Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Preschool Teachers’s Opinions on the Use of Web 2.0 Tools in Education

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: Özel Sayı, 217 - 243, 29.10.2023

Ayşe Özerdem Temel Bengü Türkoğlu

Öz

In this study, it is aimed to evaluate the opinions of preschool teachers about the use of Web 2.0 tools. Within the framework of this primary objective, it is intended to determine which Web 2.0 tools preschool teachers use in their classrooms, to reveal the pedagogical perspective on how these Web 2.0 tools are used in preschool education, and to analyze the positive and negative contributions of these tools to preschool students in accordance with their intended use in the education process is planned. This study was carried out with the qualitative research method. In the study, the case study design, one of the qualitative research designs, was applied. The criterion sampling approach, which is a purposive sample technique, was employed to determine the study group for the research. The study group was selected based on the criterion that the preschool teachers possessed prior knowledge, utilization, and familiarity with Web 2.0 resources, and that they were actively using them in the educational processes. The research study had a study group consisting of 10 female pre-school teachers who were employed in different public schools located in Konya. In the study, a semi-structured "interview form" containing open-ended answers included in qualitative research was used. While analyzing the data, descriptive analysis used in qualitative research methods was used. According to the findings of the research, it has been observed that preschool teachers show a sense of competence in using Web 2.0 tools ;these educators effectively incorporate various technological tools, including Storyboard, Zoom, Storyjumper, Canva, and Popplet, into their preschool education practices; however, they face challenges in implementing these tools due to factors such as inadequate availability of tools and equipment, technological infrastructure issues, limited readiness of children, low levels of literacy, and insufficient involvement of families, with Web 2.0 tools, they provide the opportunity for children to develop themselves by ensuring their active participation, improving their interest and attention in a positive way, and most importantly having fun, and they support learning; additionally, these tools simplify learning by firmly establishing concepts presented to children, thereby making the learning process simpler and more enjoyable through their active involvement.

Anahtar Kelimeler

Pre-School Education Web 2 Tools Technology Student

Kaynakça

  • Ahmed, A. M., Abdelalmuniem, A. ve Almabhouh, A. A. (2016). The current use of Web 2.0 tools in university teaching from the perspective of faculty members at the college of education. International Journal of Instruction, 9(1), 179-194. https://doi.org/10.12973/iji.2016.9114a
  • Ajjan, H. ve Hartshorne, R. (2008). Investigating faculty decisions to adopt Web 2.0 technologies: Theory and empirical tests. Internet and Higher Education, 11, 71-80.
  • Alkhayat, L., Ernest, J. ve LaChenaye, J. (2020). Exploring Kuwaiti preservice early childhood teachers’ beliefs about using Web 2.0 technologies. Early Childhood Education Journal, 48(6), 715-725. https://doi.org/10.1007/s10643-020-01036-6
  • Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010, Şubat 10-12). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim, XII. Akademik Bilişim Konferansı, Muğla, Türkiye.
  • Avcı, Ü. ve Candan, Ö. (2023). Öğretmenlerin bilgi teknolojileri okuryazarlık düzeylerine göre Endüstri 4.0 farkındalıklarının incelenmesi. NEÜ Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi 5(1), 160-178. https://doi.org/ 10.51119/ereegf.2023.35
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299
  • Başaran, M., Ülger, I. G., Demirtaş, M., Kara, E., Geyik, C. ve Vural, Ö. F. (2021). Uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlerin teknoloji kullanım durumlarının incelenmesi. OPUS–International Journal of Society Researches, 17(37), 4619-4645. https://doi.org/10.26466/opus.903870
  • Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
  • Baytekin, M. E. ve Su-Bergil, A. (2021). The role of Web 2. 0 and social media tools in foreign language learning. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 20(2), 104-115.
  • Bognar, B. (2016). Theoretical backgrounds of e-learning. Croatian Journal of Education, 18(1), 225-256. https://doi.org/10.15516/cje.v18i1.1475
  • Budak, İ. A. K. L. (2012). Üniversite öğrencilerinin cep telefonu özelliklerini kullanımlarının ve gündelik iletişimlerine etkisinin araştırılması. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 7(26), 4548-4571.
  • Conole, G. ve Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in Higher Education: A report commissioned by the Higher Education Academy. The Open University.
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. M. Bütün ve C. B. Demir (Çev. Ed.). Siyasal Kitabevi.
  • Çelebi, C. ve Satırlı, H. (2021). Web 2.0 araçlarının ilkokul seviyesinde kullanım alanları. Instructional Technology and Lifelong Learning, 2(1), 75-110. https://doi.org/10.52911/itall.938122
  • Demir, O. (2015). Okul öncesi öğretmenlerin bilişim teknolojilerini kullanma durumları ve bunun öğretime etkisi (Nitel bir çalışma). Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 466-479.
  • Duyku, E. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin Web 2.0 teknolojilerini kullanımının teknoloji kabul modeli ile incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Elliott, R. ve Timulak, L. (2005). Descriptive and interpretive approaches to qualitative research. J. Miles ve P. Gilbert (Eds.), A handbook of research methods for clinical and health psychology (pp. 147-159) içinde. Oxford University Press.
  • Elmas, R. ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 tools for 21st century teachers multidisciplinary science education view project integrating sustainable development into early childhood education. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
  • Eyüp, B. (2022). Examination of Turkish language teachers’ competencies for using Web 2.0 tools. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 23(1), 307-323. https://doi.org/10.17679/inuefd.952051 Feeney, S., Moravcik, E. ve Nolte, S. (2016). Who am I in the lives of children? An introduction to early childhood education. Pearson.
  • Gökçearslan, B., Ünal, A. İ. ve Değirmenci, N (2023). Sosyal bilgiler eğitiminde teknolojik kullanıma yönelik lisansüstü tezlerin analizi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 14-28. https://doi.org/10.51119/ereegf.2023.28
  • Grosseck, G. (2009). To use or not to use Web 2.0 in higher education? Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 478-482. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2009.01.087
  • Gülen, M. (2021). Okul öncesi öğretmenlerinin teknolojik araç-gereç kullanımına yönelik tutumlarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi.
  • Gündüzalp, C. (2021). Web 2.0 araçları ile zenginleştirilmiş çevrimiçi öğrenmenin öğrencilerin üst bilişsel ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 10(3), 1158-1177.
  • Hall, W. ve Keynes, M. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in higher education. The Open University.
  • Hennink, M., Hutter, I. ve Bailey, A. (2020) Qualitative research methods. SAGE Publications Limited.
  • Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
  • Ismael, S. M. ve Al-Badi, A. H. (2014). Technology for enhancing the learning and teaching experience in higher education. International Journal of Information and Communication Engineering, 8(8), 2473-2481.
  • İnci, M. A. ve Kandır, A. (2017). Okul öncesi eğitimde dijital teknolojinin kullanımıyla ilgili bilimsel çalışmaların değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 101-102. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.335370
  • Kallio, H., Pietilä, A. M., Johnson, M. ve Kangasniemi, M. (2016). Systematic methodological review: Developing a framework for a qualitative semi‐structured interview guide. Journal of Advanced Nursing, 72(12), 2954-2965. https://doi.org/10.1111/jan.13031
  • Kayış, A. N. (2022). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların ve okul öncesi öğretmenlerinin dijital teknolojileri kullanımlarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Balıkesir Üniversitesi.
  • Kuzgun, H. ve Özdinç, F. (2017). Okul öncesi eğitimde teknoloji kullanımına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (ERTE Özel Sayısı), 83-102.
  • McGee, L. M. ve Schickedanz, J. A. (2007). Repeated interactive read‐alouds in preschool and kindergarten. The Reading Teacher, 60(8), 742-751. https://doi.org/10.1598/rt.60.8.4
  • McHichi, T. ve Afdel, T. (2012). The use of Web 2.0 innovations on education and training. Education, 2(5), 183-187. https://doi.org/10.5923/j.edu.20120205.11
  • McMillan, J. H. (2000). Educational research: Fundamentals for the consumer. Addison Wesley Longman.
  • Mete, F. ve Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
  • Moshahid, M. ve Pt, A. (2017). A study on awareness of Web 2.0 resources in education among B.ed students. International Journal of Academic Research and Development, 2(3), 158-162.
  • Natsiopoulou, T. ve Bletsou, M. (2011). Greek preschoolers’ use of electronic media and their preferences for media or books. International Journal of Caring Sciences, 4(2), 97-104.
  • Özen, Y. ve Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimleri araştırmalarında evren-örneklem sorunu. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(15), 394-422.
  • Özer, Ü. ve Özer, E. A. (2017). Sosyal bilgiler ile bilgisayar ve öğretim teknolojileri öğretmeni adaylarının eğitimde Web 2.0 kullanımına yönelik görüşleri. International Congress on Politic, Economic and Social Studies, 3, 106-118. Perikos, I., Grivokostopoulou, F., Kovas, K. ve Hatzilygeroudis, I. (2015, Temmuz 21-24). Assisting tutors to utilize Web 2.0 tools in education. IADIS Multi Conference on Computer Science and Information Systems, Las Palmas de Gran Canaria, Spain.
  • Porter, M. E. ve Heppelmann, J. E. (2014). How smart, connected products are transforming competition. Harvard Business Review, 92, 64-88.
  • Prensky, M. (2001). Digital natives, Digital immigrants Part 2: Do they really think differently? On the Horizon, 9, 1-6. http://dx.doi.org/10.1108/10748120110424843
  • Radesky, J. S., Schumacher, J. ve Zuckerman, B. (2015). Mobile and interactive media use by young children: The good, the bad, and the unknown. Pediatrics, 135(1), 1-3. https://doi.org/10.1542/peds.2014-2251
  • Ribble, M. S., Bailey, G. D. ve Ross, T. W. (2004). Digital citizenship: Addressing appropriate technology behavior. Learning & Leading with technology, 32(1), 1-6.
  • Richardson, W. (2008). Blogs, wikis, podcasts, and other powerful web tools for classrooms. Corwin Press. Rifkin, J. (2014). The zero marginal cost society: The internet of things, the collaborative commons, and the eclipse of capitalism. St. Martin’s Press.
  • Robles, A. C. M. O. (2013). The use of educational web tools: An innovative technique in teacher education courses. IJ Modern Education and Computer Science, 3, 34-40.
  • Sadaf, A., Newby, T. J. ve Ertmer, P. A. (2012). Exploring pre-service teachers’ beliefs about using Web 2.0 technologies in K-12 classroom. Computers & Education, 59(3), 937-945. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2012.04.001
  • Wolcott, H. F. (1994). Transforming qualitative data: Description, analysis, and ınterpretation. Sage Publications. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Eğitimde Web 2.0 Araçlarının Kullanımına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: Özel Sayı, 217 - 243, 29.10.2023

Ayşe Özerdem Temel Bengü Türkoğlu

Öz

Bu çalışmada okul öncesi öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarının kullanımına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Bu temel amaç çerçevesinde okul öncesi öğretmenlerinin sınıflarında hangi Web 2.0 araçlarına yer verdiklerinin belirlenmesi, bu Web 2.0 araçlarının okul öncesi eğitimde nasıl kullanıldığına dair pedagojik perspektifin ortaya konulması ve bu araçların okul öncesi öğrencilere eğitim sürecinde kullanım amaçları doğrultusunda ne derece katkı sağladığının, olumlu ve olumsuz yönlerinin değerlendirilmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu belirlenirken amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubunun seçiminde ölçüt olarak okul öncesi öğretmenlerinin daha önce Web 2.0 araçlarını tanımış, kullanmış ve bilgi sahibi olması ve eğitim süreçlerinde aktif olarak kullanıyor olmaları belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu; Konya ilinde çeşitli devlet okullarında çalışmakta olan 10 kadın okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırmalar kapsamında yer verilen açık uçlu cevaplar içeren yarı yapılandırılmış “görüşme formu” kullanılmıştır. Veriler analiz edilirken nitel araştırma yöntemlerinde kullanılan betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; okul öncesi öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarını kullanımı konusunda kendilerini yetkin hissettikleri; Storyboard, Zoom, Storyjumper, Canva, Popplet gibi teknolojik araçları okul öncesi eğitimde etkin bir şekilde kullandıkları; yeterli düzeyde araç ve gerecin bulunmaması, teknolojik alt yapıdaki sorunlar, çocukların hazır bulunuşluk düzeylerinin yetersiz olması, okuma yazma bilmemeleri ve aile katılımının yetersizliği gibi nedenlerden ötürü uygulamalarda zorluklar yaşadıkları; Web 2.0 araçlarıyla çocukların aktif katılımını sağlayarak, ilgi ve dikkatlerini olumlu yönde geliştirerek, en önemlisi eğlenmelerini sağlayarak kendilerini geliştirmelerine fırsat sundukları, öğrenmeyi destekledikleri; Web 2.0 araçlarına günlük eğitim akışında yer verildiğinde anlatılanları çocuklar için somutlaştırdıkları ve çocukların aktif katılımlarını sağlayarak öğrenmeyi daha kolay ve keyifli bir süreç haline getirdikleri tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Okul Öncesi Web 2 Araçları Teknoloji Öğrenci

Kaynakça

  • Ahmed, A. M., Abdelalmuniem, A. ve Almabhouh, A. A. (2016). The current use of Web 2.0 tools in university teaching from the perspective of faculty members at the college of education. International Journal of Instruction, 9(1), 179-194. https://doi.org/10.12973/iji.2016.9114a
  • Ajjan, H. ve Hartshorne, R. (2008). Investigating faculty decisions to adopt Web 2.0 technologies: Theory and empirical tests. Internet and Higher Education, 11, 71-80.
  • Alkhayat, L., Ernest, J. ve LaChenaye, J. (2020). Exploring Kuwaiti preservice early childhood teachers’ beliefs about using Web 2.0 technologies. Early Childhood Education Journal, 48(6), 715-725. https://doi.org/10.1007/s10643-020-01036-6
  • Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010, Şubat 10-12). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim, XII. Akademik Bilişim Konferansı, Muğla, Türkiye.
  • Avcı, Ü. ve Candan, Ö. (2023). Öğretmenlerin bilgi teknolojileri okuryazarlık düzeylerine göre Endüstri 4.0 farkındalıklarının incelenmesi. NEÜ Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi 5(1), 160-178. https://doi.org/ 10.51119/ereegf.2023.35
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. https://doi.org/10.31592/aeusbed.598299
  • Başaran, M., Ülger, I. G., Demirtaş, M., Kara, E., Geyik, C. ve Vural, Ö. F. (2021). Uzaktan eğitim sürecinde öğretmenlerin teknoloji kullanım durumlarının incelenmesi. OPUS–International Journal of Society Researches, 17(37), 4619-4645. https://doi.org/10.26466/opus.903870
  • Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
  • Baytekin, M. E. ve Su-Bergil, A. (2021). The role of Web 2. 0 and social media tools in foreign language learning. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 20(2), 104-115.
  • Bognar, B. (2016). Theoretical backgrounds of e-learning. Croatian Journal of Education, 18(1), 225-256. https://doi.org/10.15516/cje.v18i1.1475
  • Budak, İ. A. K. L. (2012). Üniversite öğrencilerinin cep telefonu özelliklerini kullanımlarının ve gündelik iletişimlerine etkisinin araştırılması. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 7(26), 4548-4571.
  • Conole, G. ve Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in Higher Education: A report commissioned by the Higher Education Academy. The Open University.
  • Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. M. Bütün ve C. B. Demir (Çev. Ed.). Siyasal Kitabevi.
  • Çelebi, C. ve Satırlı, H. (2021). Web 2.0 araçlarının ilkokul seviyesinde kullanım alanları. Instructional Technology and Lifelong Learning, 2(1), 75-110. https://doi.org/10.52911/itall.938122
  • Demir, O. (2015). Okul öncesi öğretmenlerin bilişim teknolojilerini kullanma durumları ve bunun öğretime etkisi (Nitel bir çalışma). Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 466-479.
  • Duyku, E. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin Web 2.0 teknolojilerini kullanımının teknoloji kabul modeli ile incelenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Bursa Uludağ Üniversitesi.
  • Elliott, R. ve Timulak, L. (2005). Descriptive and interpretive approaches to qualitative research. J. Miles ve P. Gilbert (Eds.), A handbook of research methods for clinical and health psychology (pp. 147-159) içinde. Oxford University Press.
  • Elmas, R. ve Geban, Ö. (2012). Web 2.0 tools for 21st century teachers multidisciplinary science education view project integrating sustainable development into early childhood education. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
  • Eyüp, B. (2022). Examination of Turkish language teachers’ competencies for using Web 2.0 tools. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 23(1), 307-323. https://doi.org/10.17679/inuefd.952051 Feeney, S., Moravcik, E. ve Nolte, S. (2016). Who am I in the lives of children? An introduction to early childhood education. Pearson.
  • Gökçearslan, B., Ünal, A. İ. ve Değirmenci, N (2023). Sosyal bilgiler eğitiminde teknolojik kullanıma yönelik lisansüstü tezlerin analizi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 14-28. https://doi.org/10.51119/ereegf.2023.28
  • Grosseck, G. (2009). To use or not to use Web 2.0 in higher education? Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 478-482. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2009.01.087
  • Gülen, M. (2021). Okul öncesi öğretmenlerinin teknolojik araç-gereç kullanımına yönelik tutumlarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi.
  • Gündüzalp, C. (2021). Web 2.0 araçları ile zenginleştirilmiş çevrimiçi öğrenmenin öğrencilerin üst bilişsel ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 10(3), 1158-1177.
  • Hall, W. ve Keynes, M. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in higher education. The Open University.
  • Hennink, M., Hutter, I. ve Bailey, A. (2020) Qualitative research methods. SAGE Publications Limited.
  • Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
  • Ismael, S. M. ve Al-Badi, A. H. (2014). Technology for enhancing the learning and teaching experience in higher education. International Journal of Information and Communication Engineering, 8(8), 2473-2481.
  • İnci, M. A. ve Kandır, A. (2017). Okul öncesi eğitimde dijital teknolojinin kullanımıyla ilgili bilimsel çalışmaların değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 101-102. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.335370
  • Kallio, H., Pietilä, A. M., Johnson, M. ve Kangasniemi, M. (2016). Systematic methodological review: Developing a framework for a qualitative semi‐structured interview guide. Journal of Advanced Nursing, 72(12), 2954-2965. https://doi.org/10.1111/jan.13031
  • Kayış, A. N. (2022). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların ve okul öncesi öğretmenlerinin dijital teknolojileri kullanımlarının incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Balıkesir Üniversitesi.
  • Kuzgun, H. ve Özdinç, F. (2017). Okul öncesi eğitimde teknoloji kullanımına yönelik öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (ERTE Özel Sayısı), 83-102.
  • McGee, L. M. ve Schickedanz, J. A. (2007). Repeated interactive read‐alouds in preschool and kindergarten. The Reading Teacher, 60(8), 742-751. https://doi.org/10.1598/rt.60.8.4
  • McHichi, T. ve Afdel, T. (2012). The use of Web 2.0 innovations on education and training. Education, 2(5), 183-187. https://doi.org/10.5923/j.edu.20120205.11
  • McMillan, J. H. (2000). Educational research: Fundamentals for the consumer. Addison Wesley Longman.
  • Mete, F. ve Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
  • Moshahid, M. ve Pt, A. (2017). A study on awareness of Web 2.0 resources in education among B.ed students. International Journal of Academic Research and Development, 2(3), 158-162.
  • Natsiopoulou, T. ve Bletsou, M. (2011). Greek preschoolers’ use of electronic media and their preferences for media or books. International Journal of Caring Sciences, 4(2), 97-104.
  • Özen, Y. ve Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimleri araştırmalarında evren-örneklem sorunu. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(15), 394-422.
  • Özer, Ü. ve Özer, E. A. (2017). Sosyal bilgiler ile bilgisayar ve öğretim teknolojileri öğretmeni adaylarının eğitimde Web 2.0 kullanımına yönelik görüşleri. International Congress on Politic, Economic and Social Studies, 3, 106-118. Perikos, I., Grivokostopoulou, F., Kovas, K. ve Hatzilygeroudis, I. (2015, Temmuz 21-24). Assisting tutors to utilize Web 2.0 tools in education. IADIS Multi Conference on Computer Science and Information Systems, Las Palmas de Gran Canaria, Spain.
  • Porter, M. E. ve Heppelmann, J. E. (2014). How smart, connected products are transforming competition. Harvard Business Review, 92, 64-88.
  • Prensky, M. (2001). Digital natives, Digital immigrants Part 2: Do they really think differently? On the Horizon, 9, 1-6. http://dx.doi.org/10.1108/10748120110424843
  • Radesky, J. S., Schumacher, J. ve Zuckerman, B. (2015). Mobile and interactive media use by young children: The good, the bad, and the unknown. Pediatrics, 135(1), 1-3. https://doi.org/10.1542/peds.2014-2251
  • Ribble, M. S., Bailey, G. D. ve Ross, T. W. (2004). Digital citizenship: Addressing appropriate technology behavior. Learning & Leading with technology, 32(1), 1-6.
  • Richardson, W. (2008). Blogs, wikis, podcasts, and other powerful web tools for classrooms. Corwin Press. Rifkin, J. (2014). The zero marginal cost society: The internet of things, the collaborative commons, and the eclipse of capitalism. St. Martin’s Press.
  • Robles, A. C. M. O. (2013). The use of educational web tools: An innovative technique in teacher education courses. IJ Modern Education and Computer Science, 3, 34-40.
  • Sadaf, A., Newby, T. J. ve Ertmer, P. A. (2012). Exploring pre-service teachers’ beliefs about using Web 2.0 technologies in K-12 classroom. Computers & Education, 59(3), 937-945. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2012.04.001
  • Wolcott, H. F. (1994). Transforming qualitative data: Description, analysis, and ınterpretation. Sage Publications. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çocuk Gelişimi Eğitimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ayşe Özerdem Temel 0000-0001-8752-3995

Bengü Türkoğlu 0000-0001-6347-691X

Erken Görünüm Tarihi 27 Ekim 2023
Yayımlanma Tarihi 29 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 30 Ağustos 2023
Kabul Tarihi 24 Ekim 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: Özel Sayı

Kaynak Göster

APA Özerdem Temel, A., & Türkoğlu, B. (2023). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Eğitimde Web 2.0 Araçlarının Kullanımına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(Özel Sayı), 217-243.
 Kapak Resmi İndir

17775

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Non Commercial 4.0 International License.