Öz
Günümüz dünyasında dijitalleşme giderek artan bir hızla tüm alanlara hâkim olmaktadır. Bu durum, doğal olarak eğitim-öğretim ortamlarında da karşılık bulmaktadır. Gelişen dünyayla yarışan bir millet olmanın basamaklarından biri de çağın gerektirdiği ölçüde dijitalleşmeye uyum sağlamak olduğundan öğretim ortamlarında bu konuya yeterli ve dengeli bir şekilde yer verilmesi önemlidir. Bu çalışmada 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) kazanımlarının dijital yetkinliğe uygunluğu bakımından incelenmesi amaçlanmıştır. Programda yer alan her bir kazanım Avrupa Parlamentosu tarafından hazırlanmış olan Avrupa Dijital Yetkinlik Çerçevesi’ne (Digcomp) göre incelenmiştir. Nitel araştırmaya göre desenlenen bu çalışmanın yürütülmesinde doküman incelemesinden yararlanılmıştır. Yapılan incelemede öğretim programının yer alan dinleme/izleme, konuşma, okuma ve yazma alanlarında yer alan 524 ayrı kazanım Digcomp’a ait bilgi ve veri okuryazarlığı, iletişim ve iş birliği, dijital içerik oluşturma, güvenlik ve problemleri çözmek basamakları içerik analizine tabi tutulmuştur. İnceleme sonunda Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarında dijital yetkinliğe yer verildiği ancak kazanımların dağılımında gerek beceri alanları gerekse sınıf düzeyleri bakımından herhangi bir denge gözetilmediği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ala-Mutka, K. (2011). Mapping digital competence: Towards a conceptual understanding. Luxembourg: Publications Office of the European Union. Recuperado de http://www. jrc. ec. europa. eu.
- Bilasa, P. ve Taşpınar, M. (2017). Hayat boyu öğrenme kapsamında anahtar yeterliliklerin belirlenmesi: Türkiye için durum analizi. Milli Eğitim, 215, 129-144.
- Büyüköztürk, Ş. vd. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Carretero, S., Vuorikari, R. ve Punie, Y. (2017). The dijital competence framework for citizens. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Coşkun, Y. D., Cumaoğlu, G. K. ve Seçkin, H. (2013). Bilgisayar öğretmen adaylarının bilişim alanıyla ilgili okuryazarlık kavramlarına yönelik görüşleri. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1259-1272.
- Creswell, J. W. (2006b). Understanding mixed methods research. http://www.sagepub.com/upm-data/10981_Chapter_1.pdf adresinden 14 Ekim 2019’da alınmıştır.
- Ekmen, C. ve Bakar, E. (2018). İlköğretimde öğretim programları ve ders kitaplarında dijital yetkinliğin yeri. Milli Eğitim, 48(221), 5-35.
- Erdamar, G., Demirkan, Ö., Saraçoğlu, G., Alpan, G. (2017). Lise öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitsel internet kullanma öz-yeterlik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 636-657.
- Erstad, O. (2008). Chapter eight: Trajectories of remixing. In C. Lankshear & M. Knobel (Eds.), Digital literacies: concepts, policies & practices (pp. 177-202). New York; Oxford: Peter Lang.
- European Council. (2006). Council recommendation on key competences for lifelong learning. https://ec.europa.eu/education/education-in-the-eu/council-recommendation-on-key-competences-for-lifelong-learning_en adresinden 10 Aralık 2019’da alınmıştır.
- European Commission. (2010). Europe 2020: A strategy for smart, sustainable and inclusive growth, Brussels: Publications Office of the European Union.
- European Commission (2017), DigComp 2.1: The digital competence framework for citizens with eight proficiency levels and examples of use, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Greene, J. C., Kreider, H., and Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. In B. Somekh ve C. Lewin (Eds.). Research methods in the social sciences. (pp: 274-281). London: Sage.
- Keskin, İ., ve Yazar, T. (2015). Examining digital competence of teachers within the context of lifelong learning based on of the twenty-first century skills. Journal of Human Sciences, 12(2), 1691-1711.
- Koçak, A. ve Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28.
- MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. California: Sage Publications.
- TDK (2018). Güncel Türkçe sözlük. Erişim tarihi: 14/08/2019, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b01d58caeaab0.86280595.
- Turan, S. ve Karasu-Avcı, E. (2018). 2018 sosyal bilgiler öğretim programının dijital vatandaşlık bağlamında incelenmesi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 28-38.
- Selimi, A. ve Üseini, A. (2019). Yenilikçi Eğitim ile Dijital Yetkinlik ve Girişimcilik Becerilerinin Geliştirilmesi - Kuzey Makedonya Örneği. ICEB'19 - International Congress of Economics and Business.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Öz
In today's world, digitalization is dominating all areas with an increasing speed. This is naturally also found in the educational environments. As one of the steps of being a nation competing with the developing world is to adapt to digitalization to the extent required by the age, it is important to include this issue in an adequate and balanced way in the educational environments. In this study, it is aimed to examine the gains of 2018 Turkish Lesson Curriculum (Grades 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 and 8) in terms of suitability to digital competence. Each gain in the program has been reviewed in accordance with the European Digital Competence Framework (Digcomp), prepared by the European Parliament. The study designed according to qualitative research has been conducted in line with the document analysis. In this study, 524 different gains in the areas of listening / watching, speaking, reading and writing of the curriculum, Digcomp's information and data literacy, communication and collaboration, digital content creation, security and problem-solving steps have been evaluated with the content analysis. At the end of the study, it was concluded that digital competence was included in the Turkish curriculum curricula but no balance was observed in the distribution of the gains in terms of both skill areas and grade levels.
Anahtar Kelimeler
Turkish education curriculum learning outcome digital competence
Kaynakça
- Ala-Mutka, K. (2011). Mapping digital competence: Towards a conceptual understanding. Luxembourg: Publications Office of the European Union. Recuperado de http://www. jrc. ec. europa. eu.
- Bilasa, P. ve Taşpınar, M. (2017). Hayat boyu öğrenme kapsamında anahtar yeterliliklerin belirlenmesi: Türkiye için durum analizi. Milli Eğitim, 215, 129-144.
- Büyüköztürk, Ş. vd. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Carretero, S., Vuorikari, R. ve Punie, Y. (2017). The dijital competence framework for citizens. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Coşkun, Y. D., Cumaoğlu, G. K. ve Seçkin, H. (2013). Bilgisayar öğretmen adaylarının bilişim alanıyla ilgili okuryazarlık kavramlarına yönelik görüşleri. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1259-1272.
- Creswell, J. W. (2006b). Understanding mixed methods research. http://www.sagepub.com/upm-data/10981_Chapter_1.pdf adresinden 14 Ekim 2019’da alınmıştır.
- Ekmen, C. ve Bakar, E. (2018). İlköğretimde öğretim programları ve ders kitaplarında dijital yetkinliğin yeri. Milli Eğitim, 48(221), 5-35.
- Erdamar, G., Demirkan, Ö., Saraçoğlu, G., Alpan, G. (2017). Lise öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitsel internet kullanma öz-yeterlik inançları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 636-657.
- Erstad, O. (2008). Chapter eight: Trajectories of remixing. In C. Lankshear & M. Knobel (Eds.), Digital literacies: concepts, policies & practices (pp. 177-202). New York; Oxford: Peter Lang.
- European Council. (2006). Council recommendation on key competences for lifelong learning. https://ec.europa.eu/education/education-in-the-eu/council-recommendation-on-key-competences-for-lifelong-learning_en adresinden 10 Aralık 2019’da alınmıştır.
- European Commission. (2010). Europe 2020: A strategy for smart, sustainable and inclusive growth, Brussels: Publications Office of the European Union.
- European Commission (2017), DigComp 2.1: The digital competence framework for citizens with eight proficiency levels and examples of use, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
- Greene, J. C., Kreider, H., and Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. In B. Somekh ve C. Lewin (Eds.). Research methods in the social sciences. (pp: 274-281). London: Sage.
- Keskin, İ., ve Yazar, T. (2015). Examining digital competence of teachers within the context of lifelong learning based on of the twenty-first century skills. Journal of Human Sciences, 12(2), 1691-1711.
- Koçak, A. ve Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28.
- MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. California: Sage Publications.
- TDK (2018). Güncel Türkçe sözlük. Erişim tarihi: 14/08/2019, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b01d58caeaab0.86280595.
- Turan, S. ve Karasu-Avcı, E. (2018). 2018 sosyal bilgiler öğretim programının dijital vatandaşlık bağlamında incelenmesi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 28-38.
- Selimi, A. ve Üseini, A. (2019). Yenilikçi Eğitim ile Dijital Yetkinlik ve Girişimcilik Becerilerinin Geliştirilmesi - Kuzey Makedonya Örneği. ICEB'19 - International Congress of Economics and Business.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Nisan 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Aralık 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 54 |
