Öz
This study was conducted to examine the views of
preschool teachers about field trip activities. In this study, a case study of
qualitative research methods was used. The study group of the study was
composed of 30 preschool teachers working in central kindergarten in Erzurum
province in 2016-2017 academic year. In the study, semi-structured interview
form was used as data collection tool. The data were analyzed according to the
content analysis technique. At the end of the research, among the places where
teachers had field trip activities, theater, cinema and museum were the most
visited places, it was concluded that field trip activities indicate that
children have academic skills such as experiential learning, permanent
learning, entertaining learning. It was found that the teachers experienced
problems due to family reasons such as financial problems, security concerns,
illness anxiety and unnecessary activity. When determining the areas to be
organized, it was determined that the area to be organized for the trip was
safe and easy to access, educational, fun, interesting and appropriate for the
children. It was determined that the teachers made activities such as preparing
a trip plan before the trip, talking about the characteristics of the place to
go with children, giving information about the rules to be followed, talking
about the purpose of the trip with the children. On the other hand, during the
field trip, it was concluded that the majority of the teachers did not take any
activities and mostly talked with the children after the trip.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Behrendt, M. ve Franklin, T. (2014). A Review of research on school field trips and their value in education. International Journal of Environmental and Science Education, 9, 235–245.
- Bitgood, S. (1989). School field trips: An overview. Visitor Behavior, 4(2), 3-6.
- Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçlı gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarının uygulamaları: Altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1050–1072.
- Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir Fabrikası gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 79–90.
- DeWitt, J., ve Storksdieck, M. (2008). A short review of school field trips: Key findings from the past and implications for the future. Visitor Studies, 11(2), 181–197. doi:10.1080/10645570802355562.
- DeWitt, J., ve Osborne, J. (2007). Supporting teachers on science‐focused school trips: Towards an integrated framework of theory and practice. International Journal of Science Education, 29(6), 685–710. doi:10.1080/09500690600802254.
- Erata, F. (2018). Okul öncesi eğitimde alan gezilerinin uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Greene, J. P., Erickson, H. H., Watson, A. R., ve Beck, M. I. (2018). The play’s the thing: Experimentally examining the social and cognitive effects of school field trips to live theater performances. Educational Researcher, 47(4), 246–254. doi:10.3102/0013189x18761034.
- Güven, A., Gazel, A. A., ve Sever, R. (2004). Tarih öğretmenlerinin gezi- gözlem uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 225–235.
- Hannu, S. (1993). Science centre education: Motivation and learning in informal education. Unpublished doctoral dissertation, Helsinki University Department of Teacher Education, Finland.
- Kandır, A., Yurt, Ö., ve Kalburan, N. (2012). Comparison of teachers and teacher candidates in terms of their environmental attitudes. Educational Sciences: Theory & Practice, 12(1), 323–327.
- Kefi, S. (2016). Alan gezilerinde okul öncesi öğretmenlerinin temel bilimsel süreç becerilerini kullanmalarının desteklenmesi, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 82–103.
- Kızıltaş, E. ve Sak, R. (2018a). Anne-babaların perspektifinden alan gezisi etkinlikleri. Trakya Eğitim Dergisi, 8(3), 468–480.
- Kızıltaş, E. and Sak, R. (2018b). Integrating field-trip activities with other activities in the preschool curriculum: Its effects on the preschoolers’ social–emotional skills, International Journal of Child Care and Education Policy, 12(8), 2-17. doi.org/10.1186/s40723-018-0047-0
- Koç, F., ve Sak, R. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programındaki etkinliklere yönelik öz- yeterlik inançlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 43-71.
- Lei, S. A. (2010). Assessment practices of advanced field ecology courses. Education, 130(3), 404–415.
- MEB, (2013). Okul öncesi eğitim programı. Ankara: MEB Basımevi.
- Meiers, N. J. (2013). Designing effective field trips at zoos and aquariums. Vermont: Middlebury College.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber, (S. Turan Çev.), Ankara: Nobel.
- Patton, M.Q. (2002). Two decades of developments in qualitative inquiry: A personal, experiential perspective. Qualitative Social Work, 1(3), 261–283.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün ve S. B. Demir, çev.). Ankara: Pegem Akademi.
- Ramsey‐Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. Elementary School Journal, 97(4), 433–450.
- Rudmann, C. L. (1994). A review of the use and implementation of science field trips. School Science and Mathematics, 94(3), 138–141.
- Singal, N., ve Swann, M. (2011). Children’s perceptions of themselves as learner inside and outside school. Research Papers in Education, 26(4), 469–484. https://doi.org/10.1080/02671520903281617.
- Subramaniam, K., Asim, S., Lee, E. Y., ve Koo, Y. (2018). Student teachers’ ımages of science instruction in informal settings: A focus on field trip pedagogy. Journal of Science Teacher Education, 29(4), 307–325.doi:10.1080/1046560x.2018.1452531.
- Tal, T. ve Morag, O. (2009). Reflective practice as a means for preparing to teach outdoors in an ecological garden. Journal of Science Teacher Education, 20(3), 245–262.
- Tavşancıl, E. ve Aslan E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul; Epsilon.
- Taylor, S. I., Morris, V., ve Cordeau Young, C. (1997). Field trips in early childhood settings: Expanding the walls of the classroom. Early Childhood Education Journal, 25(2), 141–146.
- Uzbilir Özçelik, G. (2018). Okul öncesi ve sınıf öğretmenlerinin bilimsel alan gezisi yapmaya ilişkin öz-yeterliklerinin ve yaparken yaşadıkları zorluklar hakkında görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Woerner., J. J. (1999). The field trip in the earth science classroom, Guides Classroom Teacher, 1-19.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. bsm). Ankara: Seçkin Yayıncılık
Öz
Bu çalışma okul öncesi
öğretmenlerinin alan gezisi etkinlikleri hakkındaki görüşlerini incelemek
amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 eğitim-öğretim yılında
Erzurum İli merkezindeki anaokulu ve anasınıflarında görev yapan 30 okul öncesi
öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı
yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik
analizi tekniğine göre çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin
çoğunlukla tiyatro, sinema ve müze gibi mekanlara gezi düzenledikleri, alan
gezisi etkinliklerinin çocukların deneyimleyerek öğrenme, kalıcı öğrenme,
eğlenerek öğrenme gibi akademik becerilerine yönelik yararları olduğunu
belirttikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin alan gezisi etkinlikleri
kapsamında çoğunlukla maddi sorunlar, güvenlik endişesi, hastalık endişesi ve
etkinliğin gereksiz bulunması gibi ailesel nedenlerden kaynaklı sorunlar
yaşadıkları saptanmıştır. Öğretmenlerin gezi düzenlenecek alanları belirlerken
gezi düzenlenecek alanın güvenli ve ulaşımının kolay olması, çocuklara yönelik
eğitici, eğlenceli, ilgi çekici, gelişim düzeyine uygun olması gibi kriterleri
göz önünde bulundurdukları belirlenmiştir. Öğretmenlerin gezi öncesinde gezi
planı hazırlama, çocuklarla gidilecek yerin özellikleri hakkında sohbet etme,
çocuklara uyulması gereken kurallar hakkında bilgi verme, çocuklarla gezinin
amacı hakkında konuşma gibi etkinlikler yaptıkları belirlenmiştir. Diğer
taraftan gezi esnasında öğretmenlerin çoğunluğunun herhangi bir etkinlik
yaptırmadığı, gezi sonrasında çoğunlukla çocuklarla etkinlik yapmadan sadece
sohbet ettikleri sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Okul Öncesi eğitim Alan Gezisi Etkinliği Okul Öncesi Öğretmeni
Kaynakça
- Behrendt, M. ve Franklin, T. (2014). A Review of research on school field trips and their value in education. International Journal of Environmental and Science Education, 9, 235–245.
- Bitgood, S. (1989). School field trips: An overview. Visitor Behavior, 4(2), 3-6.
- Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim amaçlı gezilerin planlanmasına ilişkin fen bilgisi öğretmen adaylarının uygulamaları: Altı farklı alan gezisinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1050–1072.
- Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir Fabrikası gezisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 79–90.
- DeWitt, J., ve Storksdieck, M. (2008). A short review of school field trips: Key findings from the past and implications for the future. Visitor Studies, 11(2), 181–197. doi:10.1080/10645570802355562.
- DeWitt, J., ve Osborne, J. (2007). Supporting teachers on science‐focused school trips: Towards an integrated framework of theory and practice. International Journal of Science Education, 29(6), 685–710. doi:10.1080/09500690600802254.
- Erata, F. (2018). Okul öncesi eğitimde alan gezilerinin uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Greene, J. P., Erickson, H. H., Watson, A. R., ve Beck, M. I. (2018). The play’s the thing: Experimentally examining the social and cognitive effects of school field trips to live theater performances. Educational Researcher, 47(4), 246–254. doi:10.3102/0013189x18761034.
- Güven, A., Gazel, A. A., ve Sever, R. (2004). Tarih öğretmenlerinin gezi- gözlem uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, 225–235.
- Hannu, S. (1993). Science centre education: Motivation and learning in informal education. Unpublished doctoral dissertation, Helsinki University Department of Teacher Education, Finland.
- Kandır, A., Yurt, Ö., ve Kalburan, N. (2012). Comparison of teachers and teacher candidates in terms of their environmental attitudes. Educational Sciences: Theory & Practice, 12(1), 323–327.
- Kefi, S. (2016). Alan gezilerinde okul öncesi öğretmenlerinin temel bilimsel süreç becerilerini kullanmalarının desteklenmesi, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 82–103.
- Kızıltaş, E. ve Sak, R. (2018a). Anne-babaların perspektifinden alan gezisi etkinlikleri. Trakya Eğitim Dergisi, 8(3), 468–480.
- Kızıltaş, E. and Sak, R. (2018b). Integrating field-trip activities with other activities in the preschool curriculum: Its effects on the preschoolers’ social–emotional skills, International Journal of Child Care and Education Policy, 12(8), 2-17. doi.org/10.1186/s40723-018-0047-0
- Koç, F., ve Sak, R. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin okul öncesi eğitim programındaki etkinliklere yönelik öz- yeterlik inançlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 43-71.
- Lei, S. A. (2010). Assessment practices of advanced field ecology courses. Education, 130(3), 404–415.
- MEB, (2013). Okul öncesi eğitim programı. Ankara: MEB Basımevi.
- Meiers, N. J. (2013). Designing effective field trips at zoos and aquariums. Vermont: Middlebury College.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber, (S. Turan Çev.), Ankara: Nobel.
- Patton, M.Q. (2002). Two decades of developments in qualitative inquiry: A personal, experiential perspective. Qualitative Social Work, 1(3), 261–283.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M. Bütün ve S. B. Demir, çev.). Ankara: Pegem Akademi.
- Ramsey‐Gassert, L. (1997). Learning science beyond the classroom. Elementary School Journal, 97(4), 433–450.
- Rudmann, C. L. (1994). A review of the use and implementation of science field trips. School Science and Mathematics, 94(3), 138–141.
- Singal, N., ve Swann, M. (2011). Children’s perceptions of themselves as learner inside and outside school. Research Papers in Education, 26(4), 469–484. https://doi.org/10.1080/02671520903281617.
- Subramaniam, K., Asim, S., Lee, E. Y., ve Koo, Y. (2018). Student teachers’ ımages of science instruction in informal settings: A focus on field trip pedagogy. Journal of Science Teacher Education, 29(4), 307–325.doi:10.1080/1046560x.2018.1452531.
- Tal, T. ve Morag, O. (2009). Reflective practice as a means for preparing to teach outdoors in an ecological garden. Journal of Science Teacher Education, 20(3), 245–262.
- Tavşancıl, E. ve Aslan E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul; Epsilon.
- Taylor, S. I., Morris, V., ve Cordeau Young, C. (1997). Field trips in early childhood settings: Expanding the walls of the classroom. Early Childhood Education Journal, 25(2), 141–146.
- Uzbilir Özçelik, G. (2018). Okul öncesi ve sınıf öğretmenlerinin bilimsel alan gezisi yapmaya ilişkin öz-yeterliklerinin ve yaparken yaşadıkları zorluklar hakkında görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Woerner., J. J. (1999). The field trip in the earth science classroom, Guides Classroom Teacher, 1-19.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. bsm). Ankara: Seçkin Yayıncılık
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
| Kabul Tarihi | 21 Kasım 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 20 |
