgı Eğitiminde Yararlanılan Müzik Eğitimi Yöntemleri. Gazi
- Eğitim Fakültesi Dergisi 24(2),57-63.
- Özdamar, K. (1999). Paket Program ile İsatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi
- Sun, M. (1969).Türkiye’nin Kültür – Müzik - Tiyatro Sorunları. Ankara: Ajans Türk Matbaacılık.
- Pişkin, M. (1996). Self-Esteem And Locus Of Control Of Secondary School Children University Of Leicester, England.
- In England And Turkey. (Yayınlanmamış Doktora Tezi),
- Ruismaki H. & Tereska T. (2006). Early Childhood Musical Experiance:Contributing to in Music and Success in Music Early Childhood Education Research
- Education (during Student Age) ,European
- Journal,14(1),113-130
- Swan, W.B., Chang-Schneider, C.& Larsen McClarty, K. (2007). Do people’s self- American
- Psychologist, 62, 84 - 94.
- Tavşancıl. E. (2002).Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, (1. Baskı) Ankara Nobel Yayınevi.
- Tufan E. Güdek B. (2008). Piyano Dersi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi,
- Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (1), 75-90.
- Uslu M. (1996). Türkiye’de Çalgı Eğitiminin Yaygınlaştırılmasında ve Geliştirilmesinde AGSL Müzik Bölümlerinin Önemi. 1.Ulusal AGSL Müzik Bölümleri Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü, 105 Üniversitesi Eğitim
- Tezbaşaran, Ata (2008). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar https://www.academia.edu/1288035/Likert_Tipi_Olcek_Hazirlama_Kilavu Derneği,Yayını,
- adresinden alınmıştır. 08.04.2014 tarihinde zu
- Vispoel W. P. (1994) Integrating Self- Perceptions of Music Skill Into Contemporary Learning5,42‐57,07.06.2014tarihindehttp://wwwusr.rider.edu/~vrme/adresi alınmıştır. nden
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 2 Sayı: 2 |
